จบ ทาสตัวน้อยของป๋า 3p
29
ตอน
33.4K
เข้าชม
255
ถูกใจ
61
ความคิดเห็น
497
เพิ่มลงคลัง

"อึก! มะ.....ไม่ไหว ขืนเราไปต่อ เราต้องช๊อกตายเเน่ๆเลยไอ้เบลเอ๊ย!! เเละเเม่งมาฮีทอะไรตอนนี้ว่ะ!"

"เฮ๊ย! สาวน้อยหยุดก่อนดิ่ว่ะ มึงจะวิ่งทำไม กูรู้ว่ามึงต้องการให้คนอย่างพวกกูช่วยมั๊ยจ๊ะ?!"

"อย่ามายุ่งกับกู!! เเล้วกูไม่ใช่ผู้หญิงด้วยเว้ย!!"

ผลัก!

พูดจบผมก็ผลักพวกมันออกไปจากตัวผมทันที พร้อมกับออกเเรงวิ่งอย่างสุดฝีเท้าของผมเพื่อไม่ให้ พวกมันตามผมมาได้เพราะพวกมันคงจะได้กลิ่มหีโรโมนของผมเเน่ๆ อ้อ!เเละก็สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อ เบล เเละผมก็เป็น โอเมก้า หรือที่ที่นี้เรียกว่าคนชั้นต่ำยังไงล่ะครับ เเละไม่ต้องตกใจไปเพราะประเทศเเห่งนี้ มีเเบ่งเเยกชนชั้นกันนั้นก็คือ อัลฟ่า หรือพวกคนชั้นสูง เบต้า พวกชนชั้นกลาง และ โอเมก้า พวกคนชั้นต่ำ หรือก็คือคนอย่างพวกผมนี้เเหละครับ เเต่ตอนนี้ผมไม่สามารถเล่าลายละเอียดได้มากขนาดนั้นเพราะผมกำลังโดยพวกมัน วิ่งตามอยู่สิครับ!

"เฮ๊ย! ไอ้ห่า กูบอกให้หยุดไง!! ได้เมื่อกูพูดดีๆเเล้วไม่ฟัง!!"

ปัง! ปัง!

"เหี้ย! ถึงกับเล่นปืนกันเลยหรอว่ะ"

ผมที่ได้ยินเสียงปืนดังมากจากด้านหลังเสร็จ ผมก็รีบวิ่งให้เร็วกว่าเดิมซึ่งมันก็เหมือนทางเเห่งสวรรค์เพราะด้านหน้ามีโกดังใหญ่อยู่โกดังกนึ่งเเละเมื่อผมเห็นอย่างนั้นผมจึงรีบวิ่งเข้าไปในโกดังทันที

"ใครว่ะ!! มึงหยุดเดียวนี้!!"

เเละผมก็เหมือนโดนสวรรค์กลั่นเเกล้งเพราะพอผมวิ่งเข้ามาอยู่ๆก็มีคนมากระชากตัวผมถึง2คน

"ฮึกๆ ปะ...ปล่อยผม! ฮึกๆ"

"มึงเข้ามาได้ยังไง!!"

"ฮึกๆ ปะ....ปล่อยผมเถอะ ผมขอร้อง ฮึกๆ!!"

"เเม่งในเมื่อมึงไม่ตอบเดียวกูยิงทิ้งเเม่ง!!!"

"ใครสั่งให้มึงยิง"

"อึก! นายน้อย"

ผมที่กำลังหลับตาปี๋เพื่อรอรับชะตากรรมของตัวเองอยู่ๆก็มีเสียงเข้มหนึ่งเสียงพูดขึ้นมาพร้อมกับเสียงเท้าที่เดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ จนมันทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ที่จะลืมตา เเละเมื่อผมลืมตาขึ้นไป มันทำให้ผมเห็นว่าชายคนที่พูดนั้นเป็นผู้ชายที่โครตสมบูรณ์แบบ ทั้งการเเต่งตัว ทั้งบุคลิกภายนอก เเต่งเเฝงไปด้วยในหน้าที่เรียบนิ่งเนี่ยสิ! ที่ผมอ่านไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร

"ผะ....ผมขอโทษครับ พะ...."

ปัง!!

ไม่ทันที่คนที่จับตัวผมไว้จะได้พูดอยู่ๆชายคนนั้นก็โดนยิงเเละล้มลงไปจมกองเลือดต่อหน้าต่อตาของผม

"อย่ามาออกอำนาจที่นี้ เพราะที่นี้กูใหญ่ที่สุด"

"ฮึกๆๆ ฮือๆ"

ผมที่กำลังช๊อกอยู่เพราะเหตุการเมื่อกี้ กลับไม่รู้เลยว่าตอนนี้ชายคนที่ยิงผู้ชายคนนั้นได้เดินมากหยุดอยู่ตรงหน้าผมเเล้ว

"ลุกขึ้น!"

"ฮึกๆ ฮือๆ"

"เห้ออ รู้มั๊ย กูเกลียดพวกที่ไม่ชอบฟังคำสั่ง"

เเละเมื่อเขาพูดเเบบนั้นจบผมก็รีบลุกขึ้นทันที

"หึ! ดีมากเด็กดี"

พอเขาเห็นผมลุกขึ้นตามคำสั่งของเขา เขาก็เอ่ยปากชมผมพร้อมกับเดินเข้ามาอุ้มผมเเละตรงไปที่รถของเขาทันที

"จะ...พาผมไปไหน ฮึกๆ "

"หุบปาก กูไม่ได้สั่งให้พูด"

เเละเมื่อเขาพผุดขึ้นมาเเบบนั้นมันก็ทำให้ผมหุบปากเเละไม่ถามอะไรไปอีก จากนั้นผมก็เผลอหลับไปทันที เนื่องด้วยความเหนื่อยจากการที่ผมวิ่งเเละก็เรื่องฮีทอีกทั้งผมยังมาร้องไห้อีกมันเลยทำให้ผมหลับไปในอ้อมเเขนของเขาทันทีโดยที่ผมไม่ได้รับรู้อะไรอีกเลย

"พวกมึงเป็นใครว่ะ!! ปล่อยคนของกูเดียวนี้นะเว้ย! กูเจอมันก่อน!!!!"

"หึ! จัดการเก็บกวาดให้เรียบร้อย กูจะกลับไปที่ถิ่นของกูเเล้ว"

"ครับนายน้อย!"

***********************************************

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว