ทันเวลา 🧙♀️
-
กอหญ้า
-
แพร
คิกๆ
-
แคร์
ญ่า!!
-
กอหญ้า
........
-
ฉันมองแพรที่นั่งขำกับแคร์อย่างสนิทสนม ให้ตายสินี่กลับมาคืนดีกันแล้วงั้นเหรอ
-
แพร
กลับมาแล้วเหรอญ่า
-
กอหญ้า
.....
-
แคร์
ไปแต่งตัวสิฉันเตรียมข้าวกล่องให้แล้ว
-
กอหญ้า
เธอเตรียมเหรอ
-
แคร์
อื้ม
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ฉันเดินขึ้นไปที่ชั้นสองและไม่มองแพรอีก ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมแคร์ถึงต้องไปคบกับยัยผู้หญิงคนนี้ด้วยนะ
-
แคร์
ญ่าจ๋า
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
โกรธเหรอ
-
แคร์ที่เข้ามาในห้องของฉันนั่งลงที่เตียงแล้วถามฉันที่เตียมเสื่อและกล่องใส่ของ
-
กอหญ้า
ไม่นี่
-
แคร์
ฉันแค่ให้แพรช่วยเรื่องเรียนน่ะ
-
กอหญ้า
เธอก็รู้ว่ายัยนั้นมันทำอะไรกับเธอบ้าง
-
แคร์
เธอคิดว่าฉันจะโง่ให้ยัยนั้นหลอกอีกเหรอญ่า
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
แพรจะต้องรับโทษที่บังอาจมาทำฉัน
-
กอหญ้า
เธอจะทำอะไร
-
แคร์
เดี๋ยวก็รู้
-
แคร์ยิ้มก่อนจะเดินมากอดแขนฉันให้ลงไปที่ชั้นล่างและเดินไปหาแพรที่นั่งรออยู่
-
แพร
ไปกันหรือยังแคร์
-
แคร์
เธอช่วยไปยกอาหารในครัวออกมาใส่ท้ายรถหน่อยนะแพร
-
แพร
อะไรนะ?
-
แคร์
ทำไม?
-
แพร
เปล่า
-
แพรเดินไปในครัวตามที่แคร์สั่งคนตัวเล็กยิ้มเมื่อเห็นว่าแพรทำตามที่หล่อนบอก
-
กอหญ้า
ทำอะไรเนี่ย
-
แคร์
ออกไปรอข้างนอกกัน
-
กอหญ้า
อื้ม
-
แคร์ยิ้มแล้วหยิบหมวกสานปีกกว้างขึ้นมาสวมก่อนจะกอดแขนฉันออกไปข้างนอกเพื่อรอแพร
-
แพร
แคร์!! โอ๊ย!!
-
กอหญ้า
!!!!!
-
แคร์
รีบๆยกสิ
-
ฉันมองแพรที่ลากกล่องลังขนาดใหญ่สิงตลอดออกมาจากหอพัก
-
กอหญ้า
แคร์
-
แคร์
อย่าช่วยนะ
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
แฮ่กๆ เอาวางไว้ตรงไหน
-
แคร์
หลังรถไง
-
แพร
ญ่ามาช่วยกันหน่อยสิ
-
แคร์
ญ่าเจ็บแขนน่ะ
-
แพร
........
-
แคร์
แค่นี้ยกให้ฉันไม่ได้เหรอแพร
-
แพร
หึ
-
แพรยกกล่องขึ้นรถตามที่แคร์ต้องการก่อนจะมองฉันด้วยห่างตา
-
แคร์
ขับรถให้ฉันกับญ่านะ
-
แพร
นี่เธอเห็นฉันเป็นคนใช้หรือไง!!
-
แคร์
ทำไม? ญ่าเค้ายังไม่เคยบ่นสักคำเลยนะ
-
แพร
........
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
ก็ได้!!
-
แคร์ยิ้มแล้วดึงฉันเข้าไปนั่งด้านหลังให้แพรขับรถให้ราวกับว่าเธอเป็นคนขับรถไม่ใช่เพื่อน
-
กอหญ้า
-
คีย์
ไงสาวๆ
-
แคร์
......
-
กอหญ้า
.......
-
แพร
พอดีหนุ่มๆเค้าอยากมาแจมด้วยน่ะ
-
ภูผา
มีขอหวานไหม
-
แคร์
มีสิ
-
ภูผา
ให้ยกไปเลยไหม?
-
แพร
ช่วยหน่อยนะ
-
ฉันหันไปมองแคมป์ใหญ่ที่ถูกเตรียมเอาไว้พร้อมเตียงนอนขนาดใหญ่ข้างในพร้อม(เชือดเหยื่อ)นอน นี่แพรคงไม่ล้มเลิกที่จะยกแคร์ให้ภูผาสินะ
-
และคีย์ก็มีท่าทางจะอยากได้แคร์มากๆด้วย ยัยบ้านี่มันน่าตบจริงๆ
-
คีย์
แคร์ไปนั่งรอเลยพวกฉันจัดการเอง
-
แคร์
........
-
แคร์จับมือฉันแน่นแล้วพาเดินเข้าไปข้างในแคมป์ ฉันกำมือเพื่อนเอาไว้แน่นเพราะรู้ว่าเธอกลัวมากขนาดไหน
-
กอหญ้า
ไม่ยักรู้ว่าพวกนายจะมา
-
ภูผา
นั้นสิ ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอจะมา
-
กอหญ้า
........
-
คีย์
นี่ของกินแคร์ทำเองเหรอ
-
คีย์ยกโต๊ะเล็กมาวางๆกลางฟุกปลายเตียงแล้วขยับไปนั่งข้างๆแคร์พร้อมกับมองด้วยสายตาอย่างเป็นมิตร
-
แคร์
แพรบอกเหรอ
-
คีย์
ใช่
-
กอหญ้า
คีย์
-
คีย์
ว่าไง
-
คีย์ตอบรับฉันทั้งๆที่สายตายังจ้องมองแคร์อยู่จนคนตัวเล็กขยับเข้ามาใกล้ฉันแทน
-
ภูผา
ญ่ามาช่วยเตรียมจัดจานหน่อยสิ
-
กอหญ้า
......
-
แคร์
ไปเถอะ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ฉันลุกขึ้นไปหาภูผาแล้วเริ่มช่วยเค้าจัดจานแต่สายตาก็ยังมองแคร์ที่ขยับหนีคีย์อยู่
-
ภูผา
กลัวเหรอ
-
กอหญ้า
!!!!
-
ฉันตกใจที่อยู่ดีๆภูผาก็ก้มลงมากระซิบใกล้หูฉันจบริมฝีปากของเราจะชนกัน
-
ภูผา
หืม?
-
กอหญ้า
ถ้าพวกนายแตะต้องเพื่อนฉัน ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่
-
ภูผา
จะตบฉันอย่างที่ซ้อมยัยแพรวันนั้นเหรอ
-
กอหญ้า
ใช่
-
ภูผา
กลัวจัง
-
กอหญ้า
.........
-
ภูผา
แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆสองคนสู้พวกฉันไม่ได้หรอก
-
กอหญ้า
ภูผา
-
ภูผา
ฉันอยากได้ ไม่ว่าใคนก็ได้อย่ามาห้าม
-
กอหญ้า
........
-
ภูผายิ้มแล้วหยิบจานอาหารไปเสริฟที่โต๊ะก่อนจะเนียนนั่งข้างๆแคร์ประกบช่วยคียที่นั่งอยู่อีกข้าง
-
แพร
ช่างเป็นภาพที่น่ารักจริงๆ
-
กอหญ้า
ที่เลือดกลบปากคราวที่แล้วยังไม่พอใช่ไหม
-
แพร
หึหึหึ สองคนนี้มีอิทธิพลมากนะญ่า ถึงจะเกิดอะไรขึ้นตอนนี้เธอก็เอาผิดเค้าไม่ได้
-
กอหญ้า
........
-
แพร
ถือซะว่าแลกกันการยกของและการที่เธอตบฉันวันนั้นแล้วกันนะ
-
กอหญ้า
นรกคงผลักเธอขึ้นมาเกิดสินะแพรถึงได้เป็นคนต่ำทรามขนาดนี้
-
แพร
อีญ่า!!
