พ่อทูนหัว
-
2อาทิตย์ต่อมา
-
ห้องพยาบาล
-
หมอเบน
น้องลินกินข้าวครับ พี่เอาข้าวมาเผื่อ
-
ตั้งแต่วันนั้นจนวันนี้ก็ราวๆ2อาทิตย์แล้วที่ชีวิตฉันวุ่นวายมากเพราะพี่เบน เขาพยายามจะเข้าหาฉันตลอดจนฉันอึดอัดเหลือเกิน
-
หมอลิน
ลินไม่หิวค่ะ
-
หมวดแมน
หมอลินค้าบบบบบ
-
หมวดโอม
พวกผมมมม
-
หมวดเจ
เอาข้าวเช้ามาให้ค้าบบบ
-
แต่ก็ยังโชคดีที่หมวดเจ หมวดโอม หมวดคิว ตามมาเป็นไม้กันท่าให้ตลอด
-
หมอลิน
หื้มม ลินกำลังหิวเลยค่ะ 😊
-
หมอเบน
😠
-
หมวดแมน
หลบหน่อยครับจะเอาข้าวไปให้หมอลิน 😌
-
หมอเบน
ลิน พี่ซื้อมัสมั่นของโปรดลินมาให้จากในเมืองเลยนะ
-
หมอลิน
ลินไม่ชอบมันแล้วค่ะ
-
หมวดโอม
อุ้ย นก 😌
-
หมวดเจ
นี่ครับหมอลิน แกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย ของเด็ดประจำค่ายเลยครับ 😊
-
หมอลิน
หอมมากเลยค่ะ ป้าแต๋วทำอะไรก็อร่อยเนอะ 😊
-
หมวดเจ
จริงครับ ถึงรสจะไม่จัดจ้าน แต่ก็ครบเครื่องมากเลยนะครับ 😌
-
หมอลิน
ขอบคุณค่ะ กินข้าวด้วยกันสิคะ
-
หมอเบน
😠
-
ตอนนี้พี่เบนไม่ต้องอะไรกับตอนที่ฉันถูกโดนเมินเมื่อก่อนเลยแม้แต่น้อย คงจะรู้แล้วสินะว่าฉันรู้สึกอย่างไร
-
พราว
ผู้กองแทนไทกลับมาคงดีใจแย่ เพื่อนรักที่ฝากให้ดูแลดวงใจของผู้กองขนาดนี้ 🙂
-
หมอเบน
แทนไทคือใครหะลิน !
-
จู่ๆพี่เบนก็ขึ้นเสียงแล้วเดินมาจับข้อมือฉันโดนที่ฉันไม่ทันตั้งตัว ทุกคนในที่นั้นต่างตกใจ แต่พี่เยนต้องถอยออกไปเพราะผู้หมวดทั้งสามคน ทำหน้าตาโมโหใส่ที่ทำกับฉันแบบนั้น
-
หมวดแมน
อย่าแตะต้องหมอลินนะไอ้หมอหน้าติ๋ม
-
หมวดโอม
ระวังจะโดนนอนคุกนะครับ ที่นี่มีกฎหมาย ใครทำร้ายคนของที่นี่ มันต้องถูกลงโทษ
-
พราว
เป็นอะไรรึป่าวลิน
-
พราวเดินมาจับข้อมือฉัน ก่อนที่ฉันและพราวจะเห็นว่ามีรอยแดงจากการถูกกระชากไม่ทันตั้งตัว
-
หมอเบน
ลิน..พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจ
-
หมอเบน
พี่แค่หึง..
-
หมวดเจ
มีสิทธิอะไรไปหึงหมอลินหรอครับ ?
-
หมอเบน
กูเป็นคู่หมั่นและเป็นผัวลินไง !
-
หมวดแมน
นับตีนก่อนนะไอ้หมอติ๋ม มึงแค่หมอ กูทหาร พวกกูถูกฝึกมาว่าผู้หญิงเป็นเพศแม่ห้ามรังแกห้ามดูถูก
-
หมวดเจ
ถ้ามึงพูดจาไม่เกียรติหมอลินอีกมึงได้นอนคุกคืนนี้แน่
-
หมอลิน
หมวดคะ เดี๋ยวลินพูดเองค่ะ
-
หมอลิน
พี่หมอคะ
-
หมอลิน
พี่หมอฟังลินดีๆนะคะ
-
หมอลิน
ลิน เราไม่ได้เป็นคู่หมั่นกันแล้วค่ะ เพราะพี่อนหมั่นกับลินตั้งแต่2ปีที่แล้วก่อนวันหมั่น1วัน แล้วลินก็ไม่เคยมีอะไรกับพี่ พี่จะบอกว่าพี่เป็นผัวของลินไม่ได้
-
หมอลิน
ลินมีแฟนแล้วค่ะ แล้วลินก็รักเขามาก รักมากกว่าพี่ด้วยค่ะ
-
หมอลิน
แล้วถ้าการที่พี่มาทำงานเป็นแพทย์อาสาที่นี่เพื่อมาหาลินและทำแบบนี้กับลิน พี่หมอกลับไปเถอะค่ะ พี่ไม่มีค่าพอสำหรับลินอีกแล้ว
-
หมวดแมน
👏🏻
-
หมวดโอม
👏🏻
-
หมวดเจ
👏🏻
-
พราว
👏🏻
-
หมอเบน
ลิน !
-
พราว
ขื่นคุณเดินเข้ามาอีกก้าวเดียว ฉันจะให้ผู้หมวดรากคุณไปนอนคุกแน่ คุณไม่ต้องห่วง
-
หมอลิน
เชิญพี่หมอกลับกรุงเทพไปหาคนที่พี่รักเถอะค่ะ ที่นี่ไม่มีใครที่พี่จะรักได้หรอก นอกจากตัวพี่เอง
-
หมอเบน
พี่มีดีน้อยกว่าไอ้ผู้กองนั่นตรงไหน
-
หมอลิน
พี่กับผู้กองเทียบไม่ได้ตั้งแต่การให้เกียรติลินแล้วค่ะ พี่ไม่เคยเห็นค่าลิน แต่ผู้กองเห็น แค่นี้ลินก็คงไม่ต้องบอกแล้วนะคะ ว่าลินเลือกใคร
-
พราว
ลินพูดขนาดนี้แล้ว หวังว่าคุณหมอจะกลับกรุงเทพได้แล้วนะคะ
-
หมอเบน
ผมกลับแน่
-
หมอเบน
แต่ไม่ใช่ตอนนี้
-
หลังจากที่พี่เบนพูดผิดก็เดินออกไปจากห้องด้วยสีหน้าท่าทางที่ไม่พอใจกับคำตอบที่ได้รับ ฉันรู้ดีว่าพี่เบนเป็นคนอย่างไง เขาไม่ยอมง่ายๆแน่
-
หมอลิน
เห้อ..
