บุกรังโจร
-
ค่ายโจร
-
ตอนนี้ฉันนั่งรถมายังชายแดนพร้อมกับพวกผู้หญิงที่เตรียมตัวจะถูกส่งไปค้าประเวณีที่ประเทศเพื่อนบ้าน ถ้าให้ฉันคิดเรื่องที่พี่แทนต้องมาที่นี่ด่วนก็คงจะเป็นเรื่องนี้
-
อาซาน
เงียบมาทั้งทางเลย เที่ยวไม่สนุกหรอคุณหมอ 🙂
-
อาซานที่นั่งอยู่ข้างๆฉันหันมาถามด้วยสีหน้าและแววตาที่เจ้าเล่ห์ ฉันก็ได้แต่นิ่งและเบือนหน้าหนี
-
อาซาน
ฉันถาม ทำไมไม่ตอบ !
-
หมอลิน
คุณไม่ได้มีค่ามากพอที่ฉันจะเสวนาด้วยค่ะ 🙂
-
อาซาน
นัง !
-
หมอลิน
กล้าก็ทำ !
-
อาซานที่ไม่พอใจกับการตอบกลับของฉันถึงขนาดโมโหและง้างมือเพื่อจะตบฉัน แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นฉันไม่เกรงกลัวต่อการกระทำนั้นเลย
-
อาซาน
ดี ! ดื้อเหมือนม้าพยศแบบนี้แหละ ฉันชอบ !
-
หมอลิน
อ๊ะ !
-
อาซาน
คืนนี้คุณหมอคนสวยได้ผัวเป็นเจ้าพ่อค้ามนุษย์แทนทหารแน่ๆ 55555555
-
อาซานจับไหล่ฉันให้เข้ามาประชิดอย่างเต็มแรงโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัวก่อนที่จะพูดถึงสิ่งที่ระยำออกมา
-
หมอลิน
สวะ สารเลว
-
อาซาน
อีลิน !
-
เพี๊ยะ !
-
อาซาตบหน้าฉันอย่างเต็มแรงเมื่อฉันพูดว่า "สวะ" หากจะต้องตกเป็นเมียของคนแบบมันฉันยอมตายยังจะดีกว่า
-
อาซาน
ปากดีไปเถอะมึง คืนนี้กูจะทบต้นทบดอกมึงเลยคอยดู !
-
มันพลักฉันออกทันทีก่อนที่จะมองหน้าฉันอย่างไม่พอใจ ฉันก็ได้แต่ดันแขนเสื้อมาเช็ดเลือดที่ไหล่มุมปากด้วยความเจ็บใจ และได้แต่หวังว่าทุกๆคนจะมาช่วยฉันได้ทันเวลา
-
.
-
ค่ายทหาร
-
ผู้กองคิว
แทนมึงโอเคใช่มั้ย
-
ผู้กองแทน
ก็..อืม
-
ผมตอบกลับไอ้คิวก่อนที่จะหันกลับไปดูแผนที่ดส้นทางในป่าเขาและแนวชายแดน เพื่อเตรียมตัวที่จะไปบุกทลายรังโจรและช่วยลินกลับมา
-
ผู้กองคิว
หมอเพลงร้องไห้จนหลับไปแล้วนะ เธอคงขวัญเสีย
-
คิวพูดขึ้นก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะและช่วยดูแผนที่ เมื่อได้ยินแบบนั้นผมเองยิ่งรู้สึกแค้นใจกับลูกไอ้หวังหลี่มากยิ่งขึ้น ผมไม่คิดเลยด้วยซ้ำว่ามันจะกล้าทำถึงขนาดนี้ ทั้งๆที่นี่เป็นเขตประเทศไทย
-
ผู้กองแทน
มึงจะอยู่ที่นี่ก็ได้นะอยู่ดูคุณเพลง อีก1ชั่วโมง ไอ้โอม ไอ้เจ ไอ้แมนจะมาที่นี่พร้อมกำลังเสริม
-
ผู้กองคิว
งี้พวกมันก็รู้สิว่า...
