คิดถึง ♥️
-
มิรา
มะ ไม่!!
-
เพี๊ยะ!!!
-
นายน์
!!!!!
-
ฉันผลักคนตัวสูงแล้วตบหน้าเค้าอย่างแรง นายน์
-
มิรา
อึก
-
นายน์
.........
-
มิรา
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่นายจะทำอะไรแบบนี่ได้นะนายน์!!
-
นายน์
ฉัน......
-
มิรา
อย่ามายุ่งกับฉันอีก
-
นายน์
............
-
ฉันเดินออกไปจากห้องทันทีโดยไม่หันไปสนใจคนตัวสูงที่นั่งเงียบอยู่ในห้อง
-
วิลล่า 20
-
มิรา
-
เรย์นิน
เจ๊
-
มิรา
ตื่นแล้วเหรอ
-
ทันทีทีฉันเข้ามาในวิลล่าก็พบยัยตัวเล็กออกมานอนที่โซฟา
-
เรย์นิน
เวียนหัว
-
มิรา
กินยาก่อนนะ
-
เรย์นิน
หิวอะ
-
มิรา
ตายแล้ว!!!
-
เรย์นิน
อะไรเหรอ
-
มิรา
พี่ไปสั่งข้าวมา แต่ดันลืมเอามาด้วยซะงั้น
-
เรย์นิน
อือออออ ทำไมเจ๊ขี้ลืมแบบนี้
-
มิรา
พี่ขอโทษ เดี๋ยวไปสั่งใหม่นะ
-
นายน์
อาหารมาแล้วครับ
-
มิรา
!!!!!!
-
เรย์นิน
.........
-
ทันทีที่ฉันเปิดประตูก็ต้องตกใจเมื่อนายน์ยืนอยู่หน้าประตู
-
นายน์
นี่เป็นบริการจากวิลล่าครับ ผมเป็นเจ้าของที่นี่เชิญตามสบายนะครับ
-
ฉันมองไปที่พนักงานชายสามคนที่จัดโต๊ะอาหารริมสระว่ายน้ำ
-
เรย์นิน
ว้าวววว เจ๊!! ของกินน่าอร่อยทั้งนั้นเลย
-
นายน์
😊😊😊
-
มิรา
นานเยอะๆนะ
-
เรย์นิน
แน่นอน
-
ยัยตัวเล็กสดชื่นทันทีที่เห็นอาหาร ฉันมองหน้าคนตัวสูงก่อนจะหลบสายตาเค้าทันทีเพราะความหวั่นใจ
-
นายน์
มิรา
-
มิรา
จะทำอะไร!!
-
นายน์
ถ้าไม่อยากให้น้องเธอสงสัยก็ตามมาเงียบๆ!!!
-
มิรา
!!!!
-
คนตัวสูงลากตัวฉันเข้ามาในห้องนอนก่อนจะล็อกประตูเอาไว้อย่างแน่นหนา
-
มิรา
จะทำอะไร!! ออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!
-
แทนที่เค้าจะกลับออกไปแต่เค้าเลือกที่จะเดินเข้ามาใกล้ฉัน
-
นายน์
มีเรื่องจะคุยด้วย
-
มิรา
ออกไป
-
นายน์
ฉันขอโทษ
-
มิรา
ฉันบอกให้ออกไปไง!!
-
นายน์
........
-
ฉันผลักคนตัวสูงให้ออกไปจากห้องแต่เค้าก็ไม่ยอมแพ้ฉันโดยการจับแขนฉันเอาไว้แน่นแล้วดันตัวฉันไปติดกับกำแพง
-
มิรา
โอ๊ย!!
-
นายน์
ฉันไม่ใช่คนที่จะยอมแพ้อะไรง่ายๆนะมิรา
-
มิรา
ทำบ้าอะไรของนาย!! ปล่อยฉันนะ!!
-
นายน์
ฉันไม่เคยง้อใครมาก่อนแต่ฉันง้อเธอเป็นคนแรก
-
มิรา
ฉันไม่ต้องการ!!
-
นายน์
ฉันไม่ดีตรงไหนมิรา!!!
-
มิรา
!!!!
-
นายน์
ทำไมต้องทำท่ารังเกียจฉันขนาดนี้ด้วย!!
-
มิรา
ปล่อย!! อุ๊บ!!
-
ฉันพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่สามารถเอาขนะแรงอันมหาศาลของคนตัวสูงได้ ร่างสูงผลักฉันลงไปนอนที่เตียงก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวฉันเอาไว้แน่น
-
นายน์
ฟังฉันให้ดีนะมิรา ฉันต้องการเธอและฉันก็ต้องได้ในสิ่งที่ฉันต้องการ
-
มิรา
!!!!!!
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอีกครั้งอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บที่ริมฝีปาก รสจูบอันขื่นขมทำให้ฉันกลัวจนแทบอยากจะร้องไห้
-
นายน์
เตรียมตัวรับความรักจากฉันได้เลย
-
มิรา
อึก
-
นายน์
แล้วแฟนเธอ....คงต้องเลิกกันเร็วๆนี้แน่
-
คนตัวสูงยิ้มแล้วเดินออกจากห้องไปทันที คนอะไร น่ากลัวจริงๆ
-
เรย์นิน
เจ๊ๆ หายไปไหนมา
-
มิรา
.........
-
ฉันยังคงหัวใจสั่นไม่หาย สิ่งที่นายน์พูดทำให้ฉันยิ่งกลัว....เค้ารักฉันจริงๆใช่ไหม หรือแค่ต้องการทำลายฉัน
-
เรย์นิน
เจ๊!!
-
มิรา
!!!!
-
เรย์นิน
อะไรเนี่ย ทำไมถึงเหม่อลอย
-
มิรา
เปล่า พี่แค่อยากพักนิดหน่อย
-
เรย์นิน
มาทานสิ หนูเหลือกุ้งให้เจ๊ตั้งเยอะ
-
ฉันมองจานอาหารที่เต็มโต๊ะไปหมด แต่ละอย่างคงแพงแน่ๆ คิดว่าอาหารแค่นี้จะทำให้ฉันยกโทษให้งั้นเหรอ?
-
มิรา
ทานเยอะๆนะพี่ไม่ค่อยหิว
-
เรย์นิน
ทำไมอะ ขอดีๆทั้งนั้นเลยนะ
-
มิรา
เฮ้อออ ไม่อยากแย่งหมูกินไง!!!
-
เรย์นิน
อืออออ
-
ฉันยีหัวน้องสาวด้วยความหมั่นไส้ก่อนจะจิ้มเนื้อกุ้งทานทันที อย่าหวังว่าฉันจะกลัวคำขู่ของคนอย่างนายนะ
-
เวลา 17:00 น.
-
ดิน
ช้าจัง
-
มิรา
.........
-
ดิน
!!!!!
-
ฉันเข้าไปกอดคนตัวสูงทันทีที่เจอหน้า ตอนเย็นแม่เลิกประชุมไวกว่าที่คิดเลยพาเรย์นินไปทานข้าวที่ห้องอาหารของวิลล่า
-
คนตัวสูงเลยชวนฉันออกไปทานข้าวด้วยกัน
-
มิรา
คิดถึง
-
ดิน
ทำไมอ้อนแปลกๆ หืม?
-
มิรา
คิดถึงไม่ได้เหรอ
-
ดิน
.........
-
มิรา
อืออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาจูบฉันอย่างอ่อนโยน ฉันไม่มีวันให้นายน์มาทำลายความรักของฉันได้หรอก
-
ดิน
คิดถึงเค้าขนาดนั้นเลยเหรอที่รัก
-
มิรา
อื้ม
-
ดิน
หิวไหม
-
มิรา
นิดหน่อย
-
ดิน
นัสเค้าสั่งอาหารมาเยอะเลย ไปด้วยกันนะ
-
มิรา
ดีเลย คิดถึงเพื่อนด้วย
-
ดิน
แปลกๆนะเรา
-
มิรา
อืออออ
-
คนตัวสูงพาฉันไปที่รถก่อนจะเข้าไปนั่งประจำที่คนขับ
-
นายน์
........
-
มิรา
!!!!!
-
ฉันตกใจเมื่อเห็นนายน์ยืนอยู่ที่หน้าวิลล่าข้างๆ สายตาอันดุดันของคนตัวสูงทำให้ฉันแทบจะบ้าตาย ถ้าดินรู้โลกของฉันทั้งใบต้องแตกเป็นเสี่ยงๆแน่
-
คนหนึ่งก็แรง อีกคนก็ร้าย
-
. . . . .
-
บ้านพักตากอากาศ ธาม
-
มิรา
-
ดิน
........
-
มิรา
อ้าว ไม่เห็นมีใครเลย
-
ดิน
สงสัยยังไม่กลับมั้ง
-
มิรา
งั้นเหรอ......
-
ดิน
อืออออออ
-
มิรา
ดิน!!
-
คนตัวสูงขยับเข้ามากอดฉันทันทีที่เข้ามาถึงในบ้าน
-
ดิน
ไหนบอกว่าคิดถึงเค้าไง
-
มิรา
จะทำอะไรอะ
-
ดิน
กอดให้หายคิดถึงไง
-
มิรา
เฮ้ออออ หิวแล้วอะไหนบอกพวกนั้นซื้ออาหารมาแล้วไง
-
ดิน
ไม่ได้บอกเหรอว่าพวกนั้นไปเที่ยวเกาะกลางทะเลกัน
-
มิรา
!!!!!!
-
ดิน
หึหึหึหึ
-
มิรา
ว้าย!!
-
คนตัวสูงอุ้มตัวฉันขึ้นก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องชั้นล่างทันที
-
ดิน
อือออออ
-
ริมฝีปากร้อนก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉันอย่างร้อนแรงทันทีที่เข้ามาถึงในห้องนอน
-
มิรา
อืออออ ดิน.....
-
ดิน
คิดถึงจะแย่แล้ว
-
มิรา
ปล่อยเค้าก่อนนะ
-
ดิน
ไม่ปล่อย
-
มิรา
.........
-
ดิน
เค้ารักมิรามากๆเลยรู้ไหม
-
มิรา
เค้าก็รัก.....อือออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาจูบฉันอีกครั้ง มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของฉันออกช้าๆก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาขบเม้มบริเวณเนินอกของฉันแรงๆ
-
ดิน
อืออออ
-
มิรา
โอ๊ยยยย
-
ดิน
เจ็บเหรอ
-
มิรา
ปล่อยเค้าก่อนนะ ดินกำลังทำให้เค้ากลัว
-
ดิน
ไม่ต้องกลัวนะ เค้าจะไม่รุนแรง
-
มิรา
.........
-
ดิน
อืออออ
-
คนตัวสูงก้มลงมาหอมแก้มฉันเบาๆก่อนจะกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม
-
มิรา
เค้ารักดินมากเลยนะรู้ไหม
-
ดิน
ดินก็รักมิรา
-
มิรา
.........
-
มือหนาค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกแล้วเหวี่ยงทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี
-
ร่างกายของฉันนิ่งไม่ยอมขยับและเต็มใจรับสัมผัสจูบอันร้อนแรงของคนตัวสูง มิรา!! เธอจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ!! ขัดขืนเค้าเดี๋ยวนี้!! อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....🌸🌸🌸🌸
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น