“กล่อมฉันหน่อย นอนไม่หลับ”ชายหนุ่มจึงสะกิดหญิงสาวแล้วเอ่ยออกมาแผ่วเบาเมื่อมือบางดับไฟไปแล้วแต่เขายังคงนอนไม่หลับ

“แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะคะ”หญิงสาวลุกเปิดไฟบนหัวเตียง เมื่อคิดได้ว่ามีสิ่งหนึ่งที่แม่เขาชอบทำให้ตอนนอนที่เขานอนไม่หลับ ชายหนุ่มจึงหยิบหมอนมาวางบนตักเธอ เขาล้มตัวลงนอนซบศีรษะลงบนหมอนตรงตักอุ่นๆของเธอ มือบางข้างหนึ่งยกขึ้นมาเสยผมเขาเบาๆ

“ถ้าเมื่อยก็ปลุกนะ”เหมราชมองสบตาหญิงสาวไม่นานนักคนตัวโตก็เผลอหลับไปลมหายใจทอดยาวสม่ำเสมอบ่งบอกได้ว่าคนที่นอนหลับอยู่บนตักเธอได้หลับสนิทไปแล้ว

หญิงสาวมองใบหน้าคมเข้มที่รกไปด้วยหนวดเครา ดวงตาคมดุนั้นเมื่อยามหลับตาช่างไร้พิษสงนักเหมือนกับเด็กน้อยตอนหลับใหลไม่มีผิด ไม่แปลกเลยที่เขาจะรักจันทร์เจ้ามากเพราะเขาเป็นคนขาดความรักความอบอุ่นนี้เอง เมื่อมีผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตจึงได้รักเธอมากขนาดนั้น

“หลับสบายไหมคะ”หญิงสาวเอ่ยถามเมื่อเห็นเขาค่อยๆลืมตาขึ้นมามองเธอ

            “ไม่เมื่อยหรือไง ทำไมไม่ยอมปลุก”ชายหนุ่มดุ เห็นเธอนั่งพิงหัวเตียงทั้งคืนก็นึกเป็นห่วงกลัวเธอจะเมื่อย

            “เห็นคุณนอนหลับสบาย เลยไม่อยากปลุกคะ”หญิงสาวยิ้มรับ รอยยิ้มอบอุ่นนี้เขามักจะเห็นเธอยิ้มส่งมาให้เขาเสมอเมื่อเกิดเรื่องทุกใจ

            ชายหนุ่มลุกขึ้นมาโอบกอดหญิงสาวตรงหน้า ภิรมภาตัวแข็งทื่อด้วยไม่คิดว่าเขาจะจู่โจมเธอเร็วขนาดนี้ เมื่อเขาไม่มีทีท่าที่จะล่วงเกินเธอหญิงสาวจึงตวัดมือบางไปโอบกอดเอวหนาแน่นด้วยมัดกล้ามของสามีอย่างอ่อนโยน เขาอยากกอดเธอ อยากกอดภรรยานอกหัวใจ

             ฝากนิยายเรื่องแรกของไรท์ด้วยนะคะรีดเดอร์ที่น่ารัก หนึ่งเม้นท์ หนึ่งไลค์ หนึ่งแรงสนับสนุนคือกำลังใจของไรท์เน้อ