ศึกชิงเข็มกลัด (1)
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
อึก
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
ไปให้พ้น!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
แคร์ตะคอกใส่ฉันแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมหัวตัวเองเอาไว้
-
แคร์
.........
-
กอหญ้า
ฉันเป็นห่วงนะ
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
พ่อคงบอกให้เธอมาพูดล่ะสิ
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
ยังไงฉันก็ไม่ยอมยกที่ให้คุณพ่อ
-
กอหญ้า
ฉันรู้
-
แคร์
ถ้าเธอพูดเรื่องนี้อย่ามาคุยกับฉันอีกเลย
-
กอหญ้า
ฉันไม่มีวันทำแบบนั้นหรอกแคร์
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
ฉันรู้ว่าเธอรักที่นั้นแค่ไหน
-
แคร์
แต่คุณพ่อไม่เข้าใจ
-
กอหญ้า
อย่าน้อยใจท่านไปเลยนะแคร์ ท่านคงมีเหตุผลที่จะทำแบบนั้น
-
แคร์
เหตุผลอะไร คุณพ่อมีที่ดินเป็นร้อยๆแห่งกะอีแค่สร้างรีสอร์ตจะหาที่ไหนก็ได้
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
ฉันไม่ยอมหรอก ที่นั้นเป็นบ้านคุณปู่ เป็นที่ที่ฉันเก็บความทรงจำหลายๆอย่างเกี่ยวกับท่านเอาไว้
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์
คุณพ่อคิดอะไรอยู่กันเนี่ย
-
ฉันรู้เหตุผลนะว่าทำไมคุณท่านถึงขอที่ดินตรงนั้น เพราะท่านทั้งสองติดพนันมากและคงอยากได้ที่ดินทำเลทองแบบนั้นไปเสนอขายเพื่อแลกเปลี่ยนเงินที่ใช้เล่นการพนัน
-
กอหญ้า
พอแล้วรีบไปอาบน้ำแล้วไปหาหมอกัน
-
แคร์
ไม่ไป
-
กอหญ้า
ไม่ได้นะแคร์
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
ร่างกายเธอจะไม่ไหวเอานะ
-
แคร์
บอกว่าไม่ไปไง
-
กอหญ้า
.......
-
แคร์
รีบๆออกไปได้แล้วฉันจะนอน
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ฉันเดินออกมาจากห้องเพราะไม่อยากขัดใจอคร์อีก คำขู่ของคุณท่านทำให้ฉันรู้ว่าหากฉันทำตามแคร์ต้องไม่พอใจมากแน่ๆ
-
ฉันยอมลำบากดีกว่าที่แคร์จะเกลียดฉันไปด้วย
-
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา...
-
เวลา 07:00 น.
-
แคร์
.......
-
กอหญ้า
อันนี้กล่องข้าวของแคร์นะ
-
แคร์
อื้ม
-
กอหญ้า
นี่เลิกทำหน้าแบบนี้ได้ไหม
-
แคร์
คุณพ่อโทรหาเธอไหมญ่า
-
กอหญ้า
ไม่เลย
-
แคร์
เฮ้อออ
-
ฉันมองแคร์ที่นั่งมองกล่องข้าวตรงหน้าด้วยสีหน้าเคร้า ตั้งแต่วันนั้นคุณท่านทั้งสองก็ไม่โทรหาแคร์หรือว่าฉันอีกเลย
-
เห็นว่าไปดูไบแล้วก็หายไปเลยตั้งแต่วันนั้น แคร์ที่รอคุยกับพวกท่านเลยนอยแบบนี้เกือบอาทิตย์แล้ว
-
กอหญ้า
ไปเรียนไหวไหมเนี่ย
-
แคร์
.......
-
ใบหม่อน
ญ่าๆ
-
กอหญ้า
อ้าวหม่อน ยังไม่ไปเรียนเหรอ
-
แคร์
......
-
ใบหม่อน
วันนี้เค้างดกิจกรรมการเรียน
-
กอหญ้า
หะ?
