ไร้ค่า 🤞🏻
-
ลานนา
.......
-
เซนท์
ฉันจะไปอยู่คอนโดไอ้ฟ้า เธออยากจะทำอะไรก็เชิญ
-
คนตัวสูงพูดหลังจากที่เก็บของใส่กระเป๋าเตรียมออกจากบ้าน
-
เซนท์บอกเลิกฉันทั้งๆที่ไม่ฟังอะไรฉันอีกเลย ไม่ว่าฉันจะอยากอธิบายขนาดไหนเค้าก็ไม่ยอมฟัง
-
ลานนา
เซนท์
-
เซนท์
......
-
ลานนา
อย่าเป็นแบบนี้เลยนะ คุยกันก่อนได้ไหม
-
ฉันเดินเข้าไปจับมือเซนท์เพื่อให้เค้าเลิกเมินเฉยกับฉันเสียที
-
ฉันรู้สึกได้ว่าเซนท์เองก็ไม่อยากอยู่แบบนี้ อยู่อย่างคนที่เกลียดกัน
-
เซนท์
ปล่อย
-
ลานนา
ได้โปรดเชื่อฉันสักครั้งได้ไหม ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยมองใครเลยนอกจากนาย
-
เซนท์
........
-
ลานนา
นายรู้จักฉันดีไม่ใช่เหรอ
-
เซนท์
ฉันเชื่อในสิ่งที่เห็น
-
ลานนา
อึก
-
เซนท์
ฉันอยากเลิก ก็คือจะเลิก
-
สิ่งที่ออกมาจากปากของคนตัวสูงทำให้ฉันจุกจนพูดไม่ออก ฉันไม่เลยคิดเลยว่าเซนท์จะเป็นแบบนี้
-
เค้าอยากเลิกกับฉันเพียงเพราะการใส่ร้ายของคนอื่น
-
ลานนา
........
-
เซนท์
ปล่อยแขนฉัน
-
ลานนา
อย่า...ไปได้ไหม
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
ได้โปรด
-
เซนท์
อย่าให้ฉันต้องเกลียดเธอไปมากกว่านี้เลยลานนา เราสองคนไม่ควรคบกันตั้งแต่แรก
-
ลานนา
!!!!!
-
เซนท์
ฉันเข้าใจมาตลอดว่าฉันรักเธอ
-
ลานนา
อึก
-
เซนท์
แต่จริงๆแล้วฉันรักวิ
-
ลานนา
!!!!!
-
เซนท์
รักแรกและรักสุดท้ายของฉันก็คือเค้า
-
ลานนา
.........
-
เซนท์
ที่ผ่านมาฉันแค่อยากเอาชนะไอ้ศิลา....ฉันไม่เคยรักเธอเลย
-
ความจริงจากปากของเซนท์ทำให้ฉันตัวชาไปหมด ไม่รับรู้ถึงอะไรอีกต่อไป
-
ฉันรู้ดีมาตลอดว่าเซนท์รักวิเวียน แต่ฮันก็ได้แต่หวังว่าสิ่งที่ฉันทำไปจะลบล้างความรู้สึกของเค้าที่มีให้วิเวียนไปได้
-
แต่ความจริงฉันไม่เคยแทนที่วิเวียนได้เลย ไม่เคยเลยสักครั้ง
-
ลานนา
........
-
เซนท์
เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว
-
ลานนา
.......
-
เซนท์ดึงแขนออกจากมือฉันแล้วเดินออกไปจากบ้านโดยไม่กันหลังกลับมามองฉันอีก แผ่นหลังที่ฉันคุ้นเคยตอนนี้กลับเหมือนคนที่ฉันแทบไม่รู้จัก
-
ฉันคิดว่าตัวเองสำคัญและเป็นคนเดียวที่จะอยู่เคียงข้างเค้าได้ แต่ฉันคิดผิด...คิดผิดมาตลอด
-
วันต่อมา...
-
เวลา 08:00 น.
-
เอริ
ไปเรียนได้แน่นะ
-
ลานนา
.......
-
เอริ
เลิกทำหน้าแบบนั้นได้ไหม
-
ลานนา
........
-
ฉันมองออกไปนอกหน้าต่างรถโดยไม่ตอบคำถามของเอริอีก
-
ฉันมาเรียนโดยไม่มีเซนท์อยู่เคียงข้าง เค้าทำเหมือนฉันเป็นอากาศในสายตาเค้า
-
เหมือนฉันไม่มีความหมายอะไรอีกเลย
-
เอริ
นี่
-
ลานนา
รู้แล้ว
-
เอริ
......
-
ลานนา
เธอก็กลับไปเรียนได้แล้ว
-
เอริ
วันนี้ไม่มีเรียน
-
ลานนา
.......
-
เอริ
.......
-
ลานนา
งั้นฉันไปเรียนก่อนนะ
-
เอริ
ไหวแน่นะ
-
ลานนา
อื้ม ไหว
-
ฉันหยิบกระเป๋าแล้วลงจากรถทันทีเพราะไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงอีก เอริเองก็คงไม่คุยกับยี่หวาเหมือนกัน
-
มิรา
ลานนา
-
ลานนา
......
-
มิรา
เอริให้ฉันมารับเธอ
-
ฉันมองมิราที่ยืนรอฉันอยู่ที่หน้าตึกเรียน เอริคงโทรไปรบกวนมิราแน่ๆเลย ทำไมฉันต้องเกิดมาเป็นแบบนี้ด้วย
-
ลานนา
มิราต้องมาลำบากเพราะฉันแท้ๆ
-
มิรา
ลำบากอะไรกัน ลานนาเป็นเพื่อนเอรินะ เอริก็เพื่อนเรา
-
ลานนา
ขอบคุณนะ มารอนานแล้วเหรอ
-
มิรา
ก็สักพักแล้ว แต่ไม่นานหรอก
-
ลานนา
อื้ม
-
มิรา
เข้าไปเรียนกันเถอะ
-
ลานนา
จ่ะ
-
ตุบ!!
-
มิรา
!!!!!
-
ฉันรีบจับแขนมิราเอาไว้เพราะร่างสูงที่เดินมาชนเธออย่างแรงจนคนตัวเล็กเกือบเซล้มลงไปที่พื้น
-
ดิน
เกะกะ
-
มิรา
........
-
ลานนา
.......
-
ดิน
ถอยไป
-
มิรา
ตาบอดหรือไง
-
ดิน
อะไรนะ
-
มิรา
......
-
ลานนา
มะ มิรา
-
คนนี้สินะ ดินแฟนเก่ามิราที่เอริเคยเล่าให้ฟัง น่ากลัวอย่างที่พูดจริงๆ
-
แววตาที่จ้องมองมาเหมือนพร้อมที่จะฆ่ามิราได้ตลอดเวลา แถมยังดูเกลียดเธอเอามากๆ
-
**ติดตามเรื่องราวความรักของ ดิน 💗 มิรา ได้ใน “ล็อคหัวใจ นายไฮโซ”
-
มิรา
โอ๊ย!!
-
ลานนา
!!
-
ดินเดินเข้ามากระชากแขนมิราสุดแรงจนคนที่เดินไปเดินมาต้องหันมามอง
-
ดิน
กล้าปากดีกับฉันเหรอ
-
มิรา
ถ้าจะมาทำตัวอันธพาลแถวนี้ก็กลับไปซะ
-
ดิน
หึ!
-
มิรา
ปล่อยฉัน
-
ดิน
ลืมไปแล้วเหรอว่าฉันมีใครอยู่ในกำมือ
-
มิรา
!!!!!
-
ดิน
ยิ่งเธอจองหองกับฉันเท่าไหร่ ยัยนั้นก็จะยิ่งเจอหนัก
-
มิรา
อย่าทำอะไรขวัญ ฉันขอร้อง
-
ดิน
ฉันจะทำทุกอย่างให้เธอไม่เหลือใคร เหมือนที่ฉันเป็น
-
มิรา
.......
-
ลานนา
มิรา
-
ดิน
อย่ามายุ่ง ถ้าไม่อยากเดือดร้อนอีกคน
-
ลานนา
!!!!
-
แววตาโกรธเคืองหันมามองฉันพร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
-
มิรา
ปล่อยฉันนะดิน
-
ดิน
มานี่
-
มิรา
โอ๊ย!!
-
ลานนา
มิรา!!
-
ดิน
กลับเข้าไปเรียนซะ ถ้าตามมาเธอนั้นแหละจะเดือดร้อน
-
ลานนา
อึก!!
-
ดินกระชากแขนมิราออกไปจากอาคารเรียนโดยไม่สนใจว่ามิราจะเจ็บขนาดไหน ฉันเองก็กลัวจนไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อดี
-
ศิลา
ลานนา
-
ลานนา
!!!!!
-
ฉันหันไปมองศิลาที่เดินเข้ามาหาฉัน ทำไมฉันต้องมาเจอคนอย่างนายนี่ด้วย!!
-
ศิลา
คุยกันหน่อยได้ไหม
-
ลานนา
เรามีอะไรต้องคุยกันอีกเหรอ
-
ศิลา
........
-
ลานนา
ที่ทำมาทั้งหมดมันยังทำลายฉันไม่พอใช่ไหม
-
ศิลา
ฉันขอโทษ
-
ลานนา
ขอโทษ? แล้วทุกอย่างมันดีขึ้นไหม
-
ศิลา
.......
-
ลานนา
ฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีก
-
ศิลา
เดี๋ยว!!
-
ศิลาดึงแขนฉันที่จะเดินหนีเค้าไปเอาไว้แล้วดึงให้ฉันเดินตามไปที่ลานจอดรถ
-
ลานนา
ปล่อยนะ!!!
-
เพี๊ยะ!!
-
ศิลา
.......
-
ฉันตบหน้าศิลาทันทีเค้าพาฉันมาที่ลานจอดรถ คนตัวสูงยืนนิ่งให้ฉันตบอยู่แบบนั้นโดยไม่ปัดป้องอะไร
-
ลานนา
ต้องการอะไรอีก แค่นี้ยังไม่พอใช่ไหม
-
ศิลา
ฉันขอโทษ
-
ลานนา
เลิกพูดคำนี้สักที!!
-
ศิลา
อึก!!
-
ลานนา
ฉันเกลียดนาย
-
ศิลา
.......
-
ลานนา
ไปให้พ้น
-
ศิลา
ลานนา
-
ลานนา
ปล่อยฉันนะศิลา โอ๊ย!!
-
ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือหนาของใครบางคนกระชากฉันออกจากศิลาอย่างแรง
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
ซะ เซนท์
-
ศิลา
ลาน....
-
ผัวะ!!!
-
ลานนา
!!!!
-
ยังไม่ทันที่ศิลาจะพูดจบหมัดหนักๆของเซนท์ก็ชกเข้าไปเต็มแรงจนคนโดนต่อยล้มลงไปกองที่พื้น
-
ศิลา
หึ
-
เซนท์
........
-
ลานนา
เซนท์
-
เซนท์
ลุกขึ้น
-
ศิลา
.......
-
พลึก ผัวะ!!
-
ทันทีเซนท์จะต่อยศิลาอีกครั้งแขนแกร่งก็ป้องหมัดหนักของเซนท์เอาไว้พร้อมกับสวนกลับสุดแรง
-
ลานนา
เซนท์!!!!
-
เซนท์
ถุย!!
