แหวนญาติ
-
ต้นไม้ใหญ่หลังหออำนวยการ
-
หมอลิน
เห้อ... 😔
-
หลังจากที่ฉันขอตัวออกมาเข้าห้องน้ำฉันก็เดินมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ประจำที่ฉันขอบหลบมานั่ง ที่นี่คือใต้ต้นไม้ใหญ่หลังหออำนวยการ ซึ่งไม่ค่อยจะมีใครมานั่งแถวนี้มากนักฉันจึงชอบมานั่งเงียบๆคนเดียวที่นี่
-
หมอลิน
เห้อ..
-
ผู้กองแทน
นั้งถอนหายใจเป็นคนแก่ไปได้
-
หมอลิน
พี่แทน..
-
เสียงนั้นทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นไปมองทันทีที่ได้ยิน พี่แทนยืนยิ้มและถือปิ่งโตอยู่ในมือก่อนที่จะนั่งลงข้างๆฉันและฉันเองก็ไม่กล้าที่จะมองหน้าพี่แทนเลย
-
ผู้กองแทน
เป็นอะไรบอกพี่มาหน่อยได้มั้ย?
-
หมอลิน
ปะ..เปล่าค่ะ
-
ผู้กองแทน
ลินพี่ดูลินออกนะ
-
ผู้กองแทน
พี่จะรอบทุกคำถามที่ลินอยากรู้เลยเพียงแค่ลินกล้าถามพี่
-
เหมือนพี่แทนจะรู้ทันฉันไปซะทุกเรื่องเลยแฮะ
-
หมอลิน
ลินแค่แอบสงสารน้องรสา ตั้งแต่มาที่ห้องพยาบาล น้องรสาดูผิดหวังที่พี่แทน..มีแฟน
-
หมอลิน
แล้วก็..พี่ไม่ได้ฝากปิ่นโตข้าวมาให้เธอแต่กลับฝากมาให้ลินแค่คนเดียว 😔
-
หมอลิน
ลินเห็นแล้วอดสงสารเธอไม่ได้ ลินเข้าใจเธอดีว่ารู้สึกอย่างไร เพราะลินก็เคยเป็นแบบ..
-
ผู้กองแทน
เป็นกับใคร ? ลินเคยเป็นแบบนี้กับใคร ?
-
พี่แทนหันมาทำคิ้วขมวดและถามฉันด้วยความสงสัย ก่อนที่ฉันจะมานี่ฉันเคยมีคู่หมั้นคนหนึ่ง แต่ฉันกลับมองออกว่าเขาไม่ได้รักฉันและทำทุกอย่างให้ฉันเห็นว่าเขาเห็นฉันเป็นแค่น้องสาว ฉันเลยตัดสินใจไม่หมั้นกับเขาแล้วมาทำงานที่นี่ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่เคยติดต่อหาเขาอีกเลย
-
หมอลิน
ลินเป็นผู้หญิงก็ธรรมดาที่จะเคยแอบชอบใครมั้ยล่ะคะ
-
ผู้กองแทน
ต่อไปลินห้ามแอบชอบใครเด็ดขาด
-
พี่แทนจ้องหน้าฉันและขยับหน้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆจนเกือบจะชนหน้าฉันอยู่แล้ว
-
หมอลิน
ทำไมล่ะคะ 😶
-
ผู้กองแทน
เพราะตั้งแต่นี้ต่อไป ลินจะเป็นผู้หญิงของพี่เพียงคนเดียว พี่จะมอบหัวใจที่พี่มีให้ลิน พี่จะเป็นของลิน แล้วลินก็ต้องมอบหัวใจให้พี่เพียงคนเดียว พี่จะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหัวใจดวงน้อยๆแบบนั้นกับลินอีก
-
พอพูดเสร็จพี่แทนก็หยิบแหวนญาติออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ซึ่งฉันรู้ดีว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร
-
ผู้กองแทน
น้องลิน
-
หมอลิน
😶
-
ผู้กองแทน
ตั้งแต่นี้ต่อไปพี่ขอเป็นคนดูแลลินได้มั้ยครับ..
-
พี่แทนจับมือฉันลุกขึ้นก่อนที่เขาเองจะคลุกเข่าในท่าเหมือนจะขอฉันแต่งงาน ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้คิดถึงขั้นนั้นแต่อาจจะแค่จองพื้นที่ในใจของฉันเอาไว้..
