เขาคือใคร
-
หลังจากที่ทั้งคู่เงียบไปอยู่นาน เต้ยก็ได้เอ่ยขึ้น
-
เต้ย
ผู้ชายคนนั้นเขาคือใคร
-
เต้ย
เขามีความสำคัญอะไรกับพี่
-
เชียร์
แค่คนรู้จัก
-
เชียร์
ไม่เห็นมีอะไรให้สนใจนิ
-
เต้ย
ผมถามว่าเขาคือใคร!!!!
-
เต้ย
บอกมา!!!
-
เชียร์ตกใจในน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปของหนุ่มรุ่นน้อง เขาไม่เคยแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดหน้ากลัวขนาดนี้กับเธอมาก่อน มันทำให้เธอกลัวหนุ่มรุ่นน้องคนนี้และไม่ชิน ปกติเขาออกจะเป็นคนกวนๆ ในสายตาของเธอ
-
เต้ย
ตอบผมมาสิ!!!
-
เชียร์
เขาชื่อธัน
-
เต้ย
ผมไม่ได้รู้ว่าหมอนั้นชื่ออะไร
-
เชียร์
แล้วจะให้ตอบว่าไงล่ะ
-
ชายหนุ่มได้แค่มองหญิงสาวด้วยสีหน้าและแววตาหน้ากลัว ในสายตาเชียร์อาจจะคิดแบบนั้น แต่สำหรับเขาคือกำลังหึงหญิงสาว จนอยากจะควบคุมอารมณ์ให้เย็นลงได้ และยิ่งเมื่อเธอยังนิ่งเงียบ ยิ่งทำให้เขาร้อนร้น
-
เชียร์
อย่าทำหน้าอย่างนั้นได้ไหม
-
เชียร์
ฉันกลัวนะ
-
เต้ยค่อยสงบสติให้เย็นลง แล้วปรับน้ำเสียงให้เบาลง
-
เต้ย
ผู้ชายคนเมื่อกี้เขาเป็นไรกับพี่
-
เชียร์
แฟนเก่า
-
"แฟนเก่า" ชายหนุ่มย้ำคำหญิงสาวอีกครั้ง
-
เชียร์
อืม
-
เต้ย
แล้วตอนนี้ล่ะ
-
เชียร์
อะไร
-
เต้ย
พี่ยังรักมันอยู่ไหม
-
เชียร์
นี้พูดให้มันดีๆหน่อย
-
เต้ย
แตะไม่ได้เลยนะ หึหึๆๆ
-
เชียร์
นี้อย่ามาชวนทะเลาะน่ะ
-
เต้ย
พี่ยังรักมันใช่ไหม
-
เชียร์
ไม่รู้
-
เชียร์
อย่ามาถามมากได้ไหม
-
เชียร์
รำคาญ!!
-
เต้ย
ใช่สิ!!
-
เต้ย
ผมไม่ใช่มันนิ
-
ยิ่งพูดเธอยิ่งงง ว่าทำไมต้องโมโหอะไรขนาดนั้น ก็แค่แฟนเก่าซ้ำยังมาหาเรื่อง ชวนเธอทะเลาะอีก เธอจึงเรียกที่จะเงียบแทน เพราะกลัวว่ายิ่งเธอพูดก็ยิ่งจะทำให้เขาหงุดหงิด และชวนเธอทะเลาะอีก
-
เมื่อต่างคนต่างเงียบทำให้ชายหนุ่มเริ่มได้สติ ว่าสิ่งที่เขาทำลงไปด่วยอารมณ์อาจทำให้อีกฝ่ายไม่พอใจได้
-
เต้ย
ผมขอโทษ
-
เต้ย
ผมไม่ได้ตั้งใจ
-
เชียร์
อืม
-
เต้ย
โกรธผมหรือป่าว
-
เชียร์
ถามทำไม
-
เชียร์
ตอนทำไม่รู้จักคิด
-
เต้ย
อะไรนะ
-
เชียร์
ไม่มีไร
-
เชียร์
กลับเถอะ
-
เต้ย
แต่เรายังไม่ได้ทานอะไรเลยนะครับ
-
เชียร์
ฉันไม่หิวแล้ว
-
เต้ย
แต่ผมหิว
-
เชียร์
เอ๊ะ!!!
