อุ้มรักคล้องใจ

อุ้มรักคล้องใจ 

“ใช้หนี้ฉันมาสิ ฉันถึงจะปล่อย” คิณฑ์พูดเสียงเข้ม เขาไม่ได้หวังอยากได้เงิน เขาแค่หวังอยากให้เธอสุขสบาย ไม่ดื้อ และเชื่อฟังเขามาอยู่บ้านเป็นเพื่อนนวลตาคอยช่วยดูแลกันและกัน แต่คนดื้อต่อให้เขาพูดอะไรออกมาเธอก็คิดลบใส่เขาตลอด 

           “หนี้คุณ” 

           “ใช่ อย่าลืมซะล่ะว่าเธอมีค่าห้าไร่นะที่ตรงนั้นก็เกือบสิบล้าน” ดาหลากะพริบตาอย่างไม่เชื่อ สิบล้าน พ่อเธอเห็นแก่เงินจำนวนมหาศาลที่จะเอาไปเสวยสุขกับเมียใหม่วัยละอ่อนมากกว่าลูกสาวตัวเอง 

           “หนูมีแต่ตัว และมันคงมีค่าไม่พอให้คุณขายได้ถึงสิบล้านหรอก” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันที่เขาพาเธอมาวันนี้เพราะอยากให้เธอได้เลือกซื้อของใช้จำเป็นสำหรับตัวเอง