เครื่องมือ 🧰
-
เวลา 19:00 น.
-
เซนท์
ลานนา
-
ลานนา
หืม?
-
เซนท์
ทำอะไรอยู่เนี่ย
-
ลานนา
ว่าจะทำสละลอยแก้วพรุ่งนี้ คลายร้อน
-
เซนท์
ขึ้นไปนอนได้แล้วฉันง่วงจะแย่
-
ลานนา
ขึ้นไปก่อนเลย เดี๋ยวตามไป
-
เซนท์
ไม่เอา
-
ลานนา
เฮ้อออ
-
เซนท์
ไปด้วยกันนะ
-
ลานนา
งั้นเก็บของแป๊บ
-
เซนท์เดินมาช่วยฉันเก็บของทันทีแล้วรีบเดินเข้ามากอดฉันให้ตามเค้าขึ้นไปที่ชั้นบน
-
เซนท์
อือออ
-
ลานนา
จะทำอะไรเนี่ย
-
เซนท์
แค่กอดเอง
-
ลานนา
มีพิรุธนะเรา
-
เซนท์
อะไร
-
ลานนา
บอกมาตามตรงว่าเป็นอะไร
-
คนตัวสูงไม่ตอบแต่ขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น ตั้งแต่ที่ศิลากลับไปเซนท์ก็มีท่าทีแปลกๆจนฉันเองก็อดสงสัยไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น
-
เซนท์
เธอรักฉันไหม
-
ลานนา
ถามอีกแล้วนะ
-
เซนท์
ก็แค่อยากฟัง
-
ลานนา
รักสิ
-
เซนท์
อือออ ชื่นใจ
-
ลานนา
จะให้พูดทุกวันทำไม
-
เซนท์
ก็อยากฟัง
-
ลานนา
นอนได้แล้ว
-
เซนท์
........
-
ลานนา
ฝันดีนะคะ
-
เซนท์
ลานนา
-
ลานนา
หืม?
-
เซนท์
เธอ...รังเกียจฉันไหม
-
ลานนา
หมายความว่ายังไง
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
ซะ เซนท์!!
-
ฉันมองคนตัวสูงที่เอื้อมมือมาจับไหล่ของฉันแล้วค่อยๆลูบลงไปที่เอวฉันอย่างเบามือ
-
เซนท์
ฉันรักเธอ
-
ลานนา
อย่า
-
เซนท์
รักจริงๆ
-
ลานนา
อืออออ
-
คนตัวสูงดึงฉันเข้าไปจูบโดยที่ไม่ปล่อยให้ฉันดิ้นหนีไปไหน มือหนาเอื้อมมารั้งต้นคอของฉันเอาไว้แล้วจูบลงมาอีกครั้ง
-
เซนท์
อืออออ
-
ลานนา
จะทำอะไรน่ะเซนท์
-
เซนท์
ฉันต้องการเธอ
-
ลานนา
แต่ฉันยังไม่พร้อม!!
-
เซนท์
โอ๊ย!!
-
ฉันผลักเซนท์ให้ออกห่างเพราะกลัวว่าเค้าจะทำอะไรบ้าๆ คนตัวสูงร้องออกมาเมื่อโดนฉันผลักอย่างแรง
-
ลานนา
อึก!!
-
เซนท์
ทำไมต้องทำท่ารังเกียจกันขนาดนี้ด้วย
-
ลานนา
ฉันเปล่านะ
-
เซนท์
........
-
ลานนา
ฉัน....กลัว
-
เซนท์
..........
-
ลานนา
ขอโทษจริงๆ
-
เซนท์
ไม่เป็นไร ฉันผิดเองแหละ
-
ลานนา
เซนท์
-
เซนท์
นอนเถอะ ฉันก็จะนอนแล้ว
-
คนตัวสูงล้มตัวลงนอนแล้วหันหลังให้กับฉัน ฉันนี่มันแย่จริงๆเลย ทำไมถึงทำแบบนี้กันนะ เซนท์คงคิดว่าฉันรังเกียจเค้าแน่ๆ
-
ลานนา
อือออ เซนท์
-
ฉันขยับเข้าไปกอดคนตัวสูงเอาไว้แล้วไม่ปล่อยให้อค้าขยับหนี
-
เซนท์
........
-
ลานนา
ฉันขอโทษนะ
-
เซนท์
ปล่อยน่า
-
ลานนา
เอาไว้พร่อมเมื่อไหร่ฉันจะไม่เป็นแบบนี้อีก
-
เซนท์
ทำไมล่ะ หรือว่าเธอไม่ไว้ใจฉัน
-
ลานนา
ฉันกลัว...กลัวที่จะทำเรื่องแบบนี้
-
เซนท์
เฮ้ออออ
-
ลานนา
ฉันไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้กันเลยนะ
-
เซนท์
เข้าใจแล้วน่า เลิกทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ได้ไหม
-
ลานนา
.........
