วาโย EP.4
-
- -
-
. .
-
- -
-
‘ญาดา’
ปล่อยนะ!
-
‘ญาดา’
วาโย!!! อย่า!!
-
‘วาโย’
หุบปากสักทีสิว่ะ!
-
‘ญาดา’
ว..วาโย..อย่าทำแบบนี้
-
‘ญาดา’
ฮึก..ใจเย็นก่อนสิ!
-
‘วาโย’
ใจเย็นอะไร!
-
‘วาโย’
อีกหน่อยมึงก็เป็นเมียกู!
-
‘วาโย’
ยังไงก็ไม่มีทางรอด!
-
‘วาโย’
ยอมๆไป มันจะยากอะไร!
-
‘ญาดา’
อย่าทำแบบนี้!
-
‘ญาดา’
กูไม่ชอบนะ
-
‘วาโย’
แล้วยังไง! ไม่ชอบอะไร
-
‘ญาดา’
มึงจะเอากูให้ได้เลยใช่ไหม!
-
‘ญาดา’
งั้นมึงก็ไม่เลิกกับเด็กของมึงก่อน!
-
‘ญาดา’
กูไม่ใช้ของร่วมกับใคร
-
‘ญาดา’
รวมถึงผู้ชาย หรือผัวด้วย!
-
‘วาโย’
หึ! มึงรู้อะไรไหม
-
‘วาโย’
มึงมันเล่นตัว!
-
‘วาโย’
กูสนใจมึง กูรักมึง!
-
‘วาโย’
มึงรู้ไหม! ห๊ะ!
-
‘ญาดา’
รักหรอ? วาโย
-
‘ญาดา’
ถ้ามึงรักกู..มึงจะไม่ทำกับกูแบบนี้
-
‘ญาดา’
มึงจะไม่มีผู้หญิงคนอื่น
-
‘ญาดา’
มึงจะไม่เอาไปทั่วแบบนี้!
-
‘วาโย’
ก็เพราะมึงไง!
-
‘วาโย’
เอาแต่ปากแข็ง
-
‘วาโย’
กูรู้ว่ามึงก็ชอบกู
-
‘วาโย’
ไม่ต้องห่วงหรอก!
-
‘วาโย’
กูเลิกให้แน่!
-
‘ญาดา’
คำพูดของมึงจะเชื่อได้จริงหรอ?
-
‘ญาดา’
หลบไป กูจะไปนอนอีกห้อง
-
หมับ!
-
คว้าตัวญาดา
-
‘วาโย’
กูไม่ให้มึงไปไหนทั้งนั้น!
-
‘วาโย’
มึงต้องอยู่กับกู!
-
‘ญาดา’
ถ้ามึงยังเป็นแบบนี้
-
‘ญาดา’
ก็อยู่คนเดียวไป!
-
‘ญาดา’
ไม่มีใครอยากจะอยู่ด้วยหรอก!
-
‘วาโย’
ปากดี!
-
บีบข้อมือญาดา
-
‘ญาดา’
เจ็บ!
-
‘ญาดา’
กูเจ็บนะ!
-
‘ญาดา’
นี่หรอ ที่เรียกว่ารัก!
-
‘ญาดา’
คนรักกันเขาไม่ทำแบบนี้นะ
-
‘วาโย’
รักกันหรอ?
-
‘วาโย’
มึงรักกูด้วยหรอ?
-
‘วาโย’
คิดว่ามีแค่กูซะอีกที่รักมึง!!
-
‘ญาดา’
ปล่อย!
-
‘ญาดา’
อยู่คนเดียวไปเถอะวาโย
-
‘วาโย’
มึงต้องอยู่กับกู!
-
‘วาโย’
มานี่!
-
โยนตัวญาดาขึ้นเตียง
-
‘ญาดา’
โอ๊ย!
-
‘วาโย’
ยังไง คืนนี้มึงต้องเป็นของกู!
-
‘วาโย’
ของกูคนเดียว! จำไว้!!
-
‘ญาดา’
ไม่..ไม่..ไม่นะวาโย!
-
‘ญาดา’
ขอร้องละนะ
-
‘ญาดา’
อย่าทำแบบนี้
-
‘วาโย’
หุบปากของมึงไป!
-
‘วาโย’
กูไม่ปล่อยมึงไปหรอก
-
‘วาโย’
กูไม่ทิ้งมึงหรอกญาดา
-
‘วาโย’
กูรักมึง! แทบจะคลั่งตาย
-
‘ญาดา’
ไม่!…หยุดนะ!
-
‘วาโย’
ถ้าไม่อยากเจ็บตัว
-
‘วาโย’
ก็อยู่นิ่งๆสิว่ะ!
