คนเมา 🍻
-
อันญา
อ้าวเฮียภู
-
ภูผา
ไงอันญา
-
ทิชา
รู้จักกันเหรอ?
-
อันญา
เฮียภูเป็นเพื่อนเฮียคีย์ญาติของพี่ริวอะ
-
ทิชา
ซับซ้อนจัง
-
ภูผา
งั้นเหรอ แต่ต้องมาลองรู้จักจะรู้ว่าไม่ซับซ้อน
-
ทิชา
........
-
อันญา
อย่านะเฮีย คนนี้คู่หมั้นพี่ยู
-
ภูผา
คู่หมั้น?
-
อันญา
ใช่
-
ทิชา
อัน
-
อันญา
เอาน่า
-
อันญาส่งสัญญาณบอกให้กับฉันเงียบ ฉันจึงทำตามนั้นโดยไม่ตอบอะไร คนนี้อันญาคงรู้จักดีไม่งั้นคงไม่ทำแบบนี้
-
ภูผา
ถึงว่า ไอ้ยูหวงน่าดู
-
ทิชา
........
-
อันญา
นั้นแหละค่ะ
-
ภูผา
แต่ยังเห็นมันควงปุยไปไหนมาไหนอยู่นะ
-
ทิชา
!!!!
-
อันญา
เฮีย!!
-
ภูผา
อ้าว พูดตรงไปเหรอ
-
ทิชา
ฉันไปนั่งรอนะ
-
ภูผา
........
-
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะเพราะไม่อยากฟังพี่ภูผาพูดถึงผู้หญิงคนอื่นของพี่ยูกิ
-
อันญา
เห็นมะ ทำให้คนอื่นเค้าหงุดหงิดอยู่ได้
-
ภูผา
หึ
-
พี่ภูผาเดินมานั่งข้างๆฉันก่อนจะจ้องหน้าฉันไม่วางตา อะไรกันเนี่ย !! น่ากลัวชะมัด
-
ทิชา
มีอะไรคะ
-
ภูผา
ฉันชอบเธอนะ
-
ทิชา
!!!!
-
อันญา
เฮีย
-
ภูผา
พูดความจริง
-
ทิชา
ขอโทษค่ะแต่ฉันไม่ชอบพี่
-
ภูผา
!!!
-
ทิชา
อัน เครื่องดื่มได้แล้ว
-
อันญา
เคๆ
-
ฉันเดินไปเอาเครื่องดื่มกับของหวานแล้วไปนั่งอีกข้างเพื่อหนีคนตัวสูง
-
ภูผา
.......
-
ทิชา
นี่!!
-
ภูผา
นั่งด้วยสิ
-
อันญา
นี่ที่ของอัน
-
ภูผา
ไปนั่งตรงนั้นสิ
-
อันญา
........
-
อันญามองบนแล้วจำใจไปนั่งตรงข้ามเพราะพี่ภูผามานั่งข้างๆฉันแทนแล้ว
-
ทิชา
พี่คะ ช่วยลุกไปนั่งที่อื่นได้ไหม
-
ภูผา
ทำไมต้องไป
-
ทิชา
เฮ้อออ
-
อันญา
พี่เฮียยังชอบของหวานอยู่อีกเหรอ
-
ภูผา
ทำไมล่ะ ของหวานดีจะตาย
-
อันญา
หายากนะผู้ชายคลั่งของหวานอย่างพี่เนี่ย
-
ภูผา
หึหึ กินแล้วอารมณ์ดี
-
พี่ภูผาตักเค้กช็อกโกแลตลาวาเข้าปากแล้วทำหน้าฟินเหมือนได้ขึ้นสวรรค์
-
อันญา
เฮ้ออออ
-
ติ๊ดๆ
-
ภูผา
อะไร📱
-
อันญา
.......
-
ทิชา
.......
-
ภูผา
อยู่ร้านขนม ทำไม📱
-
ทิชา
.........