-
กอหญ้า
ทำไม...อีแพร
-
แพร
!!!!!
-
ฉันมองยัยแพรอย่างหาเรื่องก่อนจะเดินไปหาแคร์ที่นั่งอึดอัดอยู่ที่ฟุกนุ่ม
-
แคร์
ภูผากับคีย์ช่วยเปลี่ยนไปนั่งอีกฝั่งได้ไหม
-
คีย์
ทำไม
-
แคร์
ฉันจะให้แพรกับญ่ามานั่งข้างๆ
-
แพร
ภูผานั่งเลยเดี๋ยวฉันนั่งข้างญ่าเอง
-
แคร์
ไม่ได้
-
แพร
........
-
แคร์
เธอมานั่งตรงนี้
-
แพร
จ่ะๆ
-
ฉันจ้องหน้าคีย์และมองภูผาสลับกันและดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะไม่กล้าสบตาฉันเมื่อโดนฉันจ้อง พวกสารเลวเอ้ย!! คิดจะหลอกฟันเพื่อนฉันเหรอ ทุเรศจริงๆ
-
คีย์
เรียนคหกรรมสนุกไหม
-
แคร์
ก็ดี
-
คีย์
แล้วทำอาหารอร่อยแบบนี้มีคนชิมหรือยัง
-
กอหญ้า
ฉันไง
-
คีย์
........
-
กอหญ้า
แคร์เค้าไม่สนใจเรื่องแบบนี้หรอก
-
ภูผา
ดูเธอจะรู้ใจแคร์ไปซะทุกเรื่องเลยนะ
-
กอหญ้า
รู้สิ เพราะฉันคือเพื่อนรักแคร์
-
ภูผา
........
-
แคร์
ญ่าหยิบน้ำให้หน่อย
-
แพร
นี่จ่ะแคร์
-
กอหญ้า
ฉันเตรียมมาแล้ว
-
แพร
!!!!
-
ฉันหยิบขวดน้ำในกระเป๋าออกมาแล้วเปิดให้แคร์ดื่มแทนแก้วน้ำที่แพรยื่นให้
-
มุขเดิมๆ ใช้ไม่ได้ผลหรอกนะ
-
ภูผา
.......
-
คีย์
.........
-
เหลือสองคนนี้คงไม่ยอมเลิกราง่ายๆแน่ ดูท่าทางคีย์จะอยากได้แคร์สุดๆ ทำยังไงดี...จะมีอะไรที่มาทำให้ทั้งสองคนหยุดทำเรื่องเลวๆแบบนี้ไหมเนี่ย
-
ภูผา
แคร์ครับ
-
แคร์
คะ
-
ภูผา
มีแฟนหรือยัง
-
แคร์
........
-
กอหญ้า
.......
-
ภูผา
แต่เท่าที่ฟังมายังไม่มีใช่ไหม
-
แคร์
ค่ะ
-
คีย์
ฉันก็ไม่มีแฟนนะ
-
แคร์
แต่ฉันไม่ชอบพวกนาย
-
ภูผา
!!!!!
-
คีย์
!!!!!
-
แคร์
ฉันไม่ชอบผู้ชายมีกล้าม
-
ภูผา
ฉันลดน้ำหนักให้ได้
-
คีย์
.......
-
แคร์
คิกๆ ตลกจังเลยนะพวกนายเนี่ย
-
คีย์
มาเล่นเกมส์กัน
-
กอหญ้า
........
-
คีย์
เกมส์จ้องตา
-
แคร์
........
-
กอหญ้า
........
-
คีย์
ใครแพ้คนนั้นต้องทำตามที่สั่ง
-
แคร์
ได้สิ
-
กอหญ้า
แคร์
-
ภูผา
อะไรกันญ่า แค่เกมส์น่า
-
คีย์
เริ่มจากฉันกับแคร์
-
แคร์
ได้สิ
-
ฉันรีบกดโทรศัพท์หาใครบ้างคนมาหยุดพวกหื่นกามสองคนนี้และคนที่ฉันคิดออกตอนนี้ก็คือ....
