ทำไมมันนานจังวะ

ลุงเดช อีกนานไหมคะกว่าจะถึง

ดูจากพิกัดน่าจะใกล้ถึงแล้วครับคุณแคร์

ลุงบอกว่าใกล้จะถึงตั้งแต่20นาทีที่แล้ว

โธ่..คุณสไมล์ครับผมก็เพิ่งมาครั้งแรก

เหมือนกันนะครับ😅

หนูว่าเราหลงทางแล้วนะลุง

นั่งจนปวดก้นหมดแล้วเนี้ย

นึกว่าหลับอยู่ซะอีก

ก็เห็นหลับตาอยู่ไง

คิดเรื่องอะไรวะ งานเหรอ

กูนึกว่าคิดเรื่องงานซะอีก

ครับๆ//เลี้ยวซ้าย

ไหนบอกไม่เคยมาไม่ใช่เหรอ

แล้วทำไมรู้ทางวะ

บอกว่าอะไร

มึงจะเก่งกว่า GPS ไม่ได้นะตะวัน

เดาล้วนๆ กูว่าหลงอีกแน่

มึงจะคุ้นได้ไง มึงไม่เคยมา

ผมเจอแล้วครับ บ้านเรือนไทย

จริงเหรอลุงเดช//ชะโงกไปดู

เห้ย..ใช่จริงๆด้วย

แกเป็นใคร//หันมองเพื่อน

ตามทันกระแสกับเขาด้วย

ถึงแล้วครับคุณตะวัน//ปิดรถ

กูว่าวังเวงมากกว่า

ขนลุกชิบหาย//เกาะแขนแคร์

มึงจะขึ้นไปเหรอ

เอาจริงดิตะวัน มันน่ากลัวนะ

กูไปด้วย//ก้าวขึ้นบันได

อะไรวะ//กระโดดมากอดแคร์

อะไรนะ..!!

มึงรู้ได้ยังไงว่ามีของแบบนั้น

กูเริ่มกลัวมึงแล้วนะตะวัน

แล้วกูใส่รองเท้าผ้าใบมา

ต้องถอดถุงเท้าอีกเหรอวะ

แม่งเอ้ย//ก้มถอดรองเท้า

อย่าบ่นมาก เดี๋ยวมันก็ด่าอีก

ทำไมบ้านสะอาดจัง

ไหนว่าไม่มีคนอยู่ไง

นั่นสิ สะอาดเหมือนมีคนอยู่

ฝุ่นก็ไม่มีสักเม็ดเลย//ใช้นิ้วปาดฝุ่น

ต้นไม้ก็ถูกตัดแต่งอย่างดี

นั่นมึงไปเอาพวงมาลัยมาจากไหน

เห้ย..กูไม่ดมนะ

ไม่รู้ว่าของใช่ไหว้อะไรป่าว

เกิดเขาเอาไว้ไหว้พระหรือ//มองรอบๆ

ไม่ได้เอาไว้ไหว้อะไรหรอก//เดินมา

เชี่ย..!!ผีหลอก//กระโดดขี่หลังแคร์

ไอ้ไมล์ ลงไปกูหนัก

ผีๆ ผีหลอก//กอดหลับตา

โอ๊ย..!!//ค่อยลืมตาพร้อมลูบหัว

สวัสดีลูก มาดูบ้านเหรอ

👀

👀

ไม่เป็นหรอกลูก//ยิ้ม

มึงอินกับนิยายมากไปป่ะตะวัน

กูที่มึงพูดกับคุณยายเมื่อกี้ไง

ขึ้นมาบนเรือนกันเองโดยมิได้รอคุณยาย

พูดเหมือนคนโบราณเลย

คงจะชอบบ้านนี้แหละลูก

เรือนไทยโบราณ

ก็เลยพูดให้เข้ากับเรือน

คุณยายเป็นเจ้าของที่นี่

เลยใช่ไหมคะ

จะว่าใช่ก็พูดได้ไม่เต็มปาก

เดิมที่เรือนหลังนี้//เดินไปนั่ง

เป็นของขุนนางเก่า

ในสมัยอยุธยาตอนปลาย

ตระกูลคุณยายนี่เก่าแก่จัง//นั่ง

ผู้ดีเก่าเหรอคะ//นั่งลง

เจ้าของเรือนโดยแท้ คือผู้ดี

ตระกูลของยายเป็นเพียงบ่าว

คนใช้หน่ะเหรอคะ

ไอ้สไมล์ ปากมึงอ่ะ..!!

