ขอ
-
20:00
-
วันเดินทาง
-
ผู้กองแทน
พร้อมนะลิน
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผู้กองแทน
คิว คุณเพลง พร้อมนะครับ
-
หมอเพลง
ค่ะ
-
ผู้กองคิว
เออ
-
วันนี้เป็นวันที่เราต้องเดินทางไปกรุงเทพฯเพื่อไปพบผบ.ท่านหนึ่งก่อนที่จะขึ้นไปทำธุระแล้วแวะเที่ยวที่เชียงใหม่
-
ผู้กองแทน
ไปครับลิน
-
หมอลิน
ค่ะ
-
รถค่อยๆแล่นออกจากค่าย ฉันและเพลงนั่งด้านหลัง ปล่อยให้ผู้กองคิวนั่งด้านหน้าคอยบอกเส้นทางกันไปเรื่อยๆเพื่อไม่ให้คนขับเหงา
-
ผู้กองแทน
สาวๆง่วงแล้วนอนก่อนได้เลยนะ กว่าจะถึงกรุงเทพคงเช้าสายๆ
-
หมอลิน
เดี๋ยวนั่งเป็นเพื่อนไปเรื่อยๆก่อนค่ะ ถ้าง่วงเดี๋ยวลินหลับเอง
-
หมอเพลง
ใช่ค่ะ ขับรถกลางคืนอันตราย
-
ผู้กองคิว
ง่วงก็นอนเลยนะคุณ ไม่ต้องห่วงผม
-
หมอเพลง
ใครห่วงคุณ 🙄
-
บรรยากาศในรถตอนนี้ถือว่างช่วยกันพูดไม่ให้ง่วงกันได้พอสมควร เพราะเราชวนกันคุยกันทั้งทาง จนเขาอ.เถินเราก็ไม่ไหวจนเผลอกลับไป
-
07:00
-
ผู้กองแทน
ลิน
-
ผู้กองแทน
ลินครับ
-
หมอลิน
😴
-
ผู้กองแทน
ลินตื่นเร็ว
-
ตอนนี้เราเดินทางเข้าอยุธยาแล้ว ผมกับไอ้คิวผลัดกันขับมาตลอด อาจจะเป็นเพราะเป็นทหารด้วยเลยอึดและสามารถอดนอนได้สบาย แต่ก็ผิดกับสาวๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นทั้งหมอทั้งทหารแต่ก็ด้วยความเป็นผู้หญิงก็หลับกันตั้งแต่ยังไม่ถึงกำแพงเพชรเห็นจะได้
-
หมอลิน
ถึงไหนแล้วคะ !
-
ผู้กองแทน
ถึงอยุธยาแล้วครับ แวะปั้ม ลินอยากไปทำธุระมั้ยพี่พักรถพอดี
-
หมอเพลง
ลิน ตื่นแล้วหรอ
-
ผู้กองคิว
พาคุณลินไปห้องน้ำสิคุณ เดี๋ยวผมเก็บของให้
-
หมอเพลง
อื้ม
-
ผู้กองแทน
พี่เปลี่ยนแผนไปพบผบ.ก่อนนะลิน เดี๋ยวลินไปทำธุระให้เสร็จก่อนนะ อีกไม่นานก็ถึงบ้านผบ.แล้ว เย็นค่อยไปบ้านพี่
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผู้กองคิว
นี่คุณลินรู้หรือยังวะ ว่าไปบ้านผบ.สุรชัย
-
ผมชะงักไปเล็กน้อยกับคำถามที่ไอ้คิวถามเพราะ ผมไม่ได้บอกเธอว่ามาบ้านใคร ถึงแม้ว่าจริงๆลินจะขอให้ผมพาไปพบพ่อด้วยก็เถอะ และการที่ผมพาเธอมาครั้งนี้เพราะผมอยากจะมาขออะไรบ้างอย่างกับผบ.ด้วยไม่ใช่แค่เรื่องงาน
-
ผู้กองแทน
ยัง กูไปไม่ได้บอก
-
ผู้กองคิว
งี้คุณลินแกจะไม่..
-
ผู้กองแทน
เดี๋ยวถึงบ้านท่านก็รู้กันเองแหละ
-
ผมรีบเก็บของก่อนจะขึ้นมานั่งบนรถเพื่อสตาร์ทรถรอเดินทางต่อ ในหัวก็เอาแต่นึกว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือไม่เพราะเธอกับภรรยาใหม่ของท่านผบ.ไม่ลงรอยกันเลย
-
หมอลิน
ไปค่ะ
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
หมอเพลง
ฉันซื้อข้าวมาให้แกด้วย เดี๋ยวไปกินบนรถละกัน
-
หมอลิน
อื้อ 😊
-
ผมขับรถออกจากปั้มแห่งหนึ่งก่อนจะมุ่งหน้ายิงยาวไปยังบ้านผบ.สุรชัย ระหว่างทางลินก็ดูปกติดีแต่พอใกล้จะถึงทางเข้าบ้านท่าน สีหน้าของลินก็เปลี่ยนจนสังเกตได้ชัด
-
หมอลิน
มาบ้านผบ.สุรชัยหรอคะ
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
หมอเพลง
เอ่อ..
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ลินตอบรับแล้วนั่งเงียบจนเข้ามายังในตัวบ้าน ความเงียบปกคลุมเราทุกคนอย่างบอกไม่ถูก
-
ผู้กองแทน
ถึงแล้วครับ
-
บ้านผบ.สุรชัย
-
ผู้กองแทน
สวัสดีครับท่าน
-
ผู้กองคิว
สวัวดีครับท่าน
-
ผบ.สุรชัย
สวัสดีผู้กอง ยินดีต้อนรับนะผู้กอง
-
หลังจากที่ถึงบ้าน พี่แทนและผู้กองคิวก็ได้ลงรถนำไปก่อนเพื่อไปกล่าวทักทาย ฉันเองได้แต่ทำตัวไม่ถูก เพราะไม่ได้เจอพ่อนานมากๆ จนฉันแทบจะจำครั้งล่าสุดที่เจอกันไม่ได้แล้ว
-
หมอเพลง
ลุยลิน เจอคุณนายซ่อนกลิ่นก็เจอ
-
หมอลิน
ก็คงจะต้องเป็นแบบนั้น
-
ใจจริงตั้งใจจะนัดคุณพ่อมาเจอข้างนอกด้วยซ้ำเพราะฉันไม่อยากมีปัญหากับภรรยาใหม่ของคุณพ่อนัก แต่ก็ดันต้องมาที่นี่จยได้
-
ผบ.สุรชัย
แล้วพาใครมาด้วยล่ะ แฟนหรอหะผู้กอง
-
หมอเพลง
สวัสดีค่ะคุณลุง
-
ผบ.สุรชัย
อ้าว ยัยเพลง
-
ผบ.สุรชัย
ไปไงมาไงล่ะเนี้ย
-
หมอลิน
สวัสดีค่ะคุณพ่อ..
-
ผบ.สุรชัย
ลิน..
-
ผบ.สุรชัย
ลินหรอลูก
-
หมอลิน
ค่ะ ลินเอง
-
พ่อทำหน้าตกใจมากๆที่เห็นฉัน แววตาที่พ่อมองมามันช่างเศร้า..จนฉันรู้สึกได้
-
ผบ.สุรชัย
มาหาพ่อหน่อยสิลูก..
-
ฉันก้าวเท้าไปใกล้ๆพ่อเรื่อยๆจนในที่สุดก็อยู่ตรงหน้าท่านก่อนที่พ่อจะกอด กอดฉันด้วยความรัก แบบที่ฉันไม่ได้สัมผัสมันมานานมากๆ
-
หมอลิน
คิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะ..
