ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วที่ผมต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดที่ผมเองก็ยังไม่รู้ว่าจะได้หลุดพ้นมันไปเมื่อไหร่ ผมไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้เค้าเค้าถึงทำร้ายจิตใจผมมากขนาดนี้ ชีวิตผมพังย่อยยับเพียงเพราะคำว่า 'เข้าใจผิด' และถูกตราหน้าว่าเป็นคนเลว ผมไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นฆาตกรตอนไหน ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลย กลับกลายมาเป็นแพะรับบาปแทน น่าสมเพชตัวเองจริงๆต้องกลายมาเป็นคนที่เค้าทำร้ายร่างกายและจิตใจ มันรุนแรงจนเกินกว่าที่ผมจะรับมือไหว....เจ็บปวดเจ็บปวดมากเหลือเกิน
ศรันย์ คนที่ยังจมปลักอยู่กับคนรักเก่าที่ได้ตายจากชีวิตเค้าไปแล้ว เค้าเป็นคนเย็นชาและเลือดเย็น เค้าต้องแก้แค้นกับคนที่ทำให้คนรักของเค้าตาย "มึงจะต้องเจ็บปวดทรมานเหมือนที่กูเป็น!"
วาโย คนที่ถูกตราหน้าว่าเป็นฆาตกร เป็นเวรกรรมอะไรที่ทำให้เค้าต้องตกอยู่ในสถานการณ์นั้น จนกลายเป็นผู้ต้องสงสัยเดียวที่ต้องมาเป็นแพะรับบาปแทนคนร้ายตัวจริง ชีวิตของเค้าช่างน่าสงสารนัก! จบลงด้วยชีวิตที่พังย่อยยับด้วยน้ำมือของคนๆนึงที่เข้าใจผิดมาตลอด ไม่เหลืออะไรเลย!! "ผมไม่รู้เรื่องอะไรจริงๆนะ ผมไม่ใช่ฆาตกร! อย่าทำอะไรผมเลย!"
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการและการสมมติขึ้น บุคคลในรูปภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยายแค่นำมาประกอบเพื่อเกิดจินตนาการ นิยายนี้เป็นนิยายชายรักชาย มีความรุนแรง คำหยาบคาย การกระทำที่รุนแรงไม่เหมาะสมนำไปลอกเลียนแบบ กรุณาใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ
จะยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดและจะพยายามอัพบ่อยๆเป็นเรื่องที่โครตจะดราม่าเรียกน้ำตาหลายๆท่านได้ ผู้อ่านคนไหนชื่นชอบก็คอมเม้นเป็นกำลังใจ หรือคอมเม้นติชมเกี่ยวกับตัวละครได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับการติดตามล่วงหน้า ขอบคุณค่ะ
เริ่มเรื่อง:22/10/17
Guest
