รัก(love)....สุดท้ายของนายมาเฟีย EP1
-
เครดิต : ขอบพระคุณภาพทุกภาพ จากอินเตอร์เน็ตค่ะ
-
.
-
สัญลักษณ์ประกอบ
-
// เท่ากับ การกระทำ
-
(..... ) เท่ากับ ความรู้สึก
-
.
-
ห้างสรรพสินค้า
-
เดียร์
-
ร้าน ไอ เลิฟ ฟลาวเวอร์
-
( อยู่ในห้างสรรพสินค้า )
-
เดียร์
-
เดียร์
-
เดียร์
-
เดียร์
-
เดียร์
-
เดียร์
-
เดียร์ อิง เมษา พราว : // ทำงานหน้าร้าน
-
เดียร์
// จัดดอกไม้ให้ลูกค้า ตามออร์เดอร์
-
เมษา
เดียร์ออร์เดอร์ใหม่จ๊ะ สั่งมาในแอพ // ยื่นรายละเอียดให้เดียร์
-
เดียร์
โอเคเม วางไว้เลย เดียร์เหลือแต่งช่อนี้อีกนิดเดียว // ยิ้ม น่ารัก
-
เมษา
// ยืนมองเดียร์จัดดอกไม้ // ยิ้มตาม
-
เมษา
เวลาแกอยู่กับดอกไม้ ดอกไม้ดรอปเลยหว่ะเดียร์
-
เมษา
แย่งซีนดอกไม้ไปเลยจ้า
-
เดียร์
// มองหน้าเมษา ยิ้ม
-
เดียร์
-
เมษา
แกกับดอกไม้ เหมาะสมกันจริงๆ นะ
-
เดียร์
ชมขนาดนี้ หาหมูกระทะกินฟรีป่ะเนี้ย // หยอกเมษา
-
เมษา
มีร้านเปิดใหม่ใกล้ๆ หัวละ 199 // หยอกเดียร์
-
เดียร์
นั้นไง............
-
เมษา
ล้อเล่น......พูดจริง พูดจริง แกเหมาะสมกับดอกไม้มาก มองแล้วเพลินดี
-
เมษา
ไปทำงานต่อละ // เดินออกไปทำงานต่อ
-
เดียร์
// จัดดอกไม้ให้ลูกค้าต่อ
-
เดียร์ บุรินทร์รัตน์ ไอรา
-
เดียร์
-
เด็กหนุ่มหน้าหวานอายุ 23 ปี
-
ทำงาน ร้านดอกไม้ ไอ เลิฟ ฟลาวเวอร์
-
สู้ชีวิต เพราะฐานะทางครอบครัวไม่ดีนัก พ่อกับแม่มีอาชีพขายเสื้อผ้า
-
เป็นคนนิสัยอ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ เด็ดเดี่ยวได้ในคราวเดียวกัน พร้อมลุยทุกอย่าง เพื่อคนที่รัก
-
มองโลกในแง่ดี มีความรัก ความอบอุ่นให้คนรอบตัวเสมอ
-
มีเพื่อนสนิทชื่อ อิง และ เมษา และมีเจ้านายที่น่ารักชื่อพราว
-
เดียร์รักและหลงใหลการจัดดอกไม้มาตั้งแต่เด็ก เป็นโชคดีของเดียร์ที่งานทำร้านดอกไม้
-
.
-
บ้านเช่าเดียร์
-
เดียร์
-
โต๊ะอาหาร
-
เดียร์
ห๊ะ......ออกเร่ขายตามต่างจังหวัดเหรอ // คุยกับพ่อกับแม่
-
พัฒน์
อืม.....พ่อกับแม่ปรึกษากันแล้ว มันจำเป็นนะลูก
-
จินดา
ตลาดหน้าห้าง BW เดี๋ยวนี้ คนมาขายเยอะ เราขายไม่ได้เหมือนแต่ก่อน
-
จินดา
มันจะแย่เอาหน่ะสิ ไหนจะค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำ ค่าไฟ เฮ้อ.......// ถอนหายใจ
-
จินดา
เดียร์อยู่คนเดียวก่อนได้ใช่มั้ยลูก
-
เดียร์
แหม.....นี่คำถามปลายปิดแล้วนะ พูดขนาดนี้ ก็ต้องอยู่ได้มั้ยคุณจินดา
-
จินดา
มันต้องยังงี้สิวะ ลูกแม่ // ลูบหัว
-
พัฒน์
เดียร์ก็ทำงานของเดียร์ไป อย่างน้อยก็มีเงินเดือน ได้ใช้ตัวเอง
-
เดียร์
แล้วพ่อกับแม่มีเงิน ลงทุนเหรอ
-
พัฒน์
นี่ว่าจะไปกู้เงินมาออกรถมือ 2 // มองหน้าจินดา
-
พัฒน์
คุณธราธร เค้าปล่อยเงินกู้ในตลาดหน้าห้าง BW
-
พัฒน์
ว่าจะไปกู้นั้นแหล่ะ มาลงทุน สัก 3 แสน ดาวน์รถด้วย
-
เดียร์
โหว.......3 แสนเลยเหรอ
-
เดียร์
ตอนนี้ในกระเป๋ามี 3 ร้อย เอาไปก่อนมั้ย
-
จินดา
อะโถ.........3 ร้อยทำมาอวด
-
จินดา
นี่เหลืออยู่ 30 ยังไม่พูดเลย
-
เดียร์
โว๊ะ........ทั้งบ้านรวมกัน ไม่ถึงค่าแรงขั้นต่ำเลยนะ // คุยหยอกกัน
-
เดียร์
ยังดีที่วันนี้ได้กินไข่ลูกเขย
-
เดียร์
-
จินดา
// ตักไข่ลูกเขยให้เดียร์
-
จินดา
งั้นก็กินเยอะๆ
-
เดียร์
แม่ก็กินด้วย // ตักไข่ลูกเขยให้แม่
-
เดียร์
พ่อก็ด้วย // ตักไข่ลูกเขยให้พ่อ
-
เดียร์
อิ่มด้วยกันสิ // ยิ้ม
-
จินดา
ขอโทษนะเดียร์ พ่อกับแม่ ไม่เคยทำให้เดียร์ได้สบายเหมือนเด็กคนอื่นเลย // มองเดียร์ สายตาอ่อนโยน
-
พัฒน์
อดทนหน่อยนะลูก // มองเดียร์ สายตาอ่อนโยน
-
เดียร์
พ่อ แม่ เดียร์มีความสุขดี ถึงเราจะไม่ได้สบาย แต่เรามีความสุขนะ
-
เดียร์
เดียร์โชคดีมากแล้ว ที่ได้เกิดมาอยู่กับพ่อกับแม่ // ยิ้ม
-
จินดา
// มองเดียร์ ชื่นชมในความคิดลูก
-
พัฒน์
// มองเดียร์ ชื่นชมในความคิดลูก
-
หลังจากวันนั้นพัฒน์กับจินดา ก็ไปกู้เงินจากเสี่ยธราธรมา 3 แสน และเริ่มออกเร่ขายตามต่างจังหวัด ใกล้ๆ กรุงเทพ
-
ไปค้างตามที่ต่างๆ ถ้ามาแถวบ้านก็จะแวะมานอนบ้าน
-
เดียร์อยู่บ้านหลังนี้คนเดียว ถึงจะแอบเหงาบ้าง แต่ก็เข้าใจในสิ่งที่พ่อกับแม่ทำ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
แต่งฟิคด้อมไบร์ทวินเท่านั้นนะคะ
หัวใจของไรท์ คือ ไบร์ทวิน ค่ะ
ไรท์เตอร์ นามปากกา KaNoM ClUb ZaaAa






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()