// แอบมองเปรมใกล้ๆ

ปากสวยจัง

จมูกก็สวย

เครื่องหน้าดีไปหมด // แอบมองเปรมใกล้ๆ (ใจเต้นเเรง)

// อมยิ้ม

// ถอยออกเล็กน้อย

ครับ....คุณเปรม หลินอยู่นี่ // จับมือเปรม

ทำไมตื่นเร็วจังครับ เพิ่ง 6 โมงเช้าเองนะ นอนต่อได้นะครับ

// มองเปรม // นั่งลงข้างๆเปรม

แค่ชั่วคราวครับคุณเปรม

อีก 3 เดือน คุณเปรมก็จะได้ผ่าตัด เดี๋ยวคุณเปรมก็จะกลับมามองเห็นไงครับ

// กอดเปรม ด้วยความอ่อนโยน

คุณเปรมครับ ตอนนี้คุณเปรมกำลังปรับตัว ทุกอย่างมันเลยดูมืดมน ไม่สดใส

คุณเปรมต้องยอมรับความจริงว่า

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว // ลูบแขนเปรม ปลอบใจ

กำลังรอการแก้ไข ระหว่างที่คุณเปรมรอ

มันอาจจะไม่ได้สวยงามมากนัก หมายถึงสิ่งที่คุณเปรมต้องเผชิญ

สิ่งที่คุณเปรมเผชิญ แน่นอนว่ามันแปลกใหม่ เพราะคุณเปรมไม่เคยได้สัมผัสมัน

คุณเปรมลองเปิดใจ อยู่กับโลกใหม่ ให้สวยงามดีมั้ยครับ

บางที เมื่อถึงเวลาที่คุณเปรมได้กลับไปโลกใบเดิม

คุณเปรมอาจจะคิดถึงโลกใบนี้ก็ได้นะครับ

บางครั้งความสวยงามเราก็ไม่ได้ใช้ตามองอย่างเดียวนะครับ

ลองใช้หัวใจฟัง ให้ความรู้สึกนำทาง

มือสัมผัส

เงี่ยหูฟัง

คุณเปรมก็จะเจอสิ่งสวยงามได้เหมือนกันนะครับ

หลินไง หลินถูกส่งมาให้ดูแลคุณเปรมในโลกใบนี้นะ // น้ำเสียงอ่อนโยน

คุณเปรมไม่ต้องกังวล หลินจะอยู่กับคุณเปรม จนกว่าคุณเปรมจะมองเห็น // ให้กำลังใจ

ได้ครับ เดี๋ยวหลินพาไปนะ // จับมือเปรมให้ค่อยๆ สัมผัสสิ่งต่างๆ

ตามมานะ // น้ำเสียงอ่อนโยน

เปลี่ยนมาจับเอวหลินบ้างดีกว่า // เอามือเปรมมาจับที่เอว

เรามาเล่นรถไฟกัน ที่บ้านอุ่นรัก หลินพาน้องๆเล่นบ่อย

ฮ่า ฮ่า ตอนนี้คุณเปรมต้องจินตนาการว่า น้องเปรม 5 ขวบนะครับ // หัวเราะ

นับก้าวจากเตียงนอน ไปถึงประตูห้องน้ำด้วยนะครับ // น้ำเสียงอ่อนโยน

// ประคองเปรมมาที่โต๊ะอาหาร

เอามือลูบๆ ดูนะครับ นี่เก้าอี้ ค่อยๆจับ แล้วลงนั่ง

ครับคุณท่าน // นั่งลงข้างๆ เปรม

// ยกมือไหว้

ขอบคุณครับพี่สายฝน

// แอบมองหน้าเปรม ( รู้สึกเห็นใจ )

เอ่อ.....คุณเปรมครับ

วันนี้อาหารเช้าเป็นข้าวต้มกุ้งนะครับ // พาเปลี่ยนเรื่อง ลดความตึงเครียด

คุณเปรมลองเอามือจับช้อนดูนะครับ

ใช่ครับ คุณเปรมทำได้ ลองดูนะ // น้ำเสียงอ่อนโยน

เห็นมั้ย คุณเปรมทำได้ เก่งมากครับ เก่งมาก // ปรบมือให้กำลังใจ