-
ภูผา
ยุ่งยากว่ะ เดี๋ยวรีบไป📱
-
พี่ภูผาเก็บโทรศัพท์แล้วหันมามองหน้าฉันนิ่งๆ
-
ทิชา
.........
-
ภูผา
ถ้าถูกมันทิ้งเมื่อไหร่ รีบมาหาพี่นะ
-
ทิชา
ขอบคุณค่ะแต่ฉันคงไม่ไป
-
ภูผา
ถูกใจจริงๆ
-
อันญา
เฮีย
-
ภูผา
โอเคๆ ไปแล้วนะ
-
ฉันหันไปตักเค้กเข้าปากแล้วไม่สนใจคนตัวสูงที่ยิ้มให้ สายตาและรอยยิ้มที่เป็นมิตรแต่แอบแฝงไปด้วยความร้ายกาจ เป็นผู้ชายที่ไม่น่าไว้วางใจจริงๆ
-
อันญา
เฮ้ออออ
-
ทิชา
รู้จักดีไหมคนนี้
-
อันญา
แก๊งนี้เหี้ยมทุกคน ทั้งเฮียเต เฮียคีย์ เฮียขุนทัพ เฮียภูผา
-
ทิชา
ขุนทัพ? พี่ชายพี่ขุนพลใช่ไหม
-
อันญา
อื้ม แก๊งมีห้าคน จำพี่ใบหม่อนได้ไหม
-
ทิชา
จำได้ คนสวยๆใช่ไหม
-
อันญา
คนนั้นน่ะผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม คบกันมาแต่เด็กๆแล้ว
-
ทิชา
จริงเหรอ!! พี่ใบหม่อนคบพวกนี้ได้ยังไง
-
อันญา
แม่ก็คือแม่แหละ
-
ฉันจำได้ว่าพี่ใบหม่อนเป็นผู้หญิงซ่าๆ แถมตอนนี้ยังสวยสุดๆ ได้ข่าวว่าเป็นแฟนพี่เตนี่นา แต่ทำไมฉันไม่เคยเห็นพี่ภูผามาก่อนเลยนะ
-
ทิชา
ทำไมกูไม่เคยเห็นพี่ภูผาเลย
-
อันญา
เฮียแกไปเรียนมหาวิทยาลัยต่างประเทศ เลยไม่เคยเห็นเท่าไหร่ แก๊งนี้ ความลึกลับเยอะจะตาย
-
ทิชา
เฮียคีย์เคยได้ยินมาบ้างว่าโหดสุดๆ คนอื่นๆก็รู้จักนะ
-
อันญา
นั้นแหละ กลุ่มนี้เป็นตำนานที่ตั้งตำแหน่งนางฟ้าของสนามแข่งรถของพี่ริวขึ้นมาไง
-
ทิชา
จริงด้วย!!! เคยได้ยินมาเหมือนกัน
-
อันญา
เฮียคีย์นี่แหละ มหาโหดของจริง
-
ทิชา
..........
-
พอได้ยินอันญาพูดเรื่องแก๊งนี้ก็คิดออกมาได้ทันที เรื่องชื่อเสียงอันเลื่องลือของกลุ่ม จำได้ว่าเป็นแก๊งหญิงหนึ่งชายสี่คน
-
อันญา
ราชินีไข่มุกดำและองครักษ์ทั้งสี่
-
ทิชา
ตำนานองครักษ์ที่หลงรักเจ้าหญิงที่โด่งดังในโรงเรียนกู!!!
