ขอ 🌸
-
ดิน
มิรา!!
-
มิรา
!!!!
-
ดินตะคอกเรียกฉันจากด้านหลังเสียงดัง ทำให้ฉันสะดุ้งเฮือกแล้วรีบหันไปทันที
-
ดิน
มาทำอะไรตรงนี้!! รู้ไหมว่าฉันตามหา
-
มิรา
ขะ ขอโทษ แค่ออกมาสูดอากาศ
-
ดิน
บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปไหนคนเดียว
-
มิรา
อะ อื้ม
-
คนตัวสูงเดินเข้ามาหาฉันแล้วจับมือฉันเอาไว้แน่น
-
ดิน
รู้ไหมว่าเป็นห่วง
-
มิรา
ขอโทษนะ แค่จะมาเข้าห้องน้ำแต่เดินเลยออกมาตรงนี้
-
ท่าทางแบบนี้คงจะไม่ทันเห็นนายน์แน่ๆ เฮ้อออ ค่อยยังชั่ว
-
ดิน
มิราครับ
-
มิรา
หืม?
-
ดิน
ขอจูบได้ไหม
-
มิรา
.......
-
ยังไม่ทันที่ฉันจะอนุญาตริมฝีปากร้อนก็ก้มลงมาประกบริมฝีปากของฉันเอาไว้อย่างอ่อนโยน
-
ดิน
........
-
มิรา
ไหนบอกว่าขอไง
-
ดิน
รอคำตอบไม่ไหว
-
มิรา
คนเจ้าเล่ห์
-
ดิน
มิรา ดินว่าเราออกจากงานกันเถอะ
-
มิรา
ไปไหนเหรอ
-
ดิน
ไปในที่ที่มีแต่เราสองคน
-
มิรา
อืม
-
มือหนาเอื้อมมาจับมือฉันแล้วตรงไปที่รถทันที
-
ริมชายหาด
-
ดิน
เฮ้ออออ
-
มิรา
สดชื่นจัง
-
ดิน
งานน่าอึดอัด
-
มิรา
ไปถึงแค่แป๊บเดียวแล้วชิ่งมาแบบนี้แม่ต้องด่าแน่ๆ
-
ดิน
.........
-
มิรา
แล้วทำไมรีบออกมาจังเลย
-
ดิน
เบื่อน่ะ ต้องไปปั้นหน้ายิ้มไร้สาระ
-
มิรา
ลูกบอสใหญ่ก็แบบนี้แหละ อีกหน่อยดินก็ต้องสืบทอดงานของท่าน
-
ดิน
ดินอยากรีบเรียนจบจะได้แต่งงานกับมิรา มีลูกสักสองคนในบ้านหลังเล็ก
-
มิรา
.........
-
ดิน
ไม่ต้องสนใจคนอื่น มีแค่เราสองคน
-
มิรา
มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะดิน กว่าที่คุณพ่อจะเลี้ยงเรามาจนถึงตอนนี้ท่านลำบากแค่ไหนรู้ไหม
-
ดิน
...........
-
มิรา
ยังไงเราก็ต้องทำหน้าที่ของเราด้วย
-
ดิน
แล้วมิราอยากแต่งกับใคร ระหว่างนายดินคนธรรมดา หรือ คุณบดินทร์ ลูกชายท่านชาย ปฐพีเจ้าของธุรกิจตกแต่งภายในระดับโลก
-
มิรา
แบบไหนก็ได้ที่เป็นดิน แฟนที่น่ารัก
-
ดิน
😊😊😊😊
-
มิรา
เพราะมิราคงรักใครไม่ได้อีกแล้ว
-
ดิน
อืออออ น่ารักที่สุดเลย
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันเอาไว้แน่น เครื่องปรับอากาศของรถสปอร์ตคันหรูที่เย็นเฉียบไม่สามารถทำให้ฉันคลายร้อนได้เลย ริมฝีปากร้อนที่ก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันมันช่างหวานหอมเหลือเกิน
-
มิรา
อืออออ
-
ดิน
เป็นของดินนะครับ
-
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยอย่างแผ่วเบา ทำให้หัวใจที่สั่นไหวของฉันเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ
-
มิรา
ค่ะ
-
ดิน
!!!!!!