-
หมอลิน
พี่แทน..
-
ผู้กองแทน
พี่ขอจองลินไว้ก่อนได้มั้ย พี่ไม่อยากมีห่วงเวลาไปทำภารกิจว่าลินจะมีใครมาจีบรึป่าว ครั้งนี้พี่อาจจะต้องไปนานเลยนะ อาจนะเป็นเดือนๆ พี่อยากให้ลินรอพี่กลับมา พี่อยากแน่ใจว่าลินจะไม่มองใครอื่น..พี่
-
หมอลิน
ลินจะรอค่ะ
-
หมอลิน
พี่แทนสัญญากับลินได้มั้ยคะว่าพี่จะรัก..และซื่อสัตย์กันลินแค่คนเดียว
-
ฉันพูดขึ้นเพราะเต็มใจที่จะรับคำขอจากพี่แทนและอยากให้พี่แทนปฏิญาณตนเองว่าจะรักและมีฉันเพียงคนเดียว
-
ผู้กองแทน
ผมผู้กองแทนไท ศิรกาญจนา จะรักและซื่อสัตย์ต่อคุณหมอลินลณีย์ สหพิบูรณ์ เพียงคนเดียว ผมจะรักและเทิดทูลเธอไว้เหนือหัว..จะไม่ทำให้เธอต้องเจ็บซ้ำน้ำใจไม่ว่าจะเรื่องการนอกใจหรือการกระทำใดๆก็ตาม ผมสัญญาและขอให้ต้นไม้ใหญ่และกองร้อยแห่งนี้เป็นพยาน..
-
หมอลิน
ลินตกลงค่ะ
-
สิ้นเสียงที่ฉันบอกพี่แทนก็ลุกขึ้นยืนและสวมแหวนญาติให้ฉันทันทีก่อนที่จะโผล่เข้ากอดฉันและพรมจูบที่หน้าผากและแก้มของฉัน
-
หมอลิน
รอบนี้ไปนานเลยหรอคะ
-
ผู้กองแทน
อื้ม ก็หลายอาทิตย์ เผลอๆอาจเป็นเดือนๆ นานพอจะลงแดงคิดถึงลินเลยแหละ
-
พี่แทนผละกอดออกจากฉันก่อนที่จะจูบที่หน้าผากและจับทือฉันมากุมอีกครั้งก่อนที่เราจะนั่งลงที่ใต้ต้นไม้ใหญ่
-
หมอลิน
ลินต้องไปด้วยมั้ยคะ
-
ผู้กองแทน
ไม่..รอบนี้พี่คุยกับคนอื่นๆแล้วว่าจะไม่ให้ผู้หญิงไปมันเสี่ยงเกินไปต่อให้ลินหรือคนอื่นๆจะเป็นหมอพยาบาลก็เถอะ
-
ผู้กองแทน
พวกพี่เองพอจะมีความรู้เรื่องการปฐมพยาบาลอยู่บ้าง ลินไม่ต้องเป็นห่วงนะ
-
เขาพลางพูดขึ้นแล้วเปิดอับปิ่นโตที่ถือมาก่อนจะตักข้าวแล้วหันช้อนมาหาฉัน
-
ผู้กองแทน
กินข้าวหน่อยสิ นี่บ่ายแล้วนะ
-
หมอลิน
อื้ม..
-
พี่แทนเอาข้าวเข้าปากฉันทันทีที่ฉันตอบรับ พอฉันเคี้ยวเสร็จก็ตั้งใจจะถามเรื่องนี้ให้ละเอียด
-
หมอลิน
พี่แทน..รอบนี้ที่ไปนานพี่แทนไปชายแดนเกือบฝั่งเพื่อนบ้านใช่มั้ยคะ..
-
ผู้กองแทน
ใช่ ลินจำล่าสุดที่เราไปลาดตะเวนได้ไหม?
