#10
-
บ้านหยิ่น
-
. .
-
part หยิ่น
-
วอร์
หลีกไปนะ
-
วอร์
ผมจะไปหาพี่ผม
-
ผมตื่นขึ้นมาในเช้าอีกวัน เพราะเสียงดังโวยวายหน้าห้อง ผมมองหาคนที่นอนข้างๆเมื่อคืน ตอนนี้ไม่อยู่แล้ว นั่นคงเป็นต้นเหตุของเสียง
-
เป็นทุกอย่าง
คุณจะไปไหนไม่ได้
-
เป็นทุกอย่าง
ถ้าเจ้านายไม่อนุญาต
-
วอร์
ผมจะไป..
-
วอร์
หลีกไปนะ
-
พลั่ก!!
-
วอร์
โอ้ยย
-
หยิ่น
ทำอะไร
-
ผมเดินออกมาจากห้องทันได้เห็นว่าลูกน้องผลักวอร์จนล้มลงกับพื้น
-
หยิ่น
แกไม่มีสิทธิ์มาใช้กำลังกับคนของฉัน
-
เป็นทุกอย่าง
ขอโทษครับนาย
-
วอร์
ใครเป็นคนของคุณกัน
-
วอร์
พาผมไปหาพี่ชายเดี๋ยวนี้นะ
-
หยิ่น
จะไปทำอะไรก็ไปๆ
-
เป็นทุกอย่าง
ครับนาย
-
วอร์
คุณฟังที่ผมพูดอยู่รึป่าว
-
หยิ่น
กลับเข้าห้องได้แล้ว
-
หยิ่น
ยิ่งไม่สบายอยู่
-
วอร์
ไม่ผมจะไปหาพี่พร้อม
-
วอร์
พี่ผมอยู่ไหน
-
หยิ่น
ฉันบอกให้เข้าไป
-
หยิ่น
อย่าขัดคำสั่งฉัน
-
วอร์
ไม่!!
-
วอร์กำลังจะหันหลังเดินลงไปชั้นล่าง
-
หยิ่น
ฉันบอกให้เข้าห้อง
-
หยิ่น
ชอบให้ใช้กำลังใช่มั้ย
-
วอร์
โอ้ย!
-
วอร์
คุณจะลากผมไปไหน
-
วอร์
ผมจะไปหาพี่
-
ตุ๊บ!!
-
วอร์
โอ้ยย
-
หยิ่นสะบัดวอร์ลงกับเตียง
-
หยิ่น
ไม่สบายก็ควรนอนอยู่ห้อง
-
หยิ่น
เดี๋ยวก็ไปเป็นลมเป็นแล้งให้คนอื่นเขาเดือดร้อนอีก
-
วอร์
จะเป็นจะตายมันก็เรื่องของผม
-
วอร์
ผมจะไปหาพี่ผม
-
หมับ!
-
หยิ่นคว้าข้อมือวอร์เอาไว้
-
หยิ่น
ถึงไปก็ไม่เจอหรอก
-
หยิ่น
มันไม่อยู่แล้ว
-
วอร์
คุณหมายความว่าไง
-
วอร์
คุณเอาพี่ผมไปไหน
-
หยิ่น
ฉันฆ่ามันแล้ว
-
วอร์อึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน
-
วอร์
ไม่จริง!!
-
วอร์
ไม่จริง คุณโกหก😢😢
-
วอร์
คุณพาผมไปหาพี่พร้อมเดี๋ยวนี้นะ
-
วอร์
ฮื่อๆๆ😭😭
-
วอร์ร้องไห้และยกมือทุบตีหยิ่น ทำไมนะเขาต้องยอมให้คนตัวเล็กทำกับตนเองขนาดนี้
-
หยิ่น
เธอต้องยอมรับความจริง
-
วอร์
คุณทำแบบนี้ทำไม
-
วอร์
พี่ผมไปทำอะไรให้นักหนา
-
วอร์
ฮื่อๆๆ😭
-
วอร์
คุณฆ่าผมไปด้วยสิ
-
หยิ่น
เลิกฟูมฟายได้แล้ว
-
หยิ่นพูดเสียงเรียบ
-
วอร์
คุณฆ่าผมให้ตายตามพี่พร้อมไปเลยสิ
-
วอร์
จะได้สมใจคุณ
-
วอร์
ถ้าคุณไม่ทำ ผมทำเอง😢
-
วอร์เดินไปหยิบปืนที่หยิ่นวางไว้หัวเตียง แล้วหันปลายกระบอกปืนเข้าหาขมับตัวเอง
-
หยิ่น
ทำบ้าอะไร!!