-
คีย์
นั่งนี่
-
คีย์ขึ้นไปนั่งที่เตียงแล้วจับมือแคร์ให้ลุกขึ้นไปนั่งประจันหน้าเค้าตรงๆ พวกเราที่นั่งอยู่ข้างล่างต่างจ้องมองทั้งสองคนอยู่
-
แคร์
ว้าย!!
-
กอหญ้า
!!!!!!
-
คีย์ดึงแขนแคร์เข้าไปนั่งคร่อมตัวเค้าเอาไว้พร้อมกับกอดเอวหล่อนไม่ให้ขยับหนี
-
ภูผา
อย่าน่าญ่า
-
กอหญ้า
ปล่อยฉัน
-
ภูผา
เธอคงไม่อยากสู้พวกเราหรอกนะ
-
ฉันพยายามดึงมือออกจากมือของภูผาที่ไม่ให้ฉันไปช่วยแคร์ได้
-
คีย์
เริ่มได้หรือยัง
-
แคร์
หึ นายนี่มันฉวยโอกาสจริงๆ
-
คีย์
แล้วไม่ชอบเหรอ
-
แคร์
ไม่ชอบ
-
คีย์
แต่หัวใจเธอเต้นแรงมากเลยนะ
-
คีย์ยิ้มพอใจที่เห็นว่าทำให้แคร์หัวใจเต้นแรงได้ ฉันว่าไม่ใช่เพราะตื่นเต้นแต่เพราะกลัวต่างหาก
-
กอหญ้า
คีย์
-
แพร
อย่าขัดเกมส์สิญ่า
-
กอหญ้า
!!!
-
คีย์
เริ่มนะ
-
ภูผา
จับเวลา
-
แคร์
ว้าย!!
-
กอหญ้า
แคร์!!!
-
คีย์กดตัวแคร์ลงไปที่เตียงแล้วจ้องหล่อนจนใบหน้าแทบจะติดกันและคนเจ้าเล่ห์ก็ค่อยๆก้มหน้าลงไปจะจูบแคร์
-
แคร์
ปล่อยนะ!!
-
คีย์
หึหึหึ
-
คีย์ยิ้มเมื่อแคร์เบือนหน้าหลบริมฝีปากของคีย์ที่เกือบจะจูบริมฝีปากของเธอสร้างความพอใจให้คนตัวสูงเป็นอย่างมาก
-
ภูผา
ไอ้คีย์ชนะ
-
คีย์
เธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง
-
แคร์
ก็ปล่อยฉันก่อนสิ
-
คีย์
ไม่ต้องหรอก
-
แคร์
!!!
-
คีย์
เพราะสิ่งที่ฉันขอก็อยู่ในท่านี่แหละ
-
แคร์
อือ!!
-
กอหญ้า
หยุดนะ!!!
-
แคร์พยายามดันแผงอกกว้างของคีย์ไม่ให้ก้มลงมาจูบหล่อนได้ ให้ตายสิ!! รีบมาได้ไหม!!
-
ใบหม่อน
ว้าวววววว
-
คีย์
เฮือก!!!
-
ภูผา
!!!!!!!!!!
-
ใบหม่อน
น่าสนุกจัง
-
กอหญ้า
บะ ใบหม่อน!!
-
ฉันผลักภูผาที่ตกใจอยู่นั้นแล้วรีบวิ่งเข้าไปกอดแขนใบหม่อนนางฟ้าที่สามารถปราบพวกเลวนี่ได้
-
แพร
มะ หม่อน
-
ใบหม่อน
เล่นอะไรกันน่ะ เล่นด้วยสิ
-
คีย์
มึงมาทำไม
-
ใบหม่อน
ทำไมกูจะมาไม่ได้
-
พลึก!!
-
คีย์
อ๊ากก
-
คนตัวเล็กกระโดดขึ้นเตียงแล้วถีบไหล่คีย์สุดแรงจนคนตัวสูงที่คร่อมแคร์อยู่ล้มลงไปข้างๆ แคร์จึงรีบวิ่งมาหาฉันทันที
-
ภูผา
!!!!!
