วันโลกาวินาศ 👺
-
แคร์
อึก ฮือๆ
-
แพร
แคร์
-
แคร์
ออกไป!!
-
แพร
!!!
-
แพรถอยห่างเมื่อเห็นว่าแคร์ตะคอกใส่หล่อนเสียงดัง ถึงแม้ว่าจะทำให้แคร์แตกคอกับกอหญ้าได้แต่หล่อนก็ไม่สามารถเข้าไปอยู่ในตำแหน่งคนที่แคร์ไว้ใจได้
-
แคร์
ฮือๆ
-
คุณท่าน
แคร์
-
แคร์
!!!!
-
ร่างบางลุกขึ้นจากเตียงแล้วหันไปมองผู้เป็นพ่อด้วยสายตาโกรธเคือง
-
คุณท่าน
พ่อขอโทษที่ทำให้ลูกเสียใจ
-
แคร์
คุณพ่อทำแบบนี้ได้ยังไง!!
-
คุณท่าน
ฟังพ่อก่อนสิแคร์
-
แคร์
ฟังอะไรคะ คุณพ่อเอาที่ดินของคุณปู่ไปแล้วยังจะให้แคร์ฟังอะไรอีก!!
-
คุณท่าน
พ่อยังไม่ได้ขายที่!!
-
แคร์
!!!!
-
คุณท่าน
ทุกสิ่งทุกอย่างทำไปก็เพราะจะทดสอบความซื่อสัตย์ของกอหญ้า
-
แคร์
อะไรนะ!!
-
แพร
ฉันช่วยพ่อเธอเอง
-
แคร์
!!!!!
-
แพร
ฉันอยากให้เธอตาสว่างนะแคร์ กอหญ้าไม่ได้หวังดีกับเธอจริงๆ
-
แคร์
อึก!!
-
คุณท่าน
พ่อให้กอหญ้าเอาโฉนดเพื่อแลกกับอิสระในการคบกับลีโอ
-
แคร์
!!!!!
-
คุณท่าน
ยัยนั้นก็ตกลงทันที
-
แคร์
คะ คุณพ่อจะบอกว่า...ญ่าทรยศแคร์เพราะลีโองั้นเหรอคะ
-
ร่างบางทรุดตัวลงนั่งที่เตียงอย่างอ่อนแรง คำพูดที่ได้ยินออกมาจากผู้เป็นพ่อของหล่อนนั้นทำให้ความผิดหวังทวีคูณยิ่งกว่าเดิม
-
หากคนที่พูดเป็นคนอื่นหล่อนคงไม่เชื่อแต่นี่คือพ่อ ผู้ที่ให้กำเนิดฟล่อนมาและหล่อนก็รักท่านมากเหลือเกิน
-
จนไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ทั้งสองคนกำลังเป่าหูนั้นมันคือแผนการที่แพรหลอกลวงให้ผู้เป็นพ่อที่หลงหล่อนมากในตอนนี้สร้างความร้าวฉานให้แก่ลูกสาวกับเพื่อนรัก
-
คุณท่าน
พ่อขอโทษที่เอามันเข้ามาในบ้าน
-
แคร์
ฮือๆ
-
คุณท่าน
มันเห็นผู้ชายดีกว่าลูก
-
แคร์
ฮือๆ
-
แพร
แคร์
-
แพรรีบเข้าไปหาแคร์พร้อมกับทำเสียงอ่อนแสร้งทำเป็นเห็นใจเพื่อนแต่แท้จริงแล้วในหัวใจกำลังลุกโชนไปด้วยไฟริษยา
-
คุณท่าน
เห็นแล้วใช่ไหมว่ากำพืดชั้นต่ำอย่างมันไม่ควรมาเทียบชั้นกับลูก
-
แพร
คุณพ่ออย่าพูดอีกเลยนะคะแพรไม่อยากเห็นเพื่อนเสียใจอีกแล้ว
-
คุณท่าน
โธ่หนูแพร หนูช่างเป็นเพื่อนที่ดีกับลูกพ่อเหลือเกิน
-
แพร
แคร์เจ็บแพรก็เจ็บค่ะ
-
แคร์
ฮือๆ
-
คุณท่าน
เพื่อนดีๆรักษาไว้นะลูก
-
แคร์
ลูก...ขออยู่คนเดียวได้ไหม
-
คุณท่าน
........