-
ผู้กองแทน
คำสั่งจากผบ.สุรชัย
-
เมื่อได้ยินชื่อผบ.สุรชัย ไอ้คิวที่กำลังดูแผนที่กลับทำสีหน้าตกใจที่รู้ว่าผบ.รู้แล้วว่าลูกสาวถูกจับตัวไป
-
ผู้กองคิว
แล้วท่านว่าไงบ้าง
-
ผู้กองแทน
ภารกิจนี้ต้องสำเร็จ พวกค่ามนุษย์ถ้าจับเป็นไม่ได้ ก็จับตายอย่างเดียว
-
1ชั่วโมงต่อมา
-
หมวดแมน
ไอ้แทน
-
เสียงเรียกของไอ้แมนดังขึ้นจากด้านหลัง ผมค่อยๆหันกลับไปมองก็เห็นว่าทุกคนเดินทางมาถึงแล้วพร้อมกับกำลังทางทหาร
-
ผู้กองแทน
ที่นู้นไม่มีปัญหาอะไรใช่มั้ย
-
หมวดเจ
เออ ก่อนหน้านี้มีจดหมายขู่ว่าจะวางระเบิดกองร้อยแต่ก็ไม่มีอะไร
-
ถ้าให้คิดพวกมันคงเปลี่ยนแผนกระทันหันเพราะพวกมันได้ตัวลินไปแน่ๆ
-
หมวดโอม
เป็นแบบนี้ไปได้ไงวะ ไหนมึงบอกพาหมอลินมาเที่ยวไง
-
ผู้กองแทน
กู...
-
หมวดเจ
เอาน่า เรื่องมันเกิดไปแล้ว ไอ้แทนเองคงไม่อยากให้เกิดหรอก
-
ผู้กองคิว
เออ คุณลินดันไปเจอไอ้อาซานซะก่อนที่พวกกูจะพาคุณลินกับหมอเพลงไปบ้านแม่ มันเร็วมากจริงๆมึง พวกกูก็เพิ่งจะมาที่นี่ได้แค่วันเดียว
-
คิวเข้ามาตบไหล่ผมเบาๆเมื่อรู้ว่าผมตอนนี้เหมือนคนโดนขโมยของสำคัญในชีวิตไป
-
ผู้กองแทน
กูจะพาลินกับมาอย่างปลอดภัย แม้กูจะตาย ลินต้องปลอดภัยกลับมา กูสัญญา
-
หลังจากนั้นไม่นานพวกเราทุกคนและทหารที่ร่วมทำภารกิจก็เริ่มออกเดอนทางไปยังที่ที่ในใช้กักขังผู้หญิงที่มันจับไปค้าประเวณีทันที ยกเว้นคิวและโอมที่ให้อยู่รอติดตามความเคลื่อนไหวและคอยสนับสนุนเพิ่มเติม
-
ป่าชายแดน
-
ทหาร
สิ้นสุดจากตรงนี้เราต้องเดินเท้าเข้าไปแล้วครับผู้กอง
-
ทหารที่นำทางหันมาบอกก่อนที่เราจะเริ่มลงจากรถและเดินเข้าไปในป่า
-
หมวดแมน
รอยรถไปทางนี้
-
ผู้กองแทน
มึงแน่ใจนะไอ้แมน
-
แมนที่เดินสำรวจอยู่ก็ส่งสัญญาณเรียกให้เดินไปทางที่มีรอยล้อรถทันที
-
หมวดแมน
ที่นี่ไม่ได้รับรายงานว่ามีช้าวบ้านหรือใครเข้ามาหาของป่าก็คงจะมีแต่พวกมันแน่ๆ
-
หมวดเจ
เชื่อมันเถอะ มันมาที่เชียงใหม่บ่อยๆ หลักๆก็มาค่ายที่นี่ประจำ
-
เจพูดขึ้นเพื่อนเทควาทน่าเชื่อถือใฟ้มีน้ำหนักว่าเป็นไปได้ที่จะเป็นรถของพวกมัน
-
ผู้กองแทน
✋🏻 (หยุด)
-
เมื่อเดินเข้ามาเรื่อยๆ ผมก็ได้ยินเสียงหัวเราะจากคนจำนวนหนึ่งก่อนที่ยะบอกใฟ้ถึงคนหยึดและค่อยๆฟังเสียงๆนั้น
-
หมวดแมน
ตรงนี้น่าจะทางเข้ายังรังของพวกมันแล้ว
-
หมวดเจ
มันเฝ้าทางเข้ากันอยู่ 10 คน มีคนอยู่ด้านบนหอคอย 2
-
ผู้กองแทน
โอเค
-
ผู้กองแทน
พวกเราแบ่งกำลังเป็น2ชุด ไปจัดการพวกด้านล่าง รอฟังสัญญาณจากฉัน เดี๋ยวไอ้คนที่อยู่บนหอคอยฉันจัดการเอง
-
หมวดเจ
ทราบ
-
หมวดแมน
ทราบ
-
ทหาร
ทราบ
-
หลังจากที่สางแผนเสร็จทุกๆคนก็แยกย้ายกันไปหาที่ซ่อนตัวเพื่อรอฟังสัญญารจากผม ผมเองก็กำลังปีนขึ้นต้นไม้ที่พอจะลั่นไกลพวกที่อยู่บนหอคอยได้ ก่อนที่จะหยิบปืนและหัวเก็บเสียงขึ้นมาเพื่อเตรียมเล็งเป้าหมาย
-
ปัง !
