บทที่ 10 อดทน
-
. . .
-
ทหาร
ถึงแล้วล่ะ
-
ทหาร
ลงมาได้แล้ว
-
เลร่าลงมาจากรถม้า
-
เลร่า
-
เลร่า
ที่นี่.. คือ..
-
ทหาร
สัมภาระทั้งหมดของเจ้าถูกเตรียมเอาไว้ข้างในแล้ว
-
ทหาร
เรื่องเงินก็ถูกเก็บเอาไว้ในบ้านหลังนั้นแหละ
-
เลร่า
...
-
ทหาร
ถ้างั้นก็โชคดีละกัน
-
เลร่า
...
-
ทหารกลับรถม้าออกไป
-
เลร่า
อยู่.. คนเดียว..
-
เลร่า
ในบ้านหลังใหญ่นี้..
-
เลร่าเดินเข้าไปในบ้าน
-
บ้านร้่างหรอ.. เหมือนไม่มีคนอยู่ที่นี่มานานแล้วเลยล่ะ..
-
เลร่า
...
-
มันก็คงต้องเป็นแบบนั้นล่ะนะ.. เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นเขตชายแดนติดกับอาณาจักรโอเลเรียนี่เนาะ
-
อาณาจักรต้องห้าม.. อาณาจักรโอเลเรีย
-
เลร่า
!?
-
เลร่า
ที่นี่คือ..
-
ห้องสมุด.. งั้นหรอ!? ไม่คิดเลยนะว่าที่นี่จะมีห้องหนังสือด้วย
-
เลร่า
...
-
เหมือนเป็นบ้านของใครซักคนมากกว่า.. ไม่ใช่บ้านที่องค์ราชินีเตรียมไว้ให้เราหรอก
-
เลร่าเดินไปรอบๆ บ้าน
-
เลร่า
...
-
ที่นี่ฝุ่นเยอะจังเลยนะ
-
เลร่า
ก่อนอื่น.. ต้องทำความสะอาดสินะ
-
เลร่า
ฝุ่นเยอะขนาดนี้อยู่ไม่ได้หรอก
-
เลร่าลงมือทำความสะอาดทั่วบ้าน
-
.
-
.
-
.
-
.
-
.
-
เลร่า
ฟู่..
-
เลร่า
เสร็จซะที
-
เลร่า
ทำอะไรต่อไปดีนะ
-
อืมม.. จริงสิ!? มีห้องหนังสืออยู่นี่นา ลองไปอ่านหนังสือพวกนั้นดีกว่า
-
เลร่า
...
-
เลร่าเดินไปที่ห้องหนังสือ..
-
. . .
-
เลโอนาร์ด
...
-
เลโอนั่งทานอาหารเที่ยงอยู่ที่ม้านั่งที่นั่งกับเลน่าเป็นประจำ
-
เลโอนาร์ด
...
-
เลร่า.. นางไม่อยู่อีกแล้ว..
-
เลเชีย
องค์ชายเพค่ะ!?
-
เลเชีย
ให้หม่อมฉันนั่งด้วยได้หรือเปล่าเพคะ
-
เลโอนาร์ด
อ่า.. เลร-
-
อึก!? อีกแล้ว.. หน้าของเลร่ามัน..
-
เลโอนาร์ด
ขอโทษนะ.. แต่คนที่จะนั่งข้างข้าได้ต้องเป็นคนที่ข้าเลือก
-
เลเชีย
เอ๊ะ!?
-
เลโอเดินหนีเลเชียไป
-
เลเชีย
...
-
อะไรน่ะ.. ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ.. ฤทธิ์ยามันไม่ได้ผลหรอ.. ทำไมกัน!!?
-
.
-
.
-
เลโอนาร์ด
อึก!?
-
แย่แล้ว.. เผลอคิดว่าเป็นเลร่าซะแล้ว.. อึก!?
-
. . .
-
องค์ราชา
เลโอ..
-
เลโอนาร์ด
เสด็จพ่อ..
-
เลโอนาร์ด
มีอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ
-
องค์ราชา
ดื่มนี่ซะสิ
-
เลโอนาร์ด
นี่คือ...
