#22
-
โรงพยาบาล
-
ตอนนี้วอร์นั่งอยู่หน้าห้องฉุกเฉินเนื้อตัวมีคราบเลือดติดอยู่ วอร์โทรบอกหยิ่นเรื่องอุบัติเหตุแล้ว แต่ยังไม่ได้เล่าทั้งหมด วอร์บอกหยิ่นแค่ว่าเอิร์นโดนรถชน วอร์ฟังเสียงหยิ่นตอนรู้เรื่องเขาดูร้อนรนใจเหมือนกัน คงเพราะความผูกพันธ์ที่เขาดูแลเอิร์นมาหลายเดือนจนเผื่อแผ่มาถึงลูก
-
หยิ่น
มันเกิดอะไรขึ้น
-
หยิ่น
ทำไมเป็นแบบนี้
-
วอร์
ผ..ผม..
-
วอร์
ผมขอโทษ😭
-
วอร์ตั้งใจจะเอ่ยขอโทษที่ดูแลเอิร์นไม่ดี
-
หยิ่น
ขอโทษ???
-
หยิ่น
เธอทำอะไรเอิร์น
-
หยิ่น
เธอทำร้ายเอิร์นหรอ
-
แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะแปลคำขอโทษของเขาผิดไป..
-
วอร์
ม..ไม่ใช่นะ
-
วอร์
ผม..
-
หยิ่น
ไม่ใช่แล้วเธอขอโทษเรื่องอะไร
-
วอร์
โอ้ย!
-
หยิ่นเผลอโมโหจับแขนวอร์แน่น จนคนตัวเล็กต้องนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ
-
วอร์
ผมเจ็บนะ
-
หยิ่น
งั้นก็บอกฉันมาว่ามันเกิดอะไรขึ้น
-
วอร์
มันเป็นอุบัติเหตุนะครับ
-
หยิ่น
อุบัติเหตุได้ตรงเวลาจริงๆนะ
-
หยิ่น
มีอุบัติเหตุตอนออกมากับเธอ
-
ตอนนี้ภายในใจหยิ่นคิดถึงแค่เพียงลูก ลูกในท้องของเอิร์นอาจจะเป็นลูกของเขาก็ได้ ลูกที่เขาวางอนาคตไว้ว่างจะรับไว้เป็นลูกของเขากับวอร์ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะคิดถึงแต่ลูกจนลืมอีกคน
-
วอร์
คุณคิดว่าผมทำร้ายเอิร์นหรอ
-
วอร์
ผมจะทำแบบนั้นทำไม
-
หยิ่น
เธออาจจะน้อยใจที่ฉันดูแลแต่เอิร์น
-
หยิ่น
ไม่ค่อยได้สนใจเธอเหมือนแต่ก่อน
-
หยิ่น
เธอเลยอยากจะกำจัดเอิร์นก็ได้
-
วอร์
แล้วผมจะทำแบบนั้นทำไม
-
วอร์
ถ้าผมคิดแบบนั้นผมจัดการเอิร์นคนเดียวไม่ดีกว่าหรอ
-
วอร์
ผมจะทำเด็กทำไม
-
หยิ่น
เพราะเธอมีลูกกับฉันไม่ได้เหมือนเอิร์นไง!!
-
ตึ๊ก!!
-
วอร์สะอึกกับคำพูดของอีกคน ไม่รู้ว่าเพราะคำพูดของอีกคนหรือเพราะเขาขึ้นเสียงใส่กันนะ ที่ทำให้ตอนนี้น้ำตาเริ่มก่อตัวจนบดบังใบหน้าหล่อเหลา
-
ตั้งแต่วอร์รู้จักกับหยิ่นมา เขาไม่เคยแม้แต่จะพูดไม่ดีกับวอร์ แต่วันนี้เขาตะคอกวอร์ มองว่าวอร์เป็นคนใจร้ายขนาดนั้นได้ยังไงกันนะ
-
วอร์
คุณคิดว่าผมเป็นคนทำอย่างนั้นหรอ
-
หยิ่น
จะให้คิดว่าไง
-
หยิ่น
ออกมากับเธอวันเดียวก็เกิดเรื่อง
-
หยิ่น
วางแผนนี้ไว้นานรึยังล่ะ
-
เพี๊ยะ!!
-
วอร์ตบหยิ่นจนอีกฝ่ายหันไปตามแรง น้ำตาของเจ้าตัวเองก็ไหลลงมาและไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
-
วอร์
คุณจะมองผมในแง่ร้ายมากเกินไปแล้วนะ
-
หยิ่น
ออกไป!!
-
หยิ่น
ฉันไปอยากเห็นหน้าเธอ
-
หยิ่น
ออกไปซะ! ออกไป!!
