เอาจริงเอาจัง
-
กองร้อยรักษาดินแดน
-
ห้องพยาบาล
-
หมวดยู้ยี่
สวัสดีค่ะน้องลิน
-
หมอลิน
สวัสดีค่ะ
-
หมวดยู้ยี่
สวัสดีค่ะน้อง..
-
พราว
พราวค่ะ ฉันชื่อพราว
-
หมอลิน
มาที่นี่มีอะไรรึป่าวคะ
-
หมวดยู้ยี่
อ๋อ..เปล่าหรอกค่ะ แต่มาทักทาย เห็นแทนกำลังยุ่งๆกับการฝึกทหารใหม่น่ะค่ะ พี่เลยมานั่งเล่นด้วย
-
หมอลิน
ตามสบายค่ะ
-
พอพูดจบฉันก็หันไปเย็บแผลนายทหารที่ได้รับบาดเจ็บจากการฝึกทันทีโดยไม่ได้ใส่ใจอะไรกับหมวดยี่
-
พราว
เดี๋ยวฉันไปหยิบผ้าก็อชเพิ่มให้
-
หมอลิน
อื้ม ขอบใจนะ
-
หมวดยู้ยี่
แทนดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ เมื่อก่อนแทนอบอุ่นมากกว่านี้
-
หมอลิน
...
-
ทหาร
😶
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ฉันพยายามคุมสติไม่ให้ตอบโต้กับเธอเพราะเห็นว่ามีคนอยู่
-
พราว
นี่แก
-
หมอลิน
อื้ม
-
หมอลิน
เสร็จแล้วนะคะ ตอนเย็นอย่าลืมมาทำแผลนะคะ
-
ทหาร
ขอบคุณครับคุณหมอ
-
หมอลิน
ค่ะ
-
หมวดยู้ยี่
เมื่อก่อนแทนเขาเป็นคนอ่อนโยนมากเลยนะคะ
-
พราว
บอกใครหรอคะ?
-
พราว
เห็นนั่งพูดอยู่คนเดียว 🙂
-
หมอลิน
ไม่เอาหน่าพราว
-
หมวดยู้ยี่
ก็บอกลินแหละค่ะ
-
หมอลิน
จริงๆพี่แทนเขาก็อ่อนโยนกับลินเสมอนะคะ ถึงจะไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้พี่แทนเขาอ่อนโยนแบบนี้กับใครบ้าง
-
หมอลิน
จริงๆพี่แทนเขาก็อ่อนโยนกับลินเสมอนะคะ ถึงจะไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้พี่แทนเขาอ่อนโยนแบบนี้กับใครบ้าง
-
พราว
แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะอ่อนโยนกับลินคนเดียวมั้ยอะ 🤔
-
หมวดยู้ยี่
😠
-
หมวดยู้ยี่
รู้มั้ยคะว่าเมื่อก่อนเราเคยคบกัน
-
หมอลิน
อดีตก็ส่วนอดีตค่ะ ฉันไม่ได้ใส่ใจเรื่องพวกนี้ 🙂
-
หมวดยู้ยี่
ถ้าฉันอยากจะขอแทนคืน คงไม่มีปัญหาอะไรใช่มั้ย
-
ไม่ทันที่ฉันจะได้เดินหนี ฉันก็ต้องชะงักและหยุดเดินกับคำพูดของหมวดยี่
-
หมอลิน
...
-
พราว
หน้าด้าน
-
หมวดยู้ยี่
นี่ !
-
พราว
เอาซี่ ตบเลย อย่าคิดว่าจะไม่ตบกลับ 🙂
-
หมวดยี่ง้างมือจะตบพราวเต็มที่แต่ก็ต้องหยุดเพราะเห็นว่าพราวเองก็ไม่ยอมเช่นกัน
-
หมอลิน
โกรธอะไรหรอคะ
-
หมวดยู้ยี่
ก็อีนี่มันว่าฉันหน้าด้าน !
-
หมอลิน
หรือว่ามันไม่จริงล่ะค่ะ 🙂
-
หมวดยู้ยี่
อีลิน !