-
องค์ราชา
เป็นยาที่เอาไว้ต้านฤทธิ์ยาเสน่ห์
-
เลโอนาร์ด
ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะ
-
องค์ราชา
พยายามเข้าล่ะ
-
องค์ราชา
ในตอนนี้ก็ทนไปก่อนนะ
-
เลโอนาร์ด
รู้แล้วครับ..
-
เลโอรับขวดยามาจากพระราชาแล้วยกขึ้นดื่ม
-
องค์ราชา
ตอนนี้ข้าได้ส่งไนท์อัศวินออกไปแล้วล่ะ
-
องค์ราชา
อีกเดี๋ยวก็คงจะได้ข่าวคราวบ้าง
-
เลโอนาร์ด
ไนท์อัศวิน?
-
เลโอนาร์ด
นั่นเป็นอัศวินส่วนพระองค์ไม่ใช่หรอพ่ะย่ะค่ะ
-
เลโอนาร์ด
ทำไมถึงให้พวกเขาออกห่่างกายไปล่ะพ่ะย่ะค่ะ
-
องค์ราชา
ไม่เป็นไรหรอก
-
เลโอนาร์ด
แต่ว่า..
-
องค์ราชา
อย่าเป็นห่วงไปเลย
-
องค์ราชา
ข้าปกป้องตัวเองได้
-
เลโอนาร์ด
...
-
เลโอนาร์ด
..พ่ะย่ะค่ะ
-
. . .
-
เลร่า
...
-
เลร่านั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องหนังสือ
-
เลร่า
ตำนาน.. เทพแห่งมหาภัย.. เซเรน่า
-
เลร่า
เซเรน่า.. เหมือนเคยได้ยินที่ไหน..
-
.
-
.
-
เมื่อกาลก่อนที่เวทมนตร์จะถูกค้นพบ.. ได้มีหญิงสาวผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้น
-
นางมีรูปร่่างสวยสดงดงามมากกว่าหญิงอื่นใด.. แต่ภายใต้ใบหน้าที่สวยงามนั้น.. กลับมีมารร้ายซ่อนอยู่..
-
นางล่อลวงให้ชายหนุ่มตกหลุมรักแล้วค่อยเหยียบย่ำจิตใจของคนผู้นั้น..
-
ต่อมานางได้ล่วงเกินราชวงศ์เข้า.. ทำให้กษัตริย์ลุ่มหลงจนราชินีต้องสั่งกำจัดนาง เพราะความอิจฉา
-
นางได้รวบรวมผู้คนเพื่อหลบหนีจากกำลังทหารของราชินี และได้สร้างอาณาจักรขึ้นมา
-
หลังจากนั้นนางก็ได้ตกหลุมรักชายผู้หนึ่งเข้า.. เป็นครั้งแรกที่นางมีความจริงใจให้กับชายผู้นั้น
-
แต่เขากลับทำร้ายนางอย่างที่นางเคยทำกับพี่ชายของเขาเมื่อก่อน..
-
นางเคียดแค้นต่อเขามาก จนทำให้ความมืดภายในจิตใจเข้าครอบงำทั้งร่่างกายและจิตใจ
-
นางได้รวบรวมกำลังฆ่าผู้คนไปทั่วยกเว้นคนในอาณาจักรตน..
-
ตลอดสงครามที่นางเป็นคนริเริ่ม.. ผู้คนล้มตายเป็นหมื่นๆ คน..
-
และนางก็ทำแบบนั้นเรื่อยมา.. จนถูกขนานนามว่า.. "ราชินีปีศาจ"
-
กระทั่งหลายปีต่อมา.. มีชายหนุ่มผู้หนึ่งเข้าไปเจรจากับนางเพื่อความสงบสุขของโลก
-
แต่ชายหนุ่มผู้นั้นกลับมีใบหน้าที่คล้ายกับชายที่ทำให้นางต้องเจ็บปวด.. นางจึงสาปเขาก่อนที่เขาจะตายลง
-
ก่อนที่เขาจะถูกสาปเขาได้ใช้ดาบแทงลงไปที่กลางอกของหญิงสาวแล้วตายไปพร้อมๆ กัน
-
ร่่างของหญิงสาวได้สลายหายไป.. จนกลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าเวทมนตร์ขึ้น..
