[SS2] ลาก่อน 👋
-
เอมมี่
-
ริต้า
ทำไมมันกระทันหันแบบนี้!!
-
เอมมี่
........
-
กอหญ้า
มี่ มันหมายความว่ายังไงที่จะกลับดูไบ!!
-
อทิต
ก็หมายความตามนั้น
-
ริต้า
มี่!!
-
เอมมี่
ฉันแค่จะไปเรียนแลกเปลี่ยนสามปี
-
ริต้า
ตั้งสามปี!!
-
เอมมี่
.......
-
กอหญ้า
มี่ ทำไมล่ะ
-
เอมมี่
ฉันตัดสินใจแล้ว
-
ริต้า
แต่....
-
อทิต
นี่มันเรื่องของมี่นะต้า อย่ารั้ง
-
ริต้า
รู้ค่ะ แต่มี่ไม่ใข่คนที่ไปโดยไม่มีเหตุผล
-
อทิต
ใช่ เหตุผลคืออยากกลับไป และไม่ต้องถามอะไรมาก
-
ริต้า
.........
-
อทิต
มันเป็นเรื่องของครอบครัวพี่
-
เอมมี่
.........
-
ริต้า
ค่ะ
-
อทิต
........
-
กอหญ้า
มี่
-
เอมมี่
มี่ตัดสินใจแล้วค่ะพี่ญ่า
-
กอหญ้า
เฮ้อออ ยังไงพี่ก็ไม่เข้าใจว่ามันเปิดอะไรขึ้น แต่พี่ก็เคารพการตัดสินใจของมี่นะ
-
เอมมี่
ขอบคุณค่ะ
-
ริต้า
......
-
เอมมี่
ต้า
-
ริต้า
ตามใจแล้วกัน กูไม่รู้จะห้ามยังไงแล้ว
-
อทิต
มีของที่ต้องเก็บไหมมี่
-
เอมมี่
ไม่มีค่ะ
-
ริต้า
ตั้งสามปีคิดถึงแย่
-
อทิต
พี่มารับไปหามี่ก็ได้ ช่วงปิดเทอม
-
ริต้า
.........
-
ริต้าเงียบและไม่พูดกับพี่อทิตอีก คงงอนล่ะสินะที่พี่อทิตพูดจาแรงๆใส่แบบนั้น
-
อทิต
ต้า
-
ริต้า
กูขอไปนอนเอาแรงก่อนนะ พรุ่งนี้จะได้ไม่กังวลตอนไปส่งมึง
-
เอมมี่
อื้ม
-
ริต้าขึ้นไปชั้นบนโดยมีพี่อทิตมองตามอยู่ เฮ้อออ คู่นี้นี่ยังไงกันนะ
-
อทิต
.......
-
เอมมี่
ตามไปง้อสิคะ
-
อทิต
เฮ้อออ
-
พี่อทิตตามริต้าขึ้นไปข้างบนทันทีที่ฉันบอก เฮ้ออ จริงๆเลยนะ ตอนนี้ก็บอกกับเพื่อนเรียบร้อยแล้วคงไม่ค้องห่วงอะไรอีกแล้ว
-
กอหญ้า
มี่
-
เอมมี่
คะ
-
กอหญ้า
กลับมาพี่ก็คงจบไปแล้ว
-
เอมมี่
จริงด้วยสิคะ
-
กอหญ้า
กลับมารับตำแหน่งหัวหน้าหอพักแทนพี่หน่อยได้ไหม
-
เอมมี่
มี่เนี่ยนะคะ
-
กอหญ้า
อื้ม
-
เอมมี่
แต่มี่....
-
กอหญ้า
พี่อยากให้มี่รับปากนะ เพราะพี่เชื่อว่าคนอย่างมี่ถ้าได้สัญญาอะไรไว้แล้วจะต้องทำตามที่พูดแน่นอน
-
เอมมี่
พี่กลัวมี่ไม่กลับมาเหรอคะ
-
กอหญ้า
ใช่พี่กลัว
-
เอมมี่
.........
-
กอหญ้า
ที่ไปคงเพราะคาร์ลอสใช่ไหม
-
เอมมี่
........
-
กอหญ้า
พี่คงเดาไม่ผิด
-
เอมมี่
มี่ไม่อยากเจ็บอีกแล้วค่ะพี่ญ่า
-
กอหญ้า
ลอสเค้ารักมี่มากนะรู้ไหม
-
เอมมี่
มี่รู้ค่ะ แต่เค้ากำลังจะเป็นพ่อคน
-
กอหญ้า
พ่อคน!!
-
พี่กอหญ้าตกใจกัยสิ่งที่ฉันพูด ฉันจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง
-
เอมมี่
.......
-
กอหญ้า
ลอสนะลอส
-
เอมมี่
มี่อยากกลับไปอยู่บ้านก่อน ถ้าเค้ายังพิสูจน์ตัวไม่ได้มี่ก็จะไม่กลับมา
-
กอหญ้า
แต่แค่ท้อง ใช้เวลาแค่10เดือนก็พิสูจน์ได้แล้วนะที่
-
เอมมี่
........
-
กอหญ้า
ที่กลับไปนานขนาดนี้คงเพราะไม่มั่นใจในตัวคาร์ลอสใช่ไหม
-
เอมมี่
อึก บอกตรงๆว่าไม่เลยค่ะพี่ญ่า มี่ไม่เลือกความมั่นใจในตัวเค้าอีกแล้ว
-
กอหญ้า
เฮ้ออออ
-
เอมมี่
มี่กลัวค่ะ
-
กอหญ้า
พี่เข้าใจนะ ลอสก็ทำเกินไปจริงๆ
-
เอมมี่
ยังไงพี่ก็ไปหามี่ที่บ้านได้นะคะ
-
กอหญ้า
ไปดูไบเหรอ ใกล้กันดีนะ
-
เอมมี่
คิกๆ
-
ฉันขำพี่กอหญ้าที่พูดประชดประชันฉัน การกลับไปครั้งนี้ยังไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า แต่ยังไงก็คงไม่ต้องเจ็บปวดขนาดนี้
-
วันต่อมา
-
อชิ
เก็บของเสร็จหรือยังมี่
-
เอมมี่
ไม่มีอะไรมากค่ะ
-
อธิ
เอาไปแค่นี้ก็ไม่ต้องเอาไปหรอก
-
พี่อธิมองกระเป๋าใบเล็กของฉันแล้วบ่นออกมาทันที
-
อชิ
ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอพี่ก็อยากให้น้องกลับบ้านนี่
-
อธิ
ก็ใช่
-
อทิต
เลิกบ่นได้แล้วน่า ไปเถอะ
-
เอมมี่
แล้วพี่อลันล่ะคะ
-
อธิ
รายนั้นกลับดูไบไปตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้ว
-
เอมมี่
แสดงว่าตอนที่โทรไปก็อยู่ดูไบแล้ว
-
อธิ
อื้ม
-
เอมมี่
ทำไมกลับไม่บอกน้องคะ
-
อชิ
เค้ามีธุระต้องจัดการน่ะ
-
เอมมี่
ธุระอะไร ขนาดงานประชุมสำคัญพี่อลันยังเลือกน้องก่อน
-
อธิ
ขี้สงสัยจริง
-
เอมมี่
มีอะไรกันแน่คะ
-
พี่ๆทุกคนเอาแต่เงียบ ต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่อย่างงั้นพี่อลันไม่ทีทางกลับไปโดยไม่บอกฉันแบบนี้แน่
-
อชิ
ขึ้นรถเถอะ เครื่องบินพร้อมแล้ว
-
เอมมี่
ไปแบบส่วนตัวเหรอคะ
-
อธิ
แน่นอนสิ
-
เอมมี่
ทำไมต้องเวอร์ด้วยคะ
-
อชิ
ไม่เวอร์หรอกพี่อลันอยากให้มี่ผ่อนคลายที่สุด
-
เอมมี่
เฮ้อออ
-
ฉันขึ้นรถก่อนจะหันไปจับมือเพื่อนรักที่เงียบมาตลอดทาง
-
ริต้า
........
-
เอมมี่
ไว้ปิดเทอมค่อยไปหากูก็ได้
-
ริต้า
อื้ม
-
อธิ
เดี๋ยวให้อทิตมารับ
-
อทิต
พร้อมเสมอ
-
ริต้า
ไม่เป็นไรค่ะ ต้าไปเองได้
-
อชิ
ลืมไปว่าเป็นลูกเจ้าของเหมืองทองทั่วโลก
-
ริต้า
😒😒😒
-
อทิต
เหมาะที่จะแต่งงานกับทายาทบ่อน้ำมัน
-
ริต้า
ถ้าจะแต่งจริงก็จะแต่งกับพี่อลัน
-
อทิต
ต้า!!
-
ริต้า
อย่างน้อยเค้าก็ไม่เจ้าชู้เหมือนพี่
-
อทิต
เมียตั้งห้าคนน่ะนะไม่เจ้าชู้!!