-
‘ญาดา’
ฮึก!..อย่า..วาโย
-
- -
-
วันต่อมา
-
-06:01-
-
‘ญาดา’
-
ญาดานอนร้องไห้เสียใจกับเรื่องเมื่อคืน
-
ข้างๆก็มีวาโยที่นอนหลับยังไม่ตื่น
-
ญาดาค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินออกไปจากห้อง
-
- -
-
แม่บ้าน
คุณญาดา! เป็นอะไรรึป่าวคะ
-
แม่บ้าน
ไม่สบายรึป่าว
-
แม่บ้าน
ดูไม่ค่อยมีแรงเลยนะคะ
-
‘ญาดา’
…ป่าวค่ะ
-
‘ญาดา’
หนูแค่เหนื่อยๆ
-
แม่บ้าน
พักผ่อนบ้างนะคะ
-
แม่บ้าน
มีอะไรก็บอกป้าได้
-
‘ญาดา’
ขอบคุณค่ะ…
-
แม่บ้าน
จะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ
-
แม่บ้าน
หรือจะรับพร้อมคุณวาโยดีคะ
-
แม่บ้าน
ให้ป้าไปปลุกให้ไหมคะ
-
‘ญาดา’
ไม่ต้องค่ะ
-
‘ญาดา’
ปล่อยให้เขานอนเถอะค่ะ
-
‘ญาดา’
หนูขอไม่รับอาหารเช้านะคะวันนี้
-
‘ญาดา’
จะออกไปข้างนอก
-
แม่บ้าน
เอ่อ..ได้ค่ะ
-
- -
-
คาเฟ่ v
-
‘วาริน’
พี่ญาดา! พี่เป็นอะไร!
-
‘วาริน’
ใครทำอะไรพี่!
-
‘ญาดา’
ริน…
-
‘ริสา’
ญาดา!
-
‘จ๊ะจ๋า’
ทำไมถึงสภาพแบบนี้!
-
‘ญาดา’
ฮึก..!..พวกมึง..
-
‘จ๊ะจ๋า’
เป็นอะไร
-
‘จ๊ะจ๋า’
บอกพวกกูมาสิ
-
‘วาริน’
รินไปปิดหน้าร้านก่อนนะ
-
‘ญาดา’
ไม่ต้องหรอก..
-
‘วาริน’
ไม่ได้ เดี๋ยวรินไปร้านก่อน
-
- -
-
‘ริสา’
อะไรนะ!
-
‘ริสา’
ยาไอวาโยหมดหรอ!?
-
‘วาริน’
งั้นแสดงว่า..เมื่อคืน
-
‘จ๊ะจ๋า’
มันทำอะไรมึง!
-
‘ญาดา’
ฮึก..ม..มัน
-
‘จ๊ะจ๋า’
มัน..ได้มึงแล้วหรอญาดา
-
‘ญาดา’
…อืม..ฮึกก
-
‘วาริน’
….พี่ญาดา
-
‘วาริน’
แล้วพี่จะทำไงต่อ
-
‘ญาดา’
ก็คง..ต้องทำตัวปกติ
-
‘ญาดา’
เหมือนทุกวัน..
-
‘ริสา’
ยามันหมดได้ไงนะ
-
‘วาริน’
งั้นพี่เอายาขวดนี้ไปนะ
-
‘วาริน’
ยาของเฮียมันนั้นแหละ
-
‘วาริน’
รินก็พกไว้
-
‘ญาดา’
..ข..ขอบคุณนะริน
-
‘จ๊ะจ๋า’
อารมณ์มันคงรุนแรงมากสินะ
-
‘จ๊ะจ๋า’
ทำไมมันถึงไม่เช็คบ้างละ
-
‘จ๊ะจ๋า’
ว่ายาหมดไปตั้งแต่ตอนไหน
-
‘ญาดา’
มันก็คง..คิดว่ากูพกไว้เหมือนทุกที
-
‘ญาดา’
แต่..กูลืมเอากระเป๋าใบนั้นมา
-
‘ญาดา’
ตอนย้ายมาอยู่บ้านเดียวกันกับวาโย
-
‘วาริน’
พี่คะ..ต่อไปนี้พี่ต้องเช็คให้ดีนะ
-
‘วาริน’
ว่ายาหมดรึป่าว
-
‘วาริน’
แล้วพี่มาเอายาที่ร้านริน
-
‘วาริน’
รินจะเป็นคนไปเอายาที่โรงพยาบาลให้เอง
-
‘จ๊ะจ๋า’
มันกล้าทำไงนะ
-
‘ญาดา’
กูผิดเอง..