-
คนร้าย
อะ 😵
-
ล่วงไปหนึ่งเหลืออีกหนึ่ง
-
ปัง !
-
คนร้าย
อะ 😵
-
ผู้กองแทน
เรียบร้อย 🙂
-
ผู้กองแทน
ทุกคนบุก !
-
เมื่อได้ยินแบบนั้นทุกคนก็ค่อยๆย่องไปจัการพวกที่เฝ้าทางประตูทางเข้าทันที โดยใช้เวลาไม่นานมากนักก็จับได้ทั้งเป็นและตายจนครบทั้งหมด
-
ผู้กองแทน
ขอยืมชุดหน่อยนะ
-
ผม แมน โอมและทหารบางส่วนได้เปลี่ยนชุดจากชุดทหารมาเป็นเสื้อผ้าธรรมดาที่ลูกน้องของพวกมันใส่ และให้อีกส่วนคอยเฝ้าไว้ที่หน้าทางเข้าเพื่อรอเป็นกองเสริมที่จะเข้าไปด้านใน
-
ผู้กองแทน
รอพี่หน่อยนะลิน พี่กำลังจะไปรับกลับกองร้อยเรา
-
18:00
-
ในค่ายโจร
-
ห้องกักขัง
-
คนร้าย
ข้าวจ้ะคนสวย ☺️
-
หมอลิน
เก็บไว้กินก่อนตายเถอะ
-
คนร้าย
อ้าวน้องสาว !
-
หมอลิน
ฉันลูกคนเดียว 🙂
-
คนร้าย
มึงจะมากไปแล้วนะ !
-
ทันทีที่มันทิ้งจากข้างและกระโจนเข้าฉัน จังหวะนั้นฉันก็หลบได้ทันและแย่งมีดที่เหน็บเอวมันไว้ก่อนที่จะแทงไปที่ท้องของมันจนล้มลง
-
คนร้าย
มะ..มึง
-
หมอลิน
จะบอกอะไรให้นะ
-
หมอลิน
ฉันเป็นทหาร 🙂
-
คนร้าย
😵
-
ลูกน้องของอาซานขาดใจตายทันที หลังจากที่ถูกแทงไปใกล้จุดสำคัญ เมื่อแน่ใจว่ามันตายฉันก็กละบไปนั่งที่มุมห้องอย่างเดิม
-
หมอลิน
พี่แทน..ลินคิดถึงพี่
-
น้ำตาฉันค่อยๆไหลออกมา ผิดจากก่อนหน้านี้ที่มีแต่ความเกลียดชังในตัวพวกมัน แต่ในใจลึกๆฉันก็กลัวมากเหลือเกิน
-
อาซาน
👏🏻👏🏻👏🏻
-
เสียงปรบมือที่หน้าประตูห้องทำให้ฉันต้องปาดน้ำตาและลุกขึ้นมอง ก่อนจะเห็นเป็นอาซานที่ยืนปรบมือและยิ้มให้ฉัน
-
อาซาน
เก่งจังเลยครับคุณหมอ ได้ทริคดีๆจากไอ้ผู้กองมาเยอะสินะ
-
หมอลิน
อยากลองโดนแบบนั้นมั้ยล่ะ 🙂
-
อาซาน
ไม่ชอบให้ใครมาท้าทายด้วยสิ โดยเฉพาะผู้หญิง
-
หมอลิน
ฉันเป็นแค่ผู้หญิงคงทำอะไรแกไม่ได้หรอก 🙂
-
จังหวะที่อาซานเดินมาใกล้ๆจนจะถึงตัว ฉันก็รีบจับมีดและพุ่งเข้าใส่มันทันที แต่ก็ต้องพลาดท่าถูกมันล็อกแขนไว้ได้
-
หมอลิน
ปล่อย !