ไม่เป็นไรหรอกลูก😄

มันก็คนใช้จริงๆนั่นแหละ

ยายก็ไม่รู้หรอกว่าจะต้องเรียก

ท่านว่าอะไรดีเพราะมันย้อนไปนาน

ยายขอเรียกท่านว่าทวดละกัน

ทวดท่านชื่อว่าสร้อย

สร้อยเหรอ..//เสียงเบา

👀

😊

ใช่ท่านชื่อสร้อย พี่สร้อย

เป็นบ่าวคนสนิทต้นห้อง

ของลูกสาวเจ้าของเรือนนี้

บ่าวของแม่หญิงตะวันฉาย

ตะวัน..!!!//ประคองเพื่อน

มึงเป็นอะไรตะวัน

กูว่าไปหาหมอเถอะ

ไว้มาฟังวันหลังก็ได้

ได้สิลูก//ยิ้มบางๆ

แม่หญิงตะวันฉายเป็นบุตรี

ของพระยาสุรศักดิ์เดโช

เจ้ากรมพระตำรวจนอกซ้าย

กับคุณหญิงพุดซ้อน

ตัวแม่หญิงตะวันฉายนั้น

มีเสียงเล่าอ้างกันมาว่า

ช่างงดงามนัก งามทั้งรูป

และกิริยามารยาท

เก่งทั้งงานบ้านงานเรือน

จนเป็นที่ต้องตาและหมายปอง

ของชายทั้งหนุ่มและคนแก่

ทั้งขุนนาง พ่อค้า ลูกเศรษฐี

แต่เเม่หญิงก็ไม่ชายตาแลใคร

จนกระทั่งได้พบกับบุตรี

ของพระยาพิเชษภักดี

เจ้ากรมพระตำรวจนอกขวา

เกลอเก่าของคุณพ่อเธอ

แม่หญิงจันทร์วาด

ตะวัน//เขย่าเพื่อน

มึงเป็นไรป่ะทำไมมือเย็นจัง

หน้าซีดๆนะกูว่ากลับไหม

ยายเล่าต่อนะ😊

แม่หญิงจันทร์วาดผู้นี้

แตกต่างจากแม่หญิงตะวันฉาย

โดยสิ้นเชิงทุกอย่าง

ถึงจะเป็นลูกสาวท่านเจ้าคุณเหมือนกัน

แต่ช่างกระโดกกระเดกนัก

ทั้งดื้อและซน งานเรือนก็ไม่เป็น

คุณพ่อของเธอเลยให้มาเรียนงานเรือน

กับแม่หญิงตะวันฉายที่เรือนนี้

หลังจากนั้นด้วยความสนิทสนม

ก็ก่อให้เกิดความรักขึ้น

รักที่ต้องห้าม รักที่เป็นไปไม่ได้

แม่หญิงทั้งสอง..ละเล่นเพื่อนกัน

จนความรู้ถึงพระยาพิเชษ

ท่านโกรธนักเหมือนโดนหยามเกียรติ

จับทั้งคู่แยกจากกันไม่ให้พบเจอ

และบังคับแม่หญิงจันทร์วาด

จะให้หมั้นหมายและแต่งงาน

กับชายที่ท่านเลือกไว้ให้

แต่ด้วยความที่ทั้งคู่รักกันมาก

จึงได้นัดมาพบกันที่บึงบัว

ที่เคยนัดพลอดรักกัน

ด้วยความรักมั่นของทั้งคู่

และความเด็ดเดี่ยว

และคำสัตย์ที่เคยให้กันไว้

ทั้งคู่ตัดสินใจจบชีวิตของตัวเอง

ที่บึงบัวแห่งนั้นพร้อมกัน

ร่างของทั้งคู่ถูกงมขึ้นจากบึง

โดยมีผ้าสไบมัดเอวติดกันไว้

และกอดกันแน่นไม่ปล่อย

แม้บ่าวจะพยายามจับแยก

แขนที่กอดกันก็ไม่คลายจากกัน

สุดท้ายพระยาพิเชษ

ท่านก็สำนึกได้ถึงความผิดท่าน

จึงสั่งไม่ให้แยกทั้งคู่จากกัน

และให้นำไปฝังไว้ด้วยกันแบบนั้น

ส่วนตัวของท่านเองก็ตรอมใจ

ที่เสียลูกสาวเพียงคนเดียวไป

ท่านจึงไปบวชตลอดชีวิต

ส่วนทรัพย์สินมากมาย

และเรือนหลังใหญ่ของท่านนั้น

ท่านก็ยกให้สร้างเป็นวัดเสีย

ตอนขับรถมาน่าจะผ่านนะ

ตรงโค้งทางเข้ามาใช่ไหมคะยาย

นั่นแหละลูกวัดนั้น

ส่วนเรือนหลังนี้ท่านเจ้าคุณและคุณหญิง

ท่านไม่มีลูกหลานที่ไหน

ด้วยความเอ็นดูทวดสร้อย

และเห็นว่าทวดสร้อยนั้น