-
อันญา
นั้นแหละแก๊งนี้
-
พูดแล้วก็ขนลุก ไม่มีใครในโรงเรียนไม่รู้จักตำนานสี่จตุรเทพที่ปกป้องราชินีไข่มุกดำแห่งโรงเรียนหญิงล้วนหรอกถ้าเรียนโรงเรียนฉัน ถึงฉันจะเข้าเรียนตอนที่พวกพี่ๆจบไปแล้ว แต่ตำนานก็ยังคงไม่หายไปจนถึงวันนี้
-
ทิชา
ขนลุก
-
อันญา
นี่ขนาดกูไม่ได่เรียนมัธยมปลายที่เดียวกับมึงนะ
-
ทิชา
ยัยเรย์บอกมึงใช่ไหม
-
อันญา
ใช่สิ
-
ทิชา
เฮียคีย์ เฮียเต เฮียขุนทัพ เฮียภูผา แค่ได้ยินชื่อก็รู้แล้วว่าไม่ควรไปยุ่งด้วย
-
อันญา
เฮียภูผาเป็นสายนิ่งแต่สยบทุกเหยื่อ
-
ทิชา
แต่เห็นแบบนั้นก็ชอบกินของหวานน่ะ
-
อันญา
ไม่เข้ากับหน้าใช่ไหม
-
ทิชา
เฮ้อออ
-
อันญา
อย่าพึ่งเหนื่อยใจเพราะตอนนี้เค้าถูกใจมึง
-
ทิชา
...........
-
อันญา
ซวยของแท้เลยนะ ระวังตัวหน่อยแล้วกัน
-
ทิชา
อย่าให้เจอกันอีกเลย
-
อันญา
ไปเถอะ ช็อปปิ้งแล้วค่อยกลับกันเถอะ
-
ทิชา
อื้ม
-
ฉันหยิบกระเป๋าแล้วไปช็อปปิ้งต่อกับอันญาเพื่อคลายเครียด เฮ้ออ พี่ภูผา...น่ากลัวจริงๆ
-
เวลา 12:00 น.
-
ยูกิ
......
-
โซล
........
-
อันญา
กลับมาแล้วค่ะที่รัก
-
โซล
ทำไมไปนานจัง
-
อันญา
นานๆเจอเพื่อนทีนี่คะ
-
โซล
พี่เตรียมเผาอาหารทะเลรอแล้ว นั่งพักก่อนนะ
-
ทิชา
อัน ห้องเล็กที่ให้ทำความสะอาดล่ะ อยู่ตรงไหน
-
ยูกิ
พี่สั่งให้คนทำความสะอาดกลับไปแล้ว
-
ทิชา
!!!!!!
-
โซล
พี่ไม่เกี่ยวนะ
-
ยูกิ
........
-
ทิชา
ทำไมคะ
-
ยูกิ
เพราะพี่จะไม่แยกห้องนอน
-
อันญา
พี่ยู
-
ยูกิ
พี่จะพาไปดูห้อง
-
ทิชา
!!!!
-
พี่ยูกิดึงแขนฉันแล้วเดินไปที่ห้องนอนชั้นสองโดยไม่รอให้ฉันพูดอะไรอีก
-
ยูกิ
........
-
ทิชา
เจ็บนะคะ!!
-
ยูกิ
นี่มันอะไร!!
-
ทิชา
!!!!!
-
ฉันมองภาพในมือถือของพี่ยูกิ ภาพฉันกำลังนั่งคุยอยู่กับพี่ภูผาและดูเหมือนจะใกล้ชิดกันมากๆ
-
ยูกิ
ไปเจอมันมางั้นเหรอ!!
-
ทิชา
เจ็บนะ!!
-
ยูกิ
ทำไมวะ!! ทำไมต้องไปเจอมัน!!
-
ทิชา
อืออออ
-
คนโมโหร้ายกดฉันลงที่เตียงแล้วจับแก้มฉันเอาไว้แล้วออกแรงบีบด้วยความโกรธ
-
ยูกิ
บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าเข้าใกล้มัน!!!
-
ทิชา
พี่ยูกิ!! ทิชาเจ็บนะคะ
-
ยูกิ
ชอบมันงั้นเหรอ
-
ทิชา
ถ้าบอกว่าใช่ พี่จะทำไม!!
-
ยูกิ
!!!!
-
ทิชา
พี่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามให้ทิชารักคนอื่น!!
-
ยูกิ
ทิชา!!
-
ทิชา
อืออออ
-
พี่ยูกิก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง ความโมโห
-
ยูกิ
อือออ!!!
-
ทิชา
ปล่อยนะ!!
-
ยูกิ
พี่ไม่ยอมให้ทิชาเป็นของมันหรอก!!!
-
ทิชา
อือออออ
-
ฉันพยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดพ้นจากความป่าเถื่อนแต่ก็ไม่เป็นผล พี่ยูกิรวบแขนฉันไว้ที่เหนือศีรษะก่อนจะก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างรุนแรง
-
ยูกิ
โอ๊ย!!!
-
ทิชา
อึก
-
เพี๊ยะ!!!
-
ฉันกัดริมฝีปากของคนป่าเถื่อนแล้วตบใบหน้าของพี่ยูกิสุดแรงจนพี่ยูกินิ่งไม่ขยับไปไหน
-
ยูกิ
........
-
ทิชา
พี่ไม่ได้รักทิชา แล้วทำแบบนี้ทำไม
-
ยูกิ
แล้วทิชาล่ะ รักพี่บ้างไหม
-
ทิชา
........
-
ยูกิ
หรือว่ารักมัน
-
ทิชา
.........
-
ยูกิ
..........
-
ทิชา
อึก
-
พี่ยูกิขมวดคิ้วแล้วเดินออกไปจากห้องด้วยความหงุดหงิด ฉันดึงเสื้อขึ้นแล้วนั่งลงที่เตียงก่อนจะเช็ดน้ำตาออกจากขอบตาแบบลวกๆ
-
เวลา 19:00 น.
-
อันญา
ทิชา
-
ทิชา
.......
-
อันญา
อาหารพร้อมแล้วนะเตรียมเสร็จแล้วนะ
-
ทิชา
อื้ม
-
ฉันวางผ้าเช็ดตัวไว้ในตะกร้าแล้วเดินไปหาอันญาที่เข้ามาในห้อง ตอนนี้ฉันย้ายมานอนห้องเล็กชั้นล่างที่มองเห็นวิวไร่องุ่นสวยงาม
-
อันญา
โอเคไหม
-
ทิชา
ไม่เป็นไร แล้วพี่ยูกิล่ะ
-
อันญา
รายนั้นโกรธจัดแล้วไปสงบสติอารมณ์ในไร่องุ่นโน่น ลากพี่โซลไปด้วยป่านนี้ยังไม่กลับมาเลย
-
ทิชา
เฮ้อออ
-
อันญา
ลงไปกันเถอะ
-
ทิชา
อื้ม
-
ฉันเดินลงไปที่ชั้นล่างแล้วนั่งลงที่โต๊ะอาหารทันที ป่านนี้พี่ยูกิยังไม่กลับมาอีกเหรอเนี่ย ไปไหนของเค้านะ
-
โซล
ที่รัก!!
-
อันญา
ตายจริง!!
-
ทิชา
!!!!
-
โซล
เตรียมกล่องปฐมพยาบาลที!!
-
ฉันรีบวิ่งเข้าไปดูพี่ยูกิที่ถูกพี่โซลแบกเข้ามาที่ในบ้าน แล้วช่วยพยุงให้เข้าไปในห้องนอนของฉันตรงชั้นล่าง
-
ทิชา
เกิดอะไรขึ้นคะ
-
โซล
มันไปกินเหล้าก้บคนงานในไร่มาน่ะ พอขากลับเดินไม่ระวังลื่นตกเนินน่ะ
-
ยูกิ
อืออออ
-
ทิชา
เฮ้ออ เหมือนจะมีแค่แผลถลอกนะคะ
-
โซล
ดีนะที่ไม่เป็นอะไรมาก แต่ขาคงแพลง
-
ทิชา
มาค่ะเดี๋ยวทิชาจะเช็ดตัวแล้วทำแผลให้เค้า
-
พี่โซลจัดการถอดเสื้อผ้าของพี่ยูกิแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้กับพี่ยูกิเพื่อให้ฉันเช็ดตัวให้พี่ยูกิสะดวก
-
อันญา
นี่กล่องยานะ
-
ทิชา
อื้ม ไปดูพี่โซลเถอะ กูจะเช็ดตัวให้พี่ยูกิเอง
-
อันญา
ได้ๆ
-
ฉันหันไปคว้าผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้คนเมา
-
ทิชา
ทำไมต้องดื่มจนเมาขนาดนี้ด้วย
-
ยูกิ
อืออออ
-
ทิชา
พี่ยูกิคะ
-
ยูกิ
อืออออ
-
ทิชา
พี่ยูกิคะ อยู่เฉยๆนะคะทิชาจะเช็ดตัวให้
-
ยูกิ
อือออ ทิชา
-
ทิชา
พี่ยูกิ!!!
-
ฉันตกใจเมื่อมือหนาจับแขนฉันเข้าไปกอดแล้วคนเมาก็ลืมตามองฉันนิ่งๆ
-
ยูกิ
ทำอะไร
-
ทิชา
เช็ดตัวค่ะ
-
ยูกิ
แล้วทำไมต้องเป็นเธอ
-
ทิชา
!!!!
-
ยูกิ
ทำไมชอบทำให้ฉันเจ็บปวด
-
พี่ยูกิกอดตัวฉันเอาไว้แน่นก่อนจะมองฉันนิ่งๆโดยไม่พูดอะไรอีก
-
ทิชา
........
-
ยูกิ
ทำไมใจร้าย
-
ทิชา
คนที่ใจร้ายคือพี่ไม่ใช่ทิชาค่ะ
-
ยูกิ
จริงด้วย ฉันมันใจร้ายมากสินะ
-
ทิชา
ปล่อยนะคะ พี่เมามากแล้วนะคะ
-
ยูกิ
อือออ โอ๊ย!!
-
พี่ยูกินอนนิ่งแล้วพยายามขยับตัวลุกขึ้นเดินแต่ก็ต้องล้มลงไปที่เตียงเหมือนเดิม
-
ทิชา
บอกให้นอนอยู่เฉยๆไงคะ!!
-
ยูกิ
อืออออ
-
ทิชา
ทิชาจะเช็ดตัวให้นะคะ อยู่เฉยๆก่อน
-
ยูกิ
ทิชา
-
ทิชา
........
-
ฉันเช็ดตัวให้พี่ยูกิก่อนจะเริ่มทำแผลให้เค้าอย่างเบามือที่สุด ตามตัวมีแผลถลอกเล็กน้อยที่หนักๆก็มีแค่ข้อเท้า คงจะพลิกตอนที่ล้ม
-
ยูกิ
รักพี่บ้างหรือเปล่า
-
ทิชา
........
-
ยูกิ
รักพี่บ้างไหม
-
คนตัวสูงค่อยๆหลับตาลงช้าๆคงเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ทำให้เค้าละเมอเพ้อแล้วถามฉันเรื่องไม่เป็นเรื่อง
-
ทิชา
รักค่ะ
-
ยูกิ
อือออ
-
ทิชา
ทิชารักพี่ค่ะ
-
ฉันบอกรักคนที่หลับไหลไม่ได้สติแล้วก้มลงจูบริมฝีปากของพี่ยูกิเบาๆโดยที่เค้าไม่รู้สึกตัว
-
แต่จะทำยังไงได้คะ ในเมื่อพี่ไม่ได้รักทิชา จะให้ทิชาบอกรักพี่ได้ยังไงคะ คำปฏิเสธของพี่ยังดังอยู่ในหัวใจของทิชาไม่เคยจางหายไปไหน ถ้าทิชาบอกว่ารักพี่ พี่จะรังเกียจทิชาไหมคะ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....😘😘😘
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น