-
อาซาน
มีใครเคยบอกมั้ยว่าคุณสวย
-
หมอลิน
สามีฉันไง 🙂
-
อาซาน
งั้นก็เตรียมรับคำว่าสวยจากสามีคนใหม่คนนี้ได้เลย 🙂
-
หมอลิน
ไม่ ปล่อยฉัน ! อย่านะ !
-
มันผลักฉันลงโซฟาเก่าๆในห้องก่อนที่จะใช้กำลังพยายามจะทำอะไรฉัน ฉันได้แต่ปัดป้องและยื้อยุดฉุดกระฉากกันอยู่นาน
-
อาซาน
อย่าดิ้น !
-
หมอลิน
ไอ้สัตว์นรก ปล่อยฉัน !
-
อาซาน
เตรียมตัวได้สัตว์นรกเป็นผัวได้เลย !
-
หมอลิน
อย่า ! อย่าทำฉัน !
-
ตุ้บ!
-
หมอลิน
😖
-
ทันทีที่โดนอาซานต่อยเข้ามาที่ท้องวินาทีนั้นฉันคิดว่าฉันคงต้องเป็นเหมือนคนที่ตกนรกทั้งเป็นแน่ๆ มันที่กำลังยิ้มดีใจที่ฉันไม่สามารถสู้มันได้อีก ฉันก็ได้แต่มองมันด้วยสายตาที่หวาดกลัว
-
นายพลเฉลิม
อาซาน !
-
อาซาน
โธ่เว้ย จะเข้ามาทำไม !
-
หมอลิน
ทะ..ท่าน 😶
-
นายพลเฉลิม
หมอลิน 😶
-
ฉันไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเลยที่เห็นนายพลเฉลิมยืนมองฉันอยู่
-
อาซาน
มีอะไร
-
นายพลเฉลิม
แกจับหมอลินมาทำไม
-
อาซาน
ก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้มันไง แก้แค้นไอ้ผู้กองที่ฆ่าพ่อฉันไง เข้าใจอะไรยากตรงไหน !
-
หมอลิน
นี่คุณเป็นพวกเดียวกับพวกมันหรอ
-
หมอลิน
รสาคงเสียใจหน้าดูที่มีพ่อแบบคุณ
-
นายพลเฉลิมที่กำลังสาวท้าวออกจากห้องชะงักทันทีที่ได้ยินฉันพูดแบบนั้น สิ่งที่เขาทำครั้งนี้มันทำให้ฉันหมดความศรัทธาในตัวเขาเป็นอย่างมาก แล้วเขาก็ค่อยๆเดินออกไป
-
นายพลเฉลิม
ฉันไม่มีทางเลือก
-
ลูกน้อง
นายครับ ! ไฟไหม้คลังเก็บเงินครับ !
-
อาซาน
หะ !
-
อาซาน
โธ่เว้ย !! เฝ้านังหมอนี่ไว้ !
-
ลูกน้อง
ครับนาย!
-
อาซานรีบคว้าเสื้อแล้วรีบวิ่งออกไปทันที เมื่อมองออกไปด้านนอกดีๆ ตอนนี้เปลวเพลิงกำลังลุกไหม้บ้านพักหลังอยู่
-
unknow
นายให้กูมาเปลี่ยนมึงเฝ้า
-
เสียงๆนั้นที่ฉันได้ยินมันทำให้ฉันรู้สึกใจพองโตขึ้นมาทันที ถึงแม้ว่าเขาจะปิดหน้าปิดตาแต่เมื่อมองรูปร่างลักษณะ ฉันก็พอจะรู้ได้เลยว่าเป็นใคร
-
ลูกน้อง
แต่
-
unknow
เร็วสิ นายให้มึงไม่ช่วยดับไฟ !