-
ใบหม่อน
เตรียมตัวชิงเข็มกลัดไง
-
แคร์
เธอจะชิงเหรอใบหม่อน
-
ใบหม่อน
แน่นอนสิ หอพักหญิงเราต้องชนะ
-
แคร์
จะเอาอะไรไปสู้พวกนั้น
-
ใบหม่อน
อย่ามายอมแพ้นะแคร์ บอกไว้ก่อนว่าถ้าไอ้คีย์ชนะมันจะเล่นงานเธอแน่
-
แคร์
!!!!!
-
ใบหม่อน
เธอคือสิ่งเดียวที่มันต้องการยิ่งกว่าเข็มกลัด
-
แคร์
บ้าบอ
-
ใบหม่อน
แต่มันกำลังจะเกิดขึ้น ถ้าไม่อยากตกเป็นคนได้คนซาดิสม์แบบนั้นก็รีบช่วยฉัน
-
แคร์
เฮ้อออ
-
ใบหม่อน
เราต้องร่วมมือกัน ถ้าฉันได้เข็มกลัดฉันต้องมีอำนาจแน่ๆ
-
กอหญ้า
แล้วยังไงต่อตอนนี้คือเราไม่มีเรียนแล้วงั้นเหรอ
-
ใบหม่อน
ใช่ พวกมันเงียบไปแบบนี้คงคิดจะทำอะไรบ้างอย่างแน่ๆ
-
แคร์
เธออะคิดมาก
-
ใบหม่อน
คิดมากอะไร เค้าเตรียมชิงเข็มกลัดกันทั้งมหาวิทยาลัย
-
กอหญ้า
ถึงขนาดหยุดกิจกรรมการเรียนแบบนี้คงจริงจังน่าดูแน่ๆ
-
ใบหม่อน
เริ่มชิงตั้งแต่หนึ่งทุ่ม เราจะเริ่มค้นหาหกโมงเย็น
-
กอหญ้า
แบบนั้นก็ผิดกติกาสิเราเริ่มก่อนแบบนั้น
-
ใบหม่อน
ไม่ได้มีใครบอกนี่ว่าเล่นตามกติกา
-
กอหญ้า
!!!!
-
ใบหม่อน
หึหึหึ
-
ใบหม่อนยิ้มแล้วเดินขึ้นไปที่ชั้นสอง ดูเหมือนว่าใบหม่อนจะจริงจังเอามากๆ เพราะเข็มกลัดมนตรานั้นมีอภิสิทธิ์มากมายเมื่อได้มาครอบครอง
-
เวลา 18:00 น.
-
แคร์
พร้อมขนาดไหนเนี่ย
-
ฉันมองใบหม่อนที่ใส่ชุดวอมแบบเคลื่อนไหวสะดวกพร้อมกับไม้เบสบอลในมือเพื่อเตรียมชิงเข็มกลัด
-
ใบหม่อน
เข็มกลัดต้องอยู่ห้องคุณเจมส์แน่ๆ
-
แคร์
เดี๋ยวๆหม่อน
-
ใบหม่อน
อะไร
-
แคร์
มันไม่รุนแรงไปหน่อยเหรอเธอจะเอาไม้เบสบอลไปทำไม
-
ใบหม่อน
ก็เผื่อได้ใช้
-
แคร์
เราเริ่มก่อนแบบนี้ก็โกงมาแล้วนะ
-
ใบหม่อน
นี่แคร์ เธอจะกลัวอะไรหนักหนาหะ
-
แคร์
ฉันแค่ไม่อยากให้มันรุนแรง
-
กอหญ้า
ไปเถอะ พวกนั้นเองก็รุนแรงไม่ต่างกัน
-
ใบหม่อน
ปะ
-
ฉันเดินไปที่ลานจอดรถเพื่อมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานคุณเจมส์
-
กอหญ้า
ชู่ววว
-
แคร์
.......
-
ใบหม่อน
.......
