ดอกหญ้ากลางเพลิง
เพราะผมเป็นเเค่ดอกหญ้า...
: ซิน :
:อายุ: 19 ปี
ผมสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างไปเมื่อหกปีก่อน คนที่ผมรักเเละเคารพที่สุดของผมหายไปจากชีวิตทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปตลอดกาล ผมต้องต่อสู้ด้วยตัวคนเดียว ไม่เคยมีคนให้ความรักหรืออบอุ่นเเก่ผม...เหมือนดังดอกหญ้าดอกหนึ่ง...ที่เเสนจะไม่มีค่า เเต่มันก็เติบโตได้ด้วยตัวของมันเองเเละอดทนต่อทุกๆสิ่งทุกๆอย่างที่เข้ามาหามัน...ผมไม่มีจุดมุ่งหมาย ไม่มีคนที่คอยดูเเล เอาใจใส่ หรือให้ความรักเลย
เเต่เเล้ว...
เขาก็เข้ามา
กู้เงิน!? กู้เงินบ้าอะไรวะ เกิดมากูยังไม่เคยได้กู้เงินใครเลย เเม่งบ้าเปล่าวะ
"ดังนั่น มาทำงานให้กูซะ เเละอย่าคิดหนีเพราะไม่อย่างนั้น...กูจะให้มึงเลื่อนขั้นจาก คนใช้ ไปเป็น นางบำเรอ..."
!!!
ชีวิตที่เเสนจะอัปยศของผมก็ต้องเลวร้ายเขาไปอีกเมื่อเจอกับเขา...
ผู้ชายที่อันตรายเเละสามารถเเผดเผาทุกอย่างที่ขวางหน้าเขาได้ดุจเพลิงร้อน...
เเละเขา ก็ดุจดังเปลวเพลิง...
:เพลิงนิล อัคคีพิภัตร์นกุล:
:อายุ: 20 ปี
เขา...คนที่ผมไม่ควรเขาใกล้ที่สุด คนที่เมื่อไรที่ผมอยู่ใกล้เขาก็จะสามารถเเผดเผาผมได้ทุกเมื่อ
ทั่งความทุกข์เเละความเจ็บปวดจากการกระทำของเขา ทำให้ผมอยากจะหนีไปให้ไกลๆ เเต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรผมจึงออกไปจากเพลิงกองนี้ไม่ได้เสียที
คงเพราะความร้อนจากเพลิงของเขาที่ใครๆต่างกลัว...
มันเป็นความอบอุ่นเดียวที่ผมมี...
ถึงผมจะเป็นเเค่ดอกหญ้า เเต่ผมก็อยากจะมีใครสักคน
ที่เห็นค่าของผมจริงๆ...
Guest
