คะ?

เปรมเรียกลดาทำไมเหรอ

...........

//สะดุ้งรู้สึกตัวเมื่อร่างสูงเรียก

มะ...เมื่อกี้เปรมบอกว่าอะไรนะ

ลดาไม่ค่อยได้ยินอ่ะ

ปะ..เปรมพูดแบบนี้หมายความว่าไง

ไม่!!!

ฮึกก~ ไม่เลิกก

ลดาไม่เลิกนะเปรม

อย่าทิ้งลดาไปเลยนะ ฮึก~

//วิ่งเข้าไปกอดร่างสูงไว้แน่น

ไม่ปล่อย // กอดแน่นกว่าเดิม

เปรมม!!

เปรมกลับมาหาลดาก่อน ฮึก~

อย่าทิ้งลดาไปแบบนี้สิ

ลดาา!! // วิ่งเข้ามา

ทำไมแกมานั่งร้องไห้แบบนี้

แกเป็นอะไรลดา

เกิดอะไรขึ้นลดา

ทำไมเปรมมันทิ้งแกไว้แบบนี้

ไม่เป็นไรนะลดาไม่เป็นไร

//ดึงร่างบางเข้ามากอด

เฮ้อ ตรอมใจหรือไงลดา

เดี๋ยวก็เป็นลมเป็นแร้งไปหรอก

กินนี่หน่อย // ตักอาหารให้ร่างบาง

นั่งเขี่ยอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะอิ่มลดา

ช่วยกินเข้าไปให้มันเยอะๆหน่อย

ไม่หิวก็กินไปหน่อยเถอะหน่า

//หันไปมองตามร่างบาง

เดี๋ยว!!

แกจะไปไหนลดา

ไม่เลย // ตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย

เลิกก็คือเลิกลดา

ถ้าไม่อยากเจ็บก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก

เพราะเราคงให้ในสิ่งที่เธอต้องการไม่ได้เเล้ว

คงให้เธออย่างที่เคยให้ไม่ได้เเล้ว

มันจบลงเเล้วลดา

//พูดจบก็จูงมือผู้หญิงคนนั้นเดินออกไป

ลดาหยุด!!

//จับไหล่ร่างบางให้หยุดการกระทำทุกอย่าง

พอสักทีลดา!!

อย่าทำแบบนี้อีก // ผลักร่างบาง

ลีฟเป็นอะไรหรือป่าว // หันไปถามผู้คนหญิงคนนั้นที่ยืนอยู่ด้านหลัง

ฮือพี่เปรมม 🥹

ลีฟเจ็บ!

เรื่องของเรามันจบไปเเล้วไงลดา

เลิกทำตัวงี่เง่าแบบนี้ซะที

มันน่ารำคาญ!!

เราโกหกทั้งนั้นแหละลดา

ทั้งหมดมันไม่ใช่ความรัก

ตาสว่างสักทีเถอะ

เราไม่ดีพอจะยืนข้างลดาหรอก

อยู่ในที่ปลอดภัยเถอะนะ

อย่าพยายามฝืนข้ามมันมาเลยนะลดา

//เดินเข้ามาเช็ดน้ำตาให้ร่างบางอย่างอ่อนโยน

เเต่เราไม่ได้รักลดาเเล้ว

//ประทับจูบลงไปที่หน้าผากเบาๆ

ลาก่อนนะลดา

ลดาา!!

ไม่เอาอย่าร้องไห้เลยนะ

ฉันยังอยู่ข้างแกตรงนี้ // กอดร่างบาง

ฉันอยู่ตรงนี้ลดา // ลูบหลังปลอบ

ลดาเสร็จเเล้วยัง!!