-
ใบหม่อน
เล่นจ้องตาใช่ไหม มึงมานี่
-
คีย์
โอ๊ยๆๆๆ อีหม่อนอีเวร!!
-
ใบหม่อนดึงหูคีย์ให้ลุกขึ้นนั่งประจันหน้าหล่อน เมื่อใบหม่อนมาฉันจึงกล้าที่จะพาแคร์ไปนั่งประจำที่และคอยกับไม่ให้ภูผาเข้าใกล้แคร์อีก
-
ใบหม่อน
จ้องตากู!!
-
คีย์
โอ๊ยๆๆ
-
ใบหม่อนตบหัวเพื่อนรักไปแบบไม่หยุดจนคีย์ล้มลงนอนกุมหัวอยู่บนเตียงนอนด้วยความพ่ายแพ้
-
ใบหม่อน
มึงแพ้แล้ว
-
ภูผา
.......
-
ใบหม่อน
มึงขึ้นมา
-
ภูผา
กูเล่นไปแล้ว
-
ใบหม่อน
เหรอ?
-
ภูผา
โอ๊ยๆๆๆ
-
ใบหม่อนจิกผมของภูผาให้ขึ้นไปที่เตียงแล้วก้มลงจ้องหน้าเขาแต่ก็โดนคนตัวสูงผลักให้ห่าง
-
ใบหม่อน
หึหึ
-
ภูผา
อีแม่มด!!
-
คีย์
ทำไมมึงไม่บอกกูว่าอีหม่อนรู้จักกับญ่า
-
ภูผา
กูก็ไม่รู้
-
ใบหม่อน
งั้นก็จำใส่หัวไว้พวกเวร
-
ภูผา
อี.....
-
ใบหม่อน
อะไร!!
-
ภูผา
ไอ้คีย์เทไวน์ให้ท่านแม่สิ
-
คีย์
เวรเอ้ยยย
-
ใบหม่อนยิ้มแล้วใช้เท้าเขี่ยภูผาให้ไปนั่งอีกฝั่งก่อนที่ใบหม่อนจะนั่งข้างๆฉัน
-
ทั้งคีย์และภูผาต่างเดินไปนั่งอีกฝั่งให้ไกลจากใบหม่อนพร้อมกับทำหน้าไม่พอใจใส่ฉัน
-
ใบหม่อน
มึงมองค้อนใส่เพื่อนกูทำไม
-
ภูผา
เปล่า!!
-
คีย์
เปล่า!!
-
แคร์
ชื่อใบหม่อนเหรอ
-
ใบหม่อน
ยินดีที่ได้รู้จักนะ
-
แคร์
อื้ม
-
กอหญ้า
รู้จักกันไว้ก็ดีแล้ว ใบหม่อนอยู่หอเดียวกับเรา
-
แคร์
ดีเลย ว่างๆไปช็อปปิ้งกันนะ
-
ใบหม่อน
นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีชีวิตรอดอยู่จนถึงทุกวันนี้
-
แคร์
คิกๆ
-
แพร
.........
-
ใบหม่อน
ไม่คิดเลยนะว่าแพรก็จะมาด้วย
-
แพร
ฉันเป็นเพื่อนแคร์
-
ใบหม่อน
เธอมีเพื่อนด้วยเหรอ?
-
แพร
!!!!
-
แคร์
ทำไมเหรอ
-
ใบหม่อน
ก็....
-
แพร
อาหารจะเย็นหมดแล้ว รีบๆทานกันนะ
-
กอหญ้า
........
-
แคร์
.......
-
ฉันจ้องหน้าแพรด้วยความไม่พอใจ ดีนะที่ใบหม่อนมาทันไม่อย่างนั้นฉันกับแคร์ต้องแย่แน่ๆ
-
แบบนี้แหละ พวกคีย์คงไม่กล้าทำอะไรอรกแล้วตราบใดที่มีใบหม่อนอยู่แต่ยัยแพร...ฉันคิดบัญชีแน่
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🧙♀️🧙♀️🧙♀️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น