-
แพร
ฉันพร้อมที่จะอยู่ข้างเธอนะแคร์ กอหญ้าไม่จริงใจเราก็อย่าไปคบมัน
-
แคร์
.......
-
แพร
เค้าอาจจะเป็นเพื่อนที่ดีกับเธอนะแต่ก่อนหน้าที่จะเจอลีโอ
-
แคร์
!!!!!
-
แพร
พอมีช่องทางเกาะใหม่ ยัยนั้นก็ลืมเธอ
-
แคร์
.......
-
คุณท่าน
พ่อจะไล่มันออกจากบ้าน
-
แคร์
อย่าค่ะ!!
-
แพร
!!!!
-
คุณท่าน
!!!!
-
แคร์รีบห้ามผู้เป็นพ่อด้วยความร้อนรน ถึงในใจจะโกรธที่ถูกเพื่อนรักหักหลังแต่หล่อนก็ยังคงห่วงใยกอหญ้าอยู่ลึกๆ
-
แคร์
ลูก...
-
แพร
เธอยังจะใจอ่อนกับมันอีกเหรอแคร์
-
แคร์
ลูกจะเก็บกอหญ้าเอาไว้แต่ไม่ใช่ในฐานะเพื่อน
-
คุณท่าน
.......
-
แคร์
ต่อไปกอหญ้าจะได้รู้ว่าการที่ทรยศลูก ตัวเองจะได้เจอกับอะไร
-
แคร์หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกจากห้องไปทันที ความโกรธแค้นก็ยังคงคาใจหล่อนอยู่แต่อีกใจหนึ่งก็ยังคงห่วงใยเพื่อนรักหากพ่อแม่หล่อนไม่ส่งเสียกอหญ้าการเรียนและอนาคตของอดีตเพื่อนสนิทก็จะดับลง
-
. . . . .
-
กอหญ้า
-
ลีโอ
โอเคไหม
-
กอหญ้า
แคร์ไม่ยอมรับสายฉัน
-
ลีโอ
ยัยนั้นผิดเองนะที่ไม่ฟังเธอแต่ฟังยัยแพร
-
กอหญ้า
ไม่หรอก
-
ลีโอ
........
-
กอหญ้า
แคร์ไม่มีวันเชื่อยัยแพรมากกว่าฉัน
-
ลีโอ
แล้วที่โวยวายมันคืออะไร
-
กอหญ้า
คุณท่าน...
-
ลีโอ
หืม?
