ตามตัว ⛅️
-
Story: TAWON ☀️
-
ตะวัน
อึก
-
ผมมองรถตู้ของบ้านวีนัสขับออกไปจากโรงพยาบาลด้วยความเจ็บปวด
-
วีนัสต้องเจ็บปวดเพราะผมครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบสิ้น ที่เกิดอันตรายมากมายแบบนี้มันก็เพราะผมทั้งนั้น
-
ญาดา
อ้าว นัสกลับไปแล้วเหรอ
-
ตะวัน
บอกแล้วไงว่าไม่อยากอยู่กันสองคน
-
ญาดา
เฮ้อออ แล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจกัน
-
ตะวัน
ยังไม่ใช่ตอนนี้หรอก
-
ญาดา
ตะวัน
-
ตะวัน
ขอร้องนะ อย่าพึ่งให้ตะวันอยู่กับนัสตอนนี้เลย
-
ช้องนาง
ข้าวต้มมาแล้ว
-
เภตรา
ไหนญาดาบอกว่านัสมาไง
-
ผมหันไปมองช้องนางกับเภตราที่พึ้งออกไปซื้อของกลับมาแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา
-
ช้องนาง
นั้นดิ ไม่น่าออกไปซื้อของเลยกู
-
ตะวัน
มึงก็ไปหาเค้าที่บ้านสิ
-
ช้องนาง
จะให้กูส่งข่าวให้อะดิ
-
ตะวัน
เฮ้อ
-
เภตรา
ไว้รอแผนการสำเร็จค่อยไปง้อ
-
ตะวัน
อื้ม
-
นั้นสินะ...ถึงจะจับคนร้ายได้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่าวีนัสจะให้อภัยผมหรือเปล่า
-
. . . . .
-
หนึ่งอาทิตย์ที่แล้ว
-
ตะวัน
นัส!!!
-
ท่านหญิงลักษณ์
ตะวันลูก!!
-
ตะวัน
นัส นัส!!
-
ผมมองไปรอบๆห้องทันทีที่รู้สึกตัว ผมขับรถชน!! โดยที่มีวีนัสนั่งอยู่ข้างๆ
-
ท่านชายรพี
นัสอยู่อีกห้องแกอย่าพึ่งขยับได้ไหม
-
ท่านหญิงลักษณ์
ลูกหัวแตกนะตะวัน หมอไม่ให้ขยับตัวมาก
-
ตะวัน
บอกผมหน่อยครับว่านัสไม่เป็นไร
-
ท่านหญิงลักษณ์
หนูนัสไม่เป็นไรลูก แต่ยังไม่รู้สึกตัว
-
ตะวัน
!!!!!!
-
ท่านหญิงลักษณ์
นัสร่างกายอ่อนเพลียหมอเลยให้ยานอนหลับ
-
ตะวัน
.......
-
ท่านชายรพี
อย่าห่วงไปเลย นัสไม่เป็นไรแล้ว
-
ดิน
ตื่นแล้วเหรอมึง
-
วายุ
เฮ้อออ
-
เพื่อนรักทั้งสองคนเดินเข้ามาในห้องแล้วทำหน้าโล่งใจที่เห็นว่าผมฟื้นแล้ว
-
ตะวัน
มึงไปดูนัสมาหรือยัง
-
วายุ
วิดูอยู่ ทุกอย่างเรียบร้อยดี
-
ตะวัน
เฮ้อออ
-
ผมเอนหลังลงที่เตียงด้วยความโล่งใจ วีนัสไม่เป็นอะไรมากผมก็ดีใจไปครึ่งหนึ่งแล้ว
-
ท่านชายรพี
พ่อกับแม่จะไปดูหนูนัสก่อนนะ ลูกอยู่กับเพื่อนๆไปก่อน
-
ตะวัน
ครับ
-
พ่อกับแม่เดินออกจากห้องไปแล้วปล่อยให้ผมอยู่กับเพื่อนๆ
-
ดิน
คงหายซ่าไปอีกนาน
-
วายุ
มึงไม่โกรธนัสแล้วเหรอวะ
-
ดิน
โกรธสิวะ ทำกูนอนในคุกตั้งคืนหนึ่งเต็มๆ
-
ตะวัน
มึงไปทำเพื่อนรักเค้าก่อน
-
ดิน
เออๆ กูมันชั่วกูมันเลวนี่
-
วายุ
รู้ตัว
-
ดิน
เข้าเรื่องมึงดีกว่าไอ้เวรตะวัน
-
ตะวัน
อะไร
-
ดิน
คนที่ทำร้ายมึงน่ะจะเอายังไง
-
วายุ
กูว่ามันไม่ได้อยากทำร้ายมึงหรอก
-
ตะวัน
........
