คุณภีม เราเข้าไปก่อนเลยนะเจย์กับพะแพง ขอเลท 15 นาที

คุณย่ากับพี่สาวผมอยากเจอคุณแล้ว ไปหาท่านก่อน ก่อนถึงเวลาเปิดงาน

..................// มองหน้าภีม อมยิ้ม

เปล่าครับ // อมยิ้ม

วันนี้ คุณดูดีจัง // ยิ้ม เขิน

คุณดูดีทุกวันนะ แต่วันนี้ดูดีพิเศษหน่ะ // ยิ้มอ่อนโยน

..........// ยิ้ม เขิน

ป่ะ.............// ยื่นมือให้ภีมจับ

...............

................

อืม........( รู้สึกหวั่นไหว )

// ก๊อก ก๊อก ก๊อก // เดินเข้ามาพร้อมภีม

คุณย่าครับ พี่ปริม ผมพาคุณภีมมาแนะนำครับ

สวัสดีหนูภีม ยินดีที่ได้พบกันที่นี่นะ // น้ำเสียงอ่อนโยน

// หันขวับ

สวัสดีค่ะคุณภีม // ยิ้ม

อะ......อะไรกันครับ // รู้สึก งงๆ

ต้องขอโทษหนูภีมด้วยนะ ที่ย่าไม่ได้บอก ไม่ได้ตั้งใจจะหลอกหรืออะไรนะ

หาจังหวะและโอกาสบอกไม่ได้สักที

คุณย่ากลัวว่า หากรีบบอกไป ความพยายามของเปรมจะล้มเหลวหน่ะ

อยากรู้ว่าเปรมจะจริงจังมากน้อยแค่ไหน

เซอร์ไพรส์สุด น่าจะเป็นธนนท์ // อ้าปากค้าง

ขอโทษอีกครั้งนะหนูภีม

ย่ายินดีมากนะ ที่เป็นหนู

หนูเก่งนะ ที่ปราบตาเปรมได้ // เหล่มองเปรม

( ใจเต้นแรง ) // สบตาคุณหญิงธาริกา // สะดุ้ง

ปราบอะไรกันครับคุณย่า ผมแค่ไปเรียนทำขนม // เสียงเบาลง // หน้าแดง

ตาเปรม เราหน่ะ รู้ตัว ย่าไม่อยากพูดอะไรตอนนี้ // อมยิ้ม

ไปกันเถอะ ใกล้จะถึงเวลาตัดริบบิ้นแล้ว หนูภีมเดินใกล้ๆ พวกเรานะ จะได้ไม่เหงา

มี คอนเนคชั่น เร็วจังนะ // แซว

( น่ารักขนาดนี้ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันวะ ) // คิดในใจ // ยิ้มคนเดียวเบาเบา

// เดินเข้ามาใกล้ๆ ภีม

สวัสดีครับ คุณภีม // กระซิบใกล้ๆ ด้วยความสุภาพ

ไม่คิดว่าจะได้เจอคุณภีมที่นี่นะครับ ดีใจจัง

คุณเปรม หลานชายคุณหญิงธาริกา น้องคุณปริม เหรอครับ

ผมได้ยินแต่ชื่อ ยังไม่เคยเจอตัวจริงเลย

เราออกไปคุยกัน ตรงนู้นดีกว่าครับ ไปหาขนมทานด้วย // จับมือภีม เดินออก

นั้นคุณการันต์นี่คะคุณย่า รู้จักคุณภีมด้วย

นั้นสิ ดู สนิทเชียว จูงมือออกไปแล้ว // กระซิบเบาเบา

// มองตามภีม ( แอบหงุดหงิด )