-
กอหญ้า
แคร์ต้องเชื่อพ่อแน่ๆ
-
ลีโอ
หมายความว่าพ่อยัยนั้นกล่าวหาเธอเหรอ
-
กอหญ้า
ทำไมกัน...ทำไมถึงทำแบบนี้
-
ติ๊ดๆ
-
สายเข้า: คุณท่าน
-
ลีโอ
ใคร
-
กอหญ้า
ค่ะคุณท่าน📱
-
ฉันกดรับสายทันทีที่เห็นว่าใครโทรเข้ามา
-
คุณท่าน
(ฉันได้ยินหมดแล้วนะว่าลับหลังฉันเธอทำอะไรกับลูกฉันเอาไว้บ้าง)
-
กอหญ้า
คุณท่านพูดอะไรคะ📱
-
คุณท่าน
(แค่นี้ยังน้อยไปนะที่ฉันทำกับเธอ ฉันไม่น่าเลี้ยงเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างเธอไว้จริงๆ)
-
กอหญ้า
อึก
-
คุณท่าน
(แย่งผู้ชายที่ลูกฉันชอบแถมยังกล้าจะทรยศโดยการออกจากการปกครองของฉันงั้นเหรอ)
-
กอหญ้า
หนูรู้ดีค่ะว่าตัวเองเป็นยังไงและรู้ว่าท่านมีบุญคุณกับเด็กกำพร้าอย่างหนูแค่ไหน หนูไม่เคยคิดที่จะทรยศท่านกับแคร์เลยนะคะ📱
-
คุณท่าน
(โกหกหน้าด้านๆ แล้วที่วางยาลูกฉันเพื่อหวังเอาไปให้ไอ้คนที่ชื่อคีย์ล่ะ)
-
กอหญ้า
หมายความว่าคะ!!📱
-
คุณท่าน
(ฉันได้ยินหมดแล้ว ความเลวของแก)
-
กอหญ้า
หนูไม่เคยทำแบบนั้น!! ไม่เคยคิดทำร้ายแคร์📱
-
คุณท่าน
ต่อไปก็หาเงินเรียนเองอย่าคิดว่าฉันจะเลี้ยงงูเห่าอย่างแกไว้!!📱
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
โทรศัพท์ในมือของฉันแทบจะล่วงลงพื้นเมื่อรู้ว่าคุณท่านไม่ส่งเสียฉันเรียนอีกต่อไปแล้ว
-
สิ่งที่ฉันถูกกล่าวหามันเกินความเป็นจริงไปมากและฉันก็รู้ว่าเป็นฝีมือใคร
-
ลีโอ
ญ่า
-
กอหญ้า
......
-
ลีโอ
ญ่าเธอโอเคไหม
-
กอหญ้า
ทะ ทำยังไงดีลี อึก ฉันจะทำยังไงดี
-
ฉันเอื้อมมือไปจับปลายเสื้อของลีโอแล้วทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง
-
คนตัวสูงพยุงฉันเอาไว้แล้วพาไปนั่งที่โซฟาในห้องโถงกลาง
-
ลีโอ
ญ่า
-
กอหญ้า
คุณท่าน ฮือๆ
-
ลีโอ
เป็นอะไรไปญ่า บอกฉันมาเร็วเข้า
-
กอหญ้า
คุณท่านไม่ส่งฉันเรียนแล้วลี ฮือๆ ฉันจะทำยังไงดี
-
ลีโอ
ญ่า โธ่
-
ลีโอกอดปลอบฉันด้วยความห่วงใย อนาคตเด็กกำพร้าอย่างฉันขึ้นอยู่กับผู้อุปการะเท่านั้น หากท่านไม่ส่งฉันฉันคงต้องออกจากS
-
เพราะค่าเทอมที่นี่โหดมากที่สุด
-
กอหญ้า
ฮือๆ
-
ลีโอ
ใจเย็นๆก่อนนะญ่า
-
กอหญ้า
ฉัน อึก ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดีแล้วลี
-
ลีโอ
เรื่องค่าเทอมไม่ต้องห่วง ฉันจัดการให้
-
กอหญ้า
ไม่ได้นะลี นายจะจ่ายแทนฉันไม่ได้
-
ลีโอ
ทำไมในเมื่อเราเป็นแฟนกัน
-
กอหญ้า
ฮือๆ
-
ลีโอ
อย่าห่วงไปเลยนะ
-
กอหญ้า
ลี
-
ลีโอ
อย่ากลัวว่าเธอจะตัวคนเดียว เธอมีฉันทั้งคนนะ
-
กอหญ้า
อึก
-
ลีโอ
พอแล้วไม่ร้องแล้วนะ
-
กอหญ้า
ท่านเข้าใจผิดฉัน ฉันจะทำยังไงดี
-
ลีโอ
ความจริงเป็นสิ่งไม่ตายหรอกนะ
-
กอหญ้า
ฉันไม่เคยคิดทรยศท่านเลย ไม่เคยเลยจริงๆ
-
ลีโอ
พวกนั้นตาบอดเองโทษเธอไม่ได้
-
ตอนนี้ฉันรู้สึกกังวลใจมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งแคร์และคุณท่านไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดเลย
-
วันต่อมา...
-
กอหญ้า
-
กอหญ้า
ขอโทษนะลีที่ทำให้เดทของเราจบแบบนี้
-
ลีโอ
ฉันไม่เป็นไรหรอก เธอต่างหากล่ะกลับมาแบบนี้ไม่รู้ว่ายัยแคร์จะทำร้ายเธออีกหรือเปล่า
-
กอหญ้า
แคร์คงไม่ทำแล้วแหละ อย่าห่วงเลยนะ
-
ลีโอ
จะไม่ให้ห่วงได้ไงดูที่ริมฝีปากเธอก่อนเถอะ
-
กอหญ้า
.......
-
ลีโอ
ถ้ายัยนั้นไม่ยอมหายบ้าฉันไม่ยอมแน่
-
กอหญ้า
ฉันจะไปเคลียร์กับแคร์เองไม่ต้องห่วงนะ
-
ลีโอ
ตอนเย็นฉันมารับนะ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ฉันกอดตอบลีโอแล้วเดินเข้าไปในหอพักก่อนจะมองหาแคร์ที่ปกติจะอยู่ที่ห้องโถง
-
แคร์
กลับมาแล้วเหรอ
-
กอหญ้า
แคร์
-
ฉันหันไปมองแคร์ที่ถือถุงช็อปปิ้งเข้ามาในหอพักก่อนจะมองฉันด้วยสายตาเย็นชา
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
ฟังฉันหน่อยได้ไหม
-
แคร์
ช่วยถือให้หน่อย
-
กอหญ้า
หืม?
-
แคร์
มันหนัก
-
กอหญ้า
ได้ๆ
-
แคร์
แล้วก็ยกไปที่ห้องฉันด้วย
-
กอหญ้า
........
-
แคร์เดินนำฉันไปที่ห้องแล้วปล่อยให้ฉันถือถุงช็อปปิ้งเกือบสิบถุงขึ้นบันไดตามหล่อนไป
-
แคร์
ตอนเย็นฉันจะไปผับกับยัยแพรช่วยขับรถให้ด้วยนะ
-
กอหญ้า
กับแพร?
-
แคร์
ใช่ ทำไม
-
กอหญ้า
ฉันบอกแล้วไงเรื่องยัยแพร....
-
แคร์
เก็บรองเท้าฉันใส่กล่องด้วย
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์โยนรองเท้าใส่ฉันก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง
-
แคร์
ว่าไงแพร📱
-
กอหญ้า
.........
-
แคร์
มีคนขับรถให้แล้วคืนนี้เต็มที่📱
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
โอเคจ่ะแล้วเจอกันนะ📱
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
.......
-
ฉันเรียกคนตัวเล็กที่เริ่มเดินไปเปิดถุงช็อปปิ้งแล้วหยิบชุดแสนเซ็กซี่ออกมาแล้วเลือกอย่างตั้งใจ
-
กอหญ้า
เรื่องที่เธอพูดฉันไม่ได้ทำนะ
-
แคร์
........
-
กอหญ้า
ทำไมถึงเชื่อคนอย่างแพรมากกว่าฉัน
-
แคร์
ฉันไม่ได้เชื่อแพร
-
กอหญ้า
แล้วทำไม....
-
แคร์
ฉันเชื่อพ่อของฉัน
-
กอหญ้า
แต่เธอก็รู้ว่าฉันเป็นคนยังไง!!
-
ฉันเริ่มขึ้นเสียงเมื่อเห็นว่าแคร์ไม่ยอมเข้าใจในสิ่งที่ฮันต่องการจะอธิบาย
-
แคร์
ใช่!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์
ฉันรู้ว่าเธอเป็นคนยังไง!!
