เมียหมอ 21+

*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง มิได้มีเจตนาจะลบหลู่วิชาชีพใดๆ ทั้งสิ้น สถานที่รวมทั้งบุคคลในเนื้อเรื่องไม่มีอยู่จริง*

เป็นเมียหมอต้องไม่บ่น สามีซนต้องทนให้มันเอา

ปืน VS เพลงขิม

ตอนที่ยังคบกันฉันทั้งรักและทะนุถนอมเธอ

สุดท้ายเราก็ต้องเลิกกัน หึ..ครั้งนี้ฉันไม่ยอมให้เธอไปไหนอีกแล้ว!!

"อย่าดื้อ เดี๋ยวให้หมอดูก่อน"

"ฉันก็เป็นหมอ!"

"แต่เธอตรวจภายในเองไม่ได้นะ ให้ฉันตรวจให้ดีกว่า.."

"ปืน!!"

ปืน 

ผมเลือกเรียนหมอไม่ใช่แค่เพราะว่าชอบ แต่คิดว่าการเรียนหนักมันจะทำให้ผมลืมเธอได้เร็วๆ

แต่เปล่าเลย

ผมรู้ดีว่าไม่มีทางลืมยัยตัวแสบนั่นได้ไม่ว่าวิธีไหนก็ตาม

และเมื่อโชคชะตาวนกลับมาให้เจอกันอีกครั้ง แทนที่ผมจะโกรธจะเกลียดเธอ

ทำไมกลายเป็นว่าผมคิดแต่จะ 'กิน' เธอวะ!!

เพิ่งรู้เหมือนกันว่าความต้องการที่มีต่อเพลงขิมมันไม่ใช่เรื่องตลกเลย ..

"เรียกทำไม อยากโดนยิงเหรอ เอากี่นัดอ่ะคืนนี้ :)"

เพลงขิม 

ฉันทิ้งเขาไปก็เพราะว่าฉันมีเหตุผลนะ!

ทำไมต้องมาทำเป็นโกรธขนาดนั้นด้วยก็ในเมื่อเขาเองไม่เคยพยายามตามหากันสักครั้ง :(

อีกอย่าง ใช่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันจะลืมเขาเสียหน่อย

ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะจำคนนิสัยไม่ดีแบบหมอนั่นไปทำไม

เพียงแค่สมองมันก็ไม่เคยลืม แต่เอ๊ะ ตอนคบกันเขายังไม่หื่นขนาดนี้นี่!

"นายมันหื่นชะมัด น่าสงสารคนที่จะมาเป็นเมียนายจริงๆ!"

หยุด อย่าดิ้น ไม่งั้นจะเอาให้ลุกไม่ขึ้นจนคนไข้ถามหาไปทั้งอาทิตย์!

------- 

ฝากติดตามด้วยจ้า 

cr: image // son hwamin // ulzzang boy

Yellowpostit: กระดาษโพสต์อิทสีเหลือง

Yellowpostit: กระดาษโพสต์อิทสีเหลือง