โอเคครับ

ถึงแล้วเหรอหลิน

เลิกเรียนผมมารับนะ หลินเลิกกี่โมง

ไม่เลย ผมมารับได้มั้ย // จับมือหลิน

// จอดรถ

ถึงแล้วครับน้องหลิน

ได้ครับ

( รู้สึกใจหาย ) // ถอนหายใจ

เป็นอะไรครับคุณเปรม // แอบสังเกตเปรม

รู้สึกเคว้งคว้างยังไงไม่รู้ครับพี่อินตา

อาจะเป็นเพราะ 3 เดือนที่ผ่านมา หลินอยู่กับคุณเปรมตลอดเวลามั้งครับ

นั้นสิ หลินไม่เคยห่างผมเกิน 5 นาทีเลย

แล้วถ้าต้องห่างไปไกลถึงเมืองนอก คุณเปรมจะทำยังไงครับเนี้ย // แซว

// นิ่ง //คิดตามที่อินตาพูด ( รู้สึกใจหาย)

เรากลับกันเลยนะครับ // ออกรถ

คุณพระ.......// เอามือทาบอก

ตกใจได้สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกก // แซว

หลิน ทำไมวันนี้มาถึงเร็ว // ผละกอด

รถของปรมอนันต์มาส่งจ้า ชีหลินไม่ได้โหนเมล์นรกมาเด้อ

เออ.....ลืมเลยว่าชีหลิน ไปตกถังข้าวสารอยู่ปรมอนันต์

อ้าวเหรอ......ฮ่า ฮ่า เสียดายเนอะ

วาสนาไผน้อ บ่ ใช่วาสนาหลิน กัส พาย จ้า เรื่องอะไรแบบนี้

อยากมีโอกาสได้ไปเดินบ้านคนรวยในฐานะคนรักบ้างจัง // คุยเจื้อยแจ้ว

กดสั่งยาสลายมโนให้อิกัสแปบค่ะ

มีอะไรเหรอหลิน

เค้าพูดว่าอะไรหล่อๆ อะไรตาบอดๆ // ทำหน้า งงๆ

คุณเปรม นั่งรอเถอะครับ เดี๋ยวหลินก็มา

ผมอยากเดินไปหาครับพี่อินตา

// ชนเข้ากับใครคนหนึ่ง

....................// กำลังจะล้มลง

( ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ของหลิน )

หลิน // คว้ามือมาจับ

จะหาน้องหลินอย่างเดียวเลย พี่ห้ามก็ไม่ฟัง

// ยิ้มเจื่อนๆ

อย่างหล่อเลย..................โอ้มายก๊อดดดดด

หุบปากหน่อยอิกัส // เอามือลูบปากกัส

หล่อจริง หล่อจังมาก หลินมันทนได้ยังไงก่อนนนนน

หลินไงคะ ไม่ใช่มึงค่า.......

// ยกมือรับไหว้

สวัสดีครับ // ยิ้มเป็นมิตร

สวัสดีครับทุกคน เอ่อ.....ผมมองไม่เห็นนะครับ // หน้าเศร้า

ครับคุณเปรม หลินเล่าให้พวกเราฟังแล้วครับว่าช่วงปิดเทอมไปดูแลคุณเปรม

พวกคุณ ไม่รังเกียจผมใช่มั้ยครับ

ไม่มีอะไรที่ต้องรังเกียจเลยครับ

เพื่อนหลิน น่ารักเหมือนหลินเลยนะ // ยิ้มสดใส

ถ้าไม่รังเกียจ ไปทานอาหารด้วยกันสักมื้อมั้ยครับ ผมเป็นเจ้ามือเอง

ไปพร้อมกันเลย แล้วเดี๋ยวกินเสร็จ ผมจะให้พี่อินตาไปส่ง

ยินดีครับคุณเปรม

// ยิ้ม ดีใจ