-
กอหญ้า
แล้วทำไม!!
-
แคร์
กอหญ้าที่ฉันรู้จักไม่ใช่กอหญ้าที่มีแฟนแบบนี้!!
-
กอหญ้า
มันไม่เกี่ยวเลยนะแคร์!
-
แคร์
ทำไมจะไม่เกี่ยว!! เธอรู้ตัวไหมว่าตั้งแต่มีลีโอเธอเปลี่ยนไปแค่ไหน!!
-
กอหญ้า
ฉันไม่เคยเปลี่ยน!!
-
แคร์
แต่สำหรับฉันเธอเปลี่ยน!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์ตะคอกใส่ฉันเสียงดังก่อนจะผลักฉันล้มลงไปที่เตียงด้วยแรงแห่งความโมโห
-
แคร์
สิ่งที่คุณพ่อพูดมันตรงกับสิ่งที่ฉันรู้สึก!!
-
กอหญ้า
เธอเชื่อคุณท่านทั้งๆที่ฉันอยู่กับเธอมาทั้งชีวิตเนี่ยนะแคร์!!
-
แคร์
!!!!!
-
กอหญ้า
ฉันเป็นคนเดียวที่อยู่ข้างเธอตลอดและเธอควรรู้ว่าฉันไม่มีวันทรยศเธอ!!
-
แคร์
นี่เธอจะบอกว่าพ่อโกหกงั้นเหรอ!!
-
กอหญ้า
อึก!!
-
แคร์
ท่านเป็นคนชุบเลี้ยงเด็กกำพร้าอย่างเธอขึ้นมานะกอหญ้า!!!
-
กอหญ้า
!!!!!
-
แคร์
!!!!!
-
ฉันชะงักเมื่อได้ยินสิ่งที่แคร์พูดถึงชาติกำเนิดของฉันทั้งๆที่เธอรู้ว่าฉันอ่อนไหวกับเรื่องแบบนี้แค่ไหน
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
.......
-
แคร์หันหลังไม่กล้าสบตาฉัน ความเงียบปกคลุมไปทั้งห้องจนเราสองคนแทบจะไม่ขยับไปไหนได้เพราะความอึดอัด
-
กอหญ้า
ฉันรู้ว่าท่านมีพระคุณ
-
แคร์
........
-
กอหญ้า
ไม่อย่างนั้นเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างฉันคงไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังแบบนี้
-
แคร์
อึก
-
กอหญ้า
และฉันไม่เคยคิดที่จะทำเรื่องอย่างที่เธอว่า
-
แคร์
แต่เธอก็ทำไปแล้ว
-
กอหญ้า
ถ้าเธอเชื่อแบบนั้นฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงแล้ว
-
แคร์
ฉันเชื่อคุณพ่อ
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
ฉันเชื่อท่าน
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
คืนนี้จะไปเที่ยวใช่ไหม
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
จะไปเมื่อไหร่ก็เรียกแล้วกัน
-
ฉันแบกความเจ็บปวดออกมาจากห้องของแคร์แล้วพยายามกลั้นน่ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลออกมา
-
คนอย่างฉันเจียมตัวมาตลอดเรื่องที่จะตีเสมอแคร์ ทั้งๆที่ฉันซื่อสัตย์แต่สิ่งที่ฉันได้กลับมาคือความกดขี่ทุกอย่าง
-
แต่ฉันก็ยอมก้มหน้ารับใช้เพราะสำนึกบุญคุณของพวกท่านเสมอ
-
ฉันไม่คิดเลยว่าทุกคนจะเป็นแบบนี้ไปหมด ความดีที่ทำมาไม่ได้ช่วยให้ทุกคนมองฉันเป็นคนในครอบครัวเลยสักนิด
-
S ผับ
-
กอหญ้า
-
แคร์
ไงแพร
-
แพร
มาช้าจัง
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
อ้าวยัยนี่มาทำไม
-
แคร์
ญ่าจะมารอขับรถให้
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
ก็ดี
-
แคร์
แล้วใครมาบ้าง
-
แพร
เดี๋ยวไปก็รู้เอง
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
อย่ามาห้าม
-
กอหญ้า
ไม่ได้จะห้าม
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
ระวังตัวด้วย
-
แคร์
เธอจะรอในรถจนถึงตีสองหรือไง
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
ขึ้นไปกับฉัน
-
กอหญ้า
......