-
‘ญาดา’
ตอนมันยังมีสติ..มันก็เตือนกูแล้ว
-
‘ญาดา’
ว่าอย่าเข้าใกล้มัน ให้ออกไป
-
‘ญาดา’
แต่กูเป็นห่วง กลัวว่ามันจะเป็นไรไป
-
‘ญาดา’
กูเลยดื้อ ไม่ยอมออกไป
-
‘ญาดา’
พอมันคุมไม่อยู่…ก็เลยเป็นแบบนี้
-
‘ญาดา’
กูผิดเอง
-
‘ญาดา’
จะไปโทษมันคนเดียวก็ไม่ได้
-
‘ญาดา’
ยังไง..มันก็เตือนกูแล้ว
-
‘ริสา’
มึงจะมองหน้ามันติดหรอ
-
‘ญาดา’
แล้วจะให้กูทำไง
-
‘ญาดา’
ถ้าให้หลบหน้าไปตลอดก็คงเป็นไปไม่ได้
-
‘ญาดา’
ยังไงก็อยู่บ้านหลังเดียวกัน
-
‘ญาดา’
หนีหน้ากันไม่พ้นหรอก
-
‘จ๊ะจ๋า’
ก็จริง
-
‘จ๊ะจ๋า’
ระวังๆด้วยนะ
-
‘จ๊ะจ๋า’
อย่าให้มันเป็นแบบนี้อีก
-
‘จ๊ะจ๋า’
ยาก็ห้ามหมดเด็ดขาด
-
‘วาริน’
โถ่..พี่ต้องระวังนะ
-
‘วาริน’
ฉันเตือนพี่แล้ว ยังไงพี่ก็เป็นผู้หญิง
-
‘วาริน’
สู้แรงผู้ชายแบบเฮียไม่ได้แน่ๆ
-
‘ญาดา’
พี่ก็คิดว่าจะเอามันอยู่
-
‘ญาดา’
แต่สุดท้าย..ก็ทำไม่ได้
-
‘ญาดา’
ถ้ากูฟังที่มันเตือนสักหน่อย
-
‘ญาดา’
ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้
-
‘วาริน’
อย่าเครียดไปมากกว่านี้เลย
-
‘วาริน’
เดี๋ยวรินไปชงชาร้อนๆมาให้นะ
-
‘วาริน’
ชาร้อนๆช่วยคลายความเครียดได้นะ
-
‘ริสา’
ก็ดีเหมือนกัน
-
‘ริสา’
ให้พี่ช่วยไหม
-
‘วาริน’
ไม่เป็นไรพี่
-
‘วาริน’
พี่นั่งคุยกันไปก่อนนะ
-
…?
-
‘วาริน’
ชาดอกไม้ค่ะ
-
‘ริสา’
มีขนมด้วย
-
‘ริสา’
ยังไม่ทันได้ขายเลยนะ
-
‘จ๊ะจ๋า’
ใช่ เอามาให้กินแบบนี้
-
‘จ๊ะจ๋า’
ไม่กลัวขาดทุนหรอ
-
‘จ๊ะจ๋า’
ยังไม่ได้ขายเลยนะวันนี้
-
‘ญาดา’
เดี๋ยวพี่จ่ายให้เอง
-
‘วาริน’
ได้ไงอะ
-
‘วาริน’
ไม่ต้องเลยนะ
-
‘วาริน’
ฉันเลี้ยงเอง
-
‘ญาดา’
รับไว้เถอะ
-
‘ญาดา’
ถือว่าพี่ประเดิมให้ก่อนวันนี้
-
‘ญาดา’
เรื่องแค่นี้เอง ถือว่าอุดหนุนกันนะ
-
‘วาริน’
ก็ได้ๆ
-
‘วาริน’
พี่นี่จริงๆเลยนะ
-
‘จ๊ะจ๋า’
เธอนั้นแหละริน หยุดให้พวกพี่กินฟรีได้แล้ว
-
‘จ๊ะจ๋า’
ขายก็ขายไม่แพง
-
‘จ๊ะจ๋า’
ยังเอามาให้พวกพี่กินฟรีเป็นประจำ
-
‘ริสา’
ใช่ พวกพี่ก็อยากช่วยอุดหนุนเธอนะ
-
‘ริสา’
ให้จ่ายบ้างเถอะ
-
‘วาริน’
ฮ่าๆ ก็ได้ๆ
-
- -
-
‘วาโย’
ป้าครับ ญาดาไปไหน
-
แม่บ้าน
เห็นบอกว่าจะออกไปข้างนอกค่ะ
-
แม่บ้าน
อาหารเช้าก็ไม่รับค่ะ
-
‘วาโย’
ไม่ได้บอกหรอครับ ว่าไปไหน
-
แม่บ้าน
ไม่ได้บอกไว้ค่ะ
-
แม่บ้าน
คุณวาโยจะรับอาหารเช้าเลยไหมคะ
-
‘วาโย’
ครับ
-
แม่บ้าน
เดี๋ยวป้าไปจัดอาหารให้นะคะ
-
- -
-
-09:32-
-
‘วาโย’
ญาดา
-
‘วาโย’
ไปไหนมา
-
‘ญาดา’
….