-
เลร่า
หลังจากนั้นต่อมา..
-
เลร่า
โลกก็ได้อยู่อย่างสงบสุข
-
เลร่า
เป็นเรื่องที่น่าเศร้าจังเลยนะ
-
เลร่ามองออกไปนอกหน้าต่าง
-
เลร่า
เวลาป่านนี้แล้วหรอ..
-
เลร่า
พรุ่งนี้ลองไปที่เมืองดูดีกว่า..
-
เลร่าเดินไปที่ห้องนอน
-
แล้วเอนตัวนอนลงบนเตียงอย่างเหนื่อยๆ
-
เลร่า
นานเท่าไหร่แล้วนะ..
-
เลร่า
ที่ไม่ได้สัมผัสกับเตียงที่อบอุ่นแบบนี้
-
เลร่า
ไม่เหมือนกับเตียงในพระราชวังเลยซักนิด
-
เลร่า
ทั้งเย็น.. แล้วก็หนาว..
-
เลร่า
เป็นสัมผัสที่.. เย็นยะเยือก
-
เลร่าพลันหลับไปทันที
-
.
-
.
-
.
-
ในความฝัน..
-
???
เลร่า..
-
???
เลร่า
-
เลร่า
!?
-
เลร่า
ใครกัน..
-
???
ข้าคือเซเรน่า..
-
เลร่า
เซเรน่า.. จริงด้วย!?
-
เลร่า
คนที่ฉันฝันเมื่อตอนนั้น
-
???
ข้า สัมผัสได้...
-
เลร่า
เอ๊ะ!?
-
???
ข้าสัมผัสถึงตัวตนของเจ้าได้..
-
เลร่า
หมายความ.. ว่ายังไงกัน
-
???
เจ้าอยู่ใกล้ๆ นี้..
-
???
ข้ารู้สึกถึงตัวตนของเจ้า..
-
???
เจ้าอยู่ใกล้ๆ ข้า.. อยู่ในที่ที่ไม่ไกลออกไป..
-
เลร่า
ท่านคงเป็นวิญญาณ.. สินะ
-
???
จะเรียกแบบนั้นก็ได้..
-
เลร่า
ท่านคงอยู่ที่อาณาจักรโอเลเรีย..
-
???
ร่างกายของข้าอยู่ที่นั่น..
-
เลร่า
ร่างกาย?
-
???
ซักวันหนึ่ง.. ข้่าจะไปรับเจ้า
-
เลร่า
มารับข้า?
-
เลร่า
ทำไมล่ะ
-
???
เพราะข้าต้องการเจ้า..
-
???
แล้วเจ้าก็ต้องอยู่ในที่ๆ ควรอยู่
-
เลร่า
ที่ที่ควรอยู่..
-
???
ที่ที่ไม่ใช่อาณาจักรที่เจ้าอาศัยอยู่ตอนนี้..
-
???
มันแปดเปื้อนเกินไป..
-
???
ถ้าเจ้ายังอยู่ที่อาณาจักรนั้น.. เจ้าจะไม่ใช่เจ้าอีกต่อไป
-
เลร่า
เอ๊ะ!? หมายความว่ายังไงกันแน่
-
???
รอถึงเวลาที่สมควร..
-
???
แล้วข้าจะบอกทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเจ้า
-
???
แล้วก็สัญลักษณ์บนแผ่นหลังนั้น..
-
เสียงค่อยๆ หายไปเรื่อยๆ
-
เลร่า
เอ๊ะ!?
-
เลร่า
ท่านรู้อะไรเกี่ยวกับมันหรอ!?
-
เลร่า
หาย.. ไปแล้ว
-
. . .
-
เลร่า
...
-
เลร่าลืมตาตื่นขึ้น
-
เลร่า
ที่นี่คือ..
-
เลร่า
จริงสิ!?
-
เลร่า
ที่นี่.. ไม่ใช่พระราชวัง..
-
เลร่า
เช้า.. แล้วสินะ
-
เลร่าลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินไปเปิดผ้าม่านออก
-
เลร่า
วันนี้.. อากาศดี.. จังเลยนะ
-
เลร่า
แต่ว่า..