-
หมอลิน
ค่ะ
-
ผู้กองแทน
รอบนี้ก็เป็นพวกมันเหมือนเดิม แต่ขนทั้งยาทั้งแรงงาน รอบนี้หน่วยสอดแนมแจ้งมาว่ากองกำลังมันมากกว่าเดิน ที่เราเจอรอบนั้นคือพวกที่ผลัดหลงออกมาจากกลุ่มใหญ่ที่หนีขึ้นเรือเข้าประเทศแล้วเท่านั้นเอง
-
เขาพูดขึ้นพร้อมกับป้อนข้าวฉันอยากสม่ำเสมอ รอบก่อนฉันเองก็พอจะรู้ว่าพวกนั้นไม่ธรรมดา เพราะเป็นกลุ่มจากหวังลี่ ผู้มีอิทธิพลจากฝั่งเพื่อนบ้าน
-
หมอลิน
ลินอิ่มแล้ว
-
ผู้กองแทน
กินน้ำนะ
-
หมอลิน
พี่ไม่ต้องดูแลลินขนาดนี้ก็ได้ ลินเองก็เป็นทหารที่ถูกฝึกมาเหมือนกันนะ..
-
ผู้กองแทน
อีกไม่กี่วันพี่ก็ต้องเดินทางไปแล้ว พี่แค่อยากดูแลลินเท่านั้นเอง เผื่อพี่ไม่มีโอกา..
-
ฉันรู้ในสิ่งที่พี่แทนกำลังจะบอกฉัน ฉันจึงรีบเอามือขึ้นมาปิดปากเขาเพื่อไม่ให้พูดในสิ่งที่ทำให้ฉันใจเสีย
-
หมอลิน
พี่แทนต้องกลับมาสิ พี่บอกให้ลิน รอพี่ก็ต้องกลับมาหาลิน
-
ผู้กองแทน
ลินก็รู้ว่าชีวิตทหารแบบพี่มันเสี่ยง ลินเป็นหมอลินยังปลอดภัยเพราะไม่ว่าจะโจรหรือใครต่างก็ต้องพึ่งลิน แต่พี่เป็นทหาร ทหารที่ตามฆ่าและจับพวกมัน พี่ไม่รู้จริงๆว่าพี่จะ..
-
คราวนี้เป็นฉันเองที่ดันตัวเองไปใกล้ๆพี่แทนก่อนที่จะจับไหล่พี่แทนและดันหน้าตัวเองให้ไปอยู่ในระดับเดียวกันแล้วจูบดขาชายอันเป็นที่รัก จูบนี่เป็นจูบแรกของเรา ฉันเองก็ไม่เคยจูบแบบนี้กับใครและฉันอยากมอบให้เขาเป็นคนแรก และเพื่อปลอบใจที่ต้องไปไกลฉัน
-
ผู้กองแทน
อืม..
-
หมอลิน
พี่ต้องกลับมาหาลินนะ..
-
ฉันผละตัวออกมาก่อนที่จะพูดประโยคเตือนใจให้พี่แทนต้องทำให้ได้นั้นคือการกลับมาหาฉัน
-
ผู้กองแทน
พี่สัญญา..
-
หมอลิน
💜
-
พี่แทนเอามือจับที่เอวของฉันก่อนที่จะดันตัวฉันไปใกล้และบรรจงจูบฉันอีกครั้งอย่างอ่อนโยน ฉันรับรู้ได้ถึงความรักที่เขามีให้ฉัน ถึงมันจะเป็นเวลาไม่นานแต่ฉันคิดว่าฉันรักเขามากๆเลย..
-
ผู้กองแทน
ไว้พี่จะมาทวงที่เหลือหลังจากกลับมาจากภารกิจนะ
-
หมอลิน
พี่แทน !
-
ผู้กองแทน
ไปค่ะกลับห้องพยาบาลกัน
-
หมอลิน
ค่ะ 😊
-
บ้านพัก
-
หมอเพลง
ใจเย็นไว้ไอ้เพลง เรากับเขาไม่ได้เป็นอะไรกัน
-
หลังจากที่ฉันรู้เรื่องภารกิจจากผู้กองธันฉันก็ขอตัวกลับมาที่บ้านพักทันทีเพราะยังไม่รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย
-
หมอเพลง
😔
-
ฉันที่เดินไปเดินมาด้วยความกังวลแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก่อนค่อยๆนั่งลงและรู้สึกเป็นห่วงการไปทำภารกิจครั้งนี้ นี่ฉันชอบไอ้ผู้กองบ้านนั้นจริงๆใช่มั้ย..
-
ผู้กองคิว
คุณหมอ !
-
หมอเพลง
เฮือก !! 😱
-
ผู้กองคิว
หือ? ตกใจอะไรขนาดนั้น คิดถึงผมอยู่หรอ 😊
-
เขาพูดด้วยท่าทางที่ยิ้มกวนๆก่อนที่จะนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามกันฉันพร้อมกับมีดอกไม้ในมือ
-
หมอเพลง
🙁
-
ผู้กองคิว
อะ ผมให้..
-
หมอเพลง
🙂
-
หมอเพลง
ขอบคุณค่ะ
-
ฉันยื่นมือไปรับดอกไม้จากผู้กองคิวก่อนที่จะยิ้มเจื่อยๆให้เขาและเหมือนว่าเขาจะสังเกตถึงความผิดปกติของฉันได้
-
ผู้กองคิว
คุณกังวลอะไรอยู่รึป่าว?
-
ผู้กองคิว
สีหน้าดูไม่ดีเลย
-
หมอเพลง
ก็..
-
หมอเพลง
เรื่องภารกิจ..
-
ผู้กองคิว
คุณรู้แล้วหรอ..
-
หมอเพลง
ฉันไปห้องพยาบาลมาน่ะเลยรู้มาจากผู้กองธัน
-
ผู้กองคิว
อ๋อ งั้นผมคงไม่ต้องบอกคุณเรื่องนี้แล้วสิ
-
หมอเพลง
ก็คงไม่..
-
ผู้กองคิว
แต่ผมมีเรื่องอื่นจะบอกนะ
-
หมอเพลง
หื้อ ?
-
ผู้กองคิว
ผมขอฝากอะไรบางอย่างไว้ที่คุณก่อนได้หรือเปล่า ?
-
อะไรกันนะ
-
หมอเพลง
ได้สิ เสร็จภารกิจก็กลับมาเอาละกัน
-
ผู้กองคิว
เสร็จภารกิจผมจะมอบให้คุณต่างหากล่ะ 🙂
-
ทันทีที่ผู้กองคิวพูดเสร็จเขาก็ยื่นกล่องแหวนที่ดูเหมือนจะเป็นแหวนทหารหรือที่รู้จักกันดีว่าแหวนญาติ ที่อีกวงเขาใส่ติดตัวเอาไว้ และพอจะทราบกันดีว่าแหวนญาตินั้นไม่ได้ให้กันง่ายๆ และใครที่จบทหารหรือตำรวนจะมีแค่2วงเท่านั้น..
-
หมอเพลง
คุณ..
-
ผู้กองคิว
เก็บมันไว้ให้ดีๆนะ ผมไม่เคยมอบให้ใครรับรองได้ว่ามันยังไม่มีเจ้าของ
-
ผู้กองคิว
ผมฝากคุณไว้ก่อนนะ เสร็จจากภารกิจเมื่อไหร่ ผมมีอะไรจะสารภาพกับคุณด้วย 🙂
-
หมอเพลง
ฉันจะเก็บมันไว้อยากดี..
-
ผู้กองคิว
ขอมัดจำอะไรหน่อยได้มั้ย
-
ผู้กองคิวพูดพลางยืนขึ้นและเดินตรงมาที่ฉันก่อนที่จะยืนนิ่งๆ
-
หมอเพลง
คุณจะอยากได้อะไรมัดจำล่ะ
-
ผู้กองคิว
กอดของคุณไง
-
หมอเพลง
😳
-
ถึงฉันจะดูขี้เล่นกับร่าเริงและไม่ค่อยกลัวอะไรแต่กลับเรื่องความรักบางครั้งฉันก็แอบกลัว กลัวที่จะมอบหัวใจให้ผิดคนเอามากๆ..
-
ผู้กองคิว
สรุปคุณให้มัดจำผมได้รึเปล่า?
-
หมอเพลง
😶
-
เอาวะยัยเพลง เสี่ยงดูละกัน
-
ฉันคิดในใจก่อนที่จะลุกขึ้นและมอบกอดที่ผู้กองคิวปรารถนา หัวใจฉันเต็นแรงอย่างกลองเพลก็ว่าได้ ฉันไม่มีคนรักมานานมาก ตั้งแต่เรียนจบจนมาประจำการที่นี่
-
ผู้กองคิว
รอผมนะ
-
หมอเพลง
ฉันเชื่อคุณได้จริงๆใช่มั้ย..