-
อธิการบดี เจมส์
เฮ้!! เข้ามาทำไม
-
ใบหม่อน
หนูมาขอเหรียญ
-
อธิการบดี เจมส์
ง่ายๆเลยงั้นเหรอ นี่มันยังไม่ถึงเวลาชิงเลยนะ
-
คุณเจมส์เอนหลังลงที่เบาะนั่งแล้วยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์ ให้ตายสิสาบานว่านี่คือเจ้าของโรงเรียน สายตาชั่วร้ายมาก
-
ใบหม่อน
เข็มกลัดอยู่ไหน
-
คีย์
กูคิดไว้แล้วว่ามึงต้องมาก่อน
-
ใบหม่อน
!!!!
-
กอหญ้า
!!!!!
-
ภูผา
หึหึหึ
-
ฉันรีบดึงแคร์เข้าไปหลบที่ด้านหลังเพราะคีย์กับภูผาเดินออกมาจากห้องรับรองข้างๆเหมือนกำลังรอเรามา
-
ใบหม่อน
มึง!!
-
คีย์
คิดจะชิงง่ายๆเหรอ? มึงก็ยังเป็นมึงอยู่วันยังค่ำ
-
คีย์ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาใบหม่อนก่อนจะมองหาเข็มกลัดไปทั่วห้อง
-
ใบหม่อน
ลุงเจมส์
-
อธิการบดี เจมส์
.......
-
ใบหม่อน
บอกมาว่าเข็มกลัดอยู่ไหน
-
อธิการบดี เจมส์
ของแบบนี้ต้องหานะหลานรัก
-
แคร์
หม่อน
-
กอหญ้า
......
-
ใบหม่อน
หืม?
-
แคร์
ที่อกคุณเจมส์
-
ใบหม่อน
!!!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
ฉันหันไปมองตามที่แคร์กระซิบและก็เห็นว่าที่หน้าอกเสื้อสูทของคุณเจมส์มีเข็มกลัดรูปมงกุฎติดอยู่
-
คีย์
ไอ้ภู!! รีบหาเลยมึง
-
ภูผา
ได้!!
-
คีย์กับภูผาที่ไม่ทันได้สังเกตรีบวิ่งหาทั่วห้องโดยไม่ได้มองว่าคุณเจมส์กำลังยิ้มสะใจอยู่
-
ใบหม่อน
ลุงคะ
-
อธิการบดี เจมส์
ว่าไงหลาน
-
ใบหม่อน
เอามา
-
อธิการบดี เจมส์
!!!!
-
ใบหม่อน
ญ่าจับไว้!!
-
อธิการบดี เจมส์
เฮ้!!
-
ฉันรีบล็อคแขนคุณเจมส์เอาไว้แล้วให้ใบหม่อนแกะเอาเข็มกลัดออกแล้วนำไปติดที่เสื้อของตัวเอง
-
ใบหม่อน
หึหึหึ
-
อธิการบดี เจมส์
เอาคืน...อ๊ากก!!
-
พลึก!!
-
กอหญ้า
หม่อน!!
-
แคร์
!!!!
-
ฉันตกใจที่อยู่ๆใบหม่อนก็ถีบคุณเจมส์จนตกเก้าอี้แล้วรีบดึงแขนฉันกับแคร์ไปที่หน้าประตู
-
คีย์
จะไปไหน!!!
-
แคร์
กรี๊ด!!
-
ใบหม่อน
ไอ้คีย์!!
-
คีย์ที่คว้าตัวแคร์ได้รีบอุ้มเธอเอาไว้แล้วผลักใบหม่อนออกห่าง
-
กอหญ้า
ปล่อยแคร์นะ!!
-
คีย์
เอาเข็มกลัดมา!!
-
ใบหม่อน
ไม่!!
-
คีย์
เวลาถึงเที่ยงคืนมึงต้านพวกกูไม่อยู่หรอกหม่อน รีบคืนเข็มกลัดให้กูซะถ้าไม่อยากหนีไปทั้งคืน!!!
-
ใบหม่อน
ไอ้เวร!!
-
ผัวะ!!
-
คีย์
อ๊าก!!
-
ภูผา
จะไปไหน!!
-
กอหญ้า
กรี๊ด!!