-
เซนท์ถุยน้ำลายที่เต็มไปด้วยเลือดทิ้งแล้วลุกขึ้นแสยะยิ้มให้กับคู่อริ
-
ศิลา
ปล่อยลานนาไปซะ ถ้ามึงไม่อยากให้เค้าเดือดร้อน
-
เซนท์
คนที่ต้องเดือดร้อนคงเป็นมึง
-
ผัวะ!! ผัวะ!!
-
ลานนา
พอได้แล้วทั้งสองคน!!!
-
เซนท์
อึก!!
-
ผัวะ!!
-
ศิลา
!!!
-
ศิลาที่หันมามองฉันต้องเสียท่าให้เซนท์ที่สวนหมัดต่อยเข้าไปซ้ำจุดเดิมจนศิลาล้มลงไปอีกครั้ง
-
ลานนา
!!!!!
-
เซนท์
ถอยไปซะลานนา เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผู้ชาย
-
ลานนา
อย่ามีเรื่องกันในมหาวิทยาลัยเลยนะเซนท์
-
เซนท์
ลานนา!!!
-
ลานนา
!!!!
-
ศิลา
ลานนา!!
-
ปัง!!
-
ลานนา
กรี๊ดดดด
-
เซนท์รีบวิ่งเข้ามากอดฉันแล้วล้มตัวลงไปที่พื้นเพราะเสียงปืนที่ดังขึ้น
-
ปัง!! ปัง!!
-
เซนท์
มานี่!!
-
ลานนา
!!!!
-
คนตัวสูงกอดฉันแล้วดึงให้หนีเข้าไปในอาคารเรียน รถสีดำของคนร้ายรีบขับหนีไปทันทีที่เห็นว่าหน่วยรักษาความปลอดภัยของมหาวิทยาลัยวิ่งเข้าไปเพื่อต่อสู้
-
พลึก!! ปัง
-
เซนท์รีบปิดประตูห้องเก็บของหลังตึกเรียนแล้วพาฉันเข้าไปหลบอยู่หลังตู้เก็บของ
-
เซนท์
แฮ่กๆ
-
ลานนา
อึก
-
เซนท์
ลานนา!!
-
ลานนา
มะ ไม่!!
-
ฉันรีบปัดมือของเซนท์ออกเมื่อเห็นว่าเค้าจะเอื้อมมาจับตัวฉัน เพราะเสียงปืนทำให้ฉันกลัวจนสติแตก ภาพเหตุการณ์ในครั้งนั้นมันย้อนกลับมาทำร้ายฉันอีกครั้ง
-
เซนท์
!!!!
-
ลานนา
ฮือๆ
-
เซนท์
ไม่เป็นไรแล้ว
-
ลานนา
อึก
-
เซนท์
ไม่เป็นไร
-
มือหนาที่ลูบหัวฉันเบาๆทำให้ฉันเริ่มใจเย็นลง เซนท์ยังคงอบอุ่นเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
-
ลานนา
อึก ฮือๆ อย่าทิ้งฉันไป
-
เซนท์
......
-
ลานนา
อย่าทิ้งฉัน ฮือๆ
-
ความเจ็บปวดในหัวใจทำให้ฉันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้อีกแล้ว ทุกคนต่างก็ทิ้งฉันไปทั้งนั้น
-
พ่อแม่แท้ๆก็ไม่ใยดี ทิ้งฉันตั้งแต่คลอดได้สองวัน ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย
-
เซนท์
ลานนา
-
ลานนา
ได้โปรด
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
ฉันไม่เหลือใครอีกแล้ว อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม
-
เซนท์
อึก
-
ลานนา
เซนท์ ฮือๆ
-
เซนท์
......
-
คนตัวสูงกอดตอบฉันเมื่อเห็นว่าฉันร้องไห้ไม่หยุด
-
ฉันไม่อยากถูกทิ้งอีกแล้ว ฉันไม่อยากไร้ค่าอีกแล้ว
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....😢😢😢😢
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น