ยัยขี้วีนทวงสิทธิ์(เพื่อน)รัก

กริ๊งงงงงง ~กริ๊งงงงงงง~ กริ๊งงงงงงงง

เสียงเตือนดังมาจากสมาร์ทโฟนเครื่องโปรดของฉันที่พึ่งไปถอยมาใหม่ป้ายแดงเมื่อวานนี้ ฉันเอื้อมมือไปหยิบมาเพื่อดูว่าใครมันกล้ามาปลุกฉันตั้งแต่เช้าตรู่ขนาดนี้

"สวัสดีค่ะเลขหมายที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ"

ทันทีที่ฉันเห็นหน้าจอแสดงชื่อคนโทรเข้า ฉันกรอกเสียงลงไปเพื่อแหย่ในทันที

[เฮ้ย! เจ้ซุป นี่มันใช่เวลาที่เจ้จะมาล้อเล่นกะผมปะครับ คนอุตส่าต์จะโทรมาแจ้งข่าวดีถ้าเจ้ไม่อยากรู้งั้นผมวางละนะ]

ไอ้ทอร์ชทำท่าจะวางสายใส่ ฉันเลยต้องแสดงความอยากรู้ให้มันหน่อย

"ข่าวดีอะไร รีบบอกมาถ้าไม่ดีอย่างที่บอกฉันเอาแกตายแน่บังอาจโทรมาปลุกฉัน"

[รับรองข่าวดีแน่นอนจนเจ้ต้องให้รางวัลผมเลยหละ]

เออ พอสนใจอยากจะรู้มันก็ทำท่าทำทางลีลาคาเฟ่ปาท่องโก๋ไสตล์ของมันตามเคย

"เออว่ามา ถ้าหาให้ได้ก็จะให้หาไม่ได้ก็อด"

[โห่!!!เจ้อะ ก็ได้ๆบอกก็ได้ คือเมื่อคืนเฮียนอร์ตโทรมาบอกว่าจะกลับมาวันนี้]

ฮึก!!!!!!!!! เฮียนอร์ตจะกลับมาวันนี้!!!

ฉันทวนคำของไอ้ทอร์ชอยู่ในใจ เฮียนอร์ตที่มันว่าใช่คนเดียวกับที่ฉันคิดรึเปล่าอะ?

[เจ้ซุป เป็นไรเปล่าไมเงียบไปอ่า หรือว่าเจ้ดีใจจนช็อค? แต่ว่าอย่าพึ่งช็อคนะเพราะม้าให้โทรชวนเจ้มากินข้าวที่บ้านเย็นนี้ต้อนรับเฮียกัน]

"อืม แค่นี้นะ ฉันไปแน่....แล้วเจอกัน"

ก็ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ว่าเฮียนอร์ตของไอ้ทอร์ชมันคือใครฉันแค่ไม่เชื่อหูตัวเองเท่านั้นว่าจะเป็น นอร์ต คนเดียวกับที่เป็นเพื่อนที่สนิทของฉันตั้งแต่อนุบาลจนถึงมอต้น

ย้อนกลับไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว

"น้ำซุป เธอว่าเธอกับนอร์ตสนิทกันมากมั้ย?"

พี่อิงฟ้ารุ่นพี่มอห้าที่สวยใสไร้ที่ติพ่วงด้วยตำแหน่งดาวโรงเรียน ถามฉันด้วยเสียงหวานใสใบหน้าใคร่อยากรู้คำตอบจริงๆจังๆ

"สนิทมากสิคะก็เราโตมาด้วยกันเรียนที่เดียวกันห้องเดียวกันมาตลอด ที่สำคัญบ้านเราอยู่ติดกันด้วยค่ะ พี่อิงฟ้าถามทำไมหรอคะ เอ๊ะ!หรือว่าพี่...?"

ฉันหยุดพูดแค่นั้นแล้วหันไปทำหน้าทะเล้นใส่พี่อิงฟ้าเป็นเชิงล้อเลียนให้พี่เขาที่กำลังทำท่าเขินอาย แก้มที่เคยอมชมพูตอนนี้มันแดงเป็นมะเขือเทศเชียวหละ

"บ้าาาาา น้ำซุปอย่าล้อพี่สิ พี่เขินจะแย่แล้วนะ"