-
หมวดแมน
คุณลินคุณพราวไม่ต้องห่วงนะครับ ระหว่างที่ไอ้แทนและคนอื่นๆไม่อยู่พวกผมจะคอยมาดูแลสาวห้องพยาบาลเอง
-
หมอลิน
ขอบคุณมากเลยนะคะ
-
พราว
พวกหมวดไปพักกันเถอะค่ะ เดี๋ยวยัยเพลงกับยัยเมย์ก็คงจะมานี่แล้ว คงไม่มีอะไรน่าห่วง
-
หมวดเจ
ครับ ไปก่อนนะครับ
-
หมวดโอม
บายครับบบบ
-
หมวดแมน
ไปก่อนครับ
-
พราว
เอาหน่า เดี๋ยวหมอเบนก็จะกลับแล้ว อีกแค่3 วันเอง
-
หมอลิน
ฉันก็หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น
-
ป่าตะเข็บชายแดน
-
เป็นเวลาสองอาทิตย์เต็มๆที่พวกเราเฝ้าจับตามองกองกำลังค้นยาและแรงงานข้ามชาติอย่างใกล้ขึ้นเรื่อยๆและรู้การเคลื่อนไหวของมันทั้งหมด
-
ลูกน้อง
ยกดีๆ
-
ลูกน้อง
เดี๋ยวนายจะมาแล้ว
-
ผู้กองแทน
✊🏻(หยุด)
-
ผมสั่งให้ทหารที่มาร่วมภารกิจครั้งนี้ค่อยๆถอนกำลังออกไปหาที่กำบังเพื่อโจมตีอย่างช้าๆ แบบไม่ให้พวกมันรู้ว่าเราเข้าใกล้มันเต็มทีแล้ว
-
ผู้กองแทน
👈🏻👉🏻(แยกย้าย)
-
ผู้กองคิว
เตรียมอาวุธให้พร้อม
-
ผู้กองแทน
จับเป็นได้จับ จับไม่ได้ก็ฆ่า ยกเว้น ไอ้หวังลี่ ฉันจัดการเอง
-
ที่ผมตั้งใจจะมาทำภารกิจครั้งนี้ก็เพื่อจะฆ่าคนที่ฆ่าพ่อและแม่ของผม มันคือคนที่ทำให้ผมมายืนอยู่จุดๆนี้
-
ผู้กองนุ
ทุกคนพร้อม 🤞🏻
-
ทหาร
(พยักหน้า)
-
ลูกน้อง
นายครับ ยาล็อตนี้ครบแล้วครับ
-
หวังลี่
ดี เตรียมตัวให้พร้อม หน่วยสอดแนมแจ้งมาว่า ที่กองร้อยไม่มีความเคลื่อนไหวมาสักพักละ
-
ลูกน้อง
ก็ดีสิครับนาย
-
หวังลี่
ประมาทไม่ได้ เตรียมตัวย้ายของไปเขตเพื่อนบ้านให้เร็วที่สุด
-
20ปีที่รอคอยของผมมาถึงแล้ว.. ไอ้หวังลี่มันอยู่ตรงหน้าผมแล้ว ผมจะจับมันด้วยมือของผมเอง
-
ผู้กองแทน
ทุกคน ยิง !
-
ปังๆๆๆๆๆๆๆ
-
ลูกน้อง
เห้ย ! หลบ
-
หวังลี่
เก็บของ เตรียมย้าย !
-
หวังลี่
ฆ่าแม่งให้หมด !
-
ผู้กองแทน
มึงอย่าคิดว่ามึงจะรอด ไอ้หวังลี่ !
-
ปังๆๆๆๆๆ
-
หวังลี่
หึ ถ้ากูไม่แน่จริงกูไม่อยู่ตรงนี้มาเป็นสิบยี่สิบปีหรอกไอ้กระจอก !
-
เสียงปืนที่กระหนั่มยิงปะทะระหว่างทหารกับคนร้ายดังสนั่นไปทั่วพื้นป่าเป็นเวลาไม่ต่ำกว่า1ชั่วโมง นกและสัตว์ต่างๆก็ร้องก้องดังทั่ว ฝ่ายโจรตายไม่ใช่น้อย แต่ทหารเราๆ ก็บาดเจ็บกันเยอะเช่นกัน
-
ผู้กองแทน
พวกมึงดูทางนี้ กูไปจับไอ้หวังลี่เอง !
-
หลังจากตรงนี้สงบ ของกลางที่มันทิ้งเราก็หยึดไว้ได้ ยกเว้น มันและลูกน้องอีกไม่กี่คนที่หลบนี้หายไปในป่าลึก
-
ผู้กองคิว
กูไปด้วย !
-
ผู้กองนุ
กูด้วย!