-
วายุ
มันอยากทำนัสมากกว่า
-
ดิน
คงไปเหยียบตีนใครเข้าแหละ อาจจะนอนกับเมียมาเฟียแล้วผัวเค้ามาแก้แค้น
-
วายุ
กูว่าไม่ใช่
-
ตะวัน
.......
-
วายุ
เหมือนอยากให้นัสตายแล้วจะได้เริ่มต้นใหม่กับมึง
-
ตะวัน
มึงก็คิดแบบนั้นใช่ไหม
-
วายุ
เออ
-
ตะวัน
กูต้องทำยังไงดีวะ
-
วายุ
มึงต้องเลิกกับนัส
-
ตะวัน
!!!!!
-
วายุ
ถ้าไม่เลิกมันก็ไม่ออกมา
-
หัวใจของผมมันชาวาบเหมือนหล่นไปกับพื้น ทางเดียวที่จะกันวีนัสออกจากอันตรายและล่อให้คนร้ายออกมาจากเงามืด
-
มีแค่ทางนี้ทางเดียวเท่านั้น
-
คือเราต้องเลิกกัน....
-
ปัจจุบัน....
-
เธียร์เตอร์
นี่เป็นรถที่คนร้ายใช้ในวันเกิดเหตุ เราเจอมันอยู่ใต้อ่างเก็บน้ำในเขื่อนใกล้ๆ
-
เอริ
แล้วนี่ก็มือปืนที่ลอบยิงมึงกับนัส ตำรวจพบเป็นศพในห้องพักมันกินยาตายน่ะ
-
ตะวัน
เวรเอ้ย!!
-
ผมทุบโต๊ะด้วยความหงุดหงิดนี่ก็หนึ่งอาทิตย์เต็มแล้วที่เราหาตัวคนร้ายแต่มันก็ก้าวนำพวกเราตลอด
-
พวกลูกน้องที่จ้างมาก็ถูกฆ่าทิ้งหมดเหมือนตอนนั้นไม่มีผิด
-
เภตรา
ใจเย็นๆก่อน เรายังมีทางนะ
-
ตะวัน
ทางไหนอีกวะ
-
เภตรา
นี่ไง
-
ตะวัน
.......
-
ผมมองกล้องวงจรปิดที่มือปืนขับไปประชิดเหมือนกำลังรับงานกับใครบางคนในรถสปอร์ตหรู
-
ช้องนาง
เจ้าของรถต้องเป็นคนจ้างแน่นอน
-
ตะวัน
บอกไอ้ดิสสืบหารถคันนี้ให้หน่อย
-
วายุ
ไปมาแล้ว
-
ตะวัน
ได้ไหมว่าใคร
-
วายุ
นี่ไงเจ้าของ
-
ตะวัน
!!!!!!!