-
ริต้า
เค้าเรียกว่าฮาเร็มยะ!!
-
อชิ
อีกอย่าง ผู้หญิงพวกนั้นเจ้าชายอาร์เซียก็ทรงประทานให้ไม่ได้เต็มใจรับมาสักหน่อย
-
อทิต
ชิ แต่ก็นอนด้วยเปล่าวะ 😒
-
อชิ
อย่าพูดถึงพี่ไม่ดีแบบนี้สิ
-
อทิต
ห้าคนเลยนะห้าคน
-
ริต้า
ไม่ใช่พ่อปลาไหลแบบคนบางคนก็แล้วกัน
-
อธิ
ที่หนีมาเรียนที่นี่ไม่ใช่เพราะพ่อปลาไหลหรอกเหรอ
-
ริต้า
พี่ธิ!!
-
อธิ
ฮ่าๆๆ
-
อทิต
ชิ
-
เพราะพี่ๆแกล้งยัยริต้าจึงทำให้ฉันอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้จริงๆ ครอบครัวเราสองคนสนิทกันมาตั้งนานแล้วล่ะ มันมีความสุขมากเลยนะเวลาได้อยู่กับคนสำคัญแบบพร้อมหน้า ถ้าคุณพ่อคุณแม่ยังอยู่ ฉันคงจะมีความสุขมากกว่านี้
-
ลานจอดเครื่องบินส่วนตัว
-
กอหญ้า
มี่
-
เอมมี่
มี่ไปก่อนนะคะพี่ญ่า
-
กอหญ้า
อื้ม
-
ลีโอ
ญ่า
-
กอหญ้า
อึก ขอโทษทีนะพี่กลั้นไม่อยู่จริงๆ
-
เอมมี่
พี่ญ่า
-
ฉันพยายามกระพริบตาถี่ๆเพื่อไล่น้ำตาที่เอ่อคลอที่ตาออกไปเพื่อไม่ให้ร้องไห้ออกมา
-
ริต้า
........
-
อธิ
เครื่องบินพร้อมแล้วนะมี่
-
เอมมี่
ค่ะ
-
ฉันกอดพี่กอหญ้าแล้วกอดริต้าเพื่อบอกลาเตรียมตัวขึ้นเครื่อง
-
คาร์ลอส
มี่!!!
-
เอมมี่
!!!!
-
ฉันหันไปมองร่างสูงที่วิ่งลงมาจากรถด้วยความรีบร้อน คนตัวสูงที่ฉันไม่อยากเจอที่สุดในเวลานี้ ทำไมเขาถึงมาได้
-
ลีโอ
พี่บอกมันเอง
-
เอมมี่
ทำไมบอกเค้าคะพี่ลี!!
-
ลีโอ
จะไปแล้ว ควรลามันบ้างนะ
-
เอมมี่
อึก
-
คาร์ลอส
มี่!!
-
คาร์ลอสวิ่งเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น คนตัวสูงที่น้กตานองหน้ารั้งตัวฉันเอาไว้ไม่ให้ไป
-
เอมมี่
อึก ปล่อยนะคาร์ลอส
-
คาร์ลอส
ไม่ๆๆๆ บอกสิว่าจะไม่ไป!!
-
เอมมี่
อึก ฮือๆ
-
คาร์ลอส
เอมมี่!!
-
เอมมี่
ฉันจะไป
-
คาร์ลอส
อึก มี่ ลอสขอร้อง ขอให้ลอสแก้ตัวอีกครั้ง ลอสรักมี่นะ!!
-
อธิ
ไอ้คาร์ลอส!!!
-
ผัวะ!!
-
ริต้า
พี่ธิ!!
-
กอหญ้า
!!!!
-
ลีโอ
อย่าพี่!!
-
พี่อธิที่เลือดร้อนรีบต่อยหน้าคาร์ลอสด้วยความโมโห
-
อธิ
ไหนบอกว่าแค่เพื่อนไงวะ!!
-
คาร์ลอส
ผมรักเอมมี่!! ผมรักเค้าพี่ได้ยินไหม!!
-
อธิ
มึง!!
-
เอมมี่
พี่ธิ!!!
-
ฉันรีบเข้าไปกอดพี่อธิเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้เค้าเข้าไปต่อยคาร์ลอสอีกครั้ง
-
อธิ
ปล่อยพี่!!
-
เอมมี่
พอเถอะค่ะ!! ยังไงน้องก็จะไม่เจอเค้าอีกแล้ว!!
-
อธิ
แต่!!