เป็นนางต้นห้องของลูกสาวท่าน

และเติบโตมาด้วยกัน

ท่านเลยรับทวดสร้อยของยาย

ให้ขึ้นมาเป็นลูกบุญธรรม

และยกทรัพย์สินทั้งหมดของท่าน

ให้ทวดสร้อยรวมถึงเรือนนี้

หลังจากนั้นเรือนนี้ก็ตกทอดมา

จนมาถึงรุ่นยายนี่แหละลูก

แสดงว่าคุณยายพักที่นี่

ยายไม่ได้นอนที่นี่หรอกลูก

ยายพักอยู่บ้านหลังนู้น//ชี้

แล้วทำไมคุณยายไม่อยู่นี่ล่ะคะ

ทวดสร้อยท่านสั่งเสียไว้

ว่าไม่ให้ลูกหลานของท่าน

ขึ้นมานอนบนเรือนนี้เด็ดขาด

ให้เพียงขึ้นมาทำความสะอาด

และร้อยงพวงมาลัยเพียงเท่านั้น

ทำไมล่ะคะคุณยาย

ท่านบอกว่าตัวท่านเป็นเพียงบ่าว

ลูกหลานก็เป็นเชื้อสายบ่าว

ถึงท่านเจ้าคุณและคุณหญิง

ท่านจะเมตตาและเอ็นดูสักเท่าไร

ก็ควรจะเจียมตัวไว้ให้มาก

ไม่ยกตนให้เสมอท่าน

แล้วพวงมาลัยล่ะคะ

ท่านบอกว่าแม่หญิงตะวันฉาย

ท่านชอบการร้อยมาลัย

ท่านเลยอยากร้อยไว้ให้นายของท่าน

หลังจากนั้นลูกหลานของท่าน

ก็ทำตามคำสั่งของท่านมาตลอด

จนกระทั่งถึงยายนี่แหละลูก

แล้วทำไมคุณยายถึงจะขายที่นี่ล่ะคะ

นั่นสิดูเหมือนคุณยายจะรักที่นี่มาก

รักมากก็จริงลูกแต่ยายแก่แล้ว

ไม่รู้จะอยู่ไปได้นานแค่ไหน

อีกอย่างก็ไม่มีลูกหลาน

ถ้าหากยายตายไปแล้ว

ใครจะมาดูและเรือนนี้ต่อล่ะ

หากไม่มีคนดูและก็ไม่แคล้ว

จะพุและพังลงในไม่นาน

ยายเลยอยากให้คนที่อยากได้

เรือนไทยหลังนี้จริงๆ

เขามารับไปดูแลแทนยาย

น่าจะดีกว่าปล่อยให้พุพังลง

หลังจากยายตายลงไป

มึงเอาจริงดิตะวัน

ไม่ลองดูไปก่อนเหรอ

ไม่เดินดูให้ทั่วๆก่อนเหรอ

มึงรู้ได้ไงว่ามีเรือนเล็ก

บึงบัวด้วยรู้ได้ไง

มีจริงๆแหละหนู

จำทางได้ใช่ไหม

มึงว่าแปลกๆป่ะวะ

มันเพิ่งมาครั้งแรกเองนะ

แล้วจะรู้ทางได้ยังไงวะ

รีบตามมันไปเถอะ

ตะวัน//วิ่งมารับเพื่อน

ตะวันมึงตื่นดิวะ//เขย่า

ลุงเดชคะ ลุงเดชมาช่วยหน่อย

ตะวันมึงฟื้นก่อนสิวะ

คุณตะวันเป็นอะไรไปครับ

ลุงเดชรีบพามันไปโรงพยาบาลเถอะ

ได้ครับได้ๆ//อุ้ม

คุณยายคะเรื่องซื้อเรือน

เดี๋ยวหนูจะมาจัดการนะคะ

ไปเถิดลูก ยายไม่รีบ

สวัสดีค่ะคุณยาย🙏🏻

สวัสดีค่ะ🙏🏻//วิ่งไป

//มองดูรอบเรือน

เจ้าของเรือนตัวจริง

กลับมาแล้วสินะ

ใช่ไหมคะคุณทวดสร้อย

คงเหลือแค่คนเดียว

รีบกลับมาเถิดหนาแม่หญิงจันทร์วาด

คุณพี่น้องคิดถึงเหลือเกินเจ้าค่ะ

จำน้องมิได้ฤๅเจ้าคะ

ปากหวานมิเคยเปลี่ยนเลยหนาเจ้าคะ

ทูนหัวของน้อง//ลูบคาง

กลิ่นกายน้องหอมเหมือนเดิมฤๅไม่เจ้าคะ

มีแต่เพียงคุณพี่ผู้เดียว

ที่ได้ดอมดมกลิ่นกายน้อง

น้องเป็นของคุณพี่เจ้าค่ะ

และเป็นของคุณพี่เพียงผู้เดียว

มาแล้วจ้า

จบตอนแรกไปแล้วนะครับ

เป็นยังไงกันบ้างครับ

ชอบกันไหมครับ

ฝากติดตาม ss2 ด้วยนะครับ

เจอกันตอนหน้านะครับ