-
ผมมองภาพตรงหน้าแล้วตกใจในสิ่งที่เห็น
-
นี่ผมมองข้ามผู้หญิงคนนี้ไปได้ยังไงกันนะ
-
เธอวนเวียนอยู่รอบๆตัวผมมาตลอด ทำไมผมกลับไม่สงสัยเธอเลย
-
ช้องนาง
มึงจะบอกว่าเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนี้ฝีมือ ณัฐชาเหรอ
-
ตะวัน
.......
-
วายุ
ยัยนี่เป็นเจ้าของรถและว่าจ้างพวกคนร้ายที่ตามฆ่านัส
-
ดิน
แล้วนี่ก็กล้องวงจรปิดรถคนร้ายที่ตัดสายเบรกนัสวันนั้น
-
ผมมองภาพในกล้องที่ตัดไปตามท้องถนนที่คนร้ายขับไปแล้วจอดตรงซอยมืดๆเพื่อเจรจาต่อรองเรื่องค่าจ้างกับผู้จ้าง
-
และคนที่เดินลงมาจากรถเพื่อจ่ายเงินให้ก็คือ ณัฐชา....
-
ตะวัน
ให้คนไปลากตัวมันมา
-
เภตรา
ยัยนั้นหายไปแล้ว
-
ตะวัน
อะไรนะ
-
ช้องนาง
ลาออกจากมหาวิทยาลัยแล้วหายตัวไป
-
ตะวัน
โธ่เว้ย!!
-
เธียร์เตอร์
ใจเย็นๆก่อนนะมึง
-
ตะวัน
กูเย็นไม่ได้แล้ว กูเลิกกับนัสมาเป็นสองอาทิตย์แล้ว
-
เภตรา
.......
-
ตะวัน
ยิ่งเลิกนานยิ่งง้อยาก
-
ดิน
กูจะเร่งหาตัวมันให้เอง
-
เอริ
ไอ้ภูมินทร์ไง
-
ตะวัน
!!!!
-
เอริ
มันต้องรู้ว่าณัฐชาอยู่ไหน
-
ตะวัน
ตามหาตัวมันให้เจอ
-
เธียร์เตอร์
มันอยู่ที่คอนโดนัส
-
ตะวัน
!!!!!!!!!!!
-
ผมหันไปมองเธียร์เตอร์ด้วยสายตาโกรธจัด หมายความว่ายังไงที่บอกว่ามันอยู่ที่คอนโดวีนัส....
-
ช้องนาง
ไอ้เธียร์!!
-
เธียร์เตอร์
สืบไปมันก็รู้อยู่ดี
-
ตะวัน
มัน ไป อยู่ ที่ นั้น ได้ ยัง ไง
-
ช้องนาง
.......
-
เภตรา
.......
-
ตะวัน
ตอบสิวะ!!!
-
ผมเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่เมื่อได้รู้ว่าตอนนี้ไอ้ภูมินร์ใันกำลังเสวยสุขอยู่ใกล้ชิดนัสแบบนั้น
-
เธียร์เตอร์
มึงเป็นคนไล่มันออกจากบ้านกลุ่มเองนะตะวัน นัสเลยต้องรับผิดชอบ
-
ตะวัน
แล้วทำไมต้องรับผิดชอบ!!
-
เธียร์เตอร์
มันเป็นเด็กทุน ไม่มีบ้านอยู่หรอกนะ
-
ตะวัน
มันกวนตีนกูก่อนนะ
-
ช้องนาง
มันยุ่งกับเมียมึงมากกว่า
-
ตะวัน
ไปลากคอมันมา
-
เภตรา
ไม่ได้
-
ตะวัน
ทำไม!!
-
ช้องนาง
นัสมันได้เล่นงานพวกกูแทนสิ
-
ตะวัน
งั้นกูไปเอง
-
ผมปาแฟ้มงานลงไปที่โต๊ะแล้วตรงไปยังลานจอดรถทันที ให้ตายสิตอนนี้ผมแทบอยากจะฆ่ามันให้ตายๆไปให้รู้แล้วรู้รอด
-
มึงกล้าอยู่ใกล้เมียกู...มึงต้องตายไอ้ภูมินทร์
-
จบ story: TAWON ☀️
-
วิเวียน
ไหวนะ
-
วีนัส
สบายมาก
-
มิรา
แล้วนี่จะออกไปไหนเนี่ยแขนก็ไม่หายดี
-
วีนัส
ยังไงต้องใส่เฝือกไปสามเดือนอยู่แล้ว
-
วิเวียน
เฮ้ออ ออกไปเดี๋ยวก็คิดถึงตะวันอีก
-
วีนัส
......
-
มิรา
ยัยหนอน
-
วิเวียน
ขะ ขอโทษ...กูเป็นห่วงนี่
-
วีนัส
กูตัดใจแล้ว
-
มิรา
แน่ใจเหรอ
-
วีนัส
อื้ม
-
มิรา
แล้วจะไปไหน เดี๋ยวขับรถไปส่ง
-
วีนัส
จะไปเอากุญแจรถให้ภูมินทร์น่ะ
-
วิเวียน
ภูมินทร์อีแล้วเหรอนัส ถ้าตะวันรู้...
-
วีนัส
เค้าไม่เกี่ยวนี่
-
วิเวียน
.......
-
มิรา
........
-
วีนัส
ฉันกับเค้าเลิกกันไปแล้ว
-
ฉันพูดแล้วข่มอารมณ์ไม่ให้อ่อนไหว นี่ก็สองอาทิตย์แล้วที่เราเลิกกัน
-
ต่อไปฉันจะทำอะไรมันก็ไม่เกี่ยวข้องกับตะวันอีกแล้ว
-
ฉันจึงไปไหนมาไหนโดยไม่ต้องห่วงว่าตะวันจะคอยหึงฉัน
-
เรื่องของภูมินทร์ก็ไม่ต้องห่วงว่าตะวันจะไม่พอใจฉันจึงเลือกไปหาเค้าอย่างเปิดเผย
-
ภูมินทร์เดือดร้อนเพราะฉัน ฉันต้องช่วยเค้า
-
....คอนโด วีนัส (ภูมินทร์อาศัยอยู่)....
-
ผัวะ!! ผัวะ!!
-
วีนัส
!!!!!
-
ตะวัน
........
-
วีนัส
ตะวัน!!!
-
ฉันรีบลงจากรถทันทีที่เห็นว่าตะวันกำลังนั้งมองลูกน้องสามคนรุมซ้อมภูมินทร์อยู่
-
ตะวัน
!!!!!
-
ภูมินทร์
แค่กๆ
-
วีนัส
ทำบ้าอะไร!! หยุดนะ!!
-
ฉันใช้มือข้างที่ไม่หักผลักลูกน้องของตะวันให้หยุดทำร้ายร่างกายภูมินทร์
-
ตะวัน
นี่มันเรื่องของผู้ชาย เธอไม่เกี่ยว
-
สรรพนามที่เปลี่ยนไปและน้ำเสียงที่เย็นชาของตะวันทำให้ฉันรู้ตัวว่าเรานั้นเลิกกันไปแล้ว ใช่แล้วล่ะ เธอลืมไปได้ยังไงกันวีนัส
-
ตะวันกับเธอเลิกกันไปแล้ว
-
วีนัส
ต้องยุ่งสิ
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
เพราะภูมินทร์คือแฟนใหม่ฉัน
-
ตะวัน
!!!!!!!!!!!!
-
วีนัส
ถ้าแตะต้องแฟนฉัน พวกมึงตาย
-
ตะวัน
นัส!!!
-
วีนัส
ทำไม!!!
-
ตะวัน
!!!!
-
วีนัส
ในเมื่อเราสองคนเลิกกันไปแล้ว นายมีสิทธิ์อะไรมาทำร้ายแฟนฉัน
-
ภูมินทร์
แค่กๆ นัส
-
ตะวัน
มึงจะบอกไหมว่าณัฐชาอยู่ไหน
-
ภูมินทร์
กู...ไม่รู้ แค่กๆ
-
วีนัส
จะตามณัฐชาทำไม
-
ตะวัน
มันไม่เกี่ยวกับเธอ
-
วีนัส
ต้องเกี่ยวสิ เพราะนายกำลังทำร้ายแฟนฉันอยู่
-
ตะวัน
คำก็แฟนสองคำก็แฟน ถามหน่อยว่าคบกันมานานแค่ไหนแล้ว!!
-
วีนัส
ก็นานพอที่จะหายเครียดจากคนเจ้าชู้บางคน
-
ตะวัน
นี่เธอ!!!
-
วีนัส
ในเมื่อนายมีได้ทำไมฉันจะมีไม่ได้
-
ตะวัน
........
-
วีนัส
ภูมินทร์ลุกขึ้น
-
ฉันเดินไปพยุงตัวภูมินทร์ที่นอนอยู่กับพื้นให้ลุกขึ้น ตะวันคิดว่าตัวเองมีอิทธิพลแล้วจะทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ ฉันไม่ยอมแน่
-
ตะวัน
มานี่!!
-
วีนัส
โอ๊ย!!
-
ตะวัน
ซ้อมมันจนกว่ามันจะบอกที่อยู่ยัยนั้น
-
วีนัส
ตะวัน!!
-
ผัวะ!! ผัวะ!! ผัวะ!!
-
ตะวันลากฉันขึ้นไปบนรถตู้ของเค้าแล้วปิดประตูไม่ให้ฉันลงไปช่วยภูมินทร์
-
ตะวัน
ถ้าไม่อยากให้แฟนเธอตายก็เงียบไปซะ!!
-
วีนัส
แล้วทำไมฉันต้องเงียบ!! ในเมื่อแฟนฉันถูกทำร้ายอยู่ข้างนอก!!
-
ตะวัน
หึ! คิดว่าจะช่วยอะไรมันได้งั้นเหรอ
-
วีนัส
ช่วยได้เยอะว่าที่นายคิดแล้วกัน
-
ตะวัน
กับมันไปถึงขั้นไหนกันแล้วล่ะ
-
วีนัส
ปล่อยฉันนะ!!
-
ตะวัน
ตอบ!!!
-
วีนัส
!!!!
-
ตะวัน
ถามว่ามันแตะต้องเธอหรือเปล่า
-
ตะวันถามฉันด้วยสายตาจริงจังและน้ำเสียงเป็นกังวล นี่มันอะไรกัน เลิกกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้กับฉัน
-
วีนัส
จะขั้นไหนแล้วมันเกี่ยวอะไรกับนายล่ะตะวัน
-
ตะวัน
เกี่ยวสิ
-
วีนัส
ไม่เกี่ยว!! ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเรื่องส่วนตัวกับแฟนเก่าอย่างนาย!!
-
ตะวัน
อึก!!!
-
วีนัส
ปล่อยภูมินทร์ไปแล้วอย่ามายุ่งกับเราอีก
-
ตะวัน
........
-
วีนัส
นายเป็นคนบอกเองนี่ว่าอย่าให้ฉันเข้าใกล้นาย
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
สั่งลูกน้องให้หยุด
-
ตะวัน
ถ้าไม่แล้วจะทำไม
-
วีนัส
ก็ได้ตะวัน นายจะทำแบบนี้ใช่ไหม
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
ยิ่งนายทำร้ายภูมินทร์เท่าไหร่ ฉันก็จะยิ่งปกป้องเค้าเท่านั้น
-
ตะวัน
รักมันมากหรือไง
-
วีนัส
อย่างน้อยเค้าก็ไม่เคยนอกใจฉัน
-
ตะวัน
!!!!!!
-
วีนัส
ไม่เหมือนคนเก่าที่ทำร้ายฉันเป็นสิบๆปีแถมตอนนี้ยังทำตัวอันธพาลระรานคนอื่นอีก
-
ตะวัน
........
-
วีนัส
สั่งลูกน้องให้หยุดไม่อย่างนั้นแฟนใหม่นายก็จะมีชะตาเดียวกับภูมินทร์
-
ตะวัน
ฉันไม่มีแฟนใหม่
-
วีนัส
เหรอ? เรียกว่าอะไรล่ะ คู่นอนงั้นเหรอ
-
ตะวัน
ฉันกับญาดาเราไม่ได้มีอะไรกัน
-
วีนัส
ยังไม่ได้เอ่ยชื่อเลยนะ ห่วงใยกันซะจริงๆ
-
ตะวัน
นัส
-
วีนัส
สั่งลูกน้องให้หยุด!!!
-
ตะวัน
หยุด
-
ลูกน้องของตะวันหยุดทำร้ายภูมินทร์ทันทีที่ตะวันสั่ง ฉันจึงรีบไปพยุงตัวเค้าขึ้นมาแล้วจ้องไปที่ตะวันด้วยความโกรธ
-
ภูมินทร์
นะ นัส
-
วีนัส
ไปเถอะ
-
ตะวัน
แล้วมึงกับกูจะได้เห็นดีกันไอ้ภูมินทร์!!
-
ภูมินทร์
........
-
ตะวัน
คิดว่าจะหลบใต้กระโปรงผู้หญิงไปตลอดก็ลองดู!!
-
วีนัส
ไอ้เหี้ย!!
-
ตะวัน
!!!
-
วีนัส
ไปตายที่ไหนก็ไปเลย!!
-
ตะวัน
นัส!!
-
วีนัส
ไปเถอะ อย่าไปสนใจเสียงหมาเห่า
-
ฉันพยุงภูมินทร์เข้าไปในคอนโด นี่ก็คงเป็นอีกหนึ่งอิทธิพลของตะวันสินะ ทั้งพนักงานและรปภต่างก็หายไปกันหมดไม่มีใครอยู่ช่วยภูมินทร์ได้
-
ภูมินทร์
โอ๊ยยยยย
-
วีนัส
ไหวไหม
-
ภูมินทร์
เธอไม่น่าเลยนัส
-
วีนัส
.......
-
ภูมินทร์
ยิ่งปกป้องฉันเธอจะยิ่งแย่
-
วีนัส
แต่ฉันเป็นคนเดียวที่ปกป้องนายได้
-
ภูมินทร์
ยิ่งเธอใกล้ฉันมันยิ่งมาทำฉัน
-
วีนัส
เราสองคนเลิกกันแล้วไม่จำเป็นต้องเกรงใจเค้า
-
ภูมินทร์
!!!!!
-
วีนัส
ตะวันมันพาลไม่เข้าเรื่อง
-
ภูมินทร์
.......
-
วีนัส
แล้วตะวันจะหาตัวณัฐชาไปทำไม
-
ภูมินทร์
ไม่รู้
-
วีนัส
นายต้องรู้สิ
-
ภูมินทร์
ไม่รู้จริงๆ อยู่ๆมันก็ลากฉันลงไปที่ลานจอดรถแล้วก็ซ้อมๆถามว่าณัฐชาอยู่ไหน
-
ฉันชะงักมือที่เช็ดเลือดให้ภูมินทร์แล้วคิดถึงการกระทำของตะวัน...มันต้องมีอะไรมากกว่าการมาตามหึงฉันสิ
-
ตะวันรู้อะไรมากันนะ...หรือว่าคนร้ายที่ทำร้ายฉันคือยัยนั้นจริงๆ
-
นังณัฐชา...ถ้ามึงอยู่เบื้องหลังทั้งหมดกูไม่ปล่อยมึงไว้แน่
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป...♥️♥️♥️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น