// ทำขนมด้วยความสุข

// เงยหน้ามองเปรม // ก้มทำขนมต่อ

// เงยหน้ามองเปรม // ก้มทำขนมต่อ

คุณเปรม ....... อะไรคือบอกว่าจะอยู่เงียบๆ ไม่กวน

ตั้งแต่เข้ามา คุณพูดไม่หยุดเลยนะ // มองดุ

กลับไปนั่งที่ นั่งเงียบๆ ไม่งั้นก็กลับไปก่อน // มองดุ

// ทำขนมต่อด้วยความสุข

เอาขึ้นชั้นเลยนะ

// หันมามองเปรม

นั่งเงียบๆ ก็เป็นหนิ // ยิ้มเบาเบา

อยากทำขนมให้เป็น ฝึกตัวเองให้เย็นลงก่อนสิ

วันนี้เราจะพาทำอะไรง่ายๆ ก่อนนะ ลองจับนั้น นู้น นี่ให้ชินมือดูก่อน

แล้วคุณกำแบบนั้น มันจะออกได้ยังไง เอานิ้วรีดๆ สิ ทำแบบนี้ // เดินเข้ามาสอนใกล้ๆ

แต่งหน้าคุกกี้ง่ายที่สุดแล้วนะคุณ

// เดินลงมานั่งข้าง

อ่ะ.....เราป้อน

เค้กชาไทย ลาวา เราทำเอง // ยิ้ม

นั้นไง // วางช้อนลง

คุณจะเรียนทำขนมได้ยังไง ในเมื่อคุณไม่กินขนม ไม่ชอบกินขนม

การทำขนมก็เหมือนกับการอยู่กับใครสักคน คุณลองคิดตามที่เราพูดนะ

ถ้าคุณต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รัก ไม่ได้ชอบ คุณทรมานมั้ยล่ะ // มองหน้าเปรม

ถ้าคุณไม่เปิดใจ แค่แต่งหน้าคุกกี้ง่ายๆ คุณก็ทำไม่ได้หรอก

และเรา ก็ไม่สามารถสอนคนที่ ไม่รัก ไม่มีใจ ได้เหมือนกัน // หน้าตา จริงจัง

เราทำทุกอย่างเพราะความรัก เราถึงทำแล้วมีความสุข ทำออกมาได้ดี

เปิดใจตัวเอง ให้โอกาสตัวเอง ให้โอกาสในสิ่งที่ตัวเองกำลังจะทำ ถ้ามันไม่ได้จริงๆ ก็ถอย อย่าฝืน

แล้วก็ปล่อยให้ทุกอย่าง เป็นไปตาม ที่ควรจะเป็น // หน้าตาจริงจัง

เราพลาดแล้ว ที่ให้คุณเข้ามานั่งหน้าจ๋องอยู่ในครัวเราเนี้ย เราก็ต้องทำใจแล้วไปต่อ จนกว่าจะส่งคุณถึงที่นั้นแหล่ะ

เว้นเราไว้สักคน

คุณธนนท์ เกียรติธณธาดา ไม่ใช่ตลาดเราหรอก

เราไม่ชอบหนุ่มเจ้าสําราญ เพลย์บอย หรอก ไม่อยากแย่งกับใคร คุณสบายใจได้ // ยิ้ม เบาเบา

เห็นหน้าคุณชัดขนาดนั้น ไม่น่าจะโคมลอยนะ // ยกยิ้มเบาเบา // เดินออกไปทำขนมต่อ

ลองมาแต่งหน้าคุกกี้อีกครั้งสิคุณ // ยิ้ม น่ารัก

ชื่อ เค้กชาไทย ลาวา เรียกน้องให้ถูก

อืม

สอนลิงให้ว่ายน้ำ น่าจะง่ายกว่า // พูดคนเดียวเบาเบา // อมยิ้ม