เพื่อประสบการณ์ที่ดีกว่าบนมือถือ
14 ผู้ติดตาม
0 กำลังติดตาม
คนเขียนหนังสือกับคนเลี้ยงแมว =^^+
9.61K
เข้าชม
67
เพิ่มลงคลัง
61
ถูกใจ
0
ดาวน์โหลด
1
ความคิดเห็น
“เธออยากไปเมืองโดราเอมอนใช่ไหมละ ถ้าอยากไปก็กลับมาอีกนะ” ก่อนลาจากกันทริปนั้นที่นาริตะ เขาเอ่ยลาฉันด้วยคำพูดนี้ เหมือนครั้งก่อนที่บอกว่าถ้าฉันอยากเห็นโตเกียวสกายทรีที่สร้างเสร็จแล้วก็ให้กลับมาอีกนะ..
“คนฉลาดอย่างเธอเก่งก็แต่เรื่องอื่น ถ้าให้เดาคงทำกับข้าวไม่ได้ ดูแลผู้ชายก็ไม่เป็น อยู่ไม่ติดบ้าน แล้วเธอจะไปเป็นเมียใครเขาได้ล่ะ สิ่งที่เธอกำลังทำอยู่นี่ เขาเรียกกันว่าผู้หญิงดีๆ ทำกันหรือไง...!!!"
นวนิยายคายคมผสมสารคดีแสนดี เบิกบานบ่มอิ่มจินตนาการกวี โลดแล่นสู่หลวงพระบาง วังเวียงและเวียงจันทน์ กับผองคนผู้น่ารักและเป็นมิตรที่สุดแห่งหนึ่งในโลก
ณ วูบหนึ่งที่เธอเห็นฟ้าและดาวระยิบระยับวับวิบแสงเต็มตา ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกเหมือนตัวเองกลายเป็นใครอีกคนหนึ่งที่เคยจ้องผืนฟ้าดารดาษดาวในคืนแรมเช่นนี้นับครั้งไม่ถ้วนเมื่อเนิ่นนานมาแล้ว นานนับหลายศตวรรษ
“เฮ้ย หลิว เดี๋ยวนะ อย่าเพิ่งวาง เอ้อ แกจะไปเลี้ยงแมวให้คนญี่ปุ่นใช่ไหม แล้วแกรู้ยังว่าแมวญี่ปุ่นมันร้องเนียๆ นะโว้ย ไม่ได้ร้องเหมียวๆ แบบบ้านเรานะ จำไว้ล่ะ เออ แค่นี้แหละ”
ผลพวงจากอดีตรักสามเส้าของบอย ต้น แพร ที่มิเพียงทำให้พวกเขาเป็นเหมือนซากชีวิตที่อยู่ได้โดยให้เวลาที่ผ่านไปแต่ละวัน เหมือนเปลี่ยนผ้าพันแผลหัวใจ...ทว่าสุดท้ายบาดแผลในหัวใจของใครบางคนก็หนักเกินเยียวยา
“ถนนสายนั้นทอดยาวไกล มันจะพาฉันไปพบกับสิ่งใดกันหนอ สายลมแรงปะทะผิวหน้า ตัวฉันเหมือนหยุดนิ่ง ขณะทิวไม้สองข้างทางวิ่งผ่านไป จุดหมายยังอยู่อีกไกลและใจที่ต้องค้นหา"
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อพิมพ์ข้อความบนแฟนบอร์ด
เพื่อประสบการณ์อ่านและเขียนที่ดีกว่าบนมือถือ
แสดงความคิดเห็น
แฟนบอร์ด
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อพิมพ์ข้อความบนแฟนบอร์ด
ความคิดเห็นทั้งหมด (0)