สีน้ำ:สวัสดีค่ะคุณ....(ไม่..ไม่ใช่ มันไม่จริง)
ตฤณ:ผมตฤณครับ...
สีน้ำ:ค่ะ...คุณตฤณ ขอหมอตรวจดูหน่อยนะคะ...
คุณหมอที่ใส่หน้ากากอนามัยมิดชิดกับแว่นหนาเตอะก้มลงฟังเสียงหัวใจของคนไข้ใกล้ๆด้วยเครื่องมือแพทย์
ตฤณ:ขอโทษนะครับ...เราเคยเจอกันไหมครับ?
สีน้ำ:เอ่อ...อาจจะค่ะ...หมอมาทำงานที่นี่สักพักแล้ว...(หวังว่าเขาจะจำไม่ได้นะ)
ตฤณ:อ๋อ...ครับ
สีน้ำ:หายใจเข้าลึกๆ หายใจออกช้าๆ ไม่ต้องรีบนะคะ
ตฤณ:....(ก่อนหน้านี้หายใจแรงจริงๆ)
สีน้ำ:หมอตรวจเสร็จเรียบร้อยแล้วค่ะ เดี๋ยวเชิญคนไข้รอรับยานะคะ
ตฤณ:ขอบคุณครับคุณหมอ(กำลังจะยกมือไหว้)
สีน้ำ:ไม่เป็นไรค่ะ...ไม่เป็นไร...(ยกมือไหว้เเทบไม่ทัน)
เมื่อเขาออกไปแล้ว...
สีน้ำ:เห้อ...ใครจะคิดว่าวันนึง...จะต้องมาเจอกับเขาอีก...ในฐานะหมอกับคนไข้...เขาคงจะจำเราไม่ได้หรอก...ตอนนั้นเขาสอนเราแค่ปีเดียวเอง
ตฤณ:เด็กหญิงนธีกานต์...ไม่คิดว่าจะได้กลับมาเจอกันแบบนี้...คิดเหรอว่าเราจะจำไม่ได้
Guest