-
ญาดายื่นขวดยาให้วาโย
-
‘วาโย’
ญาดา…เมื่อคืนกูทำอะไรมึงรึป่าว
-
‘ญาดา’
วาโย..ฮึก!
-
‘วาโย’
ญาดา..!
-
‘วาโย’
มึง..ร้องไห้ทำไม
-
‘วาโย’
กู..ทำอะไรไม่ดีลงไปหรอ..
-
‘ญาดา’
ทำไม..ฮึก..ถึงปล่อยให้ยาหมด
-
‘วาโย’
กู..คิดว่ามีอยู่
-
‘ญาดา’
กูไม่ชอบ..ไม่ชอบแบบนี้
-
‘วาโย’
กู..ก็ไม่ชอบ
-
‘วาโย’
กูไม่อยากทำร้ายมึง
-
‘วาโย’
ไม่อยากให้มึงเจ็บตัว
-
‘ญาดา’
ไม่ทันแล้ววาโย!
-
‘วาโย’
ก..กูขอโทษ..เจ็บมากไหม..
-
‘ญาดา’
มากเลยแหละวาโย..
-
‘ญาดา’
มึงทำกูเจ็บมากเลย..ทั้งกายและใจ
-
‘วาโย’
ขอโทษ..ขอโทษจริงๆ
-
‘วาโย’
กู..เตือนมึง..ทำไมถึงไม่ฟัง
-
‘ญาดา’
กู..กูแค่..เป็นห่วง
-
‘วาโย’
…!?
-
‘ญาดา’
กลัวว่ามึง..จะเป็นอะไร
-
‘ญาดา’
ไม่คิดว่ายามึงจะหมด
-
‘ญาดา’
แล้วทำให้เกิดเรื่องแบบนี้
-
‘ญาดา’
ขอโทษ..เหมือนกัน
-
‘ญาดา’
ที่ไม่ฟัง
-
‘วาโย’
กูรักมึง..ญาดา
-
‘ญาดา’
….ใช่..ตอนนี้มึงยังรักกู
-
‘ญาดา’
แต่เมื่อคืน..มันไม่ใช่มึง
-
‘ญาดา’
ดีใจด้วยวาโย..มึงได้กูสมใจแล้ว
-
‘วาโย’
ไม่..ญาดา
-
‘วาโย’
กูในตอนนี้..ยังไม่อยากขืนใจมึง
-
‘ญาดา’
แต่มึงได้ไปแล้ว..มึงได้มันไปแล้ว
-
‘ญาดา’
กูเป็นเมียมึง..สมใจแล้วใช่ไหม
-
‘วาโย’
กูขอโทษญาดา
-
‘วาโย’
ขอโทษที่ทำร้ายมึง
-
‘ญาดา’
ก็อย่างที่มึงว่า..แต่งไปกูก็เป็นเมียมึงอยู่ดี
-
‘ญาดา’
ถึงตอนนี้ยังไม่แต่ง..แต่สุดท้าย
-
‘ญาดา’
กูก็เป็นของมึงไปแล้ว…วาโย
-
‘วาโย’
กูสัญญานะญาดา
-
‘วาโย’
กูจะดูแลมึงให้ดีที่สุด
-
‘ญาดา’
มึงคนนี้..ที่ยืนอยู่ตรงนี้ในตอนนี้
-
‘ญาดา’
กูเชื่อ..ว่าดูแลกูได้ดี
-
‘ญาดา’
แต่มึงอีกคน..กูไม่รบกวนดีกว่า
-
‘ญาดา’
เมื่อไหร่..ที่มึงอีกคนโผล่มา
-
‘ญาดา’
กูขอดูแลตัวกูเอง..ไม่ต้องลำบากมึง
-
‘วาโย’
มาเถอะ…กูจะทายาให้
-
‘วาโย’
ข้อมือช้ำแบบนี้…ต้องทายานะ
-
‘ญาดา’
อืม
-
‘วาโย’
ขอโทษนะ..ที่ทำเรื่องไม่ได้ลงไป
-
‘ญาดา’
ชั่งเถอะวาโย
-
‘ญาดา’
กูเข้าใจ..มึงไม่ได้มีคนเดียว
-
‘ญาดา’
กู..ไม่เกลียดมึงหรอกวาโย
-
- -
-
. .
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง






กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็นปักหมุด
ความคิดเห็นทั้งหมด ()