-
เซนท์
ฉันจะรอจนกว่าเธอจะพร้อม
-
ลานนา
อื้ม
-
เซนท์
นอนเถอะ พรุ่งนี้เราไปเดทกัน
-
ลานนา
ค่ะ
-
คนตัวสูงหอมแก้มฉันเบาๆก่อนจะกอดฉันเอาไว้แน่นโดยไม่ทำอะไรอีก ฉันเองก็อยากทำหน้าที่แฟนเหมือนคนปกติ
-
แต่ฉันมันไม่ปกติเลย ไม่เหมือนคนอื่นเลยจริงๆ
-
เวลา 07:00 น.
-
เซนท์
อืออออ
-
ลานนา
ฉันทำข้าวต้มกระดูกอ่อน รีบลงมาทานนะ
-
เซนท์
อรุณสวัสดิ์ที่รัก
-
ลานนา
ตื่นได้แล้วนะ
-
เซนท์
อือออ หนาวจัง
-
ลานนา
ปิดแอร์นะ
-
เซนท์
ที่รักกอดหน่อย
-
ลานนา
เลิกอ้อนได้แล้ว ลงไปข้างล่างนะ
-
เซนท์
อือออ
-
เซนท์ยังคงไม่ยอมปล่อยตัวฉันแล้วขยับเข้ามานอนตักฉันแบบอ้อนๆ
-
ลานนา
เซนท์
-
เซนท์
เหมือนได้แต่งงานกันเธอเลย
-
ลานนา
หืม
-
เซนท์
เหมือนอยู่กับเมียสองคน
-
ลานนา
นายจะแต่งงานกับฉันเหรอ
-
เซนท์
รอเรียนจบฉันแต่งแน่
-
ลานนา
ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวข้าวต้มจะอืดหมด
-
เซนท์
อือออออ
-
ลานนา
เจ้าวิยังตื่นเร็วกว่านายอีก
-
เซนท์
อย่าเอาแมวมาเทียบกับฉันได้ไหม
-
ลานนา
คิกๆ
-
บรี๊นนนนน
-
เซนท์
หืม?
-
ลานนา
ใครมาเนี่ย
-
เซนท์
มาทำไมวะ อย่าบอกนะว่านัดเอริมา
-
ลานนา
เปล่า
-
เซนท์
หืม?
-
ฉันเองก็สงสัยเลยลงไปที่ชั่นล่างแล้วดูรถตู้คันหรูที่จอดอยู่หน้าบ้าน
-
คุณหญิงโสภา
สวัสดีค่ะหนูลานนา
-
ยี่หวา
........
-
ลานนา
สะ สวัสดีค่ะคุณหญิง
-
ศิตา
พี่ลานนา!!
-
ลานนา
!!!!!
-
ศิตาวิ่งเข้ามาหาฉันพร้อมกับยิ้มให้ด้วยความสดใส นี่มันอะไรกัน ทำไมคุณหญิงถึงพาศิตามาด้วยกันนะ
-
คุณหญิงโสภา
เซนท์ล่ะ
-
ลานนา
อาบน้ำอยู่ค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
พอดีว่าหนูศิตาอยากเรียนทำอาหาร หนูลานนาช่วยสอนเค้าหน่อยได้ไหม
-
ศิตา
ได้ไหมคะ
-
ลานนา
ได้ค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
ดีมาก
-
ลานนา
เข้ามาข้างในก่อนนะคะ
-
คุณหญิงโสภา
ขอบใจ
-
คุณหญิงโสภาเดินเข้าไปในห้องรับแขก
-
ยี่หวา
ขอโทษที่มากวนวันหยุด
-
ลานนา
ไม่เป็นไร
-
เซนท์
ใครมา....สวัสดีครับ
-
คุณหญิงโสภา
สวัสดีจ่ะเซนท์
-
เซนท์
มีอะไรกันหรือเปล่าครับ
-
คุณหญิงโสภา
คงรู้จัดกันแล้วใช่ไหมหนูศิตาหลานสาวของแม่เอง
-
เซนท์
ครับ น้องไอ้...เอ่อ ศิลา
-
คุณหญิงโสภา
เค้าจะมาเรียนทำอาหารที่นี่กับหนูลานนา
-
เซนท์
ครับ?
-
คุณหญิงโสภา
หนูลานนาเค้ารับปากแล้วว่าจะสอน
-
เซนท์
.........
-
ลานนา
หนูไปยกน้ำส้มมาให้นะคะ
-
คุณหญิงโสภา
จ่ะ
-
ฉันเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วพยายามสงบสติอารมณ์ให้นิ่ง ฉันจะรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่คุณหญิงมา สายตาดุดันของท่านกดดันให้ฉันแทบจะไม่อยากเข้าใกล้
-
ยี่หวา
โอเคไหม
-
ลานนา
อื้ม
-
ยี่หวา
แม่ฉันอยู่ดีๆก็ไปรับยัยศิตามาแล้วก็บอกว่าจะสอนทำอาหาร
-
ลานนา
..........
-
ยี่หวา
คิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้
-
ลานนา
ยกไปเถอะ คงไม่มีอะไรหรอก
-
ฉันเดินออกไปจากห้องครัวแล้วตรงไปยังห้องรับแขกทันที
-
คุณหญิงโสภา
หนูศิเค้าอยากทำอาหารเก่ง แม่เห็นหนูลานนาเค้าเก่งด้านนี้เลยอยากให้สอนหน่อย
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
ค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
สอนได้ใช่ไหม
-
ลานนา
ได้ค่ะ
-
ศิตา
ดีจังเลยค่ะ เวลาที่พี่ศิลากลับบ้านศิตาจะได้ช่วยทำอาหาร
-
ลานนา
ค่ะ
-
เซนท์
หวังว่าจะมาแค่น้องนะครับ
-
ลานนา
........
-
คุณหญิงโสภา
ทำไมเหรอ?
-
เซนท์
เปล่าครับ
-
ศิลา
คุณป้า
-
คุณหญิงโสภา
อ้าวมาแล้วเหรอ
-
เซนท์
!!!!!
-
ลานนา
!!!!!!
-
คุณหญิงโสภา
พอดีศิลาห่วงน้องมาเลยคงค้องมาเฝ้าตอนเรียนด้วยนะ
-
เซนท์
อะไรนะครับ!!
-
ลานนา
ซะ เซนท์
-
เซนท์
อึก!!
-
ศิลา
........
-
ยี่หวา
แม่คะ
-
คุณหญิงโสภา
ลูกก็ต้องมาอยู่รอรับศิตากลับด้วย จะได้อยู่กับหนูลานนาด้วย อีกหน่อยก็เป็นฝั่งเป็นฝาจะได้มีวิชาความรู้ติดตัวไปดูแลสามี
-
ยี่หวา
........
-
ลานนา
ศิตาอยากเรียนอะไรคะ
-
ศิตา
อืมมมม อยากเรียนอาหารไทยค่ะ แกงจืดเต้าหู้ไข่ของโปรดพี่ชายศิเอง
-
ลานนา
ได้ค่ะ งั้นเราไปเตรียมของกันดีไหมคะ
-
ศิตา
ค่ะ!!
-
คุณหญิงโสภา
ป้าจะรอชิมฝีมือของเรานะ
-
ศิตา
ค่ะคุณป้า
-
เซนท์
มานี่เลย
-
ลานนา
!!!!!!
-
เซนท์ดึงฉันไปที่หลังบ้านทันทีที่เราสองคนเดินออกมาจนลับตาทุกคนในบ้าน
-
เซนท์
ไปรับปากได้ยังไง
-
ลานนา
ก็.....
-
เซนท์
เธอนี่มันซื่อบื้ออีกแล้วนะ
-
ลานนา
นี่ ทำไมต้องว่ากันด้วย
-
เซนท์
ปฏิเสธไปสิ จะให้มันมาอยู่ในบ้านเราได้ยังไง
-
ลานนา
นายกล้าปฏิเสธคุณหญิงเหรอ
-
เซนท์
.......
-
ลานนา
เห็นไหมล่ะ
-
เซนท์
นังคุณหญิงนี่จะเอายังไงกันแน่วะ
-
ลานนา
นี่!! เรียกแบบนั้นได้ยังไง
-
เซนท์
ก็รำคาญ ชอบทำตัวจุ้นจ้าน
-
ลานนา
การกระทำของเราทั้งหมดท่านอาจจะไปบอกพ่อแม่เราได้นะเซนท์
-
เซนท์
.........
-
ลานนา
จะทำอะไรก็ระวังตัว
-
เซนท์
ชิ
-
ลานนา
เฮ้อออ เข้าไปรอข้างในเถอะ
-
เซนท์
อื้ม
-
ฉันเดินเข้าไปในครัวแล้วสองศิตาทำอาหาร ศิตาก็คือผ้าขาวที่มีผู้ใหญ่บางคนหลอกใช้เป็นเครื่องมือ คุณหญิงต้องการจะจับผิดฉัน ฉันรู้ตัวดี
-
ห้านาทีผ่านไป
-
ศิตา
แกงจืดเต้าหู้ไข่มาแล้วค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
หืมมมม หอมจริงๆ
-
ลานนา
ลานนาทำข้าวต้มเอาไว้ ทานด้วยกันนะคะ
-
ยี่หวา
ขอบคุณนะลานนา
-
ลานนา
อื้ม
-
ฉันตักข้าวต้มให้ทุกคนแล้วเดินไปจะนั่งประจำที่ข้างๆเซนท์แต่ก็ต้องโดนสายตาของคุณหญิงมองมา
-
เซนท์
ไปไหน
-
ลานนา
อยากไปนั่งข้างศิตา
-
เซนท์
จะย้ายไปย้ายมาทำไม
-
ลานนา
........
