มองออก
-
2เดือนต่อมา
-
ห้องพยาบาล
-
ผู้กองแทน
น้องลินไปทานข้าวกันครับ
-
หลังจากที่เวลาผ่านไปได้ราวๆ4เดือน เราทั้งคู่สนิทกันมากขึ้นจนผู้กองแทนขอเรียกฉันว่าน้องลิน ซึ่งฉันเองก็ยังเขินอายที่จะถูกเรียกแบบนี้
-
หมอลิน
ผู้กอง
-
ผู้กองแทน
พี่บอกว่าให้เรียกพี่ว่าพี่ไง
-
ผู้กองแทนพูดขึ้นกอนที่จะดึงมือฉันไปกุมที่หัวใจของเขา และใจฉันเองก็เผลอเต้นแรงโดยที่ไม่สามารถควบคุมมันไว้ได้
-
ผู้กองธัน
อะแฮ่ม !
-
หมอลิน
😳
-
ผู้กองแทน
กขค.
-
ฉันสะบัดมืออกทันทีที่ได้ยินเสียงกระแอมของใครบางคน ปรากฎว่าเป็นเสียงของผู้กองธันที่มารับยัยเมย์ไปกินข้าวอย่างเช่นทุกวัน
-
ผู้กองธัน
ไม่ได้ตั้งใจจะมาตรงนี้เลยนะ พอดีกูมารับแฟนไปกินข้าว 😌
-
ผู้กองแทน
แล้วสรุปลินจะไปกินข้าวกับพี่ได้รึยังคะ
-
หมอลิน
ผู้กองงงง
-
ฉันพูดขึ้นพลางตีไปที่แขนของผู้กองร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหน้าฉันด้วยความเขินอาย ก่อนที่จะหันไปเห็นว่ายัยเมย์เดิยออกมาจากห้องพักฟื้นคนไข้
-
เมย์
อ้าวผู้กองแทน มาทำอะไรแต่เช้าเลยคะ
-
ผู้กองแทน
มารับว่าที่แฟนไปกินข้าวครับคุณเมย์
-
เมย์
ห๋าาา 😱
-
ผู้กองธัน
ตกใจอะไรขนาดนั้นหะเรา อยู่ใกล้เพื่อนไม่รู้เรื่องอะไรเลยหรอ
-
พแยัยเมย์ร้องเสียงหลงด้วยความตกใจผู้กองธันก็รีบเดินเข้าไปขยี้หัวยัยเมย์เบาๆก่อนที่จะจับมือเมย์อย่างไม่อายใคร
-
หมอลิน
พี่แทน
-
ผู้กองแทน
ยอมเรียกพี่แล้วหรอ 😊
-
หมอลิน
อย่างแกล้งลินนน ลินอายยัยเมย์นะ
-
พี่แทนพูดขึ้นก่อนที่จะจับมือฉันเหมือนที่ผู้กองธันจับมือยัยเมย์ พอฉันหันไปมองทั้งคู่ก็อมยิ้มกับสิ่งที่เห็น ตรงกันข้ามที่มีแต่ฉันที่รู้สึกเขินอาย
-
ทหาร
ผู้กองครับ!ท่านนายพลเฉลิมมาครับ !
-
ไม่ทันที่เราสี่คนจะได้เดินไปกินข้าวกันที่โรงอาหาร กลับมีทหารรายหนึ่งวิ่งมาตามพี่แทนกับผู้กองธันให้ไปพบนายพลเฉลิมที่มาแบบไม่มีใครรู้มาก่อน
-
ผู้กองแทน
เดี๋ยวฉันกับผู้กองธันตามไป
-
สิ้นเสียงผู้กองทหารรายนั้นก็ตะเบะตอบรับก่อนที่จะรีบเดินออกไปจากห้องพยาบาล
-
หมอลิน
ไปทำงานเถอะค่ะ ไว้เย็นนี้ค่อยไปกินข้าวกัน
-
ผู้กองแทน
ไว้พี่จะมาไถ่โทษนะ
-
เมย์
พี่ธันกับผู้กองแทนรีบไปเถอะคะ เดี๋ยวนายพลจะรอนาน
-
หมอลิน
ใช่ค่ะ เดี๋ยวลินกับเมย์ไปกินข้าวกันสองคนได้ค่ะ ไม่ต้องห่วง
-
ผู้กองธัน
ไว้พี่จะมาไถ่โทษเหมือนกันนะเมย์
-
เมย์
ค่ะ 😊
-
หออำนวยการ
-
ผู้กองแทน
สวัสดีครับนาย
-
ผู้กองคิว
สวัสดีครับนาย
-
ผู้กองธัน
สวัสดีครับนาย
-
ผู้กองนุ
สวัสดีครับนาย
-
หมวดเจ
สวัสดีครับนาย
-
หมวดโอม
สวัสดีครับนาย
-
หมวดแมน
สวัสดีครับนาย
-
นายพลเฉลิม
ตามสบาย เชิญนั่งกันก่อนสิ
-
นายพลเฉลิม
ที่ผมมาวันนี้เพราะจะมาแจ้งข่าวเรื่องการขนยาเสพติดกับแรงงานข้ามชาติที่จะลักลอบกลับมาที่ไทย คราวนี้ไอ้พวกกลุ่มหวังลี่มันน่าจะเตรียมแผนมาดีกว่ารอบก่อน
-
เมื่อนายพลพูดเรื่องที่ต้องหารยะมาประชุมครั้งนี้ผมและทุกคนในห้องต่างเข้าใจกันดีว่านายพลต้องการอะไร ครั้งนี้การขนยากับแรงงานมันมากขึ้นกว่าครั้งไหนๆ และกลุ่มหวังลี่เองก็เป็นพวกมีอิทธิพลมากๆจากฝั่งนู้น
-
นายพลเฉลิม
จงเตรียมทหารลาดตะเวนและอาวุธกันให้ดี รอบก่อนมันเสียทั้งคนทั้งของ รอบนี้มันไม่ปล่อยให้พลาดแน่ๆ
-
ผู้กองแทน
ครับ !
-
นายพลเฉลิม
แยกย้ายกันได้
-
เมื่อนายพลพูดเสร็จต่างคนก็ต่างทำความเคารพและแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของใครของมันดังเดิม ซึ่งผมเองก็จะรีบไปหาน้องลิน
-
นายพลเฉลิม
เดี๋ยวก่อนแทน
-
นายพลเฉลิม
ลุงขอคุยด้วยหน่อย
-
หลังจากที่ใครหลายๆคนออกจากห้อง นายพลก็พูดแทนตัวเองว่าลุงอย่างเป็นกันเองมากขึ้น จริงๆแล้วนายพลเฉลิมคือเพื่อนของพ่อผมที่สนิทกันมากๆนั้นเอง
-
ผู้กองแทน
ครับคุณลุง
-
นายพลเฉลิม
ลุงจะมาอยู่ที่นี่3วันแล้วลุงก็พายัยรสามาด้วย แทนช่วยดูแลน้องให้ลุงหน่อยได้มั้ย
-
นายผลเฉลิมพูดขึ้นก่อนที่จะหันไปกวักมือเรียกรสาลูกสาวคนเดียวของเขาให้มาหา เดิมทีผมกับรสาเรารู้จักกันตั้งแต่เด็กๆด้วยความที่พ่อของเรามักจะไปมาหาสู่กันตลอดและมักจะให้ผมไปด้วยเสมอเลยมีโอกาสได้เล่นกับเธอตั้งแต่เด็กๆ
-
รสา
สวัสดีค่ะพี่แทน สบายดีนะคะ
-
ผู้กองแทน
สวัสดีครับน้องรสา สบายดีครับ
-
ผมตอบสวัสดีรสาตามมารยาทก่อนที่จะหันไปหานายพลเฉลิมเรื่องที่จะฝากดูรสา
-
ผู้กองแทน
คุณลุงครับ ผมว่าเรื่องที่คุณลุงขอเมื่อกี้ผมเกรงว่ามันจะไม่เหมาะครับ อย่างไงผมจะให้รสาไปนั่งเล่นที่ห้องพยาบาลกับหมอและพยาบาลน่าจะดีกว่าเพราะพวกเธอเป็นผู้หญิงและผมกำลังศึกษาดูใจกับผู้หญิงที่ผมสนใจอยู่ด้วยครับ
-
รสา
...
-
พอผมพูดจบนายพลเฉลิมก็นิ่งไปพักนึงเพราะเขารู้ว่ารสานั้นตามมาเพราะอยากมาเจอผม ซึ่งผมเองก็รู้ว่ารสาคิดกับผมมากกว่าพี่ชาย
-
นายพลเฉลิม
งั้นลุงก็รบกวนพายัยสาไปทำความรู้จักที่ห้องพยาบาลหน่อยละกัน
-
ผู้กองแทน
ไม่มีปัญหาครับ พยาบาลและคุณหมอที่นี่ใจดีและเป็นมิตรมากๆ ผมคิดว่าน่าจะไม่ใช่เรื่องยาก
-
รสา
🙂
-
รสาหันมามองหน้าผมหลังจากที่ก้มหน้ารู้สึกเสียใจที่ผมบอกว่าผมกำลังดูใจกับใครบางคนอยู่ครู่ใหญ่
-
นายพลเฉลิม
งั้นพาน้องไปเลยก็แล้วกันเดี๋ยวลุงไปเดินดูค่ายหน่อย
-
ผู้กองแทน
ครับผม
-
ห้องพยาบาล
-
ผู้กองแทน
น้องลิน
-
เสียงเรียกของชายหนุ่มที่ฉันคุ้นเคยดังขึ้นจนทำให้ฉันรีบหันไปมองที่ประตู ก็ปรากฎเป็นเขาและใครอีกคนที่เกาะแขนพี่แทนอยู่..
-
หมอลิน
...
-
เมย์
แกเป็นอะไรรึป่าว
-
เมย์เห็นฉันยืนนิ่งอยู่นานจนเดินเขามายืนข้างๆก่อนสะกิดแขนให้ฉันหงุดออกจากภวังค์
-
ผู้กองแทน
น้องลิน
-
หมอลิน
คะ
-
รสา
...
-
ผู้กองแทน
นี่คุณรสาลูกสาวของนายพลเฉลิมครับ พอดีคุณรสามากับนายพลด้วยก็เลยอยากจะฝากคุณรสาไว้กับสาวๆที่ห้องพยาบาลครับ😊
-
รสา
สวัสดีค่ะ
-
หญิงสาวที่ชื่อรสาปล่อยแขนออกจากพี่แทนก่อนจะยกมือไหว้ฉันและเมย์ด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร
-
เมย์
สวัสดีค่ะคุณรสา
-
หมอลิน
สวัสดีค่ะคุณรสา
-
ผู้กองแทน
นี่คุณหมอลินนะครับ แล้วนี่ก็คุณเมย์เป็นพยาบาล ยังเหลือหมอเพลงกับคุณพยาบาลพราวอีกสองคนเย็นๆนี้คงจะได้เจอนะครับ
-
รสา
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ หนูชื่อรสาเรียกหนูว่ารสาอย่างเดียวก็ได้ค่ะ
-
รสา
พี่แทนคะ
-
รสาเรียกผู้กองแทนว่าพี่อย่างสนิทสนม ซึ่งฉันเองก็ทำตัวไม่ถูกที่ได้ยินคนอื่นเรียกแบบนี้กับผู้กอง
-
ผู้กองแทน
ครับ
-
รสา
รสาอยู่กับพี่แทนไม่ได้จริงๆหรอคะ
-
ผู้กองแทน
อย่างที่พี่บอกครับว่าไม่ได้
-
ผู้กองแทน
พี่ลืมแนะนำอีกเรื่องนึงให้กับรสา
-
รสา
เรื่องอะไรคะ 😊
-
ผู้กองแทน
คุณลินคือแฟนพี่ รสาไม่ต้องเป็นกังวลเลยนะคุณลินเธอเก่งเขาดูแลรสาได้ดีกว่าพี่แน่ๆ
-
หมอลิน
พี่แทน 😳
-
รสา
😶
-
เมย์
เอ่อไม่ต้องห่วงนะคะ พวกพี่ใจดีแน่นอนค่ะ
-
หมอลิน
เอ่อ..
-
ผู้กองแทน
น้องลินเดี๋ยวเย็นนี้พี่จะพาไปไถ่โทษที่เบี้ยวนัดกินข้าวเช้านะคะ
-
รสา
😔
-
ฉันมองออกได้ไม่อยากเลยว่าน้องรสาคงจะแอบชอบผู้กองแน่ๆ และที่เขาพูดออกมาเพื่อให้ฉันสบายใจว่าเขากับน้องรสาไม่ได้เป็นอะไรกัน ซึ่งฉีนเองก็แอบดีใจไม่ได้ที่ได้ยินแบบนั้นแต่ก็อดสงสารรสาไม่ได้
-
ผู้กองแทน
พี่ไปทำงานก่อนนะน้องลิน
-
หมอลิน
ค่ะ 🙂
-
ผู้กองแทน
ไปแล้วนะรสา 🙂
-
รสา
ค่ะ..พี่แทน
-
May Talk
-
หงังจากที่ฉันสังเกตอาการคุณน้องรสากับยัยลินเพื่อนฉันแล้ว ดูเด็กรสาไม่ค่อยจะกล้าคุยกับลืนสักเท่าไหร่และดูเหมือนลินเองก็ไม่กล้าที่จะชวนคุยมากและฉันพอจะเดาออกว่ายัยลินมันรู้ว่าน้องรสาชอบผู้กองซึ่งฉันมองออกตั้งแต่ที่ผู้กองบอกว่ายัยลินเป็นแฟน
-
เมย์
รสา อยากลองทำแผลดูมั้ยคะ
-
รสา
รสากลัวเลือดค่ะ..
-
เมย์
มาเป็นลูกมือพี่ก็ได้เดี๋ยวพี่ทำเอง
-
รสา
ไม่ดีกว่าค่ะ รสาขอดูพี่ลินจดบันทึกเฉยๆดีกว่า รสาไม่กล้าจริงๆค่ะ
-
รสาพูดก่อนที่จะหันมายิ้มเจื่อยๆให้ฉันแงะหันไม่หาลินที่นั่งจดบันทึกการใช้งานห้องพยาบาลวันนี้
-
ผู้กองธัน
เมย์พี่เอาข้าวเที่ยงมาให้
-
เมย์
อ้าว มาพอดีเลย 😊
-
ก่อนที่ฉันจะรู้สึกเครียดไปมากกว่านี้จู่ๆพี่ธันก็เข้ามาได้ทันเวลาพอดี มันทำให้ฉันหายอึดอัดไม่ใช่น้อย และเดินไปหาผู้กองธันที่ถือปิ่นโตมาให้
-
ผู้กองธัน
อันนี้ของคุณลอนครับไอ้แทนฝากมาพอดีมันติดงานด่วนนะครับ
-
หมอลิน
อ๋อ ขอบคุณมากๆนะคะ
-
รสา
😔
-
เมย์
แล้วของน้องรสาไม่มีหรอคะ?
-
ฉันพูดขึ้นพลางมองเห็นสีหน้าของรสาที่ดูซึมไปเมื่อรู้ว่าผู้กองแทนฝากปิ่นโตมาให้ยัยลินแค่คนเดียว
-
ผู้กองธัน
เอ่อ..
-
ทหาร
คุณรสาครับนายพลให้มาตามไปทานข้าวที่บ้านพักครับ
-
รสา
งั้นรสาขอตัวกลับบ้านพักเลยนะคะ วันนี้รสาเดินทางมาทั้งวันรู้สึกเพลียๆด้วยค่ะ
-
หมอลิน
รสาไหวมั้ย ให้พี่ดูยาให้มั้ยคะ
-
รสา
รสาไม่รบกวนดีกว่าค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ
-
ยัยลินทำหน้าตาเป็นห่วงเด็กรสาที่บอกว่าเพลียๆ ด้วยความที่เป็นหมอและที่นี่ก็ไม่มีอะไรอำนวยความสะดวกเธอจึงเป็นห่วงรสาที่ดูบอบบางและด้วยที่ว่าคนรักฝากให้เธอดูแลลูกของผู้บังคับบัญชา
-
หมอลิน
น้องคงไม่ค่อยชอบฉันแน่ๆ...
-
เมย์
คิดมากหน่าา น้องเขาคงตื่นคนแหละ
-
ผู้กองธัน
คงจะแบบที่เมย์บอกแหละครับ
-
ผู้กองธันพูดขึ้นพลางช่วยให้คำพูดของฉันมีน้ำหนักเพื่อให้ยัยลินหมอสาวที่อ่อนไหวเรื่องความรู้สึกไม่ให้เครียด
-
หมอลิน
ผู้กองพอจะรู้มั้ยคะว่าพี่..เอ่อผู้กองแทนเขาไปไหน
-
ผู้กองธัน
ไม่ทราบเลยครับ
-
หมอลิน
เมย์ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
เมย์
อ่า..อืม
-
เมย์
พี่ธันพอจะรู้อะไรเรื่องคุณรสามั้ยคะ?
-
หลังจากที่ยัยลินเดินออกไปฉันหันไปจ้งหน้าผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้า
-
ผู้กองธัน
ครับ..
-
หลังจากนั้นพี่ธัญก็เล่าเรืาองราวของผู้กองแทนกับเด็กรสาให้ฉันฟังจนหมดเท่าที่ฟังๆมาผู้กองแทนไม่เคยคิดอะไรกับเด็กรสาเลยมีแต่เด็กรสาที่แอบคิดกับผู้กองเกินพี่ชาว และดูเหมือนยัยลินก็มองออกแบบนั้นเช่นกัน
-
เมย์
ป่านนี้ยัยลินสับสนเรื่องผู้กองกับเด็กรสาไปแล้วแน่ๆ
-
ผู้กองธัน
เรื่องของหัวใจเขาเราไม่ควรไปยุ่งนะคะ
-
เมย์
เมย์ยังไม่ได้บอกเลยว่าเมย์ยะยุ่ง😑
-
ผู้กองธัน
พี่ว่าเรามาคุยเรื่องของเราเถอะ
-
เมย์
เรื่องของเรา..
-
ผู้กองธัน
พี่กำลังมีภารกิจใหญ่ที่ต้องไปทำ..
-
พี่ธันพูดพลางขยับตัวเข้ามาใกล้แล้วกุมมือฉันไว้ก่อนที่จะจูบที่มือของฉันด้วยแววตาเศร้าๆ
-
เมย์
มีอะไรหรอคะ..
-
ผู้กองธัน
ถ้าพี่รอดกลับมา เราแต่งงานกันนะคะ..
-
แต่งงานหรอ.. นี่ฉันหูไม่ฟาดจริงๆใช่มั้ย
-
ผู้กองธัน
แต่ถ้าพี่ไม่กลับ เมย์ต้องหาคนที่ดีกว่าพี่มาดูแลเมย์นะ เอาให้ดีก..
-
พอได้ยินที่พี่ธันพูดแบบนั้นฉันเองถึงกับน้ำตาตกและโผล่กอดเขาทันทีโดยที่ไม่ทันจะพูดจบ
-
ผู้กองธัน
พี่..พี่รักเมย์นะ
-
เมย์
ฮึก..เมย์ก็รักพี่ธันค่ะ
-
เมย์
พี่ต้องกลับมาขอเมย์แต่งงานนะ พี่ห้ามเป็นอะไรเด็ดขาด
-
ฉันพูดขึ้นพร้อมกับร้องไห้ไม่หยุดและพี่ธันเองก็ตอบรับคำฉันด้วยการลูบหัวเบาๆก่อนที่จะจูบหน้าผากของฉัน
-
ผู้กองธัน
พี่จะกลับมาขอหนูแต่งงานแน่นอนครับ
-
พอพี่ธันพูดจบก็เอามือล่วงกระเป๋าก่อนที่ฉันจะเห็นว่าเป็นแหวนญาติ
-
ผู้กองธัน
เมย์รู้ใช่มั้ยว่าแหวนญาติของทหารหรือตำรวจนั้นมันมีความหมายว่าอะไร
-
เมย์
ฮึก..ค่ะ
-
ผู้กองธัน
พี่ขอจองเมย์ไว้ก่อนนะ
-
เมย์
อื้อ 😭
-
ฉันปาดน้ำตาก่อนจะตอบรับคำที่ผู้กองธันว่าที่สามีเอยขึ้น
-
ผู้กองแทน
อะแฮ่ม 😊
-
รอบนี้กลับเป็นเสียงกระแอมของคนที่เคยถูกพี่ธันกระแอมใส่เมื่อเช้า ผู้กองทันยืนผิงประตูหอพยาบาลและมองมาทางเราด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม
-
ผู้กองแทน
ดีใจด้วยนะครับคุณเมย์
-
เมย์
ขอบคุณค่ะผู้กอง
-
ผู้กองแทน
ถ้าไอ้ธันมันทำคุณเมย์เสียใจคุณเมย์บอกผมได้เลยนะ เดี๋ยวให้พวกไอ้เจ ไอ้โอม ไอ้แมนมาช่วยรักษา
-
เมย์
ก็ดีนะคะ 😂
-
ผู้กองธัน
ไอ้แทน
-
ผู้กองแทน
หยอกนิดหยอกหน่อย
-
ผู้กองแทน
แล้วลินไปไหนหรอครับคุณเมย์
-
จริงสิยัยลินบอกจะไปเข้าห้องน้ำแล้วก็เงียงหายไปเลย สงสัยจะกังวลเรื่องผู้กองแน่ๆเลย
-
ผู้กองแทน
ข้าวก็ยังไม่ได้กินเลยนี่หน่า
-
เมย์
คือว่า..
-
ผู้กองธัน
หมอลินเขากังวลเรื่องคุณรสาน่ะ ยิ่งฝากข้าวมาให้โดยที่ไม่มีของคุณรสา หมอลินยิ่งรู้สึกลำบากใจเพราะสีหน้าของคุณรสาชัดเจนมากว่าเสียใจ
-
ผู้กองแทน
อ่าว ก็ฉันเอาข้าวมาให้แฟน ส่วนรสาเขาเป็นลูกนายพล เขาก็ต้องไปกินข้าวกับพ่อเขาสิ ?
-
ผู้กองแทนพูดอย่างความตรงไปตรงมาและฉันก็เข้าใจการกระทำแบบนั้นด้วย เพราะถ้าผู้กองเอามาให้รสาด้วย ลินเองก็คงแอบคิดมากอยู่เหมือนเดิม
-
หมอเพลง
ฉันเจอลินอยู่ที่ต้นไม้ไหญ่หลังหออำนวยการลองตามไปสิคะ 😊
-
เมย์
เพลง
-
หมอเพลง
เมื่อกี้เดินไปถามมาเห็นบอกว่าปวดหัว ไม่รู้ว่าป่วยจริงๆรึป่วยใจกันแน่ 😊
-
เพลงพูดขึ้นก่อนจะยิ้มแล้วยืนกอดอกมองหน้าผู้กองแทนอย่างรู้ทันว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้
-
ผู้กองธัน
ตามไปดิ จะยืนนิ่งเป็นต้นไม้แบบนี้อีกนานมั้ย ระวังหมอคนสวยของแกจะโดนคนอื่นแย่งไปไม่รู้ด้วยนะ
-
ผู้กองแทน
เอ่อ..ใต้ต้นไม้ใหญ่หลังหออำนวยการนะครับคุณเพลง
-
หมอเพลง
ค่ะ 😊
-
เมย์
เอาปิ่นโตไปด้วยสิคะตั้งใจจะเอามาให้อยู่แล้วไม่ใช่หรอคะ😊
-
ผู้กองแทน
ขอบคุณมากครับคุณเมย์คุณเพลง 😅
-
ผู้กองแทน
ไปก่อนนะไอ้ว่าที่เจ้าบ่าว
-
ผู้กองธัน
เออ ไอ้ผู้กองไม่มีน้ำยา 55555
-
หมอเพลง
ว่าที่เจ้าบ่าว 🤔
-
พราว
อะไรว่าที่เจ้าบ่าว ใครจะแต่งงาน ?
-
ผู้กองนุ
นั้นสิ
-
เอาแล้วสิยังเมษา 😂
-
ผู้กองธัน
ผมกับคุณเมย์ครับ
-
ผู้กองธัน
หลังเสร็จภารกิจที่จะถึงเราจะแต่งงานกันครับ
-
พราว
หะ !!!
-
หมอเพลง
หะ !!!
-
ผู้กองนุ
อยากแต่งบ้างจัง
-
ผู้กองนุพูดขึ้นก่อนที่จะหันไปมองหน้ายัยพราวที่ยืนตกใจกับเรื่องของฉันและสิ่งที่คุณนุพูด
-
พราว
พี่นุ !
-
ผู้กองนุ
ขอโทษค้าบบบ 😅
-
หมอเพลง
แล้วพูดถึงภารกิจ มีใครไปบ้างคะ
-
นั้นสิฉันเองก็ไม่ได้ถามเรื่องนี้เลย
-
ผู้กองธัน
มีผม แทน นุ คิว ครับ
-
พราว
พี่นุด้วยหรอ..
-
หมอเพลง
...
-
ผู้กองนุ
พี่สัญญาว่าจะกลับมาอย่างปลอดภัย
-
ผู้กองนุ
อ่าว พราว เดี๋ยวสิรอพี่ก่อน
-
ทันทีที่พี่ธันพูดเสร็จยัยพราวก็นิ่งก่อนที่จะเดินออกไปโดยไม่ฟังในสิ่งที่ผู้กองนุพูด คงยังไม่รู้เรื่องสินะ
-
หมอเพลง
ฉัน..กลับบ้านพักก่อนนะ
-
เมย์
อ่าว..
-
ผู้กองธัน
อ่าว..
-
ส่วนรายนี้ก็คงจะไม่รู้เช่นกันว่าผู้กองคิวไปด้วย หลังจากเวลาผ่านไปนานถึงสี่เดือน ผู้กองคิวก็ทำท่าจะจีบยัยเพลงแบบสุดตัว ถึงแม้จะชอบกวนประสาทกันและยัยเพลงยังไม่ยอมรับรักแต่ก็เห็นได้ชัดว่ายังเพลงมีใจแน่นอน
-
เมย์
ยัยลินก็กังวลเรื่องลูกสาวนายพลที่ชอบผู้กองแทน ยัยพราวก็งอนผู้กองนุ แล้วนี่ยัยเพลงยังมาเงียบแล้วเดินกลับบ้านพักไปอีก
-
เมย์
ฉันล่ะไม่รู้จะเอาใจช่วยคู่ใครก่อนดีเลยแฮะ
-
ผู้กองธัน
คู่เราก่อนเลยแล้วกัน
-
เมย์
อ๊ะ! พี่ธัน !
-
พี๋ะนพูดพลางกระตุกตัวฉันเข้าไปกอดโดยไม่ทันตั้งตัวแต่ก็ไม่ได้ตกใจมากเพราะเราคบกันมานานพอสมควร
-
เมย์
พี่ธันนะพี่ธัน
-
ผู้กองธัน
ขอเก็บเกี่ยวความสุขหน่อยสิ เดี๋ยวอีกไม่นานต้องไปทำภารกิจแล้วนะ
-
พอได้ยินแบบนั้นฉันก็อดใจหายอีกครั้งไม่ได้และกระชับกอดให้แน่นขึ้นมากกว่าเดิมด้วยความเป็นห่วงว่าที่สามีในอนาคตอีกไม่ใกล้
-
เมย์
เมย์รักพี่นะ..
-
ผู้กองธัน
พี่ก็รักเมย์
-
. . .
-
จบตอน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น