"เธอมาที่นี่ทำไม" มันคือคำพูดแรกที่ชายหนุ่มถามหญิงสาวที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องของเขาอย่างไม่สบอารมณ์และแปลกใจมาก ทั้งที่คนที่จะมาหาเขาควรจะเป็นปิญาฉัตรแต่ทำไมถึงเป็นยัยนี่แทน
"เออ. เออคือฉัน" หญิงสาวภายใต้เเว่นตากรอบสี่เหลี่ยมเงยหน้าพยายามสบตากับชายหนุ่มพร้อมกำชับเสื้อคุมตัวใหญ่ของตัวเองเเน่นเเละเธอก็สูดดมหายใจเข้าลึกๆก่อนที่จะยอมเอยปากคุยกับชายหนุ่มตรงหน้า
"ฉันขอเข้าไปในนั้นได้ไหม"
"ไม่ได้     ไหนฉัตร  ฉัตรไม่ได้มาหรือไง "

“เปล่าคะ”

“หมายความว่าอย่างไร  เธอมาที่นี่ทำไมและรู้ได้อย่างไรว่าฉันอยู่ที่นี่”

“ฉันขอเข้าไปคุยข้างในได้ไหม” ในเมื่อเธอกล้าทำแบบนี้แล้วเธอก็ต้องกล้าให้สำเร็จ

“ต้องการอะไรยัยบ้า ไสหัวของเธอออกไปจากคอนโดฉันเลยนะ ใครปล่อยให้คนจนๆสกปรกเข้ามา”

“พลัก!!” เอมมิกาชนสายธารก่อนที่เธอจะแทรกตัวเข้าไปในห้องเขาอย่างรวดเร็วโดนไม่สนใจว่าเจ้าของเขาจะไม่ยินยอมให้เธอเข้ามาก็ตามแต่เธอก็ดื้อรันจะเข้ามา  ไวพอๆทำที่เธอเข้ามาสายธารกระชากร่างเล็กที่สูงประมาณไหล่เขาให้ออกไปแต่เธอก็ยื้อแรงของชายหนุ่มเต็มที่ไม่ยอมออกไป

*บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆขออนุญาตินำรูปมาเพื่อจิตนาการนะคะ          (นิยายเรื่องนี้ไม่ได้เป็นเรื่องจริงเป็นเพียงจิตนาการของนักเขียนเท่านั้นนะคะ)   *นิยายไม่เหมาะสมกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปีนะคะ