บาดแผล ⛈
-
อิงอิง
-
สายฟ้า
เฮ้ออ
-
อิงอิง
พี่ฟ้า
-
ฉันหันไปมองคนตัวสูงที่ยืนมองฉันอยู่ที่ประตูหลังบ้าน
-
สายฟ้า
ฝนก็ตกจะออกไปไหน
-
อิงอิง
พรุ่งนี้ก่อนไปเรียนอิงจะเอากุหลาบไปเยี่ยมคุณแม่ค่ะ
-
สายฟ้า
พรุ่งนี้ค่อยตัดไม่ได้เหรอ
-
อิงอิง
ลมแรงแบบนี้อิงกลัวกลีบดอกไม้จะล่วงหมดเสียก่อน
-
สายฟ้า
งั้นรออยู่ตรงนี้แหละพี่จะไปตัดให้
-
อิงอิง
........
-
สายฟ้า
กุหลาบขาวใช่ไหม
-
อิงอิง
ค่ะ
-
คนตัวสูงดึงร่มจากมือของฉันแล้วเดินไปตัดกุหลาบขาวแทนฉันทันที
-
สายฟ้า
พี่จะให้เด็กไปแช่น้ำไว้ก่อนนะ
-
อิงอิง
ขอบคุณนะคะ
-
สายฟ้า
ส่วนนี่....พี่ให้
-
อิงอิง
.......
-
คนตัวสูงยื่นกุหลาบสีแดงให้กับฉันก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเพื่อเอากุหลาบสีขาวไปแช่น้ำให้
-
สายฟ้า
แช่น้ำแล้วงั้น....
-
อิงอิง
.......
-
คนตัวสูงพูดยังไม่ทันจบก็ต้องเงียบลงเพราะเสียงโทรศัพท์ที่ดีงขึ้น และคนที่โทรเข้ามาก็ทำให้ฉันต้องเบือนหน้าหนี
-
สายฟ้า
โทรมาอีกทำไมวะ
-
อิงอิง
อิงขอตัวนะคะ ขอบคุณที่ไปตัดดอกไม้ให้
-
สายฟ้า
เดี๋ยวสิอิง
-
คุณหญิงพิม
ออกไปเก็บกุหลาบมาเหรอ
-
ยังไม่ทันที่ฉันจะเอ่ยปากต่อว่าเค้าคุณแม่ก็เดินเข้ามาหาพวกเราสองคน ฉันจึงสะบัดมือออกทันที
-
สายฟ้า
ครับ
-
คุณหญิงพิม
ฝนตกขนาดนี้ยังจะไปเก็บอีกนะ
-
อิงอิง
อิงจะเก็บไปฝากคุณแม่ที่โรงพยาบาลพรุ่งนี้ค่ะ
-
คุณหญิงพิม
งั้นเหรอ ก็ดีนะอรจะได้อาการดีขึ้น
-
อิงอิง
ค่ะ
-
คุณหญิงพิม
นี่ก็ดึกมากแล้วไปนอนได้แล้วเด็กๆ
-
อิงอิง
ค่ะคุณแม่
-
ฉันเดินขึ้นไปที่ชั้นสองแล้วตรงไปที่ห้องนอนของตัวเองทันที
-
สายฟ้า
อิง
-
อิงอิง
ว้าย!!
-
สายฟ้า
อย่าพึ่งเข้าห้องสิ
-
อิงอิง
จะทำอะไรคะ
-
คนตัวสูงดึงฉันเอาไว้ไม่ให้เดินเข้าห้องไปได้ก่อนที่เขาจะพูดสิ่งที่ต้องการ
-
สายฟ้า
พี่มีเรื่องจะคุยด้วย
-
อิงอิง
เอาไว้พรุ่งนี้นะคะ
-
สายฟ้า
แต่พี่อยากคุยตอนนี้ ยังไม่อยากให้อิงกลับห้อง
-
อิงอิง
ถ้าคุณพ่อมาเห็นพี่นั้นแหละค่ะจะเดือดร้อน ปล่อยอิงนะคะ
-
ฉันพยายามดึงมือหนาที่โอบเอวฉันอยู่ไม่ยอมปล่อยตัวฉันเสียที
-
สายฟ้า
พี่....
-
ท่านเกื้อ
ไอ้ฟ้า!
-
อิงอิง
!!!
-
สายฟ้า
!!!!
-
พี่สายฟ้าตกใจเมื่อได้ยินเสียงเรียกของคุณพ่อพร้อมกับสายตาดุดันที่มองเราสองคนอยู่หน้าห้องนอนของท่าน
-
ท่านเกื้อ
ปล่อย
-
สายฟ้า
.......
-
อิงอิง
อิงขอตัวไปนอนก่อนนะคะ
-
ท่านเกื้อ
ไปเถอะลูก วันนี้เหนื่อยมามากแล้ว
-
อิงอิง
ค่ะ
-
ท่านเกื้อ
ส่วนแก มานี่เลย
-
สายฟ้า
ครับ
-
ฉันรีบเดินเข้าไปในห้องนอนโดยไม่รอช่วยพี่สายฟ้าอย่างที่เขาต้องการอยู่ตอนนี้
-
คนเจ้าเล่ห์ต้องเจอแบบนี้แหละ โดนดุน่ะสมน้ำหน้าแล้ว
-
เวลา 00:00 น.
-
ครื้นนนนน
-
อิงอิง
อึก
-
ฉันปิดหูตัวเองเพราะไม่อยากได้ยินเสียงฟ้าร้องน่ากลัวอีก
-
สายฟ้า
อิง
-
อิงอิง
!!!!
-
สายฟ้า
อิงเปิดประตูให้พี่หน่อย
-
ฉันลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองไปที่ประตูระเบียงห้องเพราะได้ยินเสียงพี่สายฟ้า
-
อิงอิง
พี่สายฟ้า
-
สายฟ้า
ฟ้าร้องดังขนาดนี้นอนไม่หลับใช่ไหม เปิดประตูให้พี่หน่อยนะ
-
ฉันชะงักมือที่จะเอื้อมไปเปิดประตูระเบียงตามคำสั่งของคนตัวสูง เพราะนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรเปิดให้คนเจ้าเล่ห์อย่างเขา
-
อิงอิง
พี่กลับไปเถอะค่ะ อิงนอนได้
-
สายฟ้า
อย่ามาโกหกพี่นะอิง นี่ร้องไห้ใช่ไหม
-
อิงอิง
.......
-
ฉันรีบเช็ดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มทันทีที่คนตัวสูงทักขึ้น
-
สายฟ้า
อิงครับ
-
อิงอิง
พี่กลับไปเถอะค่ะ อิงนอนคนเดียวไม่เป็นไร
-
สายฟ้า
.......
-
เปรี้ยง!!!
-
อิงอิง
กรี๊ดดดดด
-
สายฟ้า
!!!!!
-
ฉันรีบทรุดตัวลงนั่งที่พื้นแล้วปิดหูของตัวเองเอาไว้แล้วหลับตาลงเพราะความกลัว
-
อิงอิง
อือออ
-
สายฟ้า
อิง
-
อิงอิง
ออกไป!!
-
สายฟ้า
!!!!
-
ฉันปิดม่านกั้นประตูแล้วรีบวิ่งเข้าไปที่เตียงทันที ทำไม ทำไม ทำไม!! ทำไมฉันต้องกลัวเสียงแบบนี้ด้วย!! ทำไมคุณพ่อถึงทำแบบนี้
-
อิงอิง
อึก ฮือๆ
-
สายฟ้า
อิง!!
-
อิงอิง
!!!!
-
ฉันมองคนตัวสูงที่เปิดประตูหน้าห้องเข้ามาพร้อมกับกุญแจสำรองในมือ ฉันทั้งดีใจและก็หนักใจที่เค้าเข้ามาในห้องนอนของฉัน
-
สายฟ้า
อิงครับ
-
อิงอิง
อึก ฮือๆ
-
สายฟ้า
อิง
-
คนตัวสูงเดินเข้ามานั้งที่เตียงแล้วกอดฉันเอาไว้แน่นเพื่อปลอบโยนฉันที่ร้องไห้อยู่บนเตียง
-
อิงอิง
พี่สายฟ้า
-
สายฟ้า
ไม่เป็นไรนะครับ
-
อิงอิง
อิง...อึก เกลียดตัวเอง
-
สายฟ้า
.......
-
อิงอิง
เกลียดที่ต้องมากลัวอะไรบ้าๆแบบนี้
-
สายฟ้า
อิง
-
อิงอิง
เกลียดที่ตัวเองต้องมาเจออะไรแบบนี้
-
สายฟ้า
ไม่เอานะครับ อย่าคิดมากนะพี่อยู่ตรงนี้แล้ว
-
อิงอิง
ทำไมคะพี่สายฟ้า
-
สายฟ้า
.......
-
อิงอิง
ทำไมทุกคนถึงใจร้ายกับอิง
-
สายฟ้า
อิง
-
อิงอิง
ทั้งคุณพ่อทั้งพี่
-
สายฟ้า
อึก!!
-
อิงอิง
เลือกที่จะทิ้งอิงไป
-
สายฟ้า
พี่ขอโทษ
-
อิงอิง
อิงไม่อยากอยู่แบบนี้อีกแล้วค่ะ ไม่อยากแล้วจริงๆ
-
สายฟ้า
........
-
อิงอิง
อิงเจ็บได้ยินไหมคะว่าอิงเจ็บ
-
สายฟ้า
พี่ขอโทษครับอิง พี่มันเห็นแก่ตัวที่รั้งอิงเอาไว้เมื่อวันที่มันสายไปแล้ว
-
อิงอิง
ฮือๆ
-
คนตัวสูงกดตัวฉันนอนลงที่เตียงก่อนที่จะกอดตัวฉันเอาไว้เพื่อไม่ให้สติของฉันหลุดลอยไปไกลเกินกว่านี้อีก
-
บาดแผลที่อยู่ในหัวใจของฉัน มันจะหายไปเมื่อไหร่กันนะ
-
เวลา 05:00 น.
-
สายฟ้า
อืออออ
-
อิงอิง
พี่ฟ้า
-
สายฟ้า
.......
-
ฉันเรียกคนตัวสูงที่กอดฉันเอาไว้ไม่ยอมคลายกอดออกแม้ว่าเราสองคนจะเผลอหลับไปนานขนาดไหน
-
ฉันนอนร้องไห้อย่างหนักจนไม่รู้ตัวเลยว่าหลับไปตอนไหน แต่เพราะมือหนาที่คอยลูบหัวฉันเอาไว้ตลอดคืนทำให้หัวใจของฉันสงบลงอย่างช้าๆ
-
อิงอิง
พี่สายฟ้า
-
สายฟ้า
อื้ม
-
อิงอิง
ปล่อยอิงได้แล้วค่ะอิงจะไปอาบน้ำ
-
สายฟ้า
นี่พี่....
-
อิงอิง
ถ้าคุณพ่อรู้ว่าพี่มานอนห้องอิงพี่ต้องโดนดุอีกแน่ๆ
-
สายฟ้า
พี่ขอโทษ พี่แค่เป็นห่วงเรา
-
อิงอิง
.......
-
สายฟ้า
เมื่อคืนอิงกลัวมากๆพี่เป็นห่วง
-
อิงอิง
อิงไม่เป็นไรแล้วค่ะ พี่รีบออกจากห้องอิงดีกว่าค่ะ
-
สายฟ้า
.......
-
ฉันพูดพร้อมเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวไปเยี่ยมคุณแม่ที่โรงพยาบาล
-
คุณหญิงพิม
อ้าวหนูอิง ตื่นแล้วเหรอลูก
-
อิงอิง
ค่ะคุณแม่
-
คุณแม่ของพี่สายฟ้าทักทายฉันทันทีที่เห็นว่าฉันเดินเข้าไปในครัว
-
คุณหญิงพิม
แม่ทำช่อดอกไม้ให้นะ สวยไหม
-
อิงอิง
สวยมากๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ
-
คุณหญิงพิม
แล้วนี่แม่ทำแกงจืดฟักวุ้นเส้นหมูสับของโปรดแม่เราด้วยนะ
-
อิงอิง
คุณแม่ได้ทานต้องอารมณ์ดีมากแน่ๆเลยค่ะ
-
สายฟ้า
แม่ครับ
-
คุณหญิงพิม
ตื่นแล้วเหรอลูก ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจัง
-
สายฟ้า
ผมจะไปส่งอิงที่โรงพยาบาลครับ
-
คุณหญิงพิม
งั้นเหรอ มาๆ ทานข้าวก่อนแล้วค่อยไปนะ
-
อิงอิง
ค่ะ
-
ฉันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงโต๊ะอาหารก่อนจะรอให้เด็กรับใช้เดินมาเสริฟข้าวต้ม
-
สายฟ้า
อะ
-
อิงอิง
อะไรคะ
-
สายฟ้า
ถุงประคบเย็น
-
อิงอิง
.......
-
สายฟ้า
ตาบวมขนาดนี้คงไปหาแม่ได้ไม่แน่ๆ
-
อิงอิง
ขอบคุณค่ะ
-
สายฟ้า
เมื่อคืนก็ร้องไห้ทั้งคืน ไม่ปวดหัวเหรอ
-
อิงอิง
ไม่ปวดค่ะ
-
ฉันขยับหนีมือหนาที่จะเอื้อมมาจับแก้มฉัน เพราะกลัวว่าหากคุณพ่อตื่นมาเราสองคนจะโดนดุอีก
-
สายฟ้า
อยู่นิ่งๆ พี่จะประคบให้
-
อิงอิง
ไม่เป็นไรค่ะอิงทำเองได้
-
สายฟ้า
ให้พี่ได้ดูแลอิงนะครับ
-
อิงอิง
........
-
สายฟ้า
พี่อยากทำ
-
อิงอิง
อิงไม่ต้องการค่ะ
-
สายฟ้า
!!!!
-
อิงอิง
เราอยากทำแบบนี้กันอีกเลยนะคะ
-
สายฟ้า
.......
-
คุณหญิงพิม
ข้าวต้มร้อนๆมาแล้วจ่ะ
-
อิงอิง
......
-
ฉันดึงมือออกจากมือพี่สายฟ้าแล้วทำตัวให้เป็นปกติที่สุด
-
ฉันไม่อยากจมอยู่กับอดีตอีกแล้ว ไม่อยากให้เหตุการณ์เก่าๆมาทำร้ายฉันได้อีก
-
เวลา 07:00 น.
-
โรงพยาบาลจิตวิทยา
-
คุณแม่
.......
-
อิงอิง
แม่คะ
-
คุณแม่
อิง อิงเหรอลูก
-
อิงอิง
ค่ะ อิงมาเยี่ยมค่ะ
-
คุณแม่
อิงลูกแม่
-
ฉันเข้าไปกอดคุณแม่ด้วยความคิดถึงและดีใจที่เห็นว่าท่านสีหน้าดูดีขึ้น
-
อิงอิง
คุณแม่หิวหรือยังคะ คุณแม่พิมพ์ทำแกงจืดฟักหมูสับวุ้นเส้นของโปรดคุณแม่ด้วยนะคะ
-
คุณแม่
จริงเหรอลูก
-
อิงอิง
ค่ะ
-
สายฟ้า
สวัสดีครับคุณแม่
-
คุณแม่
ฟ้า
-
สายฟ้า
ครับ
-
คุณแม่
แล้วนี่จะไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยเมื่อไหร่ล่ะเรา
-
อิงอิง
!!!!!