-
เซนท์
นั่งลง
-
ลานนา
อื้ม
-
ศิตา
พี่ศิลาลองทานฝีมือน้องดูสิคะ
-
ศิลา
อื้ม
-
ศิตา
อร่อยไหม
-
ศิลา
อร่อยมาก
-
ลานนา
........
-
คุณหญิงโสภา
มีครูดีก็แบบนี้แหละ
-
ลานนา
ขอบคุณค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
ตายจริง ใส่หัวไชเท้าด้วยเหรอ
-
ลานนา
ค่ะ
-
คุณหญิงโสภา
จริงๆไม่ควรใส่มานะ มันเป็นพืชชั้นต่ำ
-
ลานนา
!!!!!
-
คุณหญิงโสภา
ชื่อก็เรียกใกล้เคียงกับคำว่า “เท้า”
-
ลานนา
.......
-
คุณหญิงโสภา
ที่บ้านเราถือน่ะ
-
เซนท์
คุณแม่ครับ
-
ลานนา
จริงๆไม่ควรดูถูกนะคะ
-
ฉันมองคุณหญิงด้วยสายตาจริงจัง ฉันเกลียดที่สุดเลยผู้ใหญ่ที่ใช้เด็กเป็นเครื่องมือ ใช้คนที่อ่อนต่อโลกมาทำคุณประโยชน์แก่ตนเอง
-
ยี่หวา
!!!!!
-
คุณหญิงโสภา
อะไรนะ
-
ลานนา
ขึ้นชื่อว่าผักยังไงก็มีประโยชน์ค่ะ ทุกอย่างเกิดมาจะมีคุณค่าในตัวหมด
-
คุณหญิงโสภา
!!!!!
-
ลานนา
ผักที่ท่านบอกว่าเป็นพืชชั้นต่ำ จริงๆแล้วมีคุณค่าทางอาหารมากเลยนะคะ
-
คุณหญิงโสภา
หึ แต่ถึงยังไงขอที่มันต่ำเกินไปก็ควรจะรู้ตัวนะว่าควรอยู่ตรงไหน
-
ลานนา
........
-
ศิลา
มันไม่มีอะไรที่เกิดมาแล้วต่ำหรอกครับคุณป้า
-
คุณหญิงโสภา
!!!!!!!
-
ลานนา
คนที่ดูถูกสิ่งที่แตกต่างจากตัวเองต่างหากที่ควรต่ำ
-
คุณหญิงโสภา
นี่หล่อนว่าใคร!!
-
ลานนา
ลานนาไม่ได้ว่าใครนะคะ แค่เปรียบเทียบแล้วอยากจะบอกว่าเราไม่ควรดูถูกสิ่งนั้นๆเมื่อไม่รู้ตื้นลึกหนาบาง
-
คุณหญิงโสภา
!!!!!!
-
ลานนา
ถึงดินจะต่ำแต่ก็สามารถปลูกพืชให้โตได้ไม่ใช่เหรอคะ
-
ยี่หวา
........
-
เซนท์
นั้นสินะ ลานนาพูดถูกศิตาจำคำพูดของพี่ลานนาเอาไว้นะ
-
ศิตา
ค่ะ
-
เซนท์
อย่าดูถูกใครที่ต่างจากตัวเอง ถึงจะสูงแค่ฐานะเงินทองมันก็ไม่ได้แปลว่าจิตใจจะสูงตาม
-
คุณหญิงโสภา
ฉันขอตัว!!!
-
คุณหญิงวางช้อนอย่างแรงแล้วเดินออกไปจากโต๊ะอาหารทันที ท่านคงไม่พอใจฉันมากเพราะสิ่งที่ฉันพูดมันแทงใจดำท่าน
-
ฉันจะไม่ตอบโต้เลยหากคุณหญิงไม่ใช้ศิตาเป็นเครื่องมือ เด็กที่บริสุทธิ์แบบนี้ไม่ควรมาเป็นบันไดให้ผู้ใหญ่เห็นแก่ตัวเหยียบย่ำขึ้นไปสู่สิ่งที่ต้องการ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น