นาย บดินทร์ 🐲
-
ห้องสมุด
-
ดิน
ทำบ้าอะไรวะ!!!
-
มิรา
นายนั้นแหละทำบ้าอะไร!!
-
ฉันเข้าไปผลักผู้ชายที่ทำหน้าหงุดหงิดสุดๆในสภาพเสื้อผ้าไม่เรียบร้อย วีนัสรับเข้าไปจับตัวนักเรียนหญิงเอาไว้แน่น
-
วีนัส
กล้ามากนะที่ทำเรื่องทุเรศแบบนี้ในโรงเรียนของฉัน!!!
-
ดิน
พวกเธอเป็นใครวะ กล้าดียังไงมาห้ามฉัน
-
มิรา
พวกฉันเป็นคณะกรรมการนักเรียน คุมกฏของที่นี่
-
ดิน
ไหนเธอบอกว่าคณะกรรมการนักเรียนลาออกไปกันหมดแล้วไง!!!
-
คนตัวสูงหันไปตะคอกใส่หญิงสาวที่พึ่งจะนัวเนียกันไม่กี่นาทีที่แล้วเสียงดังสนั่น
-
มิรา
นัส พาตัวยัยนี่ไปห้องคณะกรรมการนักเรียน ส่วนนายนี่ฉันจะส่งเรื่องไปอีกฝั่ง
-
วีนัส
ได้ รีบตามไปนะมิรา
-
มิรา
ได้ๆ
-
วีนัสดึงตัวนักเรียนหญิงคนนั้นออกไปก่อนที่ฉันจะหันไปมองคนตัวสูงที่ติดกระดุมอยู่
-
ดิน
มองอะไรไม่ทราบ
-
มิรา
บอกชื่อนายมา ฉันจะส่งเรื่องไปโรงเรียนนาย
-
ดิน
ดิน นาย บดินทร์ วีระศิษสกุล
-
มิรา
นายตายแน่!!
-
ดิน
หึ อย่างเธอจะทำอะไรฉันได้
-
มิรา
เดี๋ยวก็รู้ว่าทำอะไรได้!!
-
ดิน
🙄🙄🙄
-
มิรา
หึ สบายใจไปเถอะ รู้ไหมว่าสิ่งที่นายทำมันหนักหนาขนาดไหน
-
ดิน
ใครสนวะ
-
มิรา
นายได้สนแน่ ถ้าเรื่องนี้ถึงหูอธิบดีโรงเรียนนาย
-
ฉันกดถ่ายภาพนายบดินทร์ที่ทำหน้าหงุดหงิดอยู่ตรงหน้า เพื่อเป็นหลักฐานเอาไว้เล่นงานเค้า
-
ดิน
ถ่ายแบบนี้จะเป็นหลักฐานมัดตัวฉันได้ยังไงกัน
-
มิรา
!!!!
-
มือหนากระชากมือถือฉันไปอย่างรวดเร็วก่อนจะดึงตัวฉันเข้าไปกอดเอาไว้
-
ดิน
มันต้องมีภาพเหตุการณ์ด้วยสิ
-
มิรา
จะ จะทำอะไร!! อืออออ
-
แชะ !!
-
คนตัวสูงดันตัวฉันเข้าไปติดกับชั้นหนังสือก่อนจะก้มลงมาจูบฉันโดยที่ฉันไม่ทันตั้งตัว
-
ดิน
ใช้ได้ 😏
-
มิรา
นะ นะ นาย!!!
-
คนตัวสูงยิ้มออกมาด้วยความพอใจก่อนจะกดส่งภาพเข้ามาถือตัวเอง อะ ไอ้คนสารเลว!! แกกล้าจูบฉันได้ยังไง!!
-
ดิน
หึหึหึ
-
มิรา
ลบรูปเดี๋ยวนี้นะ!!!!
-
ฉันพยายามแย่งโทรศัพท์ในมือของเขามาแต่ก็ไม่เป็นผล เพราะความสูงของเขาทำให้ฉันไม่สามารถแย่งคืนมาได้
-
ดิน
ลบไปก็เท่านั้น เพราะฉันก็มีสำรอง
-
มิรา
ไอ้บ้า!!!
-
ดิน
หึ!!
-
มิรา
โอ๊ย!!
-
คนตัวสูงกระชากตัวฉันเข้าไปกอดเอาไว้แน่น ก่อนจะก้มลงมากระซิบข้างๆหูฉันด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น
-
ดิน
ทำยังไงดีละคุณคณะกรรมการนักเรียน ในเมื่อเธอเองก็ทำผิดกฎกับฉันเหมือนกัน
-
มิรา
ปะ ปล่อยนะ!!