-
คุณแม่
แม่นะ ดีใจที่ฟ้าจะเรียนตามที่เกื้ออยากให้เรียน จะได้ไม่ต้องทะเลาะกันอีก
-
ฉันหันไปมองหน้าพี่สายฟ้าเพราะได้ยินสิ่งที่คุณแม่พูด เหมือนท่านย้อนกลับไปตอนที่เราทั้งสองคนยังเด็กกว่านี้มาก
-
อิงอิง
พี่สายฟ้าเรียนปีสี่แล้วค่ะคุณแม่
-
คุณแม่
เอ้า!! จริงเหรอ
-
อิงอิง
ค่ะ แล้วอิงก็เรียนปีหนึ่งแล้ว
-
คุณแม่
โหหห ลูกแม่โตแล้วนี่นา คิกๆ
-
อิงอิง
........
-
สายฟ้า
วันศุกร์หน้าเราจะไปทะเลกัน คุณแม่ไปด้วยกันนะครับ
-
คุณแม่
ทะเลเหรอ แล้วพัฒไปไหมเกื้อ
-
สายฟ้า
ครับ?
-
คุณแม่
อีกปีเดียวเราก็จะเรียนจบแล้วเนอะ ตื่นเต้นจัง
-
คุณแม่มองพี่สายฟ้าเหมือนตอนนี้ท่านจะมองพี่สายฟ้าเป็นพ่อเกลื้อแล้วคิดย้อนกลับไปตอนที่พวกท่านอยู่มหาวิทยาลัย
-
อิงอิง
โธ่
-
สายฟ้า
ไปสิอย่างพัฒน่ะเหรอจะพลาดสอบเสร็จแล้วอรไปด้วยกันนะ
-
คุณแม่
ได้สิเกื้อ
-
อิงอิง
........
-
สายฟ้า
พัฒฝากให้เราเอากุหลาบขาวมาให้ ชอบไหม
-
คุณแม่
ชอบ!! คิกๆ ชอบมากๆเลย
-
อิงอิง
คุณแม่ขา
-
คุณแม่
ชอบ ชอบจังเลย
-
อิงอิง
.......
-
คุณแม่กอดช่อกุหลาบแล้วนอนลงที่เตียงหัวเราะคิกคักดีใจที่ได้กุหลาบ
-
คุณแม่
อิงจะแต่งงานแล้วนะพัฒ คิกๆ
-
อิงอิง
.......
-
คุณแม่
ฉันจะไม่ยอม ไม่ยอมให้เค้าเลิกกัน ไม่ยอมหรอก คิกๆ
-
สายฟ้า
ออกไปกันเถอะอิง
-
อิงอิง
.......
-
คนตัวสูงพาฉันเดินออกมาจากห้องของคุณแม่ก่อนจะพาฉันไปนั่งที่ม้าหินอ่อนนอกสวน
-
คุณแม่อาการยิ่งแย่ลงแบบนี้ ฉันควรทำตัวยังไงดี ถ้าไม่ให้พี่สายฟ้าเข้าใกล้คุณแม่ก็คงไม่หายเสียที ถ้าท่านไม่เห็นว่าฉันอยู่ก่บพี่สายฟ้าอาการท่านต้องแย่ลงอีกแน่ๆ
-
. . . . .
-
สกาย
แม่เป็นบ้าจริงๆด้วย หึหึ
-
สกายยิ้มพร้อมกับมองเอกสารประวัติของคุณหญิงอิงอร พร้อมกับคิดแผนชั่วไว้ในหัวความโลภมากถาโถมเข้ามากัดกินหัวใจจนตอนนี้ให้เอาอะไรมาฉุดก็หยุดหล่อนไม่อยู่แล้ว
-
ผลส้ม สีชมพู🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น