// จอดรถ

ป้าสายจันทร์คะ ครูเอื้องดาวส่งคนมาหรือยังคะ

ส่งมาแล้วค่ะคุณท่าน

หลิน // ส่งซิกให้เดินเข้ามา

มาประคองเปรมเลยหลิน มาๆ จะได้คุ้นเคยกัน // หลีกทางให้

หลิน อดทนหน่อยนะ ตาเปรมกำลังปรับตัว ขี้หงุดหงิดน่าดู

ฝากด้วยนะ // จับบ่าหลิน

// หันขวับ

เธอเป็นใคร // เสียงดุ

อย่ามาจับ // เสียงดุ

เดินเองได้ // ขยับหาทางเดิน

เปรม ให้หลินช่วยนะลูก

ทำไมต้องช่วยครับแม่ เปรมไม่ได้เป็นอะไร // ขยับหาทางเดิน

// มองหน้าคิมหันต์ ( รู้สึกหนักใจ )

ถอยออกไปให้หมด // น้ำเสียงหงุดหงิด

// พยายามเดินลงจากรถเอง ช้าๆ

// สะดุด

อุ้ย........เปรม // ตกใจ

( ได้กลิ่นหอมอ่อนๆ )

// นิ่ง ..................( รู้สึกนอยส์กับดวงตาที่มองไม่เห็นของตัวเอง )

…………………// พยักหน้า // ไม่พูดอะไร

จะไหวมั้ยคุณ จะอยู่ดูแลได้กี่วัน

ตาเปรมขี้หงุดหงิดน่าดูเลย

ยิ่งพอรู้ว่าหนูอารดา ไม่ตามกลับมาด้วย ยิ่งหงุดหงิด

// ถอนหายใจ

ผมไม่เห็นอารดาจะสนใจเปรมสักเท่าไหร่เลย

ตลอดเวลาที่อยู่รักษาตัวที่เมืองนอก เห็นหน้านับครั้งได้เลยนะ

ทั้งๆที่ ตาเปรมเป็นแบบนี้ เพราะกำลังออกไปรับตัวเอง

// ถอนหายใจ

เอานา....คุณ หนูอารดาอาจจะยังตกใจค่ะ

ขึ้นไปดูลูกดีกว่าค่ะ // เดินเข้าบ้าน

// มองตามวิลินดา // ส่ายหน้า

เธอชื่ออะไรนะ

หลิน อยู่กับเปรม 24 ชั่วโมงนะ ป้าสายจันทร์บอกรายละเอียดหรือยังจ๊ะ

หลินคิดว่าทำได้มั้ย

ไม่เสียชื่อครูเอื้องดาวเลยจริงๆ // ยิ้ม เอ็นดู

ได้ฟังแล้วชื่นใจจัง // ยิ้ม ภูมิใจ

ไม่เสียแรงที่อุปถัมภ์บ้านอุ่นรักมานาน // ยิ้ม ภูมิใจ

แม่ครูเอื้องดาว เลี้ยงดูลูกๆได้เป็นอย่างดีทีเดียว // ยิ้ม ภูมิใจ

// ฟังหลินพูด อย่างตั้งใจ

งั้นฝากด้วยนะ

เปรมครับพ่อกับแม่ไปพักก่อนนะ

เปรมไม่ต้องกลัวนะ หลินจะอยู่กับเปรมตลอดเวลา // หอมแก้มเปรม

…………………// พยักหน้า // ไม่พูดอะไร

แล้วผมจะต้องทำยังไงก่อน

// เอามือลูบเตียง

ทำไมมันกว้างจัง

บ้านอุ่นรัก สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่พ่อกับแม่อุปถัมภ์เหรอ

เธอทำอะไรอยู่ที่นั้น

พอ.....พอ ขี้เกียจฟังแล้ว จะนอนแล้ว // ขยับหาที่นอน

( น้ำเสียงอ่อนโยนดีจัง )

พูดมาก....... // ดึงหน้า

อย่าไปไหนนะ ผมเรียกหาคุณ ต้องเจอ ไม่งั้นคุณเจอดีแน่ // ล้มตัวลงนอน