-
ผู้กองคิว
ด้วยเกียรติของทหาร 🙂
-
หมอเพลง
ฉันจะรอ..
-
ผู้กองคิว
ถึงผมจะเคยมีใครมาแล้วบ้างแต่ผมไม่เคยรู้สึกกับใครได้เท่าคุณเลยนะ..
-
หมอเพลง
ฉันก็ด้วย..
-
ผู้กองคิว
ต่อไปนี้คุณห้ามมองใครอีกนะ รอผม รอแค่ผมคนเดียวพอ
-
หมอเพลง
นายก็ด้วย..
-
ผู้กองคิว
ผมสัญญา..
-
บ้านพักผู้กองนุ
-
พราว
พาฉันมาที่นี่ทำไม
-
ฉันพูดขึ้นหลังจากที่ก่อนหน้านี้เดินหนีออกมาเพราะรู้ว่าพี่นุต้องไปทำภารกิจแต่กลับถูกพี่นุรากมาที่บ้านพักสะอย่างงั้น
-
ผู้กองนุ
พราวเลิกดื้อก่อน
-
พราว
พราวไม่ได้ดื้อนะ
-
พราว
พี่ไม่บอกพราวเองว่าพี่จะไปทำไหนอะ
-
ผู้กองนุ
ก็พี่ตั้งใจจะบอกแต่บอกไม่ทันคนอื่น
-
พี่นุรากฉันมายังในบ้านพักที่ไม่ใหญ่ไม่เล็ก ก่อนที่จะจับบ่าฉันและกดตัวให้นั่งลงที่เก้าอี้
-
พราว
พามาที่นี่ทำไม
-
ผู้กองนุ
หรือจะขึ้นไปที่ห้องพี่?
-
พราว
พี่นุ!!
-
ผู้กองนุ
พี่ไม่ได้จะทำอะไรสะหน่อย
-
พราว
😤
-
ผู้กองนุ
แต่ก็นะ ขึ้นมาเองดีกว่า ปะ
-
พราว
หะ ??
-
จู่ๆพี่นุก็ดึงฉันให้ลุกขึ้นก่อนที่จะรากฉันเดินตรงไปที่บันไดแล้วพาเดินเข้าไปอีกเล็กน้อยเพื่มอายังห้องนอน ภายในดูเรียบมาก ไม่มีของอะไรเยอะแยะเท่าไหร่ถ้ารับว่าห้องผู้ชายก็เป็นผู้ชายที่ระเบียบมาก อย่างว่าเนอะพี่นุเขาเป็นทหาร
-
ผู้กองนุ
ไปเปิดตู้ดูสิ
-
พราว
...
-
ผู้กองนุ
ไปสิ
-
ฉันค่อยเดินเข้าไปยังตู้เสื้อผ้า ก่อนที่ขะเปิดประตู้ดูก็พบกับรูปภาพของฉันที่ถูกแปะเต็มฝาประตูตู้ และดูเหมือนว่าจะเป็นรูปถ่ายฉันตอนเผลอซะส่วนใหญ่
-
พราว
พราวขอโทษที่งี่เง่า..
-
ฉันหันหน้าไปหาพี่นุก็ค่อยๆเดินเข้ามาหาฉัน ใจฉันตอนนี้ไม่หลงเหลืออาการงอนเขาอยู่เลยมีแต่ความดีใจที่คิดว่าฉันเลือกคนไม่ผิด
-
ผู้กองนุ
พี่ไม่เคยโกรธเลยนะ
-
พราว
สัญญานะว่าจะรีบกลับมา
-
ผู้กองนุ
พี่จะกลับมาหาพราวแน่นอน
-
พอพูดจบพี่นุก็สวมกอดฉันซึ่งฉันก็ไม่ได้ขัดขื่นอะไร เพราะก็กลัวเขาจะเป็นอะไรกลับมา
-
ผู้กองนุ
พอดีพี่ลืมของ เราไปหยิบในกระเป๋าที่พี่แขวนไว้ให้หน่อยได้มั้ย
-
พราว
อันนี้ใช่มั้ยคะ
-
พี่นุคลายกอดก่อนที่จะชี้ไปที่ตู้ว่าลืมของและฉันก็เดินไปดูให้อย่างเต็มใจ
-
ผู้กองนุ
อื้ม ลองหยิบออกมาสิ
-
พราว
ค่ะ
-
เมื่อฉันล้วงเข้าไปได้สิ่งที่จับได้มีรูปทรงเหมือนแหวน หรือว่าเขาจะ..