-
พราว
นับมือหน่อยนะคะเจ๊
-
หมอลิน
จะขอเขาคืน ถามเขารึยังคะ ว่าอยากกลับไปหาหรือเปล่า
-
หมวดยู้ยี่
เขาตามจีบฉันมาเป็นปีๆ ถ้าฉันจะทำให้เขารักฉันอีกทีก็คงจะไม่ยาก !
-
ตรรกอะไรของเขากันนะ..
-
หมอลิน
ลืมไปหรือเปล่าคะ ว่าตอนนี้เขารักฉัน 🙂
-
หมวดยู้ยี่
เขาแค่หลงในความสวยของแกแค่นั้นแหละ เป็นแค่หมอ อ่อนปวกเปียกอย่างแก ก็คงจะอยู่กับแทนได้ไม่นานหรอก 😏
-
พราว
เข้าใจผิดแล้วค่ะเจ๊ ลินเองจบหมอทหารนะคะ เป็นถึงหมวดลินแห่งกองร้อยที่นี่เชียวนะคะ 😏
-
หมวดยู้ยี่
ไม่จริง !
-
พราว
🙄
-
หมอลิน
ก็แล้วแต่คุณค่ะ
-
หมวดยู้ยี่
ฉันอยากได้แทนคืน !
-
หมวดยู้ยี่
แกกับฉันมาดวนกันสักตามั้ย ! ถ้าฉันแพ้ ฉันจะไม่มายุ่งกับแกอีก แต่ถ้าฉันชนะ แกต้องเลิกยุ่งกับแทน !
-
ผู้กองแทน
ลินไม่ต้องทำแบบนั้นหรอก อย่างไงพี่ก็ไม่เลือกยี่
-
หมอลิน
พี่แทน..
-
หมวดยู้ยี่
ทะ..แทน
-
หมวดยี่ถึงกับตาเบิกกว้างทันทีที่ได้เห็นพี่แทนยืนอยู่หน้าประตูห้องพยาบาล และไม่ใช่แค่พี่แทนคนเดียว แต่กลับมีหมวดแมน หมวดเจ หมวดโอม ผู้กองชาติ และผู้กองนุด้วยที่ยืนอยู่
-
หมวดยู้ยี่
มะ..มาตั้งแต่เมื่อไรกัน
-
หมอลิน
...
-
พราว
😏
-
ผู้กองแทน
มาทันที่จะได้ยินทุกอย่างแหละยี่
-
หมวดยู้ยี่
มันไม่ใช่แบบนั้นนะทุกคน
-
หมวดแมน
เราไม่คิดจริงๆเลยนะว่ายี่จะเป็นคนแบบนี้
-
หมอลิน
หมวดแมน..
-
หมวดโอม
จริงด้วย ทำไมยี่ถึงพูดแบบนั้นกับหมอลินล่ะ
-
หมวดเจ
เราผิดหวังในตัวแกว่ะยี่
-
หมวดยู้ยี่
ดะ..เดี๋ยว มันไม่ใช่แบบนั้นนะ
-
ตอนนี้ทุกๆคนกลับมองไปที่ยี่ด้วยสายตาที่ผิดหวังเป็นอย่างมาก ไม่แม้แต่ผู้กองชาติเองก็ด้วย
-
ผู้กองชาติ
ถ้าเรารู้ว่ายี่พยายามให้เราขอผบ.มาที่นี่เพราะเรื่องแบบนี้ เราจะไม่ขอให้แกเลย
-
เพราะแบบนี้สินะ ถึงมากับพ่อได้ทั้งๆที่ไม่มีธุระอะไรที่นี่
-
Tanthai
-
หมวดยู้ยี่
แทนฟังยี่ก่อนสิ..
-
ผู้กองแทน
...
-
ผมเดินถอยหลังหนีเธอทันทีที่เธอพยายามเข้ามาใกล้ ผมไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเนื้อในเธอจะเป็นคนแบบนี้ ที่ผ่านมาถึงแม้ว่าเธอจะคอยกันท่าไม่ให้ผมคบกับใครก็เถอะแต่ก็ไม่ติดเลยว่าเธอจะใช้วิธีสกปรกแบบนี้
-
ทหาร
😶
-
หมวดยู้ยี่
แกไปบอกคนอื่นใช่มั้ย !!