-
ใบหม่อนต่อยคีย์ล่วงลงไปที่พื้นก่อนจะดึงแคร์ให้วิ่งตามออกไปแต่ฉันก็โดนภูผาจับตัวเอาไว้เสียก่อน
-
แคร์
ญ่า!!
-
ใบหม่อน
เวรเอ้ย!!
-
ผัวะ!! ผัวะ!!
-
ภูผา
อ๊าก!!
-
คีย์
อะ อีหม่อน!!
-
ใบหม่อน
หุบปาก!!!
-
ผัวะ!!
-
ใบหม่อนรีบดึงฉันให้ออกห่างจากภูผาแล้วรีบวิ่งออกมาจากห้องทันที
-
เต
หม่อน
-
ใบหม่อน
กรี๊ดดดดด!!
-
เตที่รออยู่หน้าห้องทำให้พวกเราตกใจจนหยุดชะงัก
-
คีย์
จับมันไว้!!
-
เต
........
-
ใบหม่อน
ไอ้เต!!
-
เต
โทษว่ะ
-
คีย์
เวร!!!
-
เตรีบคว้าตัวใบหม่อนแล้ววิ่งออกไปจากห้องทำให้ฉันต้องรีบคว้าตัวแคร์หนีไปอีกทาง
-
แคร์
แฮ่กๆ
-
กอหญ้า
ไหวไหม
-
แคร์
ไม่ไหวแล้วญ่า เราแยกกันเถอะ
-
กอหญ้า
ไม่ได้ คีย์มันจ้องเล่นงานเธออยู่นะ
-
แคร์
แต่...
-
คีย์
อยู่นี่เอง
-
กอหญ้า
กรี๊ดดดดด!!
-
แคร์
มะ ไม่!!
-
คีย์
มานี่!!
-
แคร์
ปล่อยฉันนะ!!
-
ฉันรีบวิ่งไปผลักคีย์ที่กอดแคร์เอาไว้แน่นแต่ก็โดนมือหนาดันที่คอของฉันเข้าไปติดที่ฝ่าผนัง
-
คีย์
คิดว่าเธอจะหนีฉันพ้นเหรอ
-
กอหญ้า
อืออ!!
-
แคร์
ปะ ปล่อยนะ!!
-
แพร
แคร์!!
-
แคร์
!!!!
-
กอหญ้า
ช่วยด้วย!!
-
คีย์
หุบปาก!!
-
กอหญ้า
ว้าย!!
-
แคร์
กรี๊ดดดดดดด!!!
-
คีย์ผลักฉันล้มลงไปที่พื้นก่อนจะอุ้มแคร์ขึ้นแล้วหนีหายไปในมุมตึกทันที
-
กอหญ้า
แคร์!!
-
แพร
จะไปไหน
-
กอหญ้า
!!!!
-
แพรรีบเดินมาขว้างทางฉันไม่ให้ตามทั้งสองคนนั้นไปได้
-
นี่คงเป็นแผนการของแกสินะ!!!
-
แพร
ปล่อยให้แคร์มีความสุขกับคีย์ดีกว่า
-
กอหญ้า
อย่ามาเสนอหน้าอีเวร!!!
-
ผัวะ!!
-
แพร
กรี๊ด!!!
-
ฉันต่อยหน้าแพรด้วยความโมโหจนหล่อนล่วงลงไปกับพื้น
-
กอหญ้า
กรี๊ด!!
-
แพร
จะไปไหนไม่ทราบ!!
-
กอหญ้า
อือ!!!
-
ฉีดดดดดดดดด
-
ฉันตกใจที่อยู่ๆแพรก็ฉีดสเปรย์อะไรบางอย่างเข้าหน้าฉัน
-
ทำให้ฉันหมดแรงแล้วล้มลงไปที่พื้น เรี่ยวแรงที่มีมันหายไปหมดจนแทบจะไม่เหลือ
-
อีแพร!! นังคนสกปรก!!
