สู้ไม่ได้ 👏🏻
-
วีนัส
ตะวัน
-
ตะวัน
.......
-
คนตัวสูงนิ่งไม่ยอมพูดอะไรอีก ฉันก็ไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงเพราะไม่เคยเจอตะวันในโหมดนี้
-
วีนัส
ใจเย็น...ว้าย!!
-
คนตัวสูงกดฉันลงที่เบาะรถก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันแรงๆเพื่อระบายอารมณ์
-
ตะวัน
ทำยังไงก็ไม่หายโมโห!!!
-
วีนัส
ตะวันนัสเจ็บนะ!!
-
ตะวัน
มันแตะต้องนัส!! ตะวันไม่ชอบ!!
-
วีนัส
แล้วมันเป็นความผิดของนัสหรือไง!!!
-
ตะวัน
อึก!!
-
วีนัส
ถ้าแยกแยะงานกับเรื่องส่วนตัวไม่ได้ก็อย่ามาที่นี่คั้งแต่แรก!!
-
ตะวัน
ตะวันไม่เคยมองว่านี่คืองาน ตะวันมาคุมเมีย!!
-
วีนัส
!!!!
-
ตะวัน
อย่าคิดว่าตะวันจะยอมให้มันมางาบเมียตะวันไปหรอก
-
วีนัส
ตะวันก็อย่าคิดว่าคนอื่นจะเหมือนตัวเองไปซะหมดนะ
-
ตะวัน
!!!!!!
-
วีนัส
นัสไม่ใช่คนที่จะมีอะไรกับใครง่ายๆนะ
-
ตะวัน
นัส!!!
-
ตะวันขึ้นเสียงใส่ฉันเมื่อถูกแทงใจดำ คนตัวสูงมองหน้าฉันด้วยความโกรธเพราะไม่รู้จะเถียงฉันว่าอะไร
-
วีนัส
.......
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
ไปส่งนัสที่บ้าน
-
ตะวัน
.......
-
บรี๊นนนนนน
-
คนตัวสูงไม่ตอบอะไรฉันแล้วขับรถออกไปจากลานจอดรถเงียบๆ ตะวันคงโกรธฉันมากที่พูดประชดประชันเค้าอย่างเจ็บแสบ
-
Story : TAWONE ☀️
-
วีนัส
.......
-
ตะวัน
พรุ่งนี้ตะวันจะไปส่งไอ้วายุขึ้นเครื่องนะ
-
วีนัส
อื้ม
-
ตะวัน
........
-
ผมเบือนหน้าหนีคนตัวเล็กที่นั่งข้างๆเพราะไม่อยากพูดอะไรมากอีก
-
การที่โดนคำพูดเจ็บแสบของวีนัสทำให้ผมเจ็บปวดเพราะตัวเองก็เป็นแบบนั้นจริงๆ
-
คนมีชนักติดหลังอย่างผม เถียงไปก็เท่านั้น
-
วีนัส
วายุทำไมกลับมาแค่แป๊บเดียวล่ะ
-
ตะวัน
มันแค่มาเคลียร์เรื่องงานที่จะสืบทอดก่อนเรียนจบ มาแค่สามวันเองวันพรุ่งนี้มันก็จะกลับอเมริกาแล้ว
-
วีนัส
ยัยวิคงไม่รู้ว่าวายุกลับมา
-
ตะวัน
อย่าให้รู้เลย
-
วีนัส
.........