เจ๊จะตกเครื่องเเล้วนะ! // ตะโกนถาม

ให้มันไวกว่านี้หน่อยลดา

เดี๋ยวไปสนามบินไม่ทันกันพอดี

มีกระเป๋าอีกไหมลินตา

//ยืนเติมลิปอยู่หน้ากระจก

มีอีก 2 ใบตรงนู้น // ชี้ไปยังกระเป๋า

ขอบใจนะน้องรัก // ยิ้ม

เอ่อ.. // ทำท่านึกคิดครู่หนึ่ง

ของเจ๊น่าจะครบเเล้ว

เดี๋ยวเจ๊ตามลงไป

เอามานี่เลยลูก

เเล้วนี่เราจะไม่ไปกับแม่จริงเหรอ

อยู่ที่นี่คนเดียวได้แน่นะ

จะไม่ให้แม่ห่วงเราได้ไงลดา

หนูเป็นลูกของแม่นะ

ลองคิดดูใหม่ตอนนี้ยังทันนะลูก

ค่อยเปลี่ยนรอบบินใหม่ก็ได้

ยิ่งทำให้แม่เป็นห่วงไปใหญ่

แม่ก็เหนื่อยที่จะเถียงเเล้วเหมือนกัน

รีบไปตามเจ๊มาได้เเล้ว

ทางด่วนจำกัดความเร็วนะลดา

ไม่ต้องซิ่งมาก

เจ๊กับแม่ไม่ได้รีบ

ตกเครื่องก็ซื้อตั๋วใหม่ได้

เเต่ถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะเเย่เอา

ไฟเหลืองง!!!

หยุดรถก่อนลดา // โวยวายเสียงดัง

อันตรายมากนะลดา

ขับรถแบบนี้แม่ใจหายใจคว่ำหมด

แม่เถียงเราไม่ไหวเเล้วลดา

กรี๊ดดด!!!

แม่หัวใจจะวายเเล้วลดา!!

เเล้วนี่แกจะไปไหนลดา

เเต่งตัวซะสวยเลยนะย่ะ

ไปเดทกับเเม็คเหรอ

พูดได้หน้านิ่งมาก

นี่แกไม่รู้สึกผิดอะไรเลยเหรอลดา

ไม่สวยทำไม่ได้นะบอกก่อน

อดีตมันเคยพังปัจจุบันมันเลยกลัว เหรอเพื่อนรัก // พูดเเซว

อดีตลดาเคยพังอะไรเหรอโบว์

ก็อธิบายให้ฉันเข้าใจสิ

เรื่องมันยาวมากเลยเหรอ

ไม่ยาวมากแกก็เล่าให้ฉันฟังสิ

ทำไม

แกจำไว้นะโบว์

กรี๊ด อีโบว์อีบ้า!!

ลดาพูดอะไรเหรอ

เเม็คไม่เข้าใจเลย

วันนี้เป็นวันสุดท้ายเหรอ?

ทำไมล่ะลดา

เเม็คทำอะไรผิดไปเหรอ

ทำไมลดาใจร้ายจัง

เเต่วันนี้เเม็คจองตั๋วดูการเเข่งรถเอาไว้

ลดาไปดูกับเเม็คหน่อยได้ไหม

ถือว่าเเม็คขอนะลดา

ไปกับเเม็คครั้งสุดท้ายเถอะนะ

เเม็ครู้เเล้วครับ

ลดาไม่ต้องย้ำหลายครั้งก็ได้

ลดานั่งตรงนี้นะ

เดี๋ยวเเม็คไปซื้อน้ำมาให้

//ลุกขึ้นเดินออกไป

คนสวยมาคนเดียวเหรอจ๊ะ

//เดินเข้ามาทักทาย

ชุ่ววว!! ไม่เอาสิ

มันไม่มีประโยชน์หรอก

ไม่รู้หรือไงว่าถิ่นนี้ของใคร

สวยๆแบบนี้มาที่แบบนี้มักจะไม่รอด

เพราะฉะนั้นมาเป็นของพี่เถอะนะ

นายครับ!!

เฟอร์รารี่สีดำกำลังวิ่งตรงมาทางนี้

ป้ายทะเบียนอะไร!!

นั่นไงครับมาเเล้ว!!

หึ มาได้เหมาะเจาะจริงๆ

แต่ตอนนี้ฉันกำลังสนใจผู้หญิงคนนี้ // หันไปโอบกอดร่างบางเอาไว้ด้วยสายตาเจ้าเล่ห์

//เดินลงมาจากรถหรูทันที

วันนี้มันวันอะไรวะเนี่ย

ทำไมมึงถึงโผล่หัวมาที่นี่ได้ล่ะเปรม

หึ // กระตุกยิ้มมุมปาก