-
ดิน
หึหึหึ ถ้าเธอฟ้องเรื่องฉัน ภาพนี้ได้ติดหน้าโรงเรียนเธอแน่
-
มิรา
!!!!!!
-
ดิน
แล้วเจอกันนะ มิรา 😏
-
คนตัวสูงยิ้มให้ฉันอย่างสบายใจก่อนจะเดินออกไปทางหลังห้องทันที นี่มันอะไรกัน!! ฉันเสียจูบแรกในที่แบบนี้และสถานการณ์แบบนี้เนี่ยนะ!! แถมยังเป็นอีตาบ้านี้อีก!!!
-
มิรา
ฮึ่ย!!!
-
ฉันมองรูปถ่ายในมือถือด้วยความเจ็บใจ ภาพชายหญิงที่จูบกันอย่างดูดดื่ม และเห็นหน้าชัดเจน ไอ้บ้า!!! อือออออ
-
ห้องคณะกรรมการนักเรียน
-
มิรา
-
วีนัส
เป็นไงบ้าง
-
มิรา
ผู้หญิงละ
-
วีนัส
ให้กลับไปแล้ว ยังไม่อยากให้เสียอนาคต
-
มิรา
อืม
-
วีนัส
แล้วผู้ชายละ
-
มิรา
.........
-
วีนัส
มิรา
-
มิรา
ตักเตือนแล้วปล่อยไปแล้วละ
-
วีนัส
อื้ม ดีแล้วละ เปิดเทอมวันแรกก็จัดหนักเลยเหรอ เฮ้อออ
-
วิเวียน
เฮ้อออ
-
ฉันนั่งลงบนโซฟานุ่มด้วยความอ่อนล้า อีตาดินนั้นทำให้ฉันเจ็บใจที่สุดเลย หล่าดียังไงมาจูบฉัน
-
มิรา
!!!!!!
-
ดิน
(หวานจังเลย)
-
ฉันรีบเก็บโทรศัพท์ทันทีที่เห็นข้อความ จะกวนประสาทกันใช่ไหม!! อีตาบ้านี่
-
วีนัส
เป็นอะไรวะ
-
มิรา
เปล่า
-
วิเวียน
หน้าแดงๆนะมิรา
-
มิรา
มันร้อนนิดหน่อยน่ะ
-
วีนัส
กูเปิดแอร์ให้แล้วนะ?
-
มิรา
ฮ่าๆๆ นั้นสิ 😅
-
ใจเย็นไว้มิรา ก็แค่จูบอย่าคิดมาก อย่าคิดมาก มิรา......กรี๊ดดดดด จูบเลยนะมึง!! ฮือๆๆ จูบแรกที่แกจะเก็บไว้ให้สามีตอนแต่งงาน ต้องถูกไอ้บ้านั้นชิงไปก่อน ไม่จริงงงงง
-
เวลา 17:00 น.
-
วีนัส
บายๆ
-
วิเวียน
บายจ้า
-
มิรา
เจอกันพรุ่งนี้จ้า
-
พูดแล้วฉันก็เดินแยกกับเพื่อนๆไปอีกทางหนึ่ง ทั้งสองมีนถของที่บ้านมารับ แต่ฉันต้องเดินไปรับเรย์นินที่โรงเรียนม.ต้น เนื่องจากคุณแม่เลิกงานดึกจึงไม่มีเวลามารับเราสองคน
-
เรย์นิน
(รอแป๊บนะเจ๊ เค้าประชุมกันอยู่อะ)
-
มิรา
(รอร้านกาแฟหน้าโรงเรียนนะ)
-
เรย์นิน
ครับผม!!!
-
ฉันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าเหมือนเดิมเมื่อเห็นข้อความของน้องสาว ก่อนจะเดินไปนั่งที่ร้านกาแฟหน้าโรงเรียนของเรย์นิน
-
มิรา
ขอชาเขียวปั่นแก้วนึ่งค่ะ
-
ฉันสั่งเครื่องดื่มก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะเพื่อรอเครื่องดื่ม
-
ดิน
(เซ็งอะไรเหรอที่รัก)
-
มิรา
หืม!!
-
ดิน
(หันมาข้างหลังสิ)
-
มิรา
!!!!!
-
ทันทีที่ฉันอ่านข้อความก็ต้องรีบหันไปทางด้านหลังทันที
-
ดิน
ไง
-
มิรา
นาย!!
-
ดิน
นั่งด้วยสิ
-
มิรา
ไม่!!
-
ดิน
ไม่ใช่ประโยคคำถามสักหน่อย
-
คนตัวสูงถือวิสาสะนั่งลงข้างๆฉันโดยที่ฉันไม่อนุญาตแถมยังเอื้อมมือมากอดเอวฉันเอาไว