-
วอร์รู้สึกเจ็บกับคำไล่ของหยิ่น หยิ่นไม่อยากเห็นหน้าเขาแล้วงั้นหรอ ผู้ชายที่อ่อนโยนต่อเขาเสมอ ผู้ชายที่คอยตามใจทุกอย่าง ผู้ชายคนนั้นหายไปไหนแล้วล่ะ แต่..ถ้าเขาต้องการที่จะไม่เจอหน้าวอร์อีก เขาจะได้รับสิทธินั้นเดี่ยวนี้
-
วอร์
ครับ..😭
-
วอร์
ขอให้คุณเอิร์นกับลูกของคุณปลอดภัยนะครับ
-
วอร์พูดแค่นั้นแล้วหันหลังเดินออกมา นั้นตาเจ้ากรรมก็ไหลไม่หยุดสักที ทำไมกันน่ะ
-
หยิ่น
วอร์..
-
หยิ่นเรียกชื่อวอร์เบาๆและอีคนคงไม่ได้ยิน หยิ่นคิดได้ว่าตัวเองพูดแรงไปรึป่าว แต่ก็ไม่ได้เดินตามอีกคนไป เพราะยังเป็นห่วงตัวเล็กที่อยู่ในท้องมากกว่า
-
หยิ่นยืนอยู่ราว 20 นาที หมอก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน
-
หยิ่น
เป็นไงบ้างหมอ
-
หมอวิน
ตอนนี้ปลอดภัยแล้วครับ
-
หมอวิน
ทั้งแม่และลูก
-
หมอวิน
แต่อยู่ในระยะที่เสี่ยงมาก
-
หมอวิน
ต้องดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษ
-
หยิ่น
ขอบคุณนะหมอ
-
เป็นทุกอย่าง
คุณหมอคะ!!
-
เป็นทุกอย่าง
มีเคสด่วนค่ะ อุบัติเหตุรถชนคะ
-
เป็นทุกอย่าง
สาหัสเลยคะหมอ
-
หมอวิน
ตอนนี้คนเจ็บอยู่ไหนแล้ว
-
เป็นทุกอย่าง
นี่ไงคะมาถึงแล้ว
-
หมอวิน
นี่ มัน...
-
ชายหนุ่มมองคนที่อยู่บนเตียงที่พยาบาลกำลังเข็นมา ผู้ชายที่อยู่บนเตียงที่มีเลือดเต็มตัว เขาเคยเห็นผู้ชายคนนี้ เขาเคยรักษาชายคนนี้ตอนป่วย เคยรักษาเขาที่บ้านของหยิ่น
-
หยิ่น
วอร์...
-
หยิ่น
วอร์!!
-
หยิ่น
ไม่จริง!!
-
หยิ่น
เธอพึ่งออกไปเมื่อกี้เอง
-
หยิ่น
มันจะเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง
-
ทันทีที่หยิ่นมองเห็นคนที่อยู่บนเตียง เขาก็รีบวิ่งมาเกาะที่ข้างเตียง แทบไม่อยากจะเชื่อสายตา วอร์พึ่งเดินออกไปเมื่อกี้นี้เอง มันกลายเป็นแบนี้ไปได้ยังไง ใบหน้าหวานที่มีแต่คราบเลือดแต่ก็ยังมีรอยน้ำตาที่เหมือนพึ่งจะแห้งไปอยู่ด้วย
-
หมอวิน
รีบเข้าห้องฉุกเฉินเลย
-
หยิ่น
หมอช่วยเขาหน่อยนะหมอ
-
หยิ่น
ช่วยเขาให้ได้นะหมอ
-
หมอวิน
หมอจะพยายามช่วยเต็มที่ครับ
-
ทันทีที่หมอวินพูดจบก็เดินเข้าห้องฉุกเฉินไปพร้อมกับพยาบาล
-
หยิ่นทรุดตัวนั่งลงกับพื้น ปล่อยให้น้ำตาไหลอาบแก้ม เขาไม่สนใจแม้คนอื่นรอบๆจะมองมาทางเขา
-
เป็นความผิดของเขาเอง ถ้าเขายื้อวอร์ไว้สักนิด แค่ยอมฟังคำอธิบายของวอร์หรือแม้แต่ดึงไม่ให้วอร์เดินออกไป เพียงแค่นั้น เรื่องเลวร้ายแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น
-
. . .
-
2 ชั่วโมงผ่านไป หยิ่นยังนั่งคุกเข่าอยู่กับพื้นแบบนั้นไม่ยอมลุกหรือขยับไปไหน
-
พลั๊ก!!
-
หยิ่นล้มลงนอนกับพื้นด้วยแรงกระแทกที่มาจากด้านหลัง
-
พร้อม
นี่มึงอีกแล้วหรอ
-
หยิ่น
พร้อม..