-
เหมือนขาดอะไรไป.. บางอย่าง.. ที่ขาดไป.. คืออะไรนะ
-
เลร่า
ทำไม..
-
..ถึงมาคิดถึงเลโอตอนนี้กัน..
-
เลร่า
...
-
แต่ว่า.. ฉันคงกลับไปไม่ได้หรอก.. เพราะถ้ากลับไป ก็จะเป็นตัวเกะกะเลโอเปล่าๆ อีกทั้งยังต้องไปตายด้วย
-
องค์ราชินีจะทำอะไรต่อไป.. ก็คงไม่เกี่ยวกับเราหรอก
-
เลร่า
...
-
. . .
-
ตอนเช้า
-
เลเชีย
องค์ชายเพคะ~
-
เลโอนาร์ด
... //เดินหลบ
-
เลเชีย
เอ๊ะ!?
-
กลางวัน
-
เลเชีย
องค์.. ชายเพคะ~
-
เลโอนาร์ด
... //เดินหลบ
-
ตอนเย็น
-
เลเชีย
องค์ชายเพคะ!!?
-
เลโอนาร์ด
... //เดินหลบ
-
เลเชีย
โปรดรอก่อนเพคะ!!
-
เลโอนาร์ด
... //หยุด
-
เลโอนาร์ด
มีธุระอะไร
-
เลเชีย
ทำไม.. ทำไมถึงหลบหน้าหม่อมฉันล่ะเพคะ
-
เลเชีย
วันนี้ทั้งวัน.. ไม่ว่าข้าจะไปทัก.. องค์ชายก็เดินหลบตลอด
-
เลเชีย
หม่อมฉันทำอะไรผิดไปหรอเพคะ
-
เลโอนาร์ด
คนบางคน.. เขาก็รู้ตัวเองดี..
-
เลโอนาร์ด
ในสิ่งที่ตัวเองทำ
-
เลโอนาร์ด
ถ้าเจ้าไม่รู้เหตุผลจริงๆ ล่ะก็
-
เลโอนาร์ด
ลองนึกถึงเรื่องที่เจ้าทำมาตลอดสิ
-
เลโอนาร์ด
นั่นแหละ.. คือเหตุผล
-
เลโอพูดจบแล้วเดินขึ้นรถม้าออกไปทันที
-
เลเชีย
...
-
เลเชีย
ทำไม.. ทำไม.. ทำไม!!?
-
ถึงจะกำจัดยัยเลร่าออกไปแล้ว.. ท่านก็ยังไม่สนข้าใจข้าอีกหรอ!! ทำไมกัน ทำไมกัน!!
-
นังนั่นมีดีตรงไหนกัน.. ถึงทำให้ท่านลุ่มหลงนางได้ถึงเพียงนี้!!
-
ไม่ว่าจะเมื่อไหร่.. ท่านก็คอยปกป้องอยู่ตลอด..คอยดูแลเอาใจใส่ แล้วข้าล่ะ!!?
-
ข้าเทียบนางไม่ได้ตรงไหน.. ข้ามีดีกว่านางอีก.. แล้วทำไมท่านถึงไม่เลือกข้าล่ะ!!?
-
ทั้งฐานะ รูปร่างหน้าตา เงินทอง อำนาจ ข้ามีแทบทุกอย่าง!! แล้วนังนั่นไม่มีอะไรเลย!!?
-
ทำไมท่านถึงเลือกนางอีก!! เพราะอะไรกัน!!?
-
ในเมื่อมันเป็นแบบนี้แล้ว.. ข้าคงไม่มีทางเลือกที่จะให้ท่านมาสนใจข้าแล้วล่ะ
-
เลเชีย
ฮึ!!
-
จบ.
-
ผู้เขียน
//แก้คำผิดเมื่อ 06/04/2019
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
สวัสดีค่ะ 🙏
มณีจันทร์เองนะคะ ชื่อนี้เป็นนามปากกา
มณีจันทร์เพิ่งเริ่มเขียนนิยายแบบนี้เป็นครั้งแรกค่ะ มีผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ
ยังไงก็ฝากติดตามกันและเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 🤗
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น