อื้อ ฉันตื่นขึ้นมองไปรอบๆก็รู้ว่าเป็นห้องของพี่กัซ แล้วมาที่นี่ได้ยังไง จำได้แค่ว่าเมื่อคืนเมาหนักมาก ฉันมองดูสภาพร่างกายตัวเองเป็นชุดคลุม แล้วใครเปลี่ยนชุดให้ฉันว่ะ อย่าบอกนะว่าเป็นพี่กัซomg ฉันวิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที พอเปิดชุดคลุมเท่านั้นแหละ อื้อหือรอยคิสมาร์กตั้งแต่หน้าอก ดีนะไม่ทำตรงคอ นี่ฉันเสียสาวแล้วเนี่ยไม่จริงใช่มั้ย ถึงฉันจะอ่อยเค้าแต่ฉันก็ไม่คิดถึงจะ...กันนะ แล้วเค้าได้ป้องกันมั้ยเนี่ย ถ้าคุณพ่อคุณแม่ฉันรู้หล่ะ ไหนจะคุณลุงคุณป้าอีก โอ้ย!แล้วฉันจะเอาหน้าไปไว้ไหนเนี่ย คุณพ่อคุณแม่ฉันคงเสียใจน่าดูที่ลูกสาวใจแตก ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย โอ้ย ปวดหัวโว้ย ฉันอาบน้ำซักพัก แล้วแต่งตัว เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าให้เรียบร้อย และออกจากก้องนอนแล้วจะกลับคอนโดตัวเอง แต่ถูกพี่กัซคว้าข้อมือไว้ก่อน
"จะรีบไปไหน"จ้องหน้าฉันน่ากลัวมาก
"จะกลับคอนโดค่ะ"ฉันตอบแบบหลบหน้า หลบสายตาไม่รู้เพราะอายหรือเขิลหรือโกธรหรือเกียจกันแน่ มันสับสนไปหมด
"เดี๋ยวพี่ไปส่ง"
"ไม่เป็นไรค่ะอลิซกลับเองได้"ฉันสะบัดมือพี่กัซที่จับอยู่ออกไป แล้วจะเอื้อมมือไปเปิดประตู แต่ถูกกระชากจนไปอยู่ในอ้อมกอกพี่กัซ
"อลิซ! เป็นอะไร แล้วทำไมต้องหลบหน้าพี่"ฉันค่อยๆหันไปมองหน้าพี่กัซ
"ป่าวซะหน่อย"ฉันปฏิเสธไป แต่หน้ามันบ่งบอกว่าต้องมีอะไรแน่
"อลิซ! มีอะไรก็บอกกันตรงๆดิโตๆกันแล้วนะ"พี่กัซตะคอกใส่ฉัน ด้วยฉันไม่ชอบให้ใครตะโกน ตะคอกใส่ด้วย น้ำตาเลยไหล
"ตกลงเราเป็นอะไรกันอ่ะ? ที่ทำอยู่เค้าเรียกว่าเป็นพี่น้องหรอ ก็ดูพี่ทำดิต้องให้หนูทำยังไงอ่ะ เหมือนเดิมหรอ เหอะ!"ฉันตะคอกกลับน้ำตามันก็ยิ่งไหล
"อลิซอยากเป็นไรหล่ะแฟน คนรัก หรืออย่างอื่นพี่เป็นให้ได้หมดแหละ ให้ขอเป็นแฟนตรงนี้ก็ยังได้"
"ใช่สิพี่ไม่เป็นหนูพี่ไม่รู้หรอก"
"พี่ยังไม่ทำอะไรเธอเลยนะ แค่รอยคิสมาร์คเอง ก็รู้ว่าควรแต่มันห้ามไม่ได้อ่ะ ขอโทษนะ"พี่กัซกอดฉันแน่นขึ้น โอ้ย ยังไม่เสียสาวโว้ยแต่มันแตกต่างกันตรงไหนว่ะ
"อืม"ฉันกอดตอบไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันเรียกว่าอะไรรักหรอ หรือชอบ ...? พี่กัซพาฉันไปกินข้าว แล้วไปส่งที่คอนโดฉันพยายามทำตัวให้ปกตินะแต่มันทำไม่ได้อ่ะนะ แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าสถานะนี้เรียกว่าอะไร