#11
-
part เบนซ์
-
หลังจากที่เดินออกไปส่งหมอวินแล้ว เขาเดินกลับเข้ามาในครัวเพื่อนำข้าวและน้ำไปให้พร้อม และก็ไม่ลืมที่จะหยิบยาไปด้วย
-
เบนซ์
เปิด
-
เบนซ์
ฉันจะเข้าไป
-
เป็นทุกอย่าง
นายไม่อนุญาตให้ใครเข้านะครับ
-
เบนซ์
เฮียอนุญาตฉันแล้ว
-
เบนซ์
ไม่เชื่อก็ไปถาม
-
ลูกน้องยืนคิดอยู่ครู่นึงก่อนจะยอมเปิดให้
-
เป็นทุกอย่าง
ครับ เชิญครับ
-
. .
-
เบนซ์
พี่พร้อม
-
เบนซ์
ผมเอาข้าวกับยามาให้
-
พร้อม
ฉันไม่กิน
-
พร้อมที่นั่งชันเข่าอยู่กับพื้น
-
เบนซ์
พี่กินหน่อยนะ
-
พร้อมเงยหน้าขึ้นมา ตามใบหน้ามีรอยช้ำจากเมื่อวาน
-
พร้อม
ฉันบอกว่าฉันไม่กินไง
-
พร้อม
แกกับพี่แกมันก็เหมือนกันนั่นแหละ
-
พร้อม
ไม่ต้องมาแสร้งทำดีกับฉัน
-
เบนซ์
ผมอุตส่าห์ว่าจะมาส่งข่าววอร์ซะหน่อย
-
เบนซ์
ถ้าพี่ไม่อยากฟัง
-
เบนซ์
ผมไปก็ได้
-
พร้อม
เดี๋ยว!!
-
พร้อม
วอร์เป็นไงบ้าง
-
เบนซ์
ผมจะเล่าให้ฟัง
-
เบนซ์
ถ้าพี่ยอมกินข้าว
-
พร้อม
ก็ได้
-
พร้อม
ถ้าแกโกหก ฉันจะฆ่าแกให้ตายตอนนี้เลย
-
เบนซ์
พี่ก็น่าจะรู้ว่าผมไม่เคยโกหก
-
เมื่อคิดย้อนกลับไปในสมัยเด็กที่ครอบครัวพวกเขายังเป็นเพื่อนกัน เบนซ์หลงรักพร้อมมานานแล้ว ทุกครั้งที่เขาโดนรังแกมักจะเป็นพร้อมที่คอยออกตัวปกป้องเขา ต่างจากพี่ชายตัวเองอย่างสิ้นเชิง
-
พร้อม
เสร็จแล้ว บอกมา
-
เบนซ์
กินยาแก้ปวดด้วย
-
พร้อม
ฉันไม่ได้เป็นอะไร
-
พร้อม
ฉันไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น
-
เบนซ์
ถือว่าผมขอนะ
-
พร้อม
เรื่องมาก
-
ปากว่าอย่างนั้นแต่ก็ยื่นมือไปรับน้ำกับยามา
-
พร้อม
วอร์เป็นไงบ้าง
-
เบนซ์
ก็ป่วยมีไข้
-
เบนซ์
แล้วก็...
-
พร้อม
อะไร
-
พร้อม
วอร์เป็นอะไร
-
เบนซ์
เมื่อเช้าเฮียโกหกวอร์ว่าเขาฆ่าพี่แล้ว
-
เบนซ์
วอร์เลยจะฆ่าตัวตายตาม
-
เบนซ์
แต่เฮียแย่งปืนออกมาได้ก่อนกระสุนเลยโดนแขนแทน
-
เบนซ์
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว
-
พร้อม
พี่มึงนี่มันเลวจริงๆเลยนะ
-
พร้อมพูดแล้วบีบที่ต้นแขนของเบนซ์อย่างแรงโดยไม่รู้ตัว
-
เบนซ์
พี่ผมเจ็บ
-
พร้อมได้ยินแบบนั้นจึงปล่อยแขนเบนซ์
-
พร้อม
ขอโทษ
-
เบนซ์
ผมโอเค
-
เบนซ์
ผมว่าพี่หนีออกจากที่นี่ก่อน
-
เบนซ์
ค่อยกลับมาช่วยวอร์ทีหลังดีกว่า
-
พร้อม
จะให้ออกไปยังไง
-
เบนซ์
ผมจะช่วยพี่หนีเอง
-
พร้อม
ทำไมถึงอยากช่วยฉัน
-
เบนซ์
ผมแค่รู้สึกว่าเฮียทำไม่ถูกต้อง
-
พร้อม
จนป่านนี้แล้วยังทะเลาะกันอยู่อีกหรอ
-
เบนซ์
ครับ😊
-
พร้อม
ยิ้มอะไร?
-
เบนซ์
ป่าว ผมแค่ดีใจที่พี่ยังจำเรื่องเมื่อก่อนได้
-
เบนซ์
ผมต้องไปแล้วนะ
-
เบนซ์
พรุ่งนี้ผมจะมาคุยเรื่องหนีออกจากที่นี่
-
เบนซ์
ผมขอไปคิดแผนก่อน
-
พร้อม
อืมม
-
เบนซ์
พี่ไม่ต้องห่วงเรื่องวอร์นะ
-
เบนซ์
เดี๋ยวผมจะดูให้
-
พร้อม
เดี๋ยว!!