-
ผู้กองแทน
มึงไม่ต้องไอ้ธันมึงดูทหารและช่วยปฐมพยาบาลที่นี่ มึงยังต้องกลับไปแต่งงาน !
-
ผมพูดท้วงติงทันทีที่เห็นไอ้ธันวิ่งตามมา เพราะด้วยอะไรต่างๆไอ้ธันควรอยู่และกลับไปค่ายอย่างปลอดภัยมากกว่าใคร
-
ผู้กองธัน
แต่
-
ผู้กองคิว
มึงอยู่นี่แหละ ลูกน้องจะขาดที่พึ่งได้
-
ผู้กองธัน
ทางนี้เรียบร้อยจะรีบตามไป
-
ผู้กองแทน
ฝากด้วย
-
พอพูดเสร็จผม ไอ้คิว ไอ้นุ ก็วิ่งเข้าไปในป่าตามทางที่พวกมันเดินเข้าไป ห่อนที่จะเห็นหลังมันลำไลๆไม่ใกล้จากเรามาก
-
ปัง !
-
หวังลี่
กูยอมตายดีกว่าติดคุกที่ไทย !
-
ไอ้หวังลี่ยิงปืนใส่พวกเราทันทีที่มันรู้ว่าพวกเราตามมา โชคดีที่เราหลบกันทัน ดูจากท่าทางแล้วมันถูกยิงเข้าที่ขาตั้งแต่เราปะทะกันที่กองค่ายของมัน
-
ผู้กองแทน
มึงได้ตายสมใจแน่ !
-
ปังๆๆๆๆ !
-
ลูกน้อง
นาย หนีไป !
-
ลูกน้อง
อ๊า
-
ลูกน้องของมันเข้ามาบังกระสุนได้ทันในจังหวะที่ผมสาดกระสุนใส่ไอ้หวังลี่แต่ก็เป็นโชคดีที่มันทิ้งตัวไปหาไอ้คนชั่วจนล้มลง
-
ผู้กองแทน
มึงถูกจับแล้ว หวังลี่ เจโขะ 🙂
-
หวังลี่
😠
-
ในที่สุดผมก็ทำได้
-
. .
-
12:00
-
กองร้อยรักษาดินแดน
-
จ่าเข้ม
หมอลินครับ !
-
จ่าเข้ม
หมอลิน !
-
เสียงของจ่าเข้มทำให้ฉันตกใจไม่ใช่น้อย ก่อนที่ฉันจะหันไปเห็นว่าจ่าเข้มกำลังวิ่งมาทางห้องพยาบาล
-
จ่าเข้ม
หมอลิน ! มีเรื่องมาแจ้งครับ !
-
หมอลิน
เรื่องอะไรคะจ่า
-
จ่าเข้ม
คุณเมย์คุณพราวหมอเพลงจะมาฟังด้วยก็ได้นะครับ มันเป็นข่าวดี
-
ข่าวดีงั้นหรอ
-
หมอเพลง
มีไรคะจ่า
-
เมย์
นั้นสิ ดังไปยันห้องพักฟื้นแหนะ
-
พราว
ขอให้ดีจริงๆนะจ่า
-
จ่าเข้ม
ดีจริงครับ
-
จ่าเข้ม
ข่าวดีที่ว่าคือภารกิจที่ผู้กองไปสำเร็จแลเวครับ ผู้กองทุกๆคนปลอดภัยพรุ่งนี้จะกลับมาที่ค่ายแล้วครับ !