-
เชียร์
ก็บอกไม่หิวไง
-
เต้ย
แต่ผมหิว พูดจบเขาก็ยักคิ้วให้เธอ
-
เชียร์
แล้วจะมาถามทำไม
-
เชียร์ได้แต่บ่นเบาๆ ในใจ
-
เต้ย
งั้นกลับเข้าข้างในกันเถอะ
-
เชียร์
อืม เชียร์ตอบด้วยสีหน้ามุ่ย
-
เต้ย
ครับ
-
เมื่อชายหนุ่มเห็นหญิงสาวทำหน้าแบบนั้น ก็อดที่จะไม่เอามือไปบีบแก้มหญิงสาวด้วยความหมั่นเคี้ยวไม่ได้
-
เชียร์
โอ๊ย ไอ้บ้า!!!
-
เชียร์
เจ็บน่ะ บีบมาได้
-
เต้ย
ก็อยากทำหน้าแบบนั้นทำไม
-
เชียร์
ก็หน้าฉันเป็นแบบนี้จะให้ทำไงห๊ะ
-
หญิงสาวตอบชายหนุ่มด้วยสีหน้าเหวี้ยงๆ ผิดจากชายหนุ่มที่ได้แต่ยืนยิ้ม และอารมณ์โกรธเมื่อก่อนหน้าก็จางหายไปทันที
-
เชียร์
จะยืนยิ้มอีกนานไหม
-
เชียร์
จะกินไหวข้าว
-
ได้ที เมื่อเห็นชายหนุ่มอารมณ์กลับมาปกติแล้ว เธอจึงแกล้งบ่นให้เจ้าชาย เพื่อทำลายบรรยากาศที่มาคุก่อนหน้านั้น
-
เต้ย
ครับๆ
-
เต้ย
ไปสิครับ เชิญครับคุณผู้หญิง
-
ชายหนุ่มไม่หยุดที่จะแกล้งหญิงสาวอีกครั้ง ทำให้บรรยากาศก่อนหน้าจางหน้าไปทันที . . หญิงสาวได้แต่มองและสังเกตหน้าชายหนุ่มโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว เธอชอบที่เขาเป็นแบบนี้มากกว่า ไม่รู้ทำไม เธอแค่อยากให้เขาอารมณ์ดี คิดได้ดังนั้น เธอก็ได้แต่อมยิ้มคนเดียว
-
จากนั้นทั้งคู่ก็เดินทางมถึงโต๊ะ และสั่งอาหาร ไม่นานอาหารก็มาเสริฟ์ ทั้งคู่จึงเริ่มรีบประทานอาหาร
-
เต้ย
ค่อยๆกินก็ได้ครับ
-
เต้ย
ไม่เห็นต้องรีบเลย
-
เชียร์
เอ๊ะ
-
เอ๊ะ!! เสียงหญิงสาวตกใจ ที่อยู่ๆชายหนุ่มก็ยืนมือมาเช็คคราบอาหารที่เลอะที่ปากให้กับหญิงสาว . . เชียร์ได้แต่ชงักกับสิ่งที่ชายหนุ่มทำ เขาไม่แสดงท่าทีรังเกลียดเธอเลยแม้แต่น้อย คิดได้ดังนั้น เธอก็หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที และไม่มีใครเคยทำแบบนี้กับเธอเลย แม้แต่ธันเขาก็ไม่เคยทำ
-
เต้ย
กินมูมมาม เป็นเด็กไปได้
-
เต้ย
ชายหนุ่มสายหัวให้กับญิงสาวด้วยความเอ็นดู
-
เชียร์
ก็คนมั่นหิวนิ
-
เชียร์
หญิงสาวพูดไปกินไป
-
เชียร์
ไม่ได้ห่วงสวย เหมือนผู้หญิงส่วนมาก
-
เต้ย
งั้นผมผิดเอง
-
เต้ย
ที่ทำให้คุณต้องหิ้วท้องรอนาน
-
เชียร์
ย่ะ
-
เชียร์
เอ๊ะ
-
