หมูน้อยคอยรัก
(หมูน้อยลูกพ่อคิงแม่อวบนะคะ)
ถึงจะอุ๊ตุ๊ปานหมูน้อยและขี้แยมากไปหน่อย แต่หนูก็รอคอยพี่มาตลอดนะคะ
“ติดต่ออะไรเอ่ย”
ชายหนุ่มร่างสูงสง่าหน้าตาหล่อเหลาและท่าทางใจดีเอ่ยขึ้นด้านหลัง ขนิษฐารีบหันขวับไปมอง ก่อนจะรีบยกมือไหว้เขาแม้ไม่รู้จักก็ตาม
“หนูเอาแฟ้มมาส่งค่ะ”
“แฟ้มอะไร”
“แฟ้ม...พี่ที่ฝ่ายการตลาดให้เอามาค่ะ หนูไม่แน่ใจว่าเรื่องอะไร” พี่คนที่ไหว้วานให้เธอเอาแฟ้มมาส่งบอกเธอแค่นี้จริงๆ นะ อ้ายเอาแฟ้มไปส่งให้พี่ที แค่เนี้ย และเธอก็ไม่กล้าเปิดดูด้วย
“อ๋อ มา...เดี๋ยวพี่ถือไปเอง”
สาวน้อยลังเลอยู่เพียงครู่ แต่อีกใจก็คิดว่าคนตรงหน้าคงรู้แหละว่าเป็นงานอะไร ไม่งั้นไม่อาสาช่วยอย่างงี้กรอกมั้ง คิดได้ดังนั้นเธอจึงยื่นแฟ้มให้เขา แล้วยกมือไหว้
“ขอบคุณมากค่า”
จากนั้นก็หันหลังเดินจากไปเพื่อจะลงลิฟต์ไปชั้นล่าง จึงไม่ได้เห็นว่าชายคนดังกล่าวเดินเข้าไปในห้องของรองประธานกรรมการ นาย...
------------------------------
"พี่เรียวดุไหมคะ"
"ดื้อไหมล่ะ ถ้าไม่ดื้อก็ไม่ดุ"
"น้องไม่ดื้อค่ะ" อ้อมแอ้มบอกเขาเสียงแผ่วเบา
"จริงเหรอ...ดื้อเงียบล่ะไม่ว่า"
พอพูดจบเขาก็จ้องหน้าเธอด้วยสายตาดุๆ อย่างจับผิด นั่นทำให้หญิงสาวรีบก้มหน้าหลบตาทันที แต่ครั้นรับรู้ได้ว่าเขายังคงจ้องอยู่อย่างนั้น เลยจำต้องช้อนสายตาขึ้นมองเขา แล้วจึงได้เห็นว่าแววตาคมดุในตอนแรกตอนนี้มีความขบขันเจืออยู่ในนั้น ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นยีผมเธอเบาๆ แล้วเอ่ย
"รีบกลับบ้าน เริ่มมืดแล้ว"
"ค่ะ"
-------------------------
ฝากน้องอุ้ยอ้ายไว้ในอ้อมใจด้วยนะค้า ใครคิดถึงพี่ริวหนูมน จากบ่วงรักเมียเฉิ่ม ตอนนี้หมูน้อยพาพ่อๆ แม่ๆ มาเจอกันแล้วค่า 🐷
ขอบคุณทุกกำลังใจนะค้า
Honey Orapim 🍯