-
หยิ่น
หยุดเดี๋ยวนี้ วางปืนลง
-
วอร์
อย่าเข้ามา
-
วอร์
ผมจะทำในสิ่งที่คุณต้องการไง
-
วอร์ค่อยๆหลับตาลงและออกแรงกดลั่นไก
-
หยิ่น
เห้ยย
-
ปัง!!!
-
หยิ่นอาศัยช่วงที่วอร์หลับตาเข้าไปดึงปืนออกแต่ไม่พ้น กระสุนยิงเข้าที่แขนของวอร์
-
วอร์
คุณจะมาห้ามทำไม
-
วอร์
ผมไม่อยากอยู่แล้ว
-
วอร์
ไม่มีพี่ผมก็ไม่เหลือใครแล้ว
-
วอร์
ฮื่อๆๆๆๆๆ
-
วอร์
ปล่อยผม
-
หยิ่น
เป็นบ้ารึไง ห๊ะ
-
วอร์
ผมไม่อยากอย...
-
พรึ่บ!!
-
หยิ่น
วอร์!!
-
วอร์หมดสติไปอีกครั้ง
-
หยิ่น
เหี้ยเอ้ย!!
-
หยิ่น
ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย
-
หยิ่น
มีใครอยู่ข้างนอกมั้ย
-
หยิ่น
ตามหมอมาเร็ว
-
เบนซ์
เฮีย!!
-
เบนซ์
เกิดอะไรขึ้น
-
เบนซ์
ทำไมวอร์ถึงเป็นแบบนี้
-
หยิ่น
ยังไม่ต้องถาม
-
หยิ่น
ให้คนไปตามหมอมา
-
เบนซ์
ครับๆ
-
หยิ่น
ทำไมต้องทำแบบนี้ว่ะ
-
หยิ่นอุ้มวอร์ขึ้นนอนบนเตียงรอหมอมา หยิ่นสำรวจแผลที่แขนก็ลึกพอสมควรสำหรับคนตัวเล็กแค่นี้
-
เขายอมรับว่าตกใจมากที่เห็นวอร์ใช้ปืนจ่อตัวเอง เขาไม่อยากจะคิดถ้าเขาดึงปืนออกมาไม่ทัน เขาคงไม่ได้มานั่งรอหมออยู่แบบนี้
-
. . . . .
-
หยิ่น
เป็นไงบ้างหมอ
-
หมอวิน
ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ
-
หมอวิน
แผลที่แขนก็ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงมาก
-
หมอวิน
แต่ระวังอย่าพึ่งให้โดนน้ำช่วงแรกๆ
-
หมอวิน
และก็มีไข้ครับ
-
หมอวิน
ให้คนไข้ทานข้าวทานยาตรงตามเวลาไม่นานก็หายครับ
-
หยิ่น
ขอบคุณนะหมอ
-
หมอวิน
ยินดีครับ
-
หยิ่น
เบนซ์ไปส่งหมอหน่อย
-
เบนซ์กับหมอวินเดินออกไปจากห้องแล้ว หยิ่นกลับมานั่งที่ข้างเตียงมองคนตัวเล็กที่ยังหลับอยู่
-
หยิ่น
ขอโทษที่ฉันต้องทำแบบนี้
-
หยิ่น
เพราะไม่ว่าจะช้าหรือเร็วฉันก็ต้องฆ่าพี่ชายเธออยู่ดี
-
หยิ่น
ให้เธอคิดว่ามันตายไปแล้วนั่นแหละดีแล้ว
-
หยิ่นพูดกับวอร์ที่ยังหลับอยู่และหยิ่นก็ไม่ได้ต้องการให้วอร์ได้ยิน
-
เขารู้สึกถูกชะตากับวอร์แต่น่าเสียดายที่วอร์เป็นน้องของศัตรู เพราะถ้าเขาฆ่าพร้อมจริงๆวอร์อาจจะเกลียดเขามาก
-
. . . . .
-
ไรท์เองจ้าา
เกลียดพี่เขาแต่อยากได้น้องเขา
-
ไรท์เองจ้าา
ไม่ได้ป่ะพ่อออ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น