หญิงสาวสดุดทันทีที่ชายหนุ่มแทนเธอด้วยคำว่า คุณ อีกครั้ง
-
เชียร์
คุณหรอ
-
เต้ย
อืม
-
เต้ย
มันน่ารักดีและทำให้เราไม่ห่างกัน
-
เต้ย
ผมชอบ
-
เต้ย
แล้วเชียร์ว่าไง
-
เชียร์
นี้อย่ามาตีเนียนน่ะ
-
เชียร์
ฉันเป็นพี่นายน่ะ
-
เต้ย
หึหึ แล้วไง
-
เต้ย
ผมไม่สนหรอก ไม่แคร์ด้วย
-
เต้ย
เรียกแบบนี้แหละ ต่อไปจะได้ชินไง
-
เชียร์
นายบ้านี้ เอาจริงหรอเนี้ย
-
เชียร์
งั้นรีบกินได้แล้ว มั่วแต่พูดอยู่นั้น
-
เชียร์
เวลาฉันเป็นเงินเป็นทองนะย่ะ
-
เต้ย
ก็ได้ครับคุณแฟน
-
เชียร์
เอ๊ะ!!! อย่ามาพูดมั่วๆน่ะ
-
เต้ย
หึหึ ชายหนุ่มยกคิ้วส่งกลับไปยังหญิงสาว
-
ทั้งคู่ทานได้สักพักก็เสร็จ
-
เชียร์
อิ่มมากกกกกกก
-
เต้ย
ชายหนุ่มได้แต่ยิ้มเอ็นดูหญิงสาวตรงหน้า
-
เต้ย
เธอช่างไม่เหมือนใครจริงๆ
-
เชียร์
มองไรย่ะ หรือว่ามีอะไรติดหน้าฉัน
-
หญิงสาวรีบค้นหากระจกขึ้นมาเช็คหน้าตัวเองทันที
-
เชียร์
ก็ไม่มีไรนิ
-
เชียร์
โล่งอก นึกว่าทำอะไรน่าเกลียดๆลงไปซะล่ะ
-
เชียร์
แล้วนี้นายจะยิ้มอีกนานไหม
-
เต้ย
ก็ผมอยากยิ้มนิ
-
เชียร์
ท่าจะบ้า
-
เต้ย
บ้าก็บ้าเพราะรักไงครับ
-
เชียร์
แหวะ
-
เต้ย
อะไรกันผมยังไม่ได้ทำไรเลยนะ ท้องแล้วหรอ
-
เชียร์
อี้ไอ้บ้า คิดไปได้
-
เชียร์
ใครเขาจะอยากมีลูกกับนายกัน
-
เต้ย
ก็คุณไง
-
เต้ย
ผมเรียกแล้ว
-
เชียร์
ฉัน....
-
เต้ย
ไม่ต้องมาปฏิเสธผมหรอก
-
เต้ย
ผมจองคุณแล้ว
-
เต้ย
และคุณก็ไม่มีสิทธ์ไปเรียกใคร นอกจากผม
-
เชียร์
นี้นายมันจะมากไปแล้วนะ
-
เต้ย
งั้นกลับเถอะ
-
ชายหนุ่มพูดจบก็ลุกขึ้นไปยังหญิงสาวทันทีและจูงมือหญิงสาวออกไปยังจุดชำระเงินทันที หลังจากนั้นก็จูงมือหญิงสาวออกไปทันที
-
เชียร์
ไม่จูงก็ได้ ฉันเดินเองได้
-
เต้ย
ผมเต็มใจ
-
เชียร์
แต่ว่า ถ้าใครมาเห็นเข้า
-
เต้ย
พี่กลัวว่าถ้าใครมาเห็นเข้าหรือกลัวไอ้หมอนั้นรู้กัน
-
ผมจบชายหนุ่มก็เดินหน้าบึ้งออกไปทันที ปล่อยให้หญิงสาวได้แต่งุงงงกับอาการของชายหนุ่ม . . หงุดหงิดยังกะวัยทอง นายบ้าเอ้ย เชียร์ได้แต่บ่นตามหลังของใครบ้างคนที่เดินหน้าบึ้งออกไปก่อน สงสัยจะวัยทองละมั้งพี่เต้ยของไรท์
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น