-
ลูกน้อง
เออๆ !
-
ปัง ! 🚪🔒
-
ผู้กองแทน
ลิน
-
หมอลิน
พี่แทน..
-
นี่เป็นกอดที่ฉันรู้สึกว่าว่าฉันปลอดภัยขึ้นมากๆ ถ้าวันนี้ฉันต้องตายอย่างน้อย ฉันก็ตายใกล้ๆเขา
-
ผู้กองแทน
พี่ขอโทษ
-
หมอลิน
ลินนึกว่าพี่จะมาไม่ทันช่วยลินซะอีก..
-
ผู้กองแทน
ถ้าลินเป็นอะไรไปมากกว่านี้พี่จะไม่ให้อภัยตัวเองแน่ๆ
-
พี่แทนผละกอดออกก่อนที่จะสำรวจตามร่างกายของฉันว่าได้รับบาดเจ็บอะไรหรือไม่แต่ก็ต้องมีสีหน้าที่โกรธจัดเมื่อเห็นว่าเนื้อตัวฉันมีแต่รอยเขียวช้ำ
-
ผู้กองแทน
เรารีบออกจากที่นี่เถอะ
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผู้กองแทน
จับมือพี่ไว้นะ
-
พี่แทนกระชับมือฉันแน่นขึ้นก่อนที่เขาจะค่อยๆเปิดประตูแล้วมองออกไปด้านนอก เมื่อไม่เห็นมีใครเขาก็พาฉันเดอนออกมาทันที
-
ผู้กองแทน
ผู้หญิงทุกคนปลอดภัยดีนะ
-
ทหาร
ครับผู้กอง
-
เราเดินเลาะมาเรื่อยๆแล้วมาหยุดที่ผู้ชายกลุ่มหนึ่งกับผู้หญิงที่ถูกจับมา ในค่ายตอนนี้กำลังวุ่นวายกับการดับไฟคลังเก็บเงินของพวกมัน จึงไม่ได้สนใจกับสิ่งอื่นเท่าไหร่
-
หมวดแมน
หมอลินโอเคนะครับ
-
หมอลิน
ค่ะ
-
หมวดเจ
ไหวนะครับ
-
หมอลิน
ค่ะ
-
อาซาน
มึงคิดว่าจะหนีกูพ้นหรอ
-
อาซานพร้อมพวกจำนวนเกือบ10คนเดินมาดักหน้าเราเอาไว้พร้อมกับอาวุธครบมือ เมื่อเห็นแบบนั้นพี่แทนก็ดันตัวฉันไปด้านหลังทันทีและมองไปที่พวกมันด้วยสายตาที่นิ่งเรียบแต่หน้ากลัวเป็นอย่างมาก
-
อาซาน
มึงใช่มั้ยที่ชื่อแทนไท
-
ผู้กองแทน
ใช่
-
ทหารทุกคนกระชับปืนเข้าหาตัวและเล็งไปยังกลุ่มโจรทันที และผู้หมวดแมนก็เข้ามาพะยุงฉันก่อนจะหยิบปืนพกมาให้
-
อาซาน
มึงฆ่าพ่อกู
-
ผู้กองแทน
พ่อมึงก็ฆ่าพ่อแม่กู
-
หมอลิน
มอบตัวเถอะ แกไม่รอดหรอก
-
อาซาน
อย่าปากดี ถ้ากูตายพวกมึงก็ต้องตายพร้อมกู
-
ปังๆๆๆๆ !
-
ผู้กองแทน
หลบ !!
-
หมอลิน
😧
-
เหยื่อค้ามนุษย์
อ๊ายยยยยย
-
หมวดแมน
ทุกคนมอบลง !
-
เสียงปืนดังขึ้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ฝ่ายทหารและพวกค้ามนุษย์ได้รับบาดเจ็บกันก็มาก เมื่ออาซานเห็นท่าไม่ดีเลยวิ่งหลบไปทางอื่น ซึ่งพี่แทนเองก็วิ่งไล่หลังไปทันที
-
TanThai
-
ผู้กองแทน
มึงจะหนีไปไหน
-
อาซาน
พวกมึงมันหมาหมู่ ตัวๆกับกูมั้ย !