-
ทหาร
ผ..ผม 🥺
-
เมื่อยี่เห็นทหารที่ตามพวกผมให้มาดูหมอลินเธอก็ตรงเข้าไปตบหน้าแล้วทุบตีทหารคนนั้นทันที ทำเอาทุกคนในห้องถึงกับตกใจแล้วต้องรีบไปดึงตัวเธอมาล็อกไว้ก่อนที่นุจะพาทหารไปรอข้างนอก
-
ผู้กองชาติ
หยุดได้แล้วยี่ !!!
-
หมวดยู้ยี่
ปล่อยฉัน ! ถ้ามันไม่บอก ทุกคนก็คงไม่ว่าฉันแบบนี้ !
-
หมวดยู้ยี่
มันใช่ธุระอะไรของแกฮะ !!
-
ผู้กองแทน
ยี่ !!
-
หมวดยู้ยี่
🥺
-
ผู้กองแทน
แกรู้ใช่มั้ยว่าทำร้ายร่างกายคนอื่นโดยไม่ใช่เหตุแกจะโดนอะไร !
-
หมอลิน
พี่แทนคะ อย่าให้ถึงขั้น..
-
ผู้กองแทน
ลินไม่ต้องปกป้องคนแบบนี้เลยนะ
-
พราว
ลินมานี่เถอะ ให้เขาคุยกันก่อน
-
ลินยืนนิ่งไปเมื่อถูกผมปฏิเสธจนคุณพราวต้องพาเธอไปในห้องพักฟื้นและให้พวกเราคุยเรื่องของยี่ตามลำพัง
-
ผู้กองแทน
ทำแบบนี้ทำไมยี่ ?
-
หมวดยู้ยี่
ก็ยี่รักแทน !
-
ผู้กองนุ
คนรักกันเขาไม่ทำแบบนี้หรอกยี่
-
หมวดยู้ยี่
แกไม่ต้องมายุ่ง !
-
หมวดยู้ยี่
แทนยี่รักแทนจริงๆนะ..
-
ผู้กองแทน
ยี่ไม่ได้รักเราหรอก
-
ผู้กองแทน
ยี่รักตัวเองมากกว่า
-
หมวดยู้ยี่
แทน..
-
เมื่อเธอได้ยินแบบนั้นก็ร้องไห้ออกมาทันที ตอนนี้แทบจะทิ้งตัวลงเลยก็ว่าได้
-
หมวดยู้ยี่
เรามีดีน้อยกว่าลินตรงไหน !
-
หมวดยู้ยี่
ฮึก..เรารักแกมาตลอดแกก็รู้ !
-
ผู้กองแทน
ถ้าแกรักเราวันนั้นแกคงไม่ไปคบกับศศินหรอก
-
ผู้กองแทน
พอเถอะยี่ เราเลิกรักแกไปนานแล้ว
-
หมวดยู้ยี่
ฮึก..ไม่จริง ! แกรักเรา !
-
หมวดแมน
หยุดเถอะยี่ ทำไมยี่มองไม่เห็นคนที่รักยี่บ้าง
-
ผู้กองชาติ
....
-
พวกเรารู้ดีมาตลอดว่าชาติชอบยี่ช่วงที่จบแล้วทำงานที่สัตหีบด้วยกัน แต่ด้วยความที่ชาติรู้มาตลอดว่ายี่ไม่ได้ชอบเธอ ชาติเลยไม่กล้าที่จะสารภาพความจริงออกไป
-
ผู้กองแทน
แกกลับไปเถอะยี่ ต่อให้แกบอกว่าแกรักเรา เราก็เชื่อในคำพูดแกไม่ได้แล้ว
-
ผู้กองแทน
อย่าให้อะไรมันเลวร้ายไปกว่านี้เลย
-
หมวดยู้ยี่
ถ้าแกไม่รักเรา เราจะตามรังควานแกกับอีลินแบบนี้แหละ !
-
ผู้กองชาติ
ถ้ายี่จะทำแบบนั่น เห็นทีกลับสัตหีบเราต้องรายงานผบ.แล้วล่ะ
-
หมวดยู้ยี่
ชาติ !!
