#1
-
ปังๆๆๆๆ
-
พร้อมกอดน้องชายคนเดียวของเขาไว้แน่นภายในที่หลบซ่อน พ่อแม่ของเขาถูกฆ่าตายจากแก๊งค์ศัตรู เขาจึงต้องหนีตายจากฮ่องกงมาอยู่ที่ไทย และใช้เวลาหลายปีเพื่อกอบกู้แก๊งค์อินทรีย์ขึ้นมาอีกครั้ง
-
10 ปีต่อมา
-
วอร์
ป๊าม๊า
-
วอร์
อย่าทิ้งผมไป
-
วอร์
ป๊าม๊า ฮื่อๆๆ
-
วอร์
พี่พร้อมช่วยน้องด้วย
-
วอร์
น้องกลัว
-
วอร์
ไม่..
-
พร้อม
พี่อยู่นี่แล้วครับ
-
พร้อม
พี่อยู่นี่ ไม่ต้องกลัวแล้วนะ
-
พร้อม
แค่ฝันร้ายเด็กดี
-
พร้อมกอดปลอบน้องที่นอนฝันร้าย นี่ก็ผ่านมาเป็น 10ปีแล้ว แต่วอร์ยังฝันถึงภาพที่แสนโหดร้ายในวันเด็ก
-
วอร์
ฮึกๆๆ
-
วอร์
พี่พร้อม
-
วอร์
น้องฝันร้ายอีกแล้ว
-
พร้อม
มันก็แค่ฝันนะครับ
-
พร้อม
ไม่เป็นไรแล้วนะ
-
พร้อม
ไม่ร้องนะครับ
-
พร้อม
ไม่ร้องนะ
-
พร้อม
เป็นถึงน้องชายแก๊งค์อินทรีย์
-
พร้อม
จะอ่อนแอไม่ได้นะครับ
-
พร้อมจะสอนน้องให้เข้มแข็งอยู่เสมอ เขาอยากให้น้องเรียนวิชาป้องกันตัว แต่ติดตรงที่น้องเขามีโรคประจำตัว ชอบป่วยอยู่บ่อยๆ
-
วอร์
แต่พี่บอกน้องเองว่าให้เป็นคนอ่อนโยน
-
พร้อม
อ่อนโยนกับอ่อนแอ มันคนละอย่างกันครับ
-
วอร์
ครับ ต่อไปนี้น้องจะไม่อ่อนแอ
-
พร้อม
ดีครับ
-
พร้อม
พี่ว่าเราลงไปกินข้าวกันดีกว่าป่ะ
-
พร้อม
วันนี้พี่ทำข้าวผัดไข่ไว้ให้ด้วยน่าา
-
วอร์
น้องชอบข้าวผัดไข่ที่สุดเลยครับ
-
วอร์
ไปๆๆๆๆๆๆ
-
วอร์
กินข้าวๆๆๆๆ
-
พร้อม
อย่าวิ่ง
-
พร้อม
เดี๋ยวหอบ
-
พร้อม
ค่อยๆเดินก็ได้
-
ห้องรับประทานอาหาร
-
วอร์
ป้าศรีพรค้าบบบบบ
-
วอร์
วอร์มาแล้วววว
-
วอร์
พี่พร้อมบอกว่าวันนี้มีข้าวผัดไข่ด้วย
-
วอร์
จริงรึป่าว
-
เป็นทุกอย่าง
คุณหนู
-
เป็นทุกอย่าง
อย่าวิ่งสิคะ
-
วอร์
เดี๋ยวหอบ
-
วอร์
ผมฟังตั้งแต่เด็กจนโตแล้ว
-
เป็นทุกอย่าง
ก็มันจริงนี่คะ
-
วอร์
ไม่คุยด้วยแล้ว
-
วอร์
ผมหิวแล้ว
-
พร้อม
ช่างเค้าเถอะครับป้า
-
พร้อม
มากินข้าวกันดีกว่า
-
เป็นทุกอย่าง
เดี๋ยวป้าตักให้นะคะ
-
วอร์
เยอะๆนะครับป้าศรีพร
-
เป็นทุกอย่าง
ถ้ากินไม่หมดป้าจะตีก้นให้
-
วอร์
ผมโตเป็นหนุ่มแล้วน้าา
-
วอร์
จะมาตีก้นได้ไง
-
พร้อม
ตัวแค่เนี้ย
-
พร้อม
ยังจะมาว่าตัวเองโตเป็นหนุ่ม
-
พร้อม
ป้าศรีพรมานั่งกินด้วยกันสิครับ
-
เป็นทุกอย่าง
ป้าไปกินในครัวดีกว่าคะ
-
พร้อม
ผมบอกไปหลายรอบแล้วไง
-
พร้อม
ว่าป้าเป็นคนในครอบครัว
-
พร้อม
ไม่ใช่แม่บ้าน
-
พร้อม
นั่งครับ
-
เป็นทุกอย่าง
ก็ได้คะ คุณพร้อม
-
ป้าศรีพรเคยช่วยเหลือพร้อมและน้องเอาไว้ ในอดีตที่เคยหนีตายมาอยู่ที่ไทย พอตอนนี้เขาสร้างเนื้อสร้างตัวได้แล้วก็ไม่คิดลืมผู้มีพระคุณ
-
. . . .