-
ผบ.สุรชัย
พ่อก็คิดถึงลูก
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
คุณสุรชัย!
-
เสียงเรียกของผู้หญิงคนหนึ่งที่เรียกชื่อพ่อ ทำเอาเราทั้งคู่สะดุ้งตกใจจนฉันค่อยๆผละตัวเองจากพ่อ ก่อนที่จะหันไปมองตรงหน้าประตูก็พบคุณนายซ่อนกลิ่น ภรรยาใหม่ของคุณพ่อยืนทำหน้าไม่พอใจอยู่
-
ผู้กองแทน
สวัสดีครับคุณนาย
-
ผู้กองคิว
สวัสดีครับ
-
หมอเพลง
สวัสดีค่ะคุณน้า 😏
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ก็คิดว่ากอดใครที่ไหน ที่แท้ก็ลินลณีย์นี่เอง 🙂
-
หมอลิน
สวัสดีค่ะ
-
ผบ.สุรชัย
อย่าทำให้เสียบรรยากาศ ไปเตรียมอาหารต้อนรับแขกของผมเดี๋ยวนี้
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ใจคอจะไม่ให้ฉันคุยกับลูกสาวหน่อยหรอคะ
-
คุณนายซ่อนกลิ่นค่อยๆเดินตรงมาหาฉันที่ยืนอยู่ข้างๆพ่อด้วยสายตาและรอยยิ้มที่ไม่รู้ว่าเขาคิดจะทำอะไรอยู่แต่ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ
-
ผบ.สุรชัย
คุณ
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ฉันไปก็ได้ เจอกันที่โต๊ะอาหารนะคะทุกคน โดยเฉพาะ ลูกสาวของฉัน 🙂
-
คุณนายซ่อนกลิ่นหันไปหาพ่อก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปในบ้าน นี่คือเหตุผลหลักๆที่ฉันไม่อยากกลับมาหาพ่อที่นี่ เพราะไม่อยากจะมีปัญหากับภรรยาใหม่ของพ่อ
-
ผบ.สุรชัย
ลินไปพักผ่อนที่ห้องลูกก่อนได้นะ พายัยเพลงไปด้วย เดี๋ยวพ่อขอคุยธุระกับผู้กองก่อน
-
หมอลิน
ห้องลิน..
-
ผบ.สุรชัย
พ่อให้แม่บ้านปัดกวาดไว้ตลอด ลินเข้าไปใช้ได้ปกติเลยนะ ไม่ต้องกลัวว่าจะมีฝุ่น
-
หมอลิน
คุณพ่อ..
-
ผบ.สุรชัย
ไว้ค่อยลงมาคุยกันนะ
-
พ่อหันมายิ้มให้ฉันก่อนที่จะเดินนำพี่แทนและผู้กองคิวไปที่ห้องทำงาน ที่เป็นห้องเล็กๆด้านนอกตัวบ้าน
-
หมอเพลง
ไปแก ไปพักกันก่อนแล้วค่อยมาว่ากันอีกที
-
หมอลิน
อืม
-
ห้องนอน
-
หมอเพลง
แกว่าคุณแทนกับนายคิวเขามาหาคุณลุงทำไมวะ
-
หมอลิน
ฉันเองก็ไม่รู้
-
ฉันหันมาตอบเพลงก่อนจะเปิดดูตู้เสื้อผ้าก็ยังพบข้าวของของฉันยังอยู่ที่เดิมเหมือนเมื่อ2ปีที่แล้วไม่มีผิด
-
หมอเพลง
แต่เดี๋ยวนะ พ่อแกเป็นผบ.ของ..