-
ตะวัน
เข้าบ้านเถอะ ยุต้องรีบไปแล้ว
-
วีนัส
อื้ม
-
ผมมองวีนัสที่ลงจากรถไปโดยไม่พูดอะไรอีก ถ้าวันนี้ไอ้วายุไม่นัดผมไปดื่ม คงต้องคุยกันอีกยาวแน่ๆ
-
ห้องวีไอพี S ผับ
-
ตะวัน
-
วายุ
หน้าบูดมาแต่ไกลเลยนะมึง
-
ตะวัน
หุบปาก
-
วายุ
พรุ่งนี้ตื่นเช้านะโว้ยอย่าลืม
-
ตะวัน
เออน่า กูตื่นไหวมึงนั้นแหละจองรอบเช้าทำไมวะ
-
วายุ
กูต้องกลับไปเรียนนะไอ้เวร
-
ตะวัน
แล้วมหาวิทยาลัยจะกลับมาต่อที่นี่ใช่ไหม
-
วายุ
เออสิ นี่ก็ใกล้จะจบแล้วคงต้องรีบทำเอกสารอีก
-
ตะวัน
แล้วนี่ไอ้ดินมันยังไม่มาเหรอวะ
-
วายุ
เห็นบอกว่าจะเคลียร์งานก่อนนะ
-
ตะวัน
เฮ้อออ นั่งแดกสองคนรู้สึกแปลกๆ
-
วายุ
เรียกไอ้ลอสไหมล่ะ
-
ตะวัน
เอาดิ ถ้ามึงอยากให้ผับมึงโดนเผา
-
วายุ
เออว่ะ ไอ้นี่มันโรคจิตตอนเมา
-
เรื่องราวความบ้าของไอ้คาร์ลอสที่เมาแล้วจุดไฟเผารถไอ้โรมเป็นอะไรที่ถูกกล่าวขานกันเป็นอย่างมาก
-
ขนาดพวกผมเป็นเพื่อนมันยังไม่เคยรู้มาก่อนเลย โชคดีที่วันนั้นผมไม่อยู่ในเหตุการณ์
-
ตะวัน
เฮ้อออ
-
วายุ
แล้วมึงน่ะเป็นอะไร
-
ตะวัน
อะไร
-
วายุ
วันนี้ไปถ่ายแบบมาไม่ใช่เหรอ
-
ตะวัน
เออ
-
วายุ
แล้วไงต่อ
-
ตะวัน
ทะเลาะกันนิดหน่อย
-
วายุ
หน้าแบบนี้คงไม่นิดแล้วมั้ง
-
ตะวัน
........
-
ผมเอนหลังลงที่โซฟาเพราะความเบื่อหน่าย การทะเลาะกับวีนัสเป็นอะไรที่ผมไม่ชอบที่สุด
-
วายุ
เฮ้อออ
-
ตะวัน
กูลงไปข้างล่างนะ
-
วายุ
อีกแล้วนะมึง
-
ตะวัน
กูไม่อยู่นานหรอกน่า
-
ฉันหยิบขวดเบียร์แล้วเดินออกไปจากโซนวีไอพีทันที
-
ติ๊ดๆๆ
-
ผมมองไปรอบๆผับด้วยสายตานิ่งๆ เหล่านักท่องราตรีต่างวาดลวดลายลีลาตามจังหวะเพลงที่ดีเจสุดฮอตของผับเปิด
-
ตะวัน
........
-
สายตาของผมหยุดที่ร่างบางในชุดสีขาวที่นั่งมองคนอื่นๆเต้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย
-
ณัฐชา
........
-
ตะวัน
สนุกหน่อยสิ
-
ผมเข้าไปนั่งข้างๆณัฐชาที่หันมามองผมด้วยสีหน้าตกใจแล้วก้มหน้าลงมองที่ตักของตัวเองทันที
-
ณัฐชา
ตะวันมาได้ยังไง
-
ตะวัน
ตะวันเที่ยวที่นี่เป็นประจำอยู่แล้ว
-
ณัฐชา
งั้นเหรอ
-
ตะวัน
ไม่ชอบแล้วมาทำไม
-
ณัฐชา
ก็อยากลองดูบ้าง
-
ตะวัน
แล้วเป็นยังไง
-
ณัฐชา
ก็...เสียงดังดี
-
ตะวัน
แค่นี้เหรอ
-
ณัฐชา
อื้ม
-
ผมมองร่างบางนิ่งๆแล้วไล่สายตาจากเรือนผมสีคุ้นตากับการแต่งตัวที่ช่างคล้ายคลึงกับวีนัสแฟนของผมเหลือเกิน
-
ตะวัน
มานี่สิ
-
ณัฐชา
!!!!!
-
ผมดึงณัฐชาให้เดินตามมายังชั้นบนเพื่อหลีกหนีความวุ่นวายของผู้คนมากมายในผับ
-
ตะวัน
.......
-
ณัฐชา
ตะวันจะพานัฐไปไหน
-
ตะวัน
ไปหาที่เงียบๆคุยกัน
-
ณัฐชา
.......
-
ผมใช้คีย์การ์ดวีไอพีแตะที่ลิฟต์แล้วตรงเข้าไปในห้องวีไอพีทันที
-
ตะวัน
.......
-
ณัฐชา
จะทำอะไรน่ะตะวัน
-
ตะวัน
ทำไม ไม่ชอบเหรอ
-
ณัฐชา
.........
-
ตะวัน
ข้างนอกเสียงดังจะตาย
-
ณัฐชา
.......
-
ตะวัน
มองอะไร
-
ณัฐชา
ทำไมตะวันถึงดีกับณัฐขนาดนี้
-
ณัฐชาขยับเข้ามาใกล้ผมแล้วเอื้อมมือมาจับมือของผมเอาไว่แล้วมองตาผมด้วยสายตาอ่อนไหว
-
ตะวัน
ไม่ดีขนาดนั้นหรอก
-
ณัฐชา
ถ้าแฟนเก่าณัฐดีได้เท่าตะวันก็คงดี
-
ตะวัน
.......
-
ณัฐชา
ตะวันมีอะไรไม่สบายใจใช่ไหม
-
ตะวัน
ดูออกเหรอ
-
ณัฐชา
ให้ณัฐเป็นที่ระบายได้นะ
-
ตะวัน
ได้เหรอ
-
ณัฐชา
อะไรที่ทำให้ตะวันดีขึ้น ณัฐ....ยอม
-
ตะวัน
ยอมอะไร?
-
ณัฐชา
........
-
ตะวัน
ยอมเป็นของเล่นเหรอ?
-
ณัฐชา
ก็ยังดีกว่าคนไร้ค่าอยู่แบบนี้
-
ตะวัน
ทำไมคิดแบบนั้น
-
ณัฐชา
ณัฐก็อยาหมีอะไรกับคนอื่นโดยไม่รู้สึกผิดเหมือนเค้าบ้าง
-
ตะวัน
.........
-
ณัฐชา
แฟนณัฐเค้านอกใจได้ ณัฐก็ทำได้ใช่ไหม
-
ไม่ใช่ว่าผมไม่รู้หรอกนะว่าณัฐชาพยายามจะทำตัวเหมือนวีนัสมากขนาดไหน
-
ผมดูออกและไม่เชื่อในความบังเอิญอะไรทั้งนั้น
-
หากหล่อนอยากเป็นวีนัส ผมก็จะใช้เธอเป็นตัวแทนวีนัสทำให้สิ่งที่ผมไม่กล้าทำกับเธอเอง
-
ตะวัน
อือออ
-
ณัฐชา
ตะวันอย่า...อึก!!!
-
ตะวัน
ถ้าแค่ของเล่น ตะวันก็ให้ณัฐเป็นได้นะ
-
ณัฐชา
ณัฐยอมเป็นทุกอย่างที่ตะวันต้องการให้เป็น
-
ผมเอื้อมมือไปบีบคอณัฐชาสุดแรงแล้วก้มลงไปมอบสัมผัสอันลึกซึ้งและรุนแรงให้กับหล่อนทันที
-
เวลา 04:00 น.
-
ณัฐชา
ตะวัน
-
ตะวัน
........
-
ผมหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมแล้วแกะมือของณัฐชาออกจากเอวทันที
-
ณัฐชา
ตะวัน
-
ตะวัน
ปล่อยน่า
-
ณัฐชา
ทำไมถึงเป็นแบบนี้ คิดว่ามีอะไรกับนัฐแล้วจะทิ้งเลยหรือไง
-
ตะวัน
ไหนบอกว่าจะเป็นทุกอย่างที่อยากให้เป็นไง
-
ณัฐชา
.........
-
ตะวัน
มีอะไรกันแล้วก็แยกย้ายสิ
-
ณัฐชา
........
-
ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียงแล้วปลดล็อคทันที
-
สวยไม่ได้รับ: วีนัส 30 สาย
-
ผมรีบกดโทรกลับเบอร์ของวีนัสทันทีด้วยความเป็นห่วง วีนัสไม่เคยโทรหาผมหลายสายแบบนี้เลย เกิดอะไรขึ้นกันนะ
-
วีนัส
(ตะวัน)
-
ตะวัน
มีอะไรเหรอนัส 📱
-
วีนัส
(ทำไมไม่รับสายเลย นัสโทรหาตั้งหลายสาย)
-
ตะวัน
ตะวันอยู่ในผับไม่ได้ยินเสียง มีอะไรเหรอ 📱
-
วีนัส
(มิราเลิกกับดินแล้ว ตอนเที่ยงคืนดินทิ้งมิราไว้ที่ข้างทาง)
-
ตะวัน
หะ!! 📱
-
วีนัส
(แต่ตอนนี้มิรากลับไปบ้านแล้ว)
-
ตะวัน
งั้นเหรอ 📱
-
วีนัส
(ถ้านัสเป็นอะไรไปแล้วโทรหาตะวันไม่รับแบบนี้จะทำยังไง)
-
ตะวัน
นัส📱
-
วีนัส
(แค่นี้แหละนัสจะนอนแล้ว)
-
ตะวัน
ครับ 📱
-
ผมกดวางสายวีนัสด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่ได้รับสายเค้าเลย เฮ้ออ ถ้าเค้ารู้ว่าผมนอนกับณัฐชาแล้วเค้าต้องโกรธผมมากแน่ๆ
-
ณัฐชา
มีอะไรเหรอตะวัน
-
ตะวัน
ฉันกลับก่อนนะ
-
ณัฐชา
เดี๋ยวสิ
-
ตะวัน
มีอะไรอีก
-
ณัฐชา
วีนัส....
-
ตะวัน
วีนัสต้องไม่รู้เรื่องของเรา
-
ผมพูดพร้อมกับมองหน้าณัฐชานิ่งๆเพื่อให้เธอรู้ว่าผมไม่เล่นด้วยสำหรับเรื่องนี้
-
ณัฐชา
กลัวเค้ารู้เหรอ
-
ตะวัน
หวังว่าเธอคงจะทำตามที่พูดนะ
-
ณัฐชา
ณัฐไม่บอกหรอก วีนัสน่ากลัวจะตาย
-
ตะวัน
แต่ฉันน่ากลัวกว่าเยอะ
-
ณัฐชา
.........
-
ตะวัน
รู้ไหม?
-
ณัฐชา
รู้
-
ตะวัน
งั้นก็ขอให้จบแค่นี้อย่างที่พูดล่ะ
-
ณัฐชา
เข้าใจแล้ว
-
ผมเดินออกไปจากห้องแล้วรีบกลับออกไปจากผับทันที
-
ยัยนี่ไม่มีอะไรดีสู้วีนัสของผมได้เลยจริงๆ
-
จบ Story : TAWONE ☀️
-
วีนัส
-
มิรา
ทำไมดินเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้
-
วิเวียน
......
-
วีนัส
โง่จริง
-
ฉันพูดออกมาด้วยความหงุดหงิดที่ได้ฟังเรื่องของมิรา
-
วิเวียน
ดินไม่ฟังอยู่แล้ว
-
มิรา
.......
-
วีนัส
เอาไว้มันอารมณ์เย็นจะคุยกับมันให้นะ อย่าคิดมาก
-
มิรา
อื้ม
-
วิเวียน
เฮ้อออ กำลังจะไปได้ดีแท้ๆเลย ทำไมถึงหลายเป็นอย่างนี้ได้
-
มิรา
........
-
วีนัส
แล้วนี่มึงจะเรียนที่Sอยู่ไหม คอนโดอะไรก็จัดเตรียมหมดแล้วไม่ใช่เหรอ
-
มิรา
ไม่แล้วล่ะ ฉันจะไปจัสมิน
-
วิเวียน
ไกลนะ
-
มิรา
ไกลๆนั้นแหละดี
-
วีนัส
เฮ้อออ วันเสาร์นี้กูต้องไปดูมหาวิทยาลัยด้วยสิ
-
มิรา
กูไปเองได้ พวกมึงไม่ต้องห่วงหรอก
-
วิเวียน
เอาไว้จะไปเยี่ยมนะ
-
มิรา
อื้ม
-
ตะวัน
นัส
-
วีนัส
.......
-
มิรา
มึงกลับไปเถอะ กูอยู่ได้
-
วิเวียน
แล้วนี่เรย์กับแม่จะกลับมาเมื่อไหร่
-
มิรา
เย็นนี้แหละ
-
วีนัส
เออๆ งั้นกูไปก่อนนะ
-
มิรา
อื้ม
-
ฉันจับมือเพื่อนรักเอาไว้เพราะไม่รู้ว่าจะช่วยยังไงแล้ว คนอย่างดินใครๆก็รู้ดีว่าต่อให้พูดอะไรก็คงไม่เชื่อใครง่ายๆ
-
น่าสงสารมิราจริงๆ
-
ตะวัน
ทำไมมาโดยไม่บอกตะวันเลย
-
วีนัส
ก็เห็นไม่ว่าง
-
ตะวัน
ถ้าจะมาตะวันก็จะมาส่ง ต่อให้ไม่ว่างยังไงตะวันก็จะมา
-
วิเวียน
กูกลับก่อนนะนัส
-
วีนัส
อื้ม เจอกันพรุ่งนี้นะ
-
วิเวียน
โอเค
-
วิเวียนขับรถออกไปทันทีที่บอกลาฉันเสร็จ เค้าจะรู้ไหมเนี่ยว่าวายุกลับมาไทย
-
วีนัส
แล้วนี่ทำไมใส่ชุดเดิม
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
ไม่ได้กลับบ้านเหรอ
-
ตะวัน
เมื่อคืนนอนที่ห้องไอ้ยุน่ะ
-
วีนัส
แล้วส่งวายุไปขึ้นเครื่องหรือยัง
-
ตะวัน
ไปแล้ว รวมทั้งไอ้ดินด้วย
-
วีนัส
!!!!!
-
ตะวัน
มันไปอเมริกากับไอ้ยุ
-
วีนัส
.........
-
ตะวัน
........
-
คงจะเลิกกันจริงๆใช่ไหมเนี่ย ทำไมถึงเป็นแบบนี้กันนะ
-
วีนัส
เฮ้อออ
-
ตะวัน
ตะวันขอไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วจะพาไปทานข้าว
-
วีนัส
อื้ม
-
ตะวันขับรถออกไปจากหน้าบ้านของมิราแล้วมุ่งหน้าไปยังคอนโดของตัวเองทันที
-
คอนโดตะวัน
-
วีนัส
-
ตะวัน
นัสรออยู่นี่แหละไม่ค่องเข้าไปในห้องนอนหรอก
-
วีนัส
ทำไม
-
ตะวัน
ก็ไม่เห็นต้องเข้าไปนี่
-
ฉันเริ่มกอดอกด้วยความสงสัยที่เค้าไม่ยอมให้ฉันเข้าไปในห้อง
-
ทำไมต้องห้ามก้นด้วยไม่เข้าใจ แอบซ่อนอะไรไว้ไม่ให้ฉันเห็นหรือเปล่าเนี่ย
-
วีนัส
ตะวัน
-
ตะวัน
!!!!!
-
วีนัส
!!!!
-
ฉันตกใจเมื่อเห็นตะวันกำลังถอดเสื้ออยู่ในห้องนอน
-
ตะวัน
บอกว่าอย่าเข้ามาไง
-
วีนัส
ขะ ขอโทษ!!
-
ฉันรีบเอามือขึ้นมาปิดตาเอาไว้เพราะเขินที่เห็นกล้ามหน้าท้องแน่นๆของแฟนตัวเอง
-
ตะวัน
เฮ้อออ
-
วีนัส
ตะ ตะวัน
-
ตะวัน
บอกแล้วไงว่าอย่าเข้ามา
-
วีนัส
.......
-
ตะวัน
.......
-
วีนัส
ว้าย!!
-
คนตัวสูงดึงฉันเข้าไปกอดเอาไว้แล้วล้มลงไปที่เตียงนอนแล้วขึ้นมาคร่อมตัวฉันเอาไว้
-
ตะวัน
มันก็จะเป็นแบบนี้ไง
-
วีนัส
อือออ!!
-
คนตัวสูงก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงก่อนจะเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน
-
ตะวัน
อือออ
-
วีนัส
อย่านะ
-
ตะวัน
ช่วยไม่ได้ อยากเข้ามาในห้องนอนทำไม
-
วีนัส
ตะวัน!!
-
ตะวัน
อืออออ
-
ฉันพยายามดันแผงอกคนตัวสูงให้ออกห่างเมื่อเค้าก้มลงมาคลอเคลียฉันอีกครั้ง
-
วีนัส
เอ๊ะ?
-
ตะวัน
........
-
ฉันมองรอยขวนที่ไหล่ของตะวันก่อนจะเริ่มใจสั่นในทันที
-
วีนัส
นี่มัน.....
-
ตะวัน
อะไรเหรอ
-
วีนัส
รอยขวนนี่
-
ตะวัน
!!!!!
-
ฉันผลักตะวันแล้วนั่งมองรอยเล็บที่ไหล่ของคนตัวสูงแล้วเริ่มใจสั่น
-
เพราะแบบนี้ใช่ไหมเค้าถึงไม่ได้กลับไปนอนที่บ้าน
-
เพราะเค้าไปนอนกับคนอื่นเมื่อคืนนี้....คนอื่นที่ฉันไม่รู้
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....☀️☀️☀️☀️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น