-
เอมมี่
มี่ขอเวลาสักนิดนะคะ ได้โปรด
-
อชิ
ให้น้องเถอะพี่
-
อธิ
แค่แป๊บเดียวนะ ถ้าห้านาทีไม่จึ้นไปพี่จะลงมาตาม
-
เอมมี่
ค่ะ
-
พี่อธิเดินขึ้นไปบนเครื่องด้วยท่าทางหงุดหงิด ฉันจึงเดินเข้าไปหาคาร์ลอสอีกครั้ง
-
คาร์ลอส
อึก ฮือๆ
-
เอมมี่
อึก ลอส
-
คาร์ลอส
ได้โปรด อึก ฮือๆ อย่าไปเลยนะมี่
-
เอมมี่
อึก มี่ตัดสินใจแล้วลอส มี่จะไป
-
คาร์ลอส
อึก ลอสขอโทษ ให้อภัยลอสได้ไหม
-
เอมมี่
มันสายไปแล้วคาร์ลอส ฮือๆ
-
คาร์ลอส
อย่าไปได้ไหม อย่าไปเลย ฮือๆ
-
เอมมี่
ลาก่อนคาร์ลอส
-
ฉันเช็ดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบเต็มแก้มคนตัวสูงแล้วก้มลงจูบเค้าเบาๆเพื่อบอกลา
-
คาร์ลอส
อึก
-
เอมมี่
โชคดีนะ
-
คาร์ลอส
อึก ฮือๆ เอมมี่ ได้โปรด ฮือๆ
-
คนตัวสูงทรุดตัวคุกเข่าขอร้องฉันเหมือนคนจะขาดใจ
-
เอมมี่
ฮือๆ
-
ฉันแกะมือหนาที่กอดรั้งฉันเอาไว้ออกแล้วเดินหันหลังไปโดยไม่หันไปมองคนข้างหลังอีก
-
คาร์ลอส
ลอสจะรอ!!
-
เอมมี่
อึก
-
คาร์ลอส
ฮือๆ ลอสจะรอวันที่มี่กลับมา กลับมาให้อภัยลอส
-
พี่อชิกอดเอวฉันแล้วช่วยพยุงไม่ให้ฉันที่แทบจะล้มลงไปที่พื้นเพราะขาทั้งสองไม่มีแรงเดิน หัวใจของฉันบอบช้ำมามากแล้ว ฉันเองก็เจ็บปวดไม่แพ้กัน คาร์ลอสทำให้ฉันเจ็บมามากแล้ว และฉันควรไปสักที
-
เครื่องบินส่วนตัว
-
เอมมี่
-
เอมมี่
อึก ฮือๆ
-
อทิต
.......
-
อชิ
.......
-
อธิ
.......
-
ฉันนั่งลงที่โซฟาแล้วล้มตัวลงไปนอนร้องไห้อย่างเจ็บปวด พี่ทุกคนถึงกับเงียบเมื่อเห็นฉันร้องไห้ออกมาเหมือนคนกำลังจะตาย
-
เอมมี่
ฮือๆ
-
อธิ
มี่
-
เอมมี่
อึก ฮือๆ
-
พี่อิธิเข้ามานั่งข้างๆฉันแล้วกอดปลอบใจฉันด้วยความอ่อนโยน ถึงจะคิดแก้แค้นเค้าแค่ไหน พอรู้ว่าแพรท้องฉันก็ไม่กล้าแม้แต่จะทำอะไร เพราะเด็กในท้องไม่เกี่ยวอะไร หากเค้าเกิดมาแล้วครอบครัวของเค้าไม่อยู่ครบ เค้าคงเจ็บปวด...ความรู้สึกนี้ฉันรู้ดี
-
คฤหาสน์ อภิวัฒธนากุล
-
เอมมี่
-
อลัน
กลับมาแล้วเหรอ
-
เอมมี่
ค่ะ
-
อลัน
พี่เตรียมอาหารไว้ให้
-
เอมมี่
มี่ไม่หิวค่ะ
-
อลัน
........
-
ฉันเดินขึ้นไปชั้นบนก่อนจะตรงไปยังห้องตัวเองทันที
-
ห้องนอนเอมมี่
-
เอมมี่
-
เอมมี่
อึก ฮือๆ
-
ฉันล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยความเหนื่อยล้า ตลอดทางฉันร้องไห้จนเผลอหลับไปแต่พอตื่นก็ร้องไห้อีก เป็นแบบนี้จนมาถึงบ้าน
-
เจ็บปวดเหลือเกิน....
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🌸🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น