-
หมอลิน
หรือว่า
-
หมอเพลง
หรือว่า
-
ฉันกับยัยเพลงเริ่มตะหงิดใจกันขึ้นมาทันทีเพราะพ่อฉันเป็นผบ.นสร ไม่ใช่ผบ.ทบที่ประจำสังกัดพี่แทน มีอยู่อย่างเดียวคือ พี่แทนและคุณคิวต้องอยู่หน่วยซีลหรือไม่ก็เป็นพวกรบพิเศษแน่ๆ
-
แก๊ก 🚪
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ไงจ๊ะลินลณีย์ ไม่เจอกันซะนานแม่สบายดีมั้ยจ๊ะ
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
อุ๊ย ! ลืมไป ว่าแม่แกตายไปตั้งหลายปีแล้วนี่ 😌
-
ประตูห้องเปิดออกพร้อมกับคุณนายซ่อนกลิ่นที่กำลังเดอนเข้ามาพูดหาเรื่องฉันอยู่แบบไม่จบไม่สิ้น
-
หมอเพลง
น้อยๆหน่อยนะป้า อยากแก่ตายก็หุบปากนะป้า
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ปากดีเหมือนเดิมเลยนะนังเพลง คิดว่าเป็นลูกของคนสนิทท่านสุรชัยแล้วฉันจะกลัวหรอ !
-
หมอลิน
เพลง !
-
คุณนายซ่อนกลิ่นทำท่าจะง้างมือตบเพลง จนฉันต้องดันเพลงมาอยู่ด้านหลังก่อนที่ฉันจะง้างมือขค้นอย่างที่เขากำลังทำ เพราะฉันหมดความอดทนแล้วจริงๆ
-
หมอลิน
ถ้าคุณตบ ฉันก็จะตบ
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
เดี๋ยวนี้แกกล้าลองดีกับฉันใช่มั้ย !
-
หมอลิน
ใช่ ! ในเมื่อคุณไม่ดีกับฉัน ฉันก็ไม่สมควรที่จะทนทำดีกับคุณอีกแล้ว !
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
หน้อย ! อีลินลณีย์ !
-
ฉันหลับตาด้วยความตกใจก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาดูเพราะมือของคณนายซ่อนกลิ่นที่ง้างอยู่ไม่กระทบเข้าที่หน้าฉันก็เห็นเป็นคุณพ่อที่จับมือเธอไว้อยู่
-
ผบ.สุรชัย
จะมากไปแล้วนะ
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ก็ลูกคุณมันอวดเก่งกับฉัน !
-
ผบ.สุรชัย
คุณไม่มีสิทธิแตะต้องลูกของผม!
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
แต่ฉันเป็นเมียคุณ !
-
หมอลิน
คุณพ่อใจเย็นๆก่อนค่ะ ลินไม่ได้เป็นอะไร
-
ผบ.สุรชัย
พ่อจะไม่ทนกับสิ่งที่เขาทำกับลูกอีกต่อไปแล้ว
-
ผบ.สุรชัย
พ่อจะปกป้องลูกเอง
-
คำพูดที่พ่อพูดออกมาทำฉันถึงกับน้ำตาตกขึ้นมาดื้อๆ ความรู้สึกต่างๆที่สมัยครอบครัวเรามีคสามสุขหวนกลับมา คำว่าพ่อจะปกป้องฉันมันเป็นสิ่งที่ฉันปรารถนามาตลอด 10ปีที่พ่อขอเลิกกลับแม่เพราะคุณปู่หาผู้หญิงใหม่มาให้พ่อ
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
หึ ปกป้องมันเข้าไป !
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ลูกนังบุษยานี่มันมารยาเหมือนแม่มันไม่มีผิด
-
หมอลิน
คุณอย่ามารามปามแม่ฉันนะ
-
ผบ.สุรชัย
เสร็จงานที่ผมกำลังทำเมื่อไหร่ เราจะหย่ากัน
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
คุณไปคุยกับคุณพ่อคุณก่อนเถอะ !!
