“เธอเป็นใครกันแน่”กัญจน์ธนัศเอ่ยถามเสียงเครียด ตาคมมองจ้องไปที่ดวงหน้าสวย มือหนาเอื้อมไปจับที่คางมนก่อนจะลงแรงบีบมันแน่น แน่นเสียจนหญิงสาวต้องสะบัดหน้าหนี แต่ก็ไม่สามารถที่จะหลุดพ้นมือที่แข็งดุจคีมเหล็ก
“รักเจ็บค่ะพี่กัญจน์ ปล่อยรักเถอะนะคะ”หญิงสาวอ้อนวอน มือบางจับมือชายหนุ่มเอาไว้มั่นเพื่อรั้งให้เขาปล่อย แต่นอกจากกัญจน์ธนัศจะไม่ยอมปล่อยแล้ว ริมฝีปากได้รูปกลับมีรอยยิ้มขบขัน ที่หญิงสาวได้รับความรู้สึกเจ็บ
“รักหรอ เธอชื่อไอรักอย่างนั้นหรอ ชั้นคิดว่าเธอชื่อไออุ่นเสียอีกนะ หรือจะให้เรียกว่าอัยย์ญาดาดีหล่ะ”