-
มิรา
ทุกอย่างที่ดินต้องการ
-
ดิน
จริงเหรอ!!
-
มิรา
ค่ะ
-
ดิน
อืออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงก่อนจะเลื่อนลงมาคลอเคลียบริเวณต้นคอของฉันอย่างอ่อนโยน
-
มิรา
อืออออ
-
ดิน
รักนะครับ
-
ร่างกายของฉันตอนนี้ไม่รับรู้สิ่งอื่นใดอีกต่อไปแล้ว ฉันรักเค้าและจะยอมทุกอย่าง
-
ก๊อกๆๆ
-
มิรา
!!!!!
-
ดิน
!!!!!
-
ฉันกับดินรีบผละออกจากกันและกันเมื่ออยู่ๆก็มีใครสักคนมาเคาะกระจกรถ
-
มิรา
เกล?
-
เกล
คิดไว้แล้วเชียวว่าต้องเป็นรถของดิน 😊
-
ดิน
มาทำไมวะ!!!
-
มิรา
!!!
-
ดินเปิดประตูรถแล้วลงไปตะคอกใส่เกลเสียงดัง แต่ร่างบางกลับยิ้มไม่สะทกสะท้านกับสิ่งที่ทำ
-
ดิน
มารยาทน่ะ สะกดเป็นไหมวะ!!!
-
เกล
ขอโทษนะที่มาขัดจังหวะ แต่เราแค่อยากเข้ามาทัก
-
มิรา
เห็นแค่รถก็รู้เหรอว่าเป็นของดิน
-
ดิน
.........
-
เกล
เราความจำดีนะ เห็นตั้งหลายครั้งแล้ว
-
มิรา
..........
-
ฉันเงียบและมองหน้าคนตัวสูงสลับกับเพื่อนนิ่งๆ เกลเองเคยเห็นรถคันนี้ด้วยงั้นเหรอ? ตอนที่รับเกลก็ใช้รถครอบครัวคันใหญ่ตลอด?
-
ดิน
แล้วมีอะไร
-
เกล
เราจะมาหามิราน่ะ
-
มิรา
มีอะไรเหรอ
-
เกล
เคาอยากติดรถมิรากลับไปที่ตัวเมืองน่ะ
-
มิรา
แล้วรถของเกลล่ะยังซ้อมไม่เสร็จเหรอ
-
เกล
ยังเลย
-
มิรา
งั้นถ้าจะกลับเราจะโทรบอกนะ
-
เกล
ได้ๆ
-
ดิน
แล้วมีอะไรอีกไหม
-
เกล
มี....มั้ง😊
-
มิรา
...........
-
เกล
คิกๆ เราอยากจะชวนมิราไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อย
-
มิรา
ตอนนี้?
-
เกล
ใช่จ๊ะ
-
มิรา
..........
-
ดิน
อย่าไปเลยมิรา ดินอยากอยู่กับมิราสองคน
-
เกล
งั้นดินก็ไปด้วยกันสิ
-
เกลมองหน้าดินแล้วส่งสายตาหวานไปให้ ไม่ใช่ว่าฉันโง่และไม่รู้สึกอะไร ถ้าเดาไม่ผิดคนที่เกลหมายปองคนต่อไปก็คือแฟนฉัน!!!
-
มิรา
เอาสิ ฉันก็ไม่ได้นั่งคุยกับเธอมานานแล้วเหมือนกัน
-
เกล
งั้นเราไปกันเลยนะ
-
มิรา
โอเค
-
ดิน
มิรา
-
มิรา
ถ้าดินไม่ไปก็กลับบ้านไปเลย มิราจะไปคุยกับ”เพื่อน”
-
ฉันเน้นย้ำคำว่า “เพื่อน” แล้วมองหน้าเกลอย่างสดใส ถ้าเธอคิดจะทำอะไรบ้าๆและพร้อมจะหักหลังฉัน ฉันก็จะไม่เกรงใจ
-
ดิน
งั้นดินไปด้วย
-
มิรา
จ๊ะ
-
ร้านอาหาร
-
ดิน
.........