-
ปัง! 🚪
-
สิ้นเสียงประตูห้องที่ถูกกระแทกอย่างแรงจากการกระทำของคุณนายซ่อนกลิ่น พ่อก็หันมาถามฉันก่อนที่จะเอามือลูบมาที่หัวของฉันเหมือนทุกครั้งที่ฉันถูกคุณนายซ่อนกลิ่นหาเรื่อง
-
ผบ.สุรชัย
ไม่มีใครเป็นอะไรนะ
-
หมอเพลง
เพลงไม่เป็นไรค่ะ
-
หมอลิน
พ่อคะ..
-
ผบ.สุรชัย
รีบอาบน้ำแล้วลงไปคุยกันข้างล่างนะ พ่อมีเรื่องจะคุยด้วยพอดี
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ฉันค่อยๆมองพ่อเดินออกจากห้องไปช้าๆ ก่อนที่จะหันมากอดเพลงที่ยืนอยู่ข้างๆ เพลงเป็นคนเดียวที่รู้เรื่องที่บ้านฉันดีกว่าใคร และก็เข้าใจฉันมาตลอด
-
หมอเพลง
ไม่ต้องร้องนะแก คุณลุงรักแกมากเลยนะ แกเห็นมั้ย
-
หมอเพลง
สักวันกรรมที่นังคุณนายนั่นทำไว้ก็จะย้อนเข้ามาหาตัวมันเอง
-
หมอลิน
นี่แค่ฉันกลับมาแค่ไม่ถึงวันยังเป็นขนาดนี้ ฉันนึกไม่ออกจริงๆว่าถ้าครั้งนั้นไม่เลือกว่าจะไปเป็นหมอทหารที่นั่น คงจะมีแต่เรื่องแน่ๆ
-
หมอเพลง
ไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวฉันคอย
-
หมอลิน
อืม..
-
. .
-
30นาทีต่อมา
-
โต๊ะอาหาร
-
ผบ.สุรชัย
อ้าวมากันแล้ว
-
ผบ.สุรชัย
มานั่งข้างๆพ่อเร็ว
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ฉันแยกไปนั่งข้างๆคุณพ่อ ถัดจากฉันคือพี่แทน ส่วนผู้กองคิวและยัยเพลงนั่งฝั่งตรงข้าม แม่บ้านยกอาหารต่างๆมากมายทยอยวางเรื่อยๆก่อนที่คุณพ่อจะส่งสัญญาณว่าให่ออกไปรอข้างนอก
-
ผบ.สุรชัย
กินให้เต็มที่นะผู้กอง
-
ผู้กองคิว
ครับ
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
ผบ.สุรชัย
ไปคบกับผู้กองแทนเมื่อไหร่หะลิน
-
หมอลิน
แฮ่กๆ 😖
-
ฉันที่กำลังจะตักข้าวเข้าปากก็ถึงกับแทบสำลักข้าวออกมา กับคำถามที่พ่อถามฉัน
-
ผู้กองแทน
ลิน กินน้ำหน่อยนะ
-
หมอลิน
ขอบคุณค่ะ
-
ฉันรีบดื่มน้ำก่แนที่จะหันไปมองพ่อที่นั่งยิ้มอยู่ ท่าทางคงจะรู้เรื่องของฉันและพี่แทนแล้วแน่ๆ
-
ผบ.สุรชัย
ยังไงหะยัยลิน
-
หมอลิน
ก็..หลายเดือนแล้วค่ะ
-
ผบ.สุรชัย
ชอบอะไรในตัวผู้กองแทนหะ
-
หมอเพลง
แฮ่กๆ 😖
-
คราวนี่กลับเป็นยัยเพลงที่เกือบจะสำลักออกมา เพราะปกติคำถามแบบนี้ควรถามฝ่ายชายมากกว่าถามผู้หญิงอย่างเราๆอย่างมาก ฉันก็ได้แต่ยิ้มเจื่อยๆเพราะแอบเห็นพี่แทนมองอยู่
-
ผบ.สุรชัย
ไม่ต้องรีบกินยัยเพลง ลุงมีให้กินอีกเยอะ 5555
-
หมอเพลง
คุณลุงก็ถามกันต่อหน้าแบบนี้ เป็นเพลง เพลงเขินเหมือนยัยลินนี่แหละ
-
หมอลิน
นั่นสิคะคุณพ่อ..