พี่อิงฟ้าตีแขนฉันเบาๆเป็นเชิงให้หยุดล้อแกซะที

อย่างที่เห็นล่ะค่ะว่าพี่แกแอบชอบนอร์ตมัน แต่มันไม่รู้ แกเลยวานให้ฉันเป็นแม่สื่อให้ ฉันก็ตกลงรับคำทันที ไหนเลยจะปฏิเสธพี่อิงฟ้าคนสวยได้ลง อีกอย่างไอ้นอร์ตจะได้มีแฟนสวยเหมือนนางฟ้าจนคนอื่นต้องอิจฉาเบาๆ แหงแซะ 

วันนี้นอร์ตมาโรงเรียนสายฉันก็เลยมานั่งรอมันที่โต๊ะหินอ่อนที่ประจำ

ฉันไม่สนิทกะใครหรอกนอกจากนอร์ต เพื่อนในห้องฉันก็คุยได้เล่นได้แต่คนพวกนั้นเข้าไม่ถึงคำว่าเพื่อนสนิทของฉันหรอกอย่างนอร์ตสิเพื่อนตายฉันอยากให้มันได้อะไรดีๆ ตอบแทนกลับไปบ้าง

พี่อิงฟ้าเคยบอกกับฉันว่านอร์ตก็เหมือนจะสนใจแกเหมือนกันแต่มันยากตรงที่ฉันตัวติดกับนอร์ตเกินไปจนคนอื่นแทรกไม่ได้ วันนี้ฉันก็เลยอยากจะพูดเรื่องนี้กับนอร์ตมันซะเลย

"เฮ้!! น้ำซุปรอนานป่าววะ?

เสียงไอ้นอร์ตดังมาแต่ไกล ฉันหันไปมองมันที่กำลังทำท่าชูถุงขนมในมือส่ายไปส่ายมาแต่ไม่ยอมเดินมาถึงฉันซะที

"เออ ลีลาอยู่นั่นเร็วๆฉันหิวแล้ว"

โดนฉันแหวใส่มันก็รีบวิ่งมาพร้อมกับของกินที่ฉันรอคอยทันที

"เอ้า! กินเข้าไปเยอะๆจะได้ไม่เป็นไม้เสียบลูกชิ้นอยู่แบบนี้..โอ๊ย!!!"

ฉันหยิกแขนมันจนหน้านิ่วด้วยความเจ็บที่บังอาจมาล้อปมของฉัน หึหึ

"ฉันสวยในแบบของฉันแล้วกันจ้าาาาาา"

เงียบปากไปเลยโดนฉันหยิกไปทีเดียว นอร์ตเป็นแบบนี้แหละมันจะยอมให้ฉันชนะมันเสมอ

"เออนอร์ตฉันว่าฉันมีเรื่องจะคุยกับแกน่ะ"

"นี่เขายังไม่เรียกว่าคุยกันเหรอวะ ได้ข่าวว่าตั้งแต่ฉันเดินมาแกยังพูดไม่หยุดปากเลยนะ..โอ๊ย!!" โดนไปอีกดอกโทษฐานกวนประสาทฉัน

"ไม่ใช่คุยแบบนั้น คือมีเรื่องอะมีเรื่องจะคุยจริงจังหน่อยสิวะ"

ฉันเริ่มอยากจะถีบมันมากกว่าจะคุยซะแล้วสิว่าแล้วไม่ขลังถีบเลยดีกว่า ปึก!!!!

"โอ๊ย!ไม่กวนแล้วๆ มีอะไรก็ว่ามา"

"คือ..เอ่อ...ฉันอยากมีแฟนนนนนนน"

ปึกกกกกก!!!!

นอร์ตหันขวับมามองหน้าฉันโดยอัตโนมัติเหมือนมีคนกดเิดสวิซส์ที่ตัวมันยังไงอย่างงั้น ฉันนี่ก้มหน้างุดทั้งที่ไม่เคยกลัวมันมาก่อน และคิดว่ากล้าพอจะคุยกับมัน

แต่พอพูดออกไปแล้วไมมันประหม่างี้วะ!!

"แกว่าไงนะน้ำซุป"

นอร์ตจับแขนฉันเขย่าเหมือนไม่แน่ใจว่าฉันพูดเล่นพูดจริง

"แกได้ยินถูกแล้วฉันบอกฉันอยากมีแฟน"

ฉันอยากมีแฟนที่ไหนล่ะฉันอยากให้นายมีต่างหากล่ะนอร์ตตอนนี้ฉันทำเพื่อนายอยู่นะเว้ยย! 

"ฉันว่าแกกับฉันสนิทกันจนฉันสามารถแก้ผ้าต่อหน้าแกโดยที่ฉันไม่อายได้เลยนะ แต่ฉันอยากมีโมเม้นแบบว่าจับมือกับใครซักคนด้วยความเขินอายอะไรแบบนี้ ฉันจับแต่มือแกจนคนอื่นไม่กล้าเข้ามาแทรกฉันก็เฉาตายพอดีสิ"

"ก็เลยอยากไปจับมือไปแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นบ้างว่างั้น?"