-
มิรา
ขอชุดชาบูใหญ่หนึ่งและน้ำแตงโมสองค่ะ
-
เกล
ขอน้ำส้มค่ะ
-
ฉันสั่งอาหารก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองเกลที่นั่งตรงข้ามก่อนจะยิ้มให้
-
มิรา
นานแค่ไหนแล้วนะที่เราไม่ได้เจอกัน
-
เกล
ก็คงตั้งแต่ที่มิราย้ายเมืองมาเพราะหนีคุณพ่อ? ล่ะมั้ง
-
มิรา
!!!!!!!
-
เกลยิ้มให้กับฉันทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าเรื่องของคุณพ่อคือเรื่องอ่อนไหว
-
ดิน
...........
-
เกล
เอ...เห็นว่าเลิกกันตั้งแต่มิรายังเด็กแต่กลับมาทำธุรกิจที่เมือนเดิม? มิรากับแม่ก็เลยหนีมา คิกๆ
-
ดิน
นี่เธอ
-
เกล
อุ้ย!! เราขอโทษนะมิรา ไม่ควรพูดใช่ไหม
-
ใช่!! เหตุผลที่ฉันย้ายเมืองมาเพราะต้องการหนีจากพ่อ พ่อที่ทิ้งให้ฉันกับแม่ต้องลำบาก ทิ้งแม่ทั้งๆที่น้องยังอยู่ในท้องเพื่อไปแต่งงานกับคนอื่น
-
ฉันพยายามปิดหูปิดตาเพราะไม่อยากรู้เรื่องของท่านและหนีความจริงมาตลอดว่าเค้าได้ดีมีชีวิตเจริญรุ่งเรืองแค่ไหน และฉันก็ไม่อยากมีอะไรเกี่ยวข้องกับท่านอีก
-
มิรา
นั้นสินะ
-
ดิน
มิรา
-
ดินจับมือฉันเอาไว้แน่นเมื่อเห็นว่าฉันไม่โอเค แต่ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เป็นจุดอ่อนของฉันแน่นอน
-
มิรา
เราก็จำได้ว่าช่วงม.ต้นเกลเป็นอีกแบบ
-
เกล
!!!!!!!
-
ในเมื่อเธอไม่เห็นฉันเปเพือน....ฉันก็จะไม่มองข้อนั้นอีก เรื่องอ่อนไหวของเธอ ฉันเองก็รู้ดี
-
ดิน
........
-
มิรา
ตอนนั้นเกลยังเป็นเด็กเฉิ่มหลังห้องหน้าตาอมทุกข์อยู่เลย
-
เกล
.........
-
มิรา
แต่ทำไมโตมาถึงได้สวยขนาดนี้กันน้า อ้อ!! ก็ลงทุนไปทุบหน้าที่เกาหลีเลยนี่นะ
-
เกล
มิรา!!!
-
มิรา
อุ้ย!! ไม่ควรพูดเหรอ ขอโทษนะ 😊
-
เกล
.........
-
เกลหายใจติดขัดด้วยความไม่พอใจ ที่ฉันพูดถึงรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ
-
มิรา
ทานอาหารดีกว่านะ
-
เกล
ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
มิรา
เชิญ 😊
-
เกลลุกออกไปจากโต๊ะอาหาร ฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจฉัน
-
ดิน
จะไปไหน
-
มิรา
ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ
-
ดิน
........
-
ฉันตามเกลไปทันทีที่เธอไปห้องน้ำ
-
มิรา
เกล
-
เกล
ว่าไงมิรา อยากเข้าห้องน้ำเหรอ
-
มิรา
เธอคิดจะทำอะไร
-
เกล
หืม? หมายความว่ายังไง
-
เกลเอียงหน้าถามฉันเหมือนคนใสซื่อไม่รู้ความ
-
มิรา
เธอก็รู้ว่าฉันหมายถึงอะไร
-
เกล
ไม่เข้าใจจริงๆ
-
เกลทำท่ายักไหล่ก่อนจะหันหลังเตรียมเดินหนี
-
มิรา
ฉันขอ!!!
-
เกล
........