-
หยิ่น
คือกู
-
หยิ่น
เรื่องนี้กูผิดกูยอมรับ
-
หยิ่น
แต่อย่าพึ่งชวนกูทะเลาะตอนนี้ได้มั้ยว่ะ
-
หยิ่น
รอฟังอาการจากหมอก่อน
-
หยิ่น
แล้วหลังจากนั้นมึงจะฆ่ากูก็ได้
-
พร้อม
มึงไม่ต้องบอกกูหรอก
-
พร้อม
เพราะถ้าวอร์เป็นอะไรไป
-
พร้อม
นั่นคือสิ่งแรกที่กูจะทำ!
-
แกร๊ก!!
-
หยิ่น
หมอ!!
-
หยิ่น
เป็นไงบ้าง
-
หมอวิน
ตอนนี้คนเจ็บปลอดภัยแล้วครับ
-
หมอวิน
แต่ด้วยที่สมองได้รับการกระทบกระเทือนรุนเเรง หมอจะมาตรวจอย่างละเอียดให้อีกทีตอนคนไข้ฟื้นนะครับ
-
หมอวิน
แต่กว่าจะฟื้นก็น่าจะอีกวันสองวันครับ
-
พร้อม
แล้วตอนนี้ฉันจะเข้าไปดูน้องฉันได้รึยัง
-
หมอวิน
รอสักครู่ครับ
-
หมอวิน
ถ้าคนไข้ย้ายมาห้องพิเศษแล้วก็เข้าไปได้เลยครับ
-
หยิ่น
ขอบใจนะหมอ
-
พร้อม
ส่วนมึงกลับไปได้ล่ะ
-
หยิ่น
กูอยากอยู่ดูวอร์
-
พร้อม
กูไม่ให้!!
-
พร้อม
ตั้งแต่น้องกูรู้จักกับมึง
-
พร้อม
น้องกูต้องเจ็บตัวกี่ครั้ง
-
พร้อม
ต้องร้องไห้กี่ครั้งแล้ว
-
พร้อม
มึงไม่เหมาะที่จะดูแลวอร์หรอก
-
พร้อม
ที่เมื่อก่อนกูยอมเพราะน้องกูรักมึงมาก
-
พร้อม
กูยอมตามใจน้องคิดว่ามึงจะดีขึ้น
-
พร้อม
แต่สุดท้ายแม่งก็เหี้ย
-
หยิ่นเงียบไม่ตอบโต้อะไรพร้อมออกไป ที่พร้อมพูดมามันเป็นจริงทุกอย่าง
-
หยิ่น
กูยอมรับ
-
หยิ่น
แต่กูรักวอร์จริงๆนะ
-
พร้อม
รักหรอ?
-
พร้อม
มึงรู้มั้ย? ว่าทุกครั้งที่วอร์ไปบ้านมึง
-
พร้อม
ไปเยี่ยมลูกกับเมียมึง
-
พร้อม
น้องกูร้องไห้กลับมาทุกครั้ง
-
พร้อม
มึงคิดยังไงว่ะ
-
พร้อม
มึงคิดว่าคนแบบวอร์จะรับได้ทุกอย่างรึไง
-
พร้อม
น้องกูไม่ได้เข้มแข็งขนาดนั้น
-
พร้อม
กูดูแลน้องกูมาอย่างดีแล้วมึงเป็นใครว่ะ มาทำให้น้องกูเป็นแบบนี้
-
พร้อม
มึงแม่ง..ฮึก..อื่ออ😭
-
พร้อมปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร เพราะคือครอบครัวคนสุดท้าย เขาดูแลวอร์มาอย่างดี เขายอมอดเพื่อให้น้องได้อิ่ม เขาสู้ทนกว่าจะมีอย่างทุกวันนี้ แค่คิดว่าถ้าวอร์ต้องมาเป็นอะไรไป ทุกอย่างที่สร้างมาก็แทบจะไม่มีความหมาย
-
หยิ่น
กูขอโทษ กูยอมมึงทุกอย่าง
-
หยิ่น
มึงจะฆ่ากูก็ได้
-
หยิ่น
แต่หลังจากที่วอร์ฟื้นได้มั้ยว่ะ
-
พร้อม
ช่างแม่งเหอะ!
-
พร้อมพูดพร้อมกับเช็ดคราบน้ำตาออก
-
พร้อม
เพราะถึงกูฆ่ามึง
-
พร้อม
คนที่เสียใจที่สุดก็คือน้องกูอยู่ดี
-
พร้อม
น้องกูรักมึงมาก
-
พร้อม
แต่มึงไม่เหมาะสมกับความรักของน้องกูเลยสักนิด
-
. . . . . . . .
-
ไรท์เองจ้าา
end part
-
ไรท์เองจ้าา
มาลงให้แล้ว
-
ไรท์เองจ้าา
*ยังไม่ตรวจคำผิด
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น