-
ผู้กองแทน
อย่าเอาเรื่องแบบนี้มาแลกกับอนาคตการงานเลย ศศินรอแกอยู่ แกเองก็รู้
-
หมวดยู้ยี่
แต่เราไม่ได้รักเขาแล้ว
-
ผู้กองแทน
เราเองก็ไม่ได้รักแกแล้วเหมือนกัน เรารักลิน ลินคือผู้หญิงคนเดียวที่เราอยากใช้ชีวิตคู่ด้วย
-
หมวดยู้ยี่
ฮือออออออ 😭
-
หมวดยู้ยี่
เราไม่ดีตรงไหนแทน เราไม่ดีตรงไหน 😭
-
ผู้กองแทน
เรื่องที่แกทะเลาะกับลินเราจะยังไม่บอกผบ.เราจะบอกแค่เรื่องที่แกทำตบหน้าทหารที่กองเราเท่านั่น
-
ผู้กองแทน
ถ้าแกยังทำอะไรไม่ดีกับลินตอนอยู่ที่นี่อีก แกเตรียมตัวไปพบผบ.กับเราได้เลย
-
พอพูดจบผมก็เดินออกมาจากห้องพยาบาลทันที แล้วมุ่งหน้าไปยังบ้านพักผบ.สุรชัย
-
บ้านพัก
-
ผู้กองแทน
ท่านครับ
-
ผบ.สุรชัย
ว่าไงแทน
-
ผู้กองแทน
ผมมารายงานคสามประพฤติมิชอบของหมวดยี่ครับ
-
ผบ.ที่อ่านหนังสือผิมอยู่ก็นิ่งเงียบลงก่อนจะหันหน้ามามองผมอย่างสงสัย
-
ผบ.สุรชัย
ว่ามา
-
ผู้กองแทน
ยี่ตบหน้าทหารโดยไม่มีเหตุผลครับ เธอใช้แต่อารมณ์โกรธของตัวเอง ทั้งๆที่ทหารผู้นั้นบาดเจ็บอยู่
-
ผบ.สุรชัย
เหตุเกิดจากอะไร
-
ผู้กองแทน
เหตุเกิดจาก..
-
ผมหยุดพูดเพราะถ้าพูดความจริงทั้งหมดยี่คงจะมีปัญหาในหน้าที่การงานแน่
-
ผบ.สุรชัย
ว่าไง
-
ผู้กองชาติ
ยี่ทะเลาะกับหมอลินครับ
-
ผบ.สุรชัย
ผู้กองชาติว่าอะไรนะ
-
ชาติเดินมาพร้อมกับยี่ ดูเหมือนว่าทั้งสองเตรียมกระเป๋าที่จะกลับสัตหีบกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ยี่เองตอนนี้ก็ยังไม่ถึงกับหยุดร้องไห้ไปซะทีเดียว เธอพยายามปาดน้ำตาตลอดที่ยืนอยู่
-
ผู้กองชาติ
ยี่ทะเลาะกับหมอลินครับ บังเอิญทหารรายนั่นมาบอกพวกผม เพราะกลัวจะเกิดความรุนแรง เธอเลยบันดาลโทสะตบหน้าทหารรายนั้นไป
-
หมวดยู้ยี่
ฮึก..
-
ผบ.สุรชัย
เรื่องที่ทำร้ายร่างกายทหารที่กองร้อยนี้ ผมขอยกให้เป็นหน้าที่ของผู้กองแทน
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
ผบ.สุรชัย
ส่วนเรื่องความประพฤติไม่ชอบโดยตัวหมวดยี่เอง แล้วแต่หมวดชาติจะตัดสินใจ
-
ผบ.สุรชัย
เพราะมันเกี่ยวกับลูกสาวผม ถ้าผมทำอะไรไป คุณก็คงจะบอกว่าผมเข้าข้างลูกตัวเอง
-
ผู้กองชาติ
ผมจะกลับไปเคลียเรื่องนี้ที่สัตหีบครับ
-
ผู้กองแทน
ทางผมจะไม่เอาความอะไรหมวดยี่ครับ ขอแค่ให้หมวดไปขอโทษทหารคนนั้นก็พอ
-
ผบ.สุรชัย
ขอบใจมากที่ไม่ทำอะไรรุนแรง
-
ผบ.สุรชัย
เตรียมตัวไปทำตามที่ผู้กองบอกซะหมวด เสร็จเรื่องที่นี่เมื่อไหร่ ผมจะส่งคุณกลับทันที
-
หมวดยู้ยี่
ฮึก..