-
เบนซ์
มีอะรึป่าว
-
พร้อม
ขอบใจนะ
-
เบนซ์
ครับ😊😊
-
. . . . .
-
part หยิ่น
-
ห้องนอนหยิ่น
-
19.20 น.
-
วอร์
อื้อ~
-
วอร์
โอ้ย!!
-
วอร์รู้สึกตัวขึ้นมาในตอนค่ำ ทันทีที่ขยับตัวความเจ็บกลับแล่นพล่านมาที่ต้นแขน
-
หยิ่น
จะลุกไปไหน
-
หยิ่น
เจ็บอยู่
-
หยิ่นพูดพร้อมกับรีบเข้ามาประคองร่างวอร์
-
วอร์
อย่ามาจับตัวผม
-
วอร์
คนใจร้าย😢
-
วอร์พูดพลันน้ำตาก็ไหลเอ่อออกมาอีกครั้ง เมื่อคิดว่าหยิ่นฆ่าพี่ชายของเขา
-
หยิ่น
ถ้าฉันใจร้าย ฉันคงจะปล่อยให้เธอตายไปแล้ว
-
วอร์
แล้วคุณคิดว่าการปล่อยให้ผมตายกับการที่ผมต้องทนอยู่ตัวคนเดียว
-
วอร์
คุณคิดว่าอย่างไหนมันใจร้ายกว่ากันล่ะ
-
วอร์
ผมถามจริงๆเถอะพี่พร้อมทำอะไรผิดนักหนาหรอ
-
วอร์
คุณถึงฆ่าเขาได้ลงคอ
-
หยิ่น
เพราะมันเป็นต้นเหตุที่ทำให้แม่ฉันต้องตายไง
-
วอร์
แม่คุณ?
-
วอร์
เราเคยรู้จักกันด้วยหรอ?
-
วอร์นึกถึงเหตุการณ์เมื่อตัวเองยังเด็ก ที่มีผู้หญิงคนนึงที่วอร์เองก็จำได้ลางๆว่าเป็นเพื่อนแม่ เข้ามาขวางกระสุนเพื่อไม่ให้เขาและพี่ชายโดนยิง ถ้าผู้หญิงคนนั้นคือแม่ของหยิ่น งั้นผู้ชายคนนี้ก็คือ...
-
วอร์
พี่หยิ่น..
-
หยิ่น
เราไม่ได้สนิทกันขนาดที่เธอจะเรียกฉันแบบนั้น
-
วอร์
มันเป็นอุบัติเหตุ
-
วอร์
พวกเราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนั้น
-
วอร์
และคนที่ยิงก็เป็นคนของพวกคุณ
-
หยิ่น
พอ!!
-
หยิ่น
หยุดพูดได้แล้ว
-
หยิ่น
กินข้าวแล้วกินยาซะ ฉันให้คนเอามาให้แล้ว
-
วอร์
ไม่กิน
-
วอร์
คุณจะมาทำแบบนี้ทำไม
-
วอร์
ปล่อยให้ผมตายตามพี่ผมไปซะ
-
วอร์
คุณจะได้ล้างแค้นให้แม่คุณไง
-
หยิ่น
ฉันบอกให้กินไง
-
วอร์
ไม่!!
-
วอร์
ผมจะไม่กินอะไรทั้งนั้น
-
หยิ่นได้ฟังเขาจึงเริ่มจะโมโห เขาเป็นคนประเภทไม่ชอบคนหัวดื้อ ไม่เชื่อฟังหรือคนที่ชอบท้าทายเขา
-
หยิ่น
ได้!!
-
หยิ่น
ไม่ยอมกินใช่มั้ย
-
หยิ่น
เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอยอมกินเอง
-
วอร์
คุณจะทำอะไร
-
หยิ่นเดินไปหยิบชามข้าวต้มแล้วกลับมานั่งที่เตียงข้างวอร์ พร้อมตักข้าวต้มเข้าปากตัวเอง
-
วอร์
อื้ออ~
-
หยิ่นใช้มือบีบคางวอร์แล้วอาศัยจังหวะนั้นประกบปากลงไปทันที
-
วอร์
อื้ออ อะแฮ่ก
-
วอร์
ทำบ้..อื้อออ
-
ยังไม่ทันที่วอร์มจะพูดจบหยิ่นก็ทำซ้ำแบบเดิมอีกครั้ง
-
หยิ่น
เป็นไง
-
หยิ่น
จะกินเองได้ยัง
-
หยิ่น
หรือถ้าชอบแบบนี้ฉันป้อนให้จนอิ่มก็ได้นะ
-
หยิ่นกำลังจะตักข้าวต้มเข้าปากตัวเองอีกครั้ง
-
วอร์
ไม่ต้อง!!
-
วอร์
ผมกินเอง
-
หยิ่น
กินตั้งแต่แรกก็จบ
-
หยิ่น
รีบกิน
-
หยิ่น
จะได้กินยาแล้วนอนพัก
-
วอร์
อืออ
-
วอร์ตอบเพราะหาทางเลี่ยงไม่ได้อยู่ดี แต่ถึงยังไงวอร์ก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีว่าหยิ่นฆ่าพี่ชายตน จนกว่าจะได้เห็นกับตา แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริงวอร์ก็ไม่เหลือใครแล้ว
-
. . . . . .
-
ไรท์เองจ้าา
โอ้ยยยยย
-
ไรท์เองจ้าา
ไรท์อยากกินข้าวต้ม
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น