-
แพร
หึหึหึ
-
กอหญ้า
แฮ่กๆ
-
แพร
หลับให้สบายนะญ่า ตื่นมาต้องไปร่วมยินดีกับแคร์ที่ได้เป็นเมียคีย์
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
แพร
เห็นเค้าบอกว่าคีย์มีฉายาว่า ผู้ชายไร้หัวใจ ความปราณีไม่มีอยู่ในตัวมันอยู่แล้ว
-
กอหญ้า
อี...เลว
-
แพร
หึหึหึ
-
กอหญ้า
นะ นังบ้า!!!
-
ฉันรวบรวมแรงทั้งหมดแล้วดันตัวให้ลุกขึ้นนั่ง ใครก็ได้...ช่วยแคร์เพื่อนฉันที!!
-
ลีโอ
ญ่า!!!
-
กอหญ้า
อึก
-
ลีโอ
เกิดอะไรขึ้น!!
-
กอหญ้า
ชะ ช่วย
-
ลีโอ
มานี่ก่อน
-
ลีโอรีบอุ้มฉันออกไปที่ด้านนอกของตึกก่อนจะพาฉันไปนั่งที่รถของเค้า
-
กอหญ้า
ลีโอ
-
ลีโอ
ดื่มน้ำ
-
กอหญ้า
ช่วยแคร์
-
ลีโอ
ว่าไงนะ
-
ลีโอขยับเข้ามาใกล้ฉันแล้วก้มลงฟังเสียงที่แผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน
-
กอหญ้า
ชะ ช่วยแคร์ด้วย
-
ลีโอ
!!!!
-
กอหญ้า
คีย์จับแคร์ไป
-
ลีโอ
อะไรนะ!!
-
กอหญ้า
ชะ ช่วยเค้าที
-
ลีโอ
ฉันจะโทรบอกคนไปช่วย
-
กอหญ้า
ไม่!!
-
ลีโอ
!!!
-
กอหญ้า
ต้องไปตอนนี้!! เดี๋ยวนี้!! แค่กๆ
-
ลีโอ
แล้วเธอเป็นแบบนี้จะให้ฉันทิ้งเธอได้ยังไง
-
กอหญ้า
ได้โปรด!!
-
ลีโอ
!!!!!!
-
กอหญ้า
ถ้านายรักฉันนายต้องไปช่วยแคร์!!
-
ลีโอ
ญ่า!!
-
กอหญ้า
ไปตอนนี้เลย!! ได้โปรดนะลีโอ!!
-
ลีโอ
โธ่เว้ย!!
-
กอหญ้า
ไป!!
-
ลีโอ
ญ่า
-
กอหญ้า
ได้โปรด ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว
-
ลีโอ
ให้ตายสิ งั้นรออยู่นี่ก่อน
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ลีโอ
เวรเอ้ย!!
-
ลีโอรีบดึงผ้าห่มมาห่มให้ฉันก่อนจะรีบวิ่งไปช่วยแคร์อย่างที่ฉันขอร้อง
-
ขอให้ลีโอไปช่วยเพื่อนฉันทันด้วยเถอะ!! ได้โปรด
-
ได้โปรด...อย่าให้แคร์เป็นอะไร
-
ขุนทัพ
เธอนี่มันห่วงคนอื่นมากกว่าตัวเองจริงๆนะ
-
กอหญ้า
!!!!!
-
ฉันหรี่ตามองขุนทัพที่เดินเข้ามาหาฉันก่อนจะเปิดประตูรถ
-
คนตัวสูงก้มลงมาจ้องหน้าฉันพร้อมกับเอื้อมมือมาจับใบหน้าของฉันเอาไว้แล้วก้มลงมาจูบฉันเบาๆ
-
นี่เค้าคิดจะทำอะไร!!
-
ขุนทัพ
ยายัยแพรแรงจริง
-
กอหญ้า
ทะ ทำอะไร
-
ขุนทัพ
ก็ช่วยเธอไง
-
คนตัวสูงอุ้มฉันขึ้นแช้วพาไปที่รถของตัวเองที่จอดอยู่อีกฝั่งของถนน ไม่นะ!! เค้าคิดจะทำอะไรของเค้า ขุนทัพต้องไม่ทำอะไรแบบนี้สิ!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....👸🏻👸🏻👸🏻👸🏻
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น