-
เราวิ่งไล่กันมาพักหนึ่ง จนมาหยุดอยู่กลางป่าใกล้หน้าผาหลังค่ายของพวกมัน
-
ผู้กองแทน
แน่จริงมึงก็เข้ามา
-
อาซาน
ตัวๆอาวุธไม่เกี่ยว
-
อาซาน
กูตายมึงไม่ตาย มึงตายกูไม่ตาย
-
จังหวะนั้นมันทิ้งปืนลงพื้นทันที ผมเองก็ทิ้งปืนเพื่อจะดวนกันตัวต่อตัว เราทั้งคู่วิ่งเข้าใส่กันและต่อสู้กันอยู่นาน
-
อาซาน
มึงไม่มีทางชนะกูหรอก
-
บัก !
-
ผู้กองแทน
ปากดี !
-
บัก !
-
ดูเหมือนเชิงการต่อสู้ของมันจะไม่ได้ด้อยไปกว่าผมเลย ผมแทบจะเสียท่ามันหลายครั้ง แต่มันเองก็พลาดท่าบ่อยเช่นกัน
-
หมอลิน
พี่แทน
-
หมวดแมน
หยุดไอ้อาซานมึงโดนจับแล้ว
-
แมนเกินเข้ามาพร้อมกับกำลังทหารบางส่วน เมื่ออาซานเห็นแบบนั้นก็รีบเดินถอยหลังก่อนจะหยุดที่ใกล้ๆหน้าผา
-
อาซาน
ไม่ กูไม่ยอมตายในคุกแน่ๆ
-
ผู้กองแทน
มึงไม่รอดหรอก เตรียมตัวนอนคุกได้เลย
-
อาซาน
มึงตายกูไม่ตาย กูตายมึงไม่ตาย 🙂
-
เมื่อสิ้นคำพูดนั้นอาซานก็ทิ้นตัวลงที่เหวทันที ทำเอาทุกคนตกใจเป็นอย่างมาก จนผมและลินต้องรีบวิ่งไปดู
-
ผู้กองแทน
โธ่เว้ย
-
เมื่อมองลงไปด้านล่างก็พบเป็นธารน้ำตกขนาดใหญ่แต่ก็ไม่พบตัวของไอ้อาซาน
-
หมวดแมน
มันหายไปไหนแล้ววะ
-
ผู้กองแทน
ระดมกำลังค้นหา แจ้งหน่วยกำลังเสริมให้มารับผู้หญิงที่ถูกจับมากลับไปก่อน
-
หมอลิน
พี่แทน พี่โดนยิงนี่
-
จังหวะที่ลินทักขึ้นมา ร่างกายผมกลับตอบสนองต่อความเจ็บขึ้นมาทันที ก่อนที่จะจับไปที่แขนก็พบแผลที่ถูกกระสุนเฉี่ยว
-
ผู้กองแทน
พี่ไม่เป็นไร
-
หมอลิน
แต่..
-
ผู้กองแทน
ลินกลับไปก่อน
-
หมอลิน
ลินอยากอยู่ช่วยพี่ก่อน
-
ผู้กองแทน
พี่บอกให้กลับก็กลับไง !
-
หมอลิน
😶
-
หมวดแมน
ไอ้แทน ทำไมมึงต้องตะคอกแบบนั้นด้วย
-
พอรู้ตัวเองทีผมก็เผลอพูดจาไม่ดีออกไปแบบไม่รู้ตัว สายตาลินที่มองผมตอนนี้ดูตกใจและน้ำตาคลออยู่
-
ผู้กองแทน
ลิน พี่...
-
หมอลิน
หมวดแมนคะ พาลินกลับกองร้อยที
-
ไม่ทันที่ผมจะได้พูดคำว่าขอโทษ ลินก็เดินหันหลังออกไปทันที ทิ้งไว้แต่ผมที่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำลงไป ผมทำให้เธอเสียใจอีกแล้วสินะ..
-
. . .
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น