-
ผบ.สุรชัย
เตรียมตัวบอกพ่อเราเหมือนกันยัยเพลง พ่อเรารู้เรื่องที่คบกับผู้กองคิวแล้วนะ
-
หมอเพลง
หะ !
-
หมอลิน
หะ !
-
เพลงและฉันถึงปลับต้องอุทานออกมาเพราะพ่อของยัยเพลงหวงยัยเพลงเอามากๆ
-
ผู้กองคิว
หะอะไรคุณ พ่อคุณรู้ตั้งแต่ผมจะจีบคุณแล้ว
-
หมอเพลง
นี่นาย.. 😶
-
ผู้กองติวที่นั่งข้างๆ วางช้อนลงที่จานข้าวก่อนจะหันไปมองหน้ายัยเพลงที่กำลังช็อกหนักขึ้นเมื่อได้ยินว่าคุณลุงสันติรู้เรื่องนี้แล้วทั้งๆที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องอะไรเลย
-
ผบ.สุรชัย
เอาล่ะๆ
-
ผบ.สุรชัย
เรื่องทุกอย่างผู้ใหญ่รับรู้หมดแล้ว ที่เหลือก็แค่ผู้กองทั้งสอง ดูแลพวกเธอให้ดี การที่ทหารอย่างเราๆมีลูกสาว ย่อมจะหวงมากกว่าลูกชายเสมอ เพราะพวกเธอเปราะบาง
-
ผบ.สุรชัย
ดูแลพวกเธอให้ดี เรื่องที่ผู้กองแทนขอ ผมอนุญาตหากยัยลินเต็มใจ
-
เต็มใจงั้นหรอ ?
-
ผู้กองแทน
ขอบคุณครับท่าน
-
หมอลิน
เรื่องอะไรคะ..
-
หมอเพลง
ตามไม่ทันแล้วนะ 😑
-
ผู้กองคิว
กินข้าวไปเลยคุณ เดี๋ยวค่อยคุยกัน
-
ผบ.สุรชัย
อะๆกินๆ ถือว่าเลี้ยงต้อนรับที่ลิน กลับมาหาพ่อก็แล้วกัน
-
หมอลิน
ค่ะคุณพ่อ
-
นอกห้องอาหาร
-
คุณนายซ่อนกลิ่น
ฉันไม่มีวันให้แกมีความสุขหรอกนังลินลณีย์ สมบัติของคุณสุรชัยต้องเป็นของฉันคนเดียว!
-
12:00 หน้าบ้าน
-
ผบ.สุรชัย
จะกลับกันเลยหรอผู้กอง
-
ผู้กองแทน
ครับ ผมว่าจะเข้าไปเยี่ยมคุณยายน่ะครับ
-
ในขณะที่ทุกคนกำลังเก็บของขึ้นรถ ผมกับผบ.สุรชัยหรือเรียกง่ายๆก็คือว่าที่พ่อตากำลังยืนคุยกันอยู่หน้าบ้านเพื่อฆ่าเวลารอเดินทาง
-
ผบ.สุรชัย
แล้วลินกับเพลงจะขึ้นไปเชียงใหม่ด้วยหรือป่าว
-
ผู้กองแทน
ครับ ผมไม่อยากเป็นกังวล อย่างน้อยถ้าพวกเธอไปด้วยเธอก็ยังอยู่บ้านคุณแม่คุณเพลงได้ช่วงที่ผมไปทำภารกิจ
-
ผู้กองคิว
พร้อมแล้วนะไอ้แทน
-
ไอ้คิวที่ช่วยลินกับคุณเพลงเก็บของที่โรงจอดรถตะโกนมาหาผมก่อนที่ผมจะผยักหน้าตอบรับแล้วหันไปคุยกับผบ.ต่อ
-
ผบ.สุรชัย
ฝากยัยลินด้วยนะ ผมมีลูกคนเดียว อย่าทำให้เธอเสียใจแบบที่ผมเคยทำเด็ดขาด
-
ผู้กองแทน
ผมจะดูแลเธอด้วยชีวิตของผมครับ ท่านไม่ต้องห่วง