"เปล่านะ!!! ฉันแค่เปรียบเทียบไม่ได้จะไปแก้ผ้าให้ใครดูจริงๆซะหน่อย แค่อยากให้เราห่างกันออกมาอีกหน่อย แกมีเหตุผลหน่อยสิวะ"

ไอ้บ้านอร์ตมันคิดได้ไงว่าฉันจะทำแบบนั้นกับคนอื่นกับมันฉันยังไม่เคยนี่แค่เปรียบเทียบว่าสนิทมากเว้ยยย!!

"ได้สิ! ฉันก็มีเรื่องนึงที่ฉันยังไม่ได้บอกเธอเหมือนกันน้ำซุป ฉันรู้ว่าเธอรับอาสาเป็นแม่สื่อให้พี่อิงฟ้าแต่ที่ฉันจะบอกคือตอนนี้ฉันชอบการเรียนมากกว่าเลยบอกปฏิเสธไปแล้ว"

เสียงที่กดต่ำรอดไรฟันออกมาแต่ละคำนั้นมันทำให้ฉันขนลุกพิกล นอร์ตไม่เคยพูดกับฉันด้วยใบหน้าจริงจังและท่าทางแบบนี้มาก่อน มันน่ากลัวเหมือนที่คนอื่นเขาว่าจริงเหรอ?

"อ้อ!!!! อีกเรื่องนะน้ำซุปปิดเทอมนี้ฉันจะย้ายไปเรียนที่ต่างประเทศ ม้าทำเรื่องให้แล้วหละตอนแรกฉันว่าจะไม่ไปเห็นเธออยากให้ไปแบบนี้ฉันเลยจะไป"

นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่นอร์ตพูดกับฉัน

ทั้งที่เขาเดินจากไปแล้วฉันยังพะงาบๆ เหมือนจะพูดคำๆนั้น แต่มันก็ไม่หลุดออกมาจากปากซะที ฉันผิดอะไรฉันแค่อยากให้นายมีคนรักดีๆ มีแฟนสวยๆ

แล้วมันเรื่องอะไรที่นายจะไปเรียนต่างประเทศแต่กลับปิดบังฉันถ้านายบอกให้เร็วกว่านี้ฉันคงไม่ขอให้นายห่างฉันหรอกไอ้เพื่อนรัก

ถึงนายจะไม่ได้ยินแต่ฉันก็อยากจะพูด "นอร์ต..ฉันขอโทษ"

หลังจากฉันกับนอร์ตก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย

พอฉันถอยห่างออกมาถึงได้รู้ความจริงจากปากของพี่อิงฟ้า เธอเข้ามาเพื่อปั่นหัวพวกเรา เธอเล่นสนุกกันในกลุ่มเพื่อนโดยเอาฉันกับนอร์ตเป็นเดิมพัน

"ในโรงเรียนเขาล่ำลือกันว่าเธอกับนอร์ตสนิทกันมาก มากจนไม่มีใครสามารถแยกออกจากกันได้ ฉันก็เลยอยากพิสูจน์น่ะ ฉันมันพวกชอบความท้าทายแต่เธอเห็นผลมั้ยน้ำซุป ไม่มีความสนิทแบบเพื่อนที่แท้จริงของหญิงชายบนโลกใบนี้หรอกนะ 555"

แต่ละคำที่พ่นออกมาจากปากพี่อิงฟ้านี่มันซาตานในคราบนางฟ้าชัดๆ

จากวันนั้นฉันจะเดินเข้าไปขอโทษนอร์ตแต่ฉันก็ไม่เคยทำสำเร็จ นอกจากนอร์ตจะเดินหนีแล้วยังทำเหมือนฉันเป็นเพียงอากาศธาตุไร้ตัวตน

ฉันไม่มีโอกาสนั้นแล้วฉันไม่ได้รับสิทธิพิเศษอะไรจากนอร์ตอีกแล้ว

จนวันปิดเทอมมาถึงนอร์ตก็ไปเรียนต่างประเทศตามที่เคยบอกฉันจริงๆ ฉันไม่มีคำใดจะเอื้อนเอ่ยนอกจากคำลา

"ลาก่อนนอร์ตเพื่อนรัก"

 ๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓๓

รอติดตามกันด้วยนะคะ กดบทที่ 1 เล้ยย!!