-
แคร์
ถือกระเป๋าให้ฉันด้วย
-
แคร์โยนกระเป๋าใส่ฉันก่อนจะเดินเข้าไปในผับโดยไม่สนใจฉันอีก
-
แพร
ถือให้ฉันด้วย
-
กอหญ้า
!!!
-
แพรโยนกระเป๋าใส่ฉันอีกคนก่อนจะยืนกอดอกมองฉันด้วยสายตาหยิ่งผยอง
-
แพร
อี คน ใช้
-
กอหญ้า
อี ดอก
-
แพร
!!!!!
-
พลึก!!
-
ฉันเทของในกระเป๋าของยัยแพรแล้วปากระเป๋าแบรนด์เนมราคาแพงใส่หน้าด้านๆของร่างบางตรงหน้าอย่างแรง
-
กอหญ้า
......
-
แพร
กรี๊ด!!! อีญ่า!!
-
กอหญ้า
เข้ามา!!
-
แพร
!!!!
-
กอหญ้า
กูจะตบให้หน้าแหกเลย
-
แพร
รู้ไหมว่ากระเป๋าใบนี้ราคาเท่าไหร่!!!
-
กอหญ้า
ก็คงแพงกว่าสันดานของคนอย่างหล่อน
-
แพร
กรี๊ด!!
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
อีเวร!! อีคนใช้!!
-
ฉันยกนิ้วกลางให้ยัยแพรก่อนจะถือกระเป๋าแคร์เข้าไปในผับก่อนจะตรงไปห้องวีไอพีที่แคร์นัดเพื่อนๆเอาไว้
-
คีย์
อ้าว
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์
.......
-
ฉันมองคีย์ที่นั่งข้างแคร์ด้วยความตกใจ นี่สินะยัยแพรถึงได้นัดแคร์มา!!
-
คีย์
ทำไมชวนกอหญ้ามาด้วย
-
แคร์
เค้ามาขับรถให้ฉัน
-
คีย์
เซ็งว่ะ
-
ภูผา
ไม่หนุกเลย
-
กอหญ้า
พวกนายคิดว่าฉันมาแล้วจะทำเรื่องสารเลวไม่ได้ใช่ไหม
-
คีย์
.......
-
ภูผา
.......
-
กอหญ้า
ขอบอกไว้ก่อนนะว่า....
-
ขุนทัพ
บอกว่าอะไร
-
กอหญ้า
!!!!!
-
ฉันรีบถอยห่างเมื่ออยู่ๆขุนทัพก็กระซิบที่ข้างหูของฉัน
-
แคร์
แพรไปไหน
-
กอหญ้า
ห้องน้ำมั้ง
-
แคร์
.......
-
คีย์
อยากดื่มอะไรไหม
-
แคร์
อะไรก็ได้
-
คีย์
เธอใช้น้ำหอมอะไร
-
แคร์
.......
-
คีย์
ฉันชอบนะมันหอมดี
-
คีย์ก้มลงไปใกล้แคร์แล้วทำท่าสูดกลิ่นแสดงความต้องการในตัวแคร์เป็นอย่างมาก
-
แคร์
หอมเหรอ
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
แคร์
คราวหลังจะบอกแบรนด์แล้วกันนะ
-
คีย์
ได้สิ
-
กอหญ้า
แคร์!!