-
หลังจากกินข้าวเสร็จพร้อมก็เข้ามาในห้องทำงาน
-
ก็อกๆๆๆๆ
-
พร้อม
เข้ามา
-
พร้อม
อ้าววอร์
-
พร้อม
มีอะไรกับพี่หรอ
-
วอร์
พี่พร้อมค้าบบบ
-
พร้อม
มาแบบนี้ต้องการอะไร
-
วอร์
รู้ทันน้องอีกแล้ว
-
วอร์
ถ้าน้องขอพี่จะให้ป่ะล่ะ
-
พร้อม
ถ้าให้ได้ก็จะให้
-
วอร์
ไม่ พี่ต้องสัญญาว่าจะให้ก่อน
-
พร้อม
เดี๋ยวนี้ต่อรองเก่งนะเรา
-
วอร์
นะๆๆๆ
-
วอร์
สัญญาก่อน
-
พร้อม
อ่ะๆๆ
-
พร้อม
ว่ามาสิ
-
วอร์
คือ..
-
วอร์
คือว่า..ผมอยากไปเรียน
-
พร้อม
ไม่ได้
-
พร้อม
พี่ไม่ให้
-
วอร์
พี่พร้อม น้องอายุ20 แล้วนะ
-
วอร์
อยากให้น้องอยู่คนเดียวไม่มีเพื่อนรึไง
-
วอร์
น้องอยากเรียนอยากมีเพื่อนบ้าง
-
พร้อม
พี่บอกไม่ได้ก็คือไม่ได้
-
พร้อม
เรายิ่งมีโรคประจำตัว
-
พร้อม
ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาตอนพี่ไม่อยู่จะทำยังไง
-
พร้อมพูดพร้อมกับน้ำเสียงที่ติดดุนิดหน่อย
-
วอร์
แต่..
-
พร้อม
ไม่ได้!!
-
พร้อมพูดเสียงแข็ง
-
วอร์
ทำไมต้องดุน้องด้วย
-
วอร์
แต่อยากมีชีวิตเหมือนคนอื่นๆเค้าบ้าง
-
พร้อม
อย่ามาเถียงพี่นะ😠
-
พร้อมเผลอโมโหพูดเสียงดังใส่น้อง
-
วอร์น้ำตาคลอ เพราะพี่ชายไม่เคยดุเขาแบบนี้มาก่อน
-
วอร์
แค่ขอไปเรียนต้องดุน้องขนาดนี้เลยหรอ
-
วอร์
น้องไม่เรียนก็ได้
-
วอร์
น้องจะอยู่แค่ในห้องแบบที่พี่ต้องการ
-
วอร์
จะไม่กินข้าวกินยาให้มันตายๆไปเลย
-
วอร์ร้องไห้พร้อมกับวิ่งออกไปจากห้องทำงาน
-
พร้อม
วอร์
-
พร้อม
วอร์ฟังพี่ก่อน
-
พร้อม
วอร์
-
ปัง!!!
-
วอร์ออกไปจากห้องพร้อมปิดประตูเสียงดัง
-
. . . . . . . .
-
ไรท์เองจ้าา
อยากลองแต่นิยายแชทดูมั้ง
-
ไรท์เองจ้าา
ยังไงก็คอมเม้นติชมได้นะคะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น