ชื่อเรื่อง : You smile, I smile. #รอยยิ้มของป่าไม้ ถั่วหวาน
หมวดหมู่ : นิยาย y
จำนวนตอน : 2
คนเข้าชมเดือนนี้ : 9
คนเข้าชมทั้งหมด : 4,103
คะแนนถูกใจทั้งหมด : 38
ความคิดเห็น : 14
ปรับปรุงล่าสุด : 09 ก.พ. 2563 19:38 น.
ชื่อเรื่อง : You smile, I smile. #รอยยิ้มของป่าไม้ ถั่วหวาน
หมวดหมู่ : นิยาย y
จำนวนตอน : 2
คนเข้าชมเดือนนี้ : 9
คนเข้าชมทั้งหมด : 4,103
คะแนนถูกใจทั้งหมด : 38
ความคิดเห็น : 14
ปรับปรุงล่าสุด : 09 ก.พ. 2563 19:38 น.
You smile, I smile.
ชีวิตนี้คุณเคยเจอคนยิ้มยากกันบ้างมั๊ย
ถ้าเคยเจอ มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
แต่ถ้าถามถึงคนไม่เคยยิ้มหละ
คุณเคยเจอคนแบบนี้บ้างรึเปล่า
คงไม่สินะ
.
.
.
ที่ถามก็เพราะ...ผมเจอแล้วหนึ่งคนตรงนี้
คนที่ผมไม่เคยเห็นเขายิ้มเลยซักครั้ง
.
.
.
อยู่ๆพระเจ้าก็ละเมอพาคนที่อารมณ์ดี
แทบจะตลอดเวลาอย่างเปามาอยู่บ้านหลังเดียว
กับป่าไม้คนไม่เคยยิ้ม ใช่...ป่าไม้คนนี้ที่พูดถึงไม่ใช่คนยิ้มยาก
เขาคือคนที่ไม่ยิ้มเลยต่างหาก!
“นี่ ยิ้มหน่อยมันก็คงไม่ตายมั๊ง”
“…”
“เสือกให้มันน้อยๆหน่อยก็คงไม่ตายเหมือนกัน”
“…”
ป่าไม้ อชิระ
เด็กปีหนึ่งขึ้นปีสองสาขาภูมิสถาปัตย์ หรือที่เขาเรียกกันว่าเด็กแลนด์นั่นแหละ ใครๆก็ว่าป่าไม้เป็นคนยิ้มยาก...ใครจะรู้ คนพวกนั้นแม่งเข้าใจผิด เขาไม่เคยยิ้มเลยต่างหาก หรือถ้าเคยคนอื่นก็คนไม่ได้เห็นมันเต็มๆซักครั้ง เขาไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่มย่ามกับตัวเองมากนักพอๆกับที่ตัวเองก็ไม่ได้อยากจะยุ่งกับใคร แต่กับเปาแล้ว...แม่งเลี่ยงได้ด้วยหรอ
เปา พนธกร
เด็กปีสองสาขาการจัดการครัวและศิลปะการประกอบอาหาร ทุกคนรู้จักเขาในชื่อเปา มีแต่แม่เขาเท่านั้นที่เรียกเขาว่า“ซาลาเปา”ทำไมหรอ...ดูแก้มเขาสิ นั่นหละคำตอบ เปาชอบทำอาหารมากพอๆกับการกินมัน มันทำให้เขาอารมณ์ดีไปได้ทั้งวันหากได้เข้าครัวแค่ไม่กี่นาที เกิดมาเขาไม่เคยเจอใครที่คุยกับเขาแล้วไม่ยิ้มซักครั้ง จนกระทั่ง...นายป่าไม้คนนั้น คนที่ยิ้มไม่เป็น
.
.
.
“ป่าลองกินดิ พึ่งทำมา...อร่อยมั๊ย”
“อืม ก็ดี”
“…”
“เออ อร่อย”
“อร่อยแล้วยิ้มให้ดูหน่อยดิ”
“เกี่ยวเหี้ยไรกัน”
“เกี่ยว ทำให้กินแล้วยิ้มให้หน่อยไม่ได้รึไง เปาไม่เห็นป่ายิ้มเลยซักครั้งเลยนะ”
“มึงก็ยิ้มแล้วมั๊ย กูยังต้องทำไรอีกอะ”
“…”
“งงไร ก็มึงยิ้มแทนกูแล้วไง”
“…”
“บอกทีว่าเกท”
“ไม่อะ”
“เวลามึงเจอของที่หาแล้วมึงจะพยายามหามันอีกมั๊ยหละ”
“ก็..ไม่อีกอะ”
“เออ กูก็เจอยิ้มของกูแล้วไง จะให้กูทำอะไรอีก”
.
.
ถ้าถามว่าทำไมป่าไม้แทบไม่ค่อยยิ้ม ตอบแทนได้เลยว่าเปามันยิ้มแทนเขาไปหมดแล้ว
พูดง่ายๆก็คือ...เปาคือรอยยิ้มของป่าไม้นั่นแหละ
***********
ไฟในการเขียนมาแล้วค่ะ เรื่องนี้พล็อตมันไหลเข้ามาแล้วอยากเขียนมากๆเลย หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะคะเป็นกำลังให้ถั่วหวาน ป่าไม้ และเจ้าซาลาเปาของเราด้วยนะคะ
.
.
ปล. ผู้เขียนไม่มีเจตนาที่จะทำให้บุคคลในภาพเกิดความเสียหายหรือได้รับผลกระทบ นี่เป้นเพียงนิยายที่ถูกแต่งขึ้นมาเท่านั้นและสถานที่ภายในเนื้อหาก็ไม่มีและไม่ได้เกิดขึ้นจริง
# | ชื่อตอน | วันที่ลง | |
---|---|---|---|
1 | 09 พ.ย. 2562 23:37 น. |
![]() ![]() |
|
2 | 09 ก.พ. 2563 19:38 น. |
![]() ![]() |