-
แคร์
!!!!
-
ฉันเริ่มห่วงเมื่อเห็นว่าแคร์เล่นด้วยกับคีย์โดยไม่กลัวเลยสักนิด
-
กอหญ้า
มานี่เลย!!
-
แคร์
นี่!!
-
ฉันดึงแคร์ออกมาจากห้องเพราะไม่โอเคที่เห็นว่าแคร์ทำตัวเข้าหาสิ่งอันตรายอย่างคีย์
-
กอหญ้า
หึ
-
แคร์
ปล่อยนะ!!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์ปัดมือฉันทิ้งแล้วมองฉันด้วยความไม่พอใจ
-
แคร์
มีสิทธิ์อะไรมาห้ามฉัน
-
กอหญ้า
เธอก็รู้ว่าคีย์มันหวังอะไร!!
-
แคร์
แล้วไง!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์
ฉันจำเป็นต้องฟังคำสั่งจากคนใช้อย่างเธอด้วยเหรอ!!
-
กอหญ้า
อึก!!!!!
-
ฉันมองแคร์ที่ยืนกอดอกทำสีหน้าไม่พอใจฉันแล้วเอ่ยคำว่า “คนใช้” ออกมาอย่างไม่สนใจความรู้สึกของฉัน
-
แคร์
อย่าเสนอหน้ามาสั่งฉัน!!
-
กอหญ้า
แคร์!!
-
แคร์
ฉันทนมามากแล้วนะกอหญ้า!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์
อยากทำตัวเสมอฉันนักใช่ไหม
-
กอหญ้า
พูดอะไรของเธอ
-
แคร์
ใช่สิ
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
เธอมันทำอะไรก็ดีไปซะทุกอย่างนี่ ทั้งการเรียน หน้าตาและแฟน ถ้าอยากเด่นกว่าฉันก็เชิญตามสบาย!!
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
แค่นี้ยังข่มฉันไม่พองั้นเหรอ!!
-
กอหญ้า
นี่เธอคิดแบบนี้งั้นเหรอ
-
แคร์
ใช่
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
อย่าทำตัวมาสั่งฉัน
-
แคร์เดินเข้าไปในห้องโดยไม่สนคำพูดทำร้ายจิตใจของแคร์ทำให้ฉันชาไปทั้งตัวจนเดินไปไหนไม่ได้
-
ขุนทัพ
ญ่า
-
กอหญ้า
อึก
-
ขุนทัพ
โอเคไหม
-
ขุนทัพเดินเข้ามาพยุงตัวฉันที่ขาไม่มีแรงก่อนจะผลักไปติดที่ฝาผนังเบาๆ
-
กอหญ้า
ฉัน...ไม่เป็นไร
-
ขุนทัพ
เป็นอะไรไป
-
กอหญ้า
เปล่า
-
ขุนทัพ
ให้ฉันพากลับไหม
-
กอหญ้า
ไม่เป็นไร ฉันต้องขับรถให้แคร์
-
ขุนทัพ
.......
-
กอหญ้า
ปล่อยฉันได้แล้ว
-
ขุนทัพ
......
-
กอหญ้า
ขุนทัพ
-
ขุนทัพ
ถ้าบอกว่าไม่อยากปล่อย ฉันจะดูแย่มากไหม
-
กอหญ้า
.......
-
ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองขุนทัพแล้วสบนัยน์ตาดำสนิทของคนตัวสูงที่เริ่มกำแขนฉันแน่นแล้วมองฉันอย่างจริงจัง
-
ลีโอ
ญ่า!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
ฉันหันไปมองลีโอที่เรียกฉันเสียงดังพร้อมกับมองฉันกับขุนทัพสลับกันไปมา
-
และฉันรู้สึกได้ถึงความโมโหของคนตัวสูงอย่างมาก...นี่มันวันโลกาวินาศชัดๆ!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป...🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น