-
ผบ.สุรชัย
งั้นก็โชคดี ขอให้ภารกิจครั้งนี้ผ่านไปได้ด้วยดีก็แล้วกัน
-
หมอลิน
ลินไปแล้วนะคะคุณพ่อ
-
พอพูดกันจบลินและคนอื่นๆก็เดินมาทางเราทันที ลินมำท่าทางอ้อนท่านผบ.เอามากๆ เอาที่จริงผมก็หวั่นๆใจที่พาเธอมาที่นี่โดยที่ไม่บอก ผมเองก็พอรู้มาบ้างว่าคุณนายซ่อนกลิ่นไม่ชอบลินเอาเสียมากๆ แต่ก็ยังโชคดีที่ท่านผบ.ปกป้องลินเป็นอย่างดี
-
ผบ.สุรชัย
เดินทางปลอดภัยนะลูก
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผบ.สุรชัย
เพลง อย่าทิ้งกันนะลูก
-
หมอเพลง
ไม่ต้องห่วงค่ะคุณลุง 😊
-
ผบ.สุรชัย
โชคดีทุกคน
-
ผู้กองแทน
ครับท่าน
-
ผู้กองแทน
ลาแล้วครับ
-
ผู้กองคิว
สวัสดีครับท่าน
-
หมอเพลง
สวัสดีค่ะคุณลุง
-
หมอลิน
ลินรักพ่อนะคะ
-
ลินสวมกอดท่านผบ.อีกครั้งก่แนที่จะผละตัวออกและเดินไปที่รถ ก่อนที่จะสตาร์ทรถแล้วขับออกไปจากที่นี่และมุ่งหน้าไปบ้านผมทันที
-
ผู้กองแทน
ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้บอกว่ามาหาใคร
-
รอบนี้เป็นลินที่นั่งข้างๆผมส่วนไอ้คิวไปนั่งข้างหลังกับคุณเพลง ลินเอาแต่เหม่อมองข้างนอกรถซึ่งพอจะสังเกตได้ว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่
-
หมอลิน
ขอบคุณนะคะ ที่พาลินมาหาพ่อ
-
ลินปาดน้ำตาก่อนที่จะหันมายิ้มให้ผม ยิ้มที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา แต่คงเป็นน้ำตาแห่งความสุข รอยยิ้มและแววตาที่เธอแสดงออกมามันทำให้ผมคิดแบบนั้น
-
ผู้กองแทน
ยินดีครับ
-
ผู้กองแทน
เดี๋ยวพี่แวะซื้อขนมไปฝากยายพี่ก่อนนะ แล้วเราค่อยไปบ้านพี่กัน
-
หมอลิน
ค่ะ
-
หมอลิน
เอ่อ..พี่แทนคะ พี่ขออะไรกับพ่อลินหรอ ทำไมพ่อถึงพูดอะไรแบบนั้น ทำไมต้องรอลินอนุญาตล่ะ
-
ผู้กองแทน
ก็ขอ.. 🙂
-
. . .
-
จบตอน
-
ไรท์
ฝากกดไลก์กดรีวิวนิยายเรื่องนี้และอื่นๆด้วยนะคะ
-
ไรท์
ตอนนี้ไรท์กำลังแต่งนิยายเรื่องใหม่กำลังศึกษารายละเอียดอยู่ หากปล่อยทางช่องทางไหนแล้วจะแจ้งให้ทราบนะคะ เพราะเรื่องนี่แต่งในธัญวลัยค่ะ
-
ไรท์
ปล.เอาบทนำเล็กๆน้อยๆมาฝากค่ะ 💜
-
ไรท์
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น