-
ผู้กองนุ
พี่ให้แทนหัวใจพี่
-
พราว
พี่นุ..
-
ผู้กองนุ
พี่ไม่เคยมีแฟนและพี่ก็ไม่เคยทำแบบนี้กับใคร
-
ผู้กองนุ
พี่คิดว่าพี่เจอเจ้าของแหวนแล้วล่ะ..
-
พี่นึพูดขึ้นพลางเกาหัวอย่างเขินอาย แต่เดิมพี่นุพูดกับฉันน้อยมากๆ แทบจะนับคำได้ แต่พอเวลาผ่านไปเขากลับเป็นคนที่ตามมาดูแลฉันทุกเรื่องไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ซึ่งฉันเองก็มองออกว่าเขาคิดอะไรกับฉันมาตลอด และฉันเองก็หวั่นไหวกับเขามาตลอดเช่นกัน..
-
พราว
พราวจะดูแลตัวเองและใจไว้รอพี่กลับมานะ 🙂
-
18:00
-
โรงอาหาร
-
หมอเพลง
เอ่อ..
-
หมอลิน
เอ่อ..
-
พราว
เอ่อ..
-
เมย์
จะเอ่อกันอีกนานมั้ยคุณหมอและพยาบาล 😑
-
เราต่างทำตัวไม่ถูกกันเล็กน้อยที่ถูกชายหนุ่มที่ตามจีบจับมือและพามาโรงอาหารอย่างไม่คุ้นชิน จนยัยเมย์ที่เดินมาพร้อมกับผู้กองธันต้องลงร้องทักทำนองว่าจะเขินทำไม
-
ผู้กองแทน
นี่ไอ้คิว มึงจีบคุณเพลงติดแล้วหรอ ?
-
ผู้กองคิว
ใช่
-
หมอเพลง
ไม่
-
หมอลิน
หะ ?
-
พอพี่แทนยิงตำถามไปหาผู้กองคิวกลับได้คำตอบที่ต่างกันจากยัยเพลงด้วย ฉันเองก็อดยิ้มไม่ได้
-
ผู้กองนุ
สงสารคุณเพลงจัง ไอ้คิวมันเลี้ยงหมาไว้ในปากด้วย
-
พราว
พี่นุ
-
ผู้กองคิว
ไอ้นุ
-
ผู้กองนุ
พี่แค่แซวเล่นเฉยๆ 😅
-
หมวดโอม
หึ มากันเป็นคู่เชียว 🙄
-
หมวดเจ
หึ 🙄
-
หมวดแมน
สาวโสดไม่มีแล้วสินะ 🙄
-
ผู้กองแทน
ใช่
-
ผู้กองคิว
ใช่
-
ผู้กองนุ
ใช่
-
ผู้กองธัน
ใช่
-
ผู้กองทั้ง4ต่างตะโกนบอกหมวดโอมพร้อมกันว่า ใช่ ทำเอาพวกฉันสี่คนหลุดยิ้มออกมาก่อนจะหันมามองหน้ากัน
-
หมวดแมน
เอออ กูรู้แล้ว ดูที่นิ้วนางของสาวๆก็รู้แล้ว ไม่ต้องย้ำ 😭
-
หมวดเจ
กอดกันมึง กอดกัน
-
หมวดโอม
ฮือออ ไอ้ต้าวใจร้าย 😭
-
หมอเพลง
ใครบอกละคะ ฉันไม่ได้ใส่นะ
-
ยัยเพลงพูดขึ้นพลางยกนิ้วให้ดูว่าไม่มีแหวนญาติของผู้กองคิว ทำเอาหมวดทั้งสามรีบเดินเข้ามาหาทันที
-
ผู้กองคิว
พวกมึงหยุดเดินเข้ามาเลยนะ ไม่งั้นกูสั่งซ่อม 😑
-
หมวดแมน
ไม่มีแหวนแสดงว่าโสด
-
หมวดโอม
เออๆ
-
หมวดเจ
จีบได้มั้ยครับหมอเพลง
-
หมอเพลง
ดะ..อุ๊บ !!