-
หมวดยู้ยี่
ค่ะท่าน..
-
ผมหวังว่าเรื่องนี้จะเป็นบทเรียนให้แก่เธอเอามากๆ เพราะเธอจะได้ไม่ไปทำแบบนี้กับใครอีก แล้วเธอจะได้รู้สักทีว่าอะไรๆ ไม่ใช่ว่าเธออยากจะได้แล้วจะได้มันไปทุกเรื่อง
-
ผบ.สุรชัย
ผู้กองชาติ ดูและเรื่องหมวดยี่ด้วยล่ะ เสร็จแล้วไปเจอผมที่หน้าค่าย
-
ผู้กองชาติ
ครับ !
-
ผบ.สุรชัย
ผู้กองแทน ผมวานตามยัยลินมาที่นี่ทีนะ
-
ผู้กองแทน
ครับ !
-
สิ้นคำสั่งเราก็ต่างพากันแยกย้ายไปทำตามที่ท่านผบ.สั่ง ผมเองก็รีบเดินตรงไปที่ห้องพยาบาลทันทีเพื่อพาลินมาพบท่านผบ.
-
ห้องพยาบาล
-
ผู้กองแทน
ลิน
-
หมอลิน
คะ
-
ผู้กองแทน
ท่านผบ.อยากคุยด้วยน่ะ
-
หมอลิน
ท่านมีอะไรกับลินหรอคะ
-
ผู้กองแทน
พี่ก็ไม่แน่ใจครับ
-
หมอลิน
เรื่อง..หมวดยี่รึป่าวคะ
-
ผู้กองแทน
พี่ไม่แน่ใจจริงๆครับ
-
หมวดแมน
ไอ้แทน ยี่จะไม่โดนอะไรร้ายแรงใช่มั้ย
-
หมวดโอม
ใช่ๆ
-
หมวดเจ
พวกกูสงสารยี่ว่ะ
-
ผู้กองนุ
ถึงแม้ว่าเธอจะทำอะไรผิดไปบ้าง แต่ก็ตัดเธอกันไม่ได้ว่ะ เรียนด้วยกันมาตั้งหลายปี
-
ผู้กองแทน
กูบอกอะไรไม่ได้หรอก ผบ.ยกเรื่องนี้ให้ชาติเป็นคนจัดการ
-
ผู้กองนุ
ไหนมึงบอกว่าจะยังไม่บอกผบ.เรื่องที่ยี่ทะเลาะกับคุณลิน
-
ผู้กองชาติ
แทนมันไม่ได้บอกหรอก กูบอกท่านเอง
-
ชาติเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก แมน เจ โอม ต่างพากันเดินไปตบไหล่เพื่อให้กำลังใจเพื่อน
-
หมวดแมน
ไม่เป็นไรนะมึง
-
ผู้กองชาติ
อืม กูโอเค
-
พราว
แล้ว..ผู้กองชาติจะทำอย่างไงกับเรื่องนี้คะ
-
หมอลิน
นั่นสิคะ..ลินไม่อยากให้มันใหญ่โตค่ะ
-
ลินพูดอย่างกังวลใจเมื่อรู้ว่าพ่อของเธอสั่งให้ผู้กองชาติเป็นผู้รับเรื่องที่หมวดยี่ทะเลาะกับเธอ
-
ผู้กองชาติ
คงต้องคุมความประพฤติเธอก่อนน่ะครับ แล้วคงต้องกักบริเวณให้อยู่แต่ในบ้านพัก
-
ผู้กองชาติ
นี่คือการลงโทษสถานเบาที่สุดแล้วกับเรื่องทำร้ายร่างกาย
-
ผู้กองแทน
อย่าไปคิดมาก มึงทำถูกแล้ว ไม่งั้นยี่ก็จะทำแบบนี้กับใครต่อใครอีก
-
ผู้กองชาติ
กูขอโทษมึงด้วยนะ ที่พานี่มาที่นี่
-
ผู้กองแทน
อย่าคิดมาก
-
ผู้กองแทน
กูพาลินไปพบท่านผบ.ก่อน
-
ผู้กองชาติ
เออ
-
ผู้กองชาติ
ขอโทษแทนยี่ด้วยนะครับหมอลิน
-
หมอลิน
ขอโทษเช่นกันค่ะที่ทำให้ผู้กองลำบากใจ
-
ชาติหันมายิ้มให้พวกเราเล็กน้อย ก่อนที่เราจะปลีกตัวออกไผที่บ้านพักท่านผบ.
-
บ้านพัก
-
หมอลิน
คุณพ่อคะ..
-
ผบ.สุรชัย
มานั่งกับพ่อมา
-
ผบ.สุรชัย
นั่งก่อนสิแทน ค่อยกลับพร้อมลิน
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
หมอลิน
พ่อมีอะไรกับลินหรอคะ
-
ผบ.สุรชัย
เรื่องแต่งงานน่ะ
-
หมอลิน
คะ..
-
ผบ.สุรชัย
เจอเรื่องพวกนี้ไปยังอยากแต่งกับผู้กองอยู่มั้ย
-
ฉันหันหน้าไปมองพี่แทนทันทีเมื่อได้ยินในสิ่งที่พ่อพูด พี่แทนตอนนี้ก็เงัยบไม่พูดไม่จามองมาที่ฉันเหมือนรอคำตอบจากฉันอยู่
-
หมอลิน
ลิน..
-
ใจฉันเต้นถี่ขึ้นเรื่อยๆเพราะกำลังคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นมากมายในหัว
-
ผู้กองแทน
พี่เคารพการตัดสินใจของลินนะ
-
หมอลิน
ลินยังอยากแต่งงานกับผู้กองแทนค่ะ
-
เมื่อฉันพูดจบสีหน้าของพี่แทนก็เปลี่ยนเป็นยิ้มออกทันที ที่ฉันตัดสินใจแบบนี้เพราะฉันได้ยินที่เขาคุยกับหมวดยี่ในห้องพยาบาลหมดแล้ว ฉันมองว่ามันเป็นเรื่องในอดีตที่แก้ไขอะไรไม่ได้ไม่ต่างจากเรื่องของฉันกับพี่หมอ
-
ผบ.สุรชัย
ขอพ่อกอดทีซิ
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผบ.สุรชัย
หนักแน่นเข้าไว้ลูก อุปสรรคต่างๆจะทำให้เราเข้มแข็งมากขึ้น
-
ผบ.สุรชัย
จำไว้นะลูก ความรักต้องเกิดจากความเข้าใจกัน ให้อภัยกันและเชื่อใจกัน สามสิ่งนี้จะประคับประคองชีวิตคู่
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผู้กองแทน
ท่านครับ
-
พี่แทนลุกขึ้นยืนก่แนที่จะเดินมานั่งอยู่ที่พื้นต่อหน้าพ่อของฉัน ฉันเองที่เห็นอย่างนั้นก็ลงไปนั่งข้างๆพี่แทน
-
ผู้กองแทน
ผมอยากจะขอลินต่อหน้าท่านและกล้าสขอโทษในสิ่งที่ทำให้ลอนต้องไม่สบายใจครับ
-
ผบ.สุรชัย
เอาสิ ฉันรอฟังอยู่
-
ผู้กองแทน
ผม ว่าที่ผู้พันแทนไท จะมาขอหมอลินลณีย์ ไปดูแลตลอดชีวิตครับ หากเรื่องไหนผมทำให้เธอต้องเสียใจไป หลังจากแต่งงานผมจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจอีกแน่นอนครับ
-
ผบ.สุรชัย
ลินโอเคมั้ยลูก
-
หมอลิน
ค่ะ
-
หมอลิน
ลินตกลงค่ะ
-
ผบ.สุรชัย
งั้นพ่อเองไม่มีอะไรจะขัด จัดงานตามสมควร เรื่องสินสอดก็เอาให้สมฐานะก็แล้วกันนะ
-
ผู้กองแทน
ครับท่าน
-
เมื่อพูดเสร็จเราก็ก้มลงกราบคุณพ่อทันที ท่านเองก็ลูบหัวเราทั้งคู่ ก่อนที่ฉันจะลุกไปกอดท่าน
-
หน้าค่าย
-
ผู้กองชาติ
ยี่เตรียมขึ้นรถได้แล้ว
-
หมวดยู้ยี่
ฮึก..
-
ผู้กองชาติ
ไปเถอะ
-
หมวดยู้ยี่
ไม่ต้องมาจับตัวฉัน..
-
ยี่สะบัดแขนหนีทันทีที่ผมจับแขนเธอ ดูเหมือนความถูกต้องที่ผมทำคงไม่ถูกใจเธอสักเท่าไหร่
-
ผู้กองชาติ
ขึ้นรถได้แล้ว ศศินโทรมาบอกว่ารอเธออยู่ที่ค่าย
-
ผมกลั้นใจพูดเรื่องศศินออกมาแม้ในใจจะไม่อยากบอก แต่ผมเองก็ต้องยอมรับความจริงในเรื่องนี้ให้ได้เช่นกันว่าเธอหมั่นหมายกับศศินแล้ว
-
หมวดยู้ยี่
คนห่วยๆแบบนั้น ฉันไม่ต้องการจะเจอหรอก
-
ผู้กองชาติ
แต่แกหมั่นกับเขาแล้ว
-
หมวดยู้ยี่
ฉันถอนหมั่นกับเขาไปนานแล้ว !
-
ผมไม่เคยรู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอถอนหมั่นกับศศินไปตั้งแต่เมื่อไหร่ เธอเคยบอกเพียงแต่ว่าศศินขอห่างกับเธอเพราะต้งย้ายไปประจำที่ใต้
-
ผู้กองชาติ
ไหนแกบอกเราว่า แกแค่..
-
หมวดยู้ยี่
ฉันเป็นคนถอนหมั่นเอง
-
หมวดยู้ยี่
หึ ผู้ชายไม่ได้เรื่องแบบนั้นใครเขาอยากจะใช้ชีวิตคู่ด้วย
-
หมวดยู้ยี่
เก่งก็ไม่เก่ง ทำผลงานก็ไม่ได้เรื่อง !
-
ผมรู้สึกผิดหวังกับเธอมากจริงๆ..
-
หมวดยู้ยี่
เทียบกับแทนไม่ได้สักอย่าง
-
หมวดยู้ยี่
ฉันไม่น่าตาบอดทิ้งแทนไปเลย ฮึก ! ฉันมันโง่ !
-
ผู้กองชาติ
คิดได้ตอนนี้ก็สายไปแล้วล่ะ
-
ผู้กองชาติ
เพราะแกจะไม่มีวันได้เจอกับแทน จนกว่าแทนจะได้แต่งงานกับหมอลินเสร็จ !
-
หมวดยู้ยี่
แกมีสิทธิอะไรมากักขังเราไม่ให้เราไปเจอแทน !
-
ผู้กองชาติ
มีสิ ฉันเป็นหัวหน้าสายงานแกไง !
-
ผู้กองชาติ
แกอย่าลืมนะ ว่าแกทำความผิดอยู่ กลับไปแกจะโดนกักบริเวณอยู่ที่บ้านพัก 3อาทิตย์ เพราะแกทำให้ค่ายเราเสื่อมเสีย !
-
หมวดยู้ยี่
แกห้ามเราไม่ได้หรอก
-
ผู้กองชาติ
แต่ผบ.ห้ามแกได้แน่ๆ
-
ผู้กองชาติ
แกจะยอมเสี่ยงมั้ยล่ะ เผลอๆแกอาจจะถูกบล็อกสายงานทางภาคเหนือทั้งหมดแล้วถูกย้ายไปชายแดนก็ได้นะ
-
ผู้กองชาติ
ที่งี้แกคงได้ไปอยู่กับศศินที่ใต้ยาวๆแน่
-
ผู้กองชาติ
แกก็เลือกเอา
-
หมวดยู้ยี่
แกกำลังกดดันเรา
-
ผู้กองชาติ
แกจะคิดแบบนั้นก็ได้ เพราะแกจะต้องเลือก
-
. . .
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น