-
ร่างบางชะงักฝีเท้าก่อนจะหมุนตัวมามองฉันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
-
มิรา
อย่ายุ่งกับแฟนฉัน
-
เกล
คิกๆ นี่มิรากลัวว่าเราจะยุ่งกับดินเหรอ
-
มิรา
ฉันรู้ว่าเธอคิดอะไร
-
เกล
มิรา ฮ่าๆๆ
-
เกลส่ายหัวแล้วหัวเราะใส่ฉันเสียงดัง
-
มิรา
ถ้าเธอยังเห็นฉันเป็นเพื่อน สิ่งที่กำลังจะทำ หยุดมันซะ
-
เกล
คิกๆ ของแบบนี้ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกนะ
-
มิรา
!!!!!
-
เกล
ถ้าดินไม่เล่นด้วย เราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว
-
มิรา
........
-
เกล
ถ้ามิรามั่นใจในตัวแฟนของมิราเอง มิราจะไม่มาพูดแบบนี้กับเราหรอก
-
มิรา
.........
-
เกลยิ้มแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะอาหารทันที นี่ฉันทำอะไรลงไป แค่โดนเค้าปั่นหัวก็ร้อนรนขนาดนี้เชียวเหรอ ไม่นะมิรา เธอต้องเชื่อมั่นในตัวแฟนเธอสิ
-
ดิน
มิรา ดินทำชาบูให้แล้วนะ
-
มิรา
ขะ ขอบคุณนะ
-
ฉันนั้งลงข้างๆแฟนก่อนจะมองเกลที่เริ่มทานข้าวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
-
ดิน
ไม่สบายหรือเปล่า
-
มิรา
ดินคะ
-
ดิน
ครับ
-
มิรา
คืนนี้มิราขอไปค้างด้วยได้ไหม
-
เกล
!!!!!!
-
แกร๊ง!!
-
มือบางปล่อยช้อนในมือลงจากตรงหน้าเสียงดัง ใช่จริงๆด้วย เธอคงไม่พอใจที่ฉันทำตัวสวีทกับแฟนสินะ
-
ดิน
ทำไมอยู่ๆถึง.....
-
มิรา
เป็นแฟนกันนอนด้วยกัน ผิดเหรอ?
-
ดิน
.........
-
มิรา
เฮ้อออ เค้าอยากกินกุ้งอะ แกะให้หน่อยสิ
-
ดิน
ครับๆ
-
มิรา
ป้อนด้วยนะ
-
ดิน
ครับๆ
-
ฉันยิ้มแล้วรอให้คนตัวสูงแกะกุ้งให้ ก่อนจะอ้าปากรับมาทานด้วยท่าทางมีความสุข
-
มิรา
อือออ อร่อยที่สุดเลย
-
ดิน
ก็ดินแกะให้นี่นา
-
มิรา
แบบนี้ต้องให้รางวัล
-
ฉันขยับเข้าไปหอมแก้มคนตัวสูงก่อนที่เค้าจะหันมามองฉัน
-
ดิน
แก้มเลอะหมดเลย
-
มิรา
โอ๋ๆ เดี๋ยวให้หอมคืน
-
ดิน
หึหึหึ
-
มิรา
อืออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาหอมแก้มฉันแรงๆเพื่อหยอกล้อ หางตาของฉันเหลือบไปมองร่างบางที่กำหมัดแน่นเพราะต้องการข่มอารมณ์โกรธอยู่
-
เกล
มิรา!!!
-
มิรา
........
-
ดิน
........
-
เกล
เราจำได้ว่ามีธุระด่วน ขอตัวก่อนนะ
-
มิรา
มีรถแล้วเหรอ?
-
เกล
แท็กซี่
-
มิรา
กลับดีๆนะ 😊
-
เกลกำหมัดแน่นแล้วเดินออกไปจากโต๊ะอาหารทันที
-
ดิน
ที่รักทานอีกสิครับ อืออ
-
มิรา
ปล่อย
-
ดิน
😒😒
-
มิรา
ปล่อย!!
-
ดิน
ครับๆ
-
ฉันตีแขนแฟนก่อนจะหันไปคีบชาบูทาน เกล....เธอเลือกเองนะ
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....💗💗💗💗
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น