-
ทันทีที่ยัยเพลงจะพูดคุณนุก็เอามือมาปิดปากก่แนที่จะหอมแก้มยัยเพลง ทำเอาทหารและคนที่อยู่รอบๆต่างโห่ร้องออกมาเพราะเอ็นดูความหวงยองผู้กองคิว
-
ทหาร
ฮิ้ววววว 55555
-
จ่าเข้ม
ไม่เบาเลยนะผู้กอง 5555
-
หมอเพลง
นาย !!
-
ผู้กองคิว
วันนี้ไม่ได้ใส่กลับมาจากภารกิจก็ต้องใส่อยู่ดี แหวนผมอยู่ที่คุณ อยู่ในห้องของคุณ ตรงหัวนอนของคุ..
-
หมอเพลง
เงียบนะ !!!
-
หมอลิน
เมื่อกี้บอกว่าอะไรนะคะ 🤔
-
เมย์
เอ้ เมื่อกี้ได้ยินเหมือนฉันมั้ย ยัยลินยัยพราว
-
พราว
เอ้..เหมือนจะได้ยินว่าห้องๆน้าาา
-
ผู้กองแทน
ไม่เบาเลยนะมึง
-
ผู้กองคิว
รุกหนักมาขนาดนี้แล้ว ไม่ยอมหรอกเว้ย
-
หมอเพลง
อีตาผู้กอง !!
-
ผู้กองคิว
ที่รักครับ กินอะไรดีครับ 😊
-
หมวดเจ
มึงใจกูเจ็บหัวใจไม่ไหววว 😭
-
หมวดแมน
ไปดีกว่าช้ำใจ
-
หมอลิน
เจ็บหัวใจหรอคะหมวด ให้ฉันช่วยอะไรมั้ยคะ
-
ผู้กองแทน
ลิน 😑
-
หมวดเจ
ไม่ล่ะครับขี้เกียจโดนมันซ่อม 😭
-
หมอลิน
เอ่อ 😅
-
ผู้กองแทน
ไปนั่งรอเดี๋ยวพี่ตักข้าวให้
-
หมอลิน
ค่ะ 😅
-
ฉัน เพลง เมย์ พราว นั่งลงที่โต๊ะกินข้าว เพื่อรอบรรดาผู้กองไปตักอาหารมากิน เราต่างก็อมยิ้มและหลุดเขินกันไปมา เพราะแต่ละคนเพิ่งจะถูกขอเป็นแฟนหรืออาจจะมากกว่านั้นคือการขอจองไว้หรือรอแต่งงาน
-
เมย์
ฉันจะแต่งงาน
-
พราว
จริงสิเมย์ ฉันดีใจด้วยนะ
-
ยัยเมย์เริ่มบทสนทนาที่ทำเอาทุกคนยินดีปรีดากับเมย์ใหญ่เพราะยัยเมย์ถูกขอต่งงานแล้วพร้อมโชว์แหวนญาติของผู้กองธันก่อนที่ยัยพราวที่นั่งข้างๆจะสวมกอดยินดี
-
พราว
ส่วนฉัน ฉันรอพี่นุกลับมาถึงจะให้คำตอบ แล้วแกล่ะลิน
-
ส่วนฉันเองก็ถูกขอและรอให้คำตอบหลังพี่แทนหลับมาจากภารกิจเช่นกัน ซึ้งทำให้ฉันอมยิ้มก่อนที่จะพูดออกมา
-
หมอลิน
ฉันตกลงคบกับผู้กองแล้ว 😅
-
หมอเพลง
อิจฉาบ้าาา
-
เมย์
อิจฉาทำไม แกเองก็ได้แหวนญาติมานี่ 😌
-
หมอเพลง
ก็ 😅
-
พราว
สรุปคบรึยัง
-
หมอเพลง
รออีตาผู้กองกลับมาก่อน ถึงจะให้คำตอบ เขาให้ฉันเก็บแหวนเอาไว้เพื่อรอเขากลับมา 🙂
-
หมอลิน
พวกเขาจะต้องปลอดภัยกลับมาหาเรา ฉันมั่นใจ
-
ภารกิจครั้งนี้มันไม่ง่ายอยากที่ผ่านๆมาเพราะกองกำลังของหวังลี่มาอาวุธครบมือ ต่อให้พวกเขาเก่งกันแค่ไหน เราก็อดเป็นห่วงไม่ได้จริง..
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น