-
หมอลิน
จริงนะจ่า 😂
-
พอได้ยินที่จ่าเข้มบอกน้ำตาของฉันก็ไหลออกมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ดีใจว่าทุกคนปลอดภัยกลับมา โดยเฉพาะพี่แทน เขากำลังกลับมาหาฉัน
-
เมย์
ฮึก..ฉันไม่เป็นหม้ายแล้วแก 😭
-
พราว
พูดอะไรอย่างงั้น 😂
-
หมอเพลง
ดีใจด้วยพวกแก
-
หมอลิน
แกก็ด้วยนะเพลง 😂
-
จ่าเข้ม
เวลาเห็นพวกสาวห้องพยาบาลดีใจ กองร้อยของเราก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นเยอะเลยครับ
-
จ่าเข้ม
เชิญสาวๆ ตามสบายเลยครับ ผมจะไปแจ้งนายพลก่อน
-
หมอลิน
ค่ะ
-
เมย์
ฮือออ แก ฉันไม่เป็นหม้ายขันหมากแล้วแก 😭
-
หมอลิน
ยัยเมย์ 😂
-
พวกเราพลางหัวเราะทั้งน้ำตาที่เห็นยัยเมย์พูดแบบนั้นออกมา จากที่ก่อนหน้านี้พวกเรากังวลกับภารกิจครั้งนี้เอามากๆต่างก็ก็คลายกังวลลง เหลือแค่รอเวลาที่พวกเขาจะกลับมาที่กองร้อยเท่านั้น
-
17:00
-
โรงอาหาร
-
หมอเบน
น้องลิน
-
หมอลิน
คะ
-
หมอเบน
พี่ตักข้าวมาให้ครับ
-
หมอลิน
ไม่เป็นไรค่ะ
-
ฉันเดินหลีกมาจากพี่เบนและเดินไปตักข้าวและกับข้าวเองที่แม่ครัวก่อนที่จะมานั่งรอยัยเพลงยังเมย์และยัยพราวที่ขอกลับไปเอาของที่บ้านพักก่อน
-
หมอเบน
เรื่องวันนั้นพี่ขอโทษ พี่แค่โมโห
-
หมอลิน
ลินไม่โกรธพี่หรอกค่ะ
-
หมอเบน
ลิน คืนดีกับพี่นะ
-
พี่เบนคว้ามือฉันไปจับอีกครั้ง แต่รอบนี้ไม่ได้กระชากหรือทำให้เจ็แต่อย่างใด แต่เป็นการดึงมือไปจับแบบเศร้าๆเพราะสีหน้าแววตาตอนนี้ พี่เบนดูรู้สึกผิดจริงๆ
-
หมอลิน
ปล่อยลินเถอะค่ะ ลินไม่ได้โกรธพี่
-
หมอลิน
ลินบอกพี่หลานรอบแล้วว่าลินไม่ได้รักพี่ ลินจะแต่งงานแล้ว
-
รสา
เมื่อกี้คุณลินพูดว่าอะไรนะคะ..
-
ตัวฉันรู้สึกชาทันทีที่เธอพูดแบบนั้นออกมา ต่อให้ฉันรู้ว่าพี่แทนคิดกับรสาแค่น้องสาวก็เถอะ แต่การกระทำที่เธอบอกนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกเศร้าไม่ใช่น้อย
-
หมอลิน
ไม่มีอะไรค่ะ
-
รสา
ดูพี่เบนจะสนิทกับคุณลินนะคะ เมื่อก่อนรสากับพี่แทนก็ง้อกันแบบนี้แหละค่ะ
-
หมอเบน
หรอครับ พี่ตามง้อลินอยู่ แต่ลินไม่ใจอ่อนกับพี่สะที
-
รสา
จริงหรอคะ งั้นรสาเป็นกำลังใจ..
-
หมอเพลง
คงยากนะคะน้องรสา เพราะหมอ ลินของพวกพี่เขามีผู้กองแทนไทกุมหัวใจเอาไว้แล้ว 😌
-
เมย์
แถมรักจริงหวังแต่งด้วย 😅
-
หมวดเจ
😊
-
หมวดแมน
😊
-
หมวดโอม
แล้วผู้กองแทนไทเองก็คงไม่เหลือช่องว่างไว้รักใครได้อีกหรอกครับ นี่ขนาดไปทำภารกิจยังฝากพวกผมดูแลคนที่มันรักเลย 😌
-
พราว
งู้ยยยย น่าอิจฉา 😌
-
รสา
😠
-
หมอลิน
ปล่อยลินเถอะค่ะ ถ้าพี่ไม่อยากมีปัญหา 🙂
-
ฉันสะบัดมือออกจากพี่เบนก่อนที่จะนั่งลงที่โต๊ะอีกครั้งพร้อมกับเมย์เพลงพราวและผู้หมวดอีกสามคนที่มาคอยดูแลพวกเรา
-
รสา
ขอตัวก่อนนะคะ !
-
หมอเบน
โอเค พี่ยอมแล้ว พรุ่งนี้พี่จะกลับกรุงเทพ
-
หมวดแมน
ถ้าเป็นอย่างที่ไอ้ติ๋ม เอ้ย ! คุณหมอพูดก็คงจะดีไม่ใช่น้อนเลยนะครับ 😊
-
หมอเบน
กูไปแน่ แต่ไม่ใช่เพราะกลัวพวกมึงหรอกนะ !
-
หมอลิน
ถ้าเป็นแบบนั้นจริงๆ ลินจะรู้สึกดีมากเลยค่ะ
-
หมอเบน
ลิน 😰
-
หมอลิน
ขอตัวค่ะ
-
บ้านพัก
-
พราว
มานั่งหน้าระเบียงอีกแล้วนะลิน แถมวันนี้มีฟังเพลงด้วยแหนะ
-
"โอ้ดาวเอ๋ย ช่วยมาเป็นพยานให้ ว่าทั้งตัวและหัวใจ จะอยู่จะตายไปพร้อมกัน หากว่าดวงจันทรา ยังคงงดงามรออยู่ตรงนั้น สาดแสงสะท้อนของดวงตะวัน จะไม่มีวันเปลี่ยนไป"
-
หมอลิน
คิดถึงผู้กองน่ะ
-
ตั้งแต่ผู้กองไปทำภารกิจ ทุกคืนฉันจะมองพระจันทร์และนึกถึงเขาอยู่เสมอ ฉันได้แต่ฝากกำลังใจและความคิดถึงไปกับสายลมไปตลอดว่าฉันเป็นห่วงเขามากแค่ไหน
-
พราว
ฉันดีใจนะที่แกเปิดใจและลืมหมอเบนได้แล้ว
-
พราวเข้ามานั้งข้างก่อนจะโอบไหล่ฉันด้วยความดีใจที่ฉันลืมพี่เบนได้
-
พราว
ถ้าผู้กองรู้เขาคงดีใจมากๆเลยแหละ ที่แกรักเขามากขนาดนี้
-
พราว
งั้นแกฟังเพลงไปเถอะฉันไปอาบน้ำก่อน
-
หมอลิน
อื้อ 😊
-
หมอลิน
พ่อทูนหัวอยากให้เธอได้รู้ว่า ฉันคิดถึงเธอหนักหนา เวลาที่เราต้องไกลกัน ให้ความรักเราสองยังคงงดงามเป็นอยู่อย่างนั้น นับจากวันนี้จนชั่วนิรันดร์ อย่าให้มีวันเสื่อมคลาย..
-
เพลงๆนี้ช่างเข้ากับบรรยากาศและความรู้สึกของฉันเหลือเกิน ฉันได้แต่นับวันรอในวันที่เข้าจะกลับมาอย่างมีความหวังทุกๆครั้ง พ่อทูลหัวของฉัน..กำลังจะกลับมาแล้ว
-
เช้าวันถัดมา
-
จ่าเข้ม
ทุกคนครับ ผู้กองกับทหารที่ไปทำภารกิจกลับมาแล้วครับ !
-
หมอลิน
พี่แทน 🙂
-
เมย์
พี่ธัน
-
หมอเพลง
นายคิว
-
พราว
พี่นุ
-
จ่าเข้ม
ไปครับ กำลังนั่งรถเข้าหน้ากองร้อยแล้วครับ ไปรอที่หน้าหออำนวยการกันครับ
-
หมอลิน
ค่ะ 🙂
-
หน้าหออำนวยการ
-
นายพลเฉลิม
อ้าว สาวๆจากห้องพยาบาล
-
เมย์
สวัสดีค่ะท่าน
-
หมอเพลง
สวัสดีค่ะท่าน
-
หมอลิน
สวัสดีค่ะท่าน
-
พราว
สวัสดีค่ะท่าน
-
นายพลเฉลิม
มารอผู้กองหรอครับ เอ้าเชิญๆ
-
นายพลเฉลิมยิ้มแย้มแล้วกล่าวทักทายเราอย่างเป็นมิตรผิดจากรสาผู้เป็นที่มีสีหน้าไม่พอใจนักที่เห็นพวกเรามาที่นี่
-
จ่าเข้ม
ผู้กองมาถึงลานกว้างแล้วครับ
-
ผู้กองแทน
ลิน 🙂
-
พี่แทนดูสูบผอมลงไปมากผิดจากวันไปพอสมควร พี่แทนที่ร่างกายมอมแมมค่อยๆเดินเข้ามาหาพวกเราที่ยืนรออยู่หน้าหออำนวยการ
-
หมวดแมน
แหมมมม กลับมาก็เรียกชื่อสาวเป็าคนแรกเลยนะไอ้แทน
-
หมอลิน
พี่แทน 🙂
-
รสา
😠
-
ในกลุ่มที่เดินมากลับผมว่ามีคนร้ายกลับมาด้วย แต่มีแค่คนเดียวที่ดูเหมือนจะบาดเจ็บค่อยๆเดินมากลับทหาร และในจังหวะนั้น คนร้ายก็ได้ใช้ตัวชนเข้ากับทหารก่อนที่จะคว้าปืนมาถือไว้ได้ จนพวกเราตกใจเป็นอย่างมาก
-
นายพลเฉลิม
ทุกคนหมอบ !
-
รสา
ว้ายยยย
-
หวังลี่
กูยอมตาย กูไม่ยอมติดคุกหรอก !
-
ผู้กองแทน
วางปืนลง กูไม่ยอมให้มึงตายง่ายๆหรอก มึงต้องอยู่ทรมานในคุกก่อน!
-
หวังลี่
งั้นมึงก็ไปทรมานกับกูในนรกละกัน !
-
ปัง !
-
หมอลิน
พี่แทน !!!
-
ปัง !!
-
ผู้กองธัน
ไอ้แทน !!
-
วินาทีนั้นน้ำตาฉันไหลออกมาเป็นสายนัยต์ตาเบิกกว้างอย่างไม่รู้ตัว ทุกอย่างดูสโลว์และเชื่องช้าไปหมด แทบจะเห็นเป็นฉากๆ ร่างพี่แทนที่ถูกยิงที่หน้าท้องค่อยๆล้มลง ก่อนที่คนร้ายคนนั้นก็ถูกวิสามัญโดยผู้กองคิวนุทันที ทุกคนในที่นี้ต่างก็ตกตะลึงในสิ่งที่เห็นกันมากๆ
-
หมอลิน
ฮือ..พี่แทน 😭
-
ฉันประคองพี่แทนขึ้นมาทันทีที่ฉันวิ่งไปถึง น้ำตาของฉันก็ยิ่งไหลไม่หยุดเข้าไปอีก เลือดของพี่แทนเปื้อรเสื้อกราวน์สีขาวของฉันเต็มไปหมด แต่ก็ไม่วายที่เขาจะส่งยิ้มมาให้ฉันด้วยน้ำตา
-
ผู้กองแทน
พี่คิดถึงลินใจแทบขาดเลยนะรู้มั้ย 🙂
-
. . .
-
จยตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น