พิษสวาทเมียขัดดอก
ความสวยเซ็กซี่ของเธอดันไปต้องตามาเฟียหนุ่มอย่างจัง และความดื้อรั้นแบบม้าพยศของเธอ ยิ่งท้าทายให้เขาอยาก
จัดการปราบพยศให้เธอตกอยู่ใต้อาณัติของเขา
รสสินา ภัคดีสกุล (โรส) อายุ 25 อาชีพ:นางแบบ
นางแบบสาวสุดเซ็กซี่ พกความมั่นใจมาเต็มร้อย สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดคือพวกผู้ชายที่คิดว่าพวกผู้หญิงเป็นแค่ตุ๊กตาที่ไว้ระบายอารมณ์
"เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าฉันห๊ะ!"
"เขาเรียกตบสั่งสอนหวังว่ามันจะทำให้คุณสำนึกและรู้จักให้เกียรติเพศแม่มากกว่านี้"
อคินเฟเย็ฟ อิวาโนวิช (อคิน) อายุ 36 อาชีพ:มาเฟียเจ้าของคาสิโน
มาเฟียทรงอิทธิผล สำหรับเขาผู้หญิงก็แค่ของเล่น ที่เล่นจนเบื่อและจะทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้
สิ่งที่เขาไม่ชอบคือการท้าทาย เขาเป็นคนฉลาดออกจะขี้โกงนิด เขาทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เป้าหมายของเขาพ่ายแพ้
"คุณทำแบบนี้ทำไม"
"ฉันเคยบอกเธอแล้วว่าถ้าฉันจะเอายังไงซะเธอก็หนีไม่รอด"
อองตวน อิวาโนวิช (อองตวน) อายุ 24 ปี อาชีพ: เสเพลไปวันๆ
น้องชายของอคิน ถูกใครๆตามใจจนเคยตัว แง้คิดของเขากับพวกผู้หญิงไม่ต่างไปจากพี่ชายเท่าไหร่
เพียงแต่เขาเป็นพวกวันไนท์สแ
ตนด์ แค่คืนเดียวแล้วแยกทาง
"ปากดีแบบนี้น่าจัดของใหญ่กระแทกให้เข็ด"
"กล้าๆหน่อยเถอะ อย่าดีแต่ขู่"
พริ้มรส อามาตยะกุล (พริ้ม) อายุ27 อาชีพ:ดีไซต์เนอร์
เป็นพี่สาวที่โรสรักมาก และรักโรสมากด้วย เธอมีความมั่นใจสูงยิ่งกว่าหอไอเฟล
แต่ปมด้อยของเธอคือ เธอโสด ไม่ใช่เพราะหาแฟนไม่ได้ แต่เพราะสเป็คของเธอนั้นต้องเพอร์เฟ็คสุดๆจนผู้ชายธรรมดาๆไม่ผ่านเกณฑ์
"ปากดีแบบนี้เองถึงได้เป็นยัยป้าแร้งทึ้งนั่งเหงาบนคาน
"ไอ้เด็กบ้า แกกล้าดียังไงเรียกฉันว่ายัยป้าแร้งทึ้ง"
Into
"นายต้องการอะไรจากฉัน"ร่างบอบบางดีดดิ้นในอ้อมกอดแข็งแกร่งที่กอดรัดเธอ และรั้งให้แนบชิดกับอกกว้างที่ปราศจากอาภรณ์
"ทุกอย่าง ฉันต้องการครอบครองทุกอย่างที่เป็นเธอโรส"ใบหน้าคมเข้มก้มลงซุกไซร้ต้นคอระหงอย่างหยาบโลน
"ไอ้ทุเรศ ปล่อยฉัน"หญิงสาวพยายามลักร่างหนาออกห่าง มือทั้งทุบทั้งปัดป่ายเป็นพัลวัน
แต่เรี่ยวแรงของเธอไม่พอที่จะต้านทานความต้องการอันแรงกล้าของชายหนุ่มได้
"หยุดดีดดิ้นสักที ลืมไปแล้วรึไงว่าเธอถูกส่งมาเพื่ออะไร ที่นี้เลิกต่อต้านแล้วทำหน้าที่ของเธอซะ"เรียวแขนถูกรวบไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียวและถูกตรึงไปกับผนังเหนื่อศีรษะ ดวงตาคมคายจ้องมองหญิงสาวใต้อาณัติ สายตาวาวโรจน์ด้วยความกระหายในเรื่อนร่างที่เขาหมายตาเอาไว้
ร่างบางสั่นระริกเมื่อถูกมือสากลุกไล้เรือนกายอย่างจาบจ้วง รู้อยู่แก่ว่ายังไงเธอไม่สามารถต่อต้านเขาได้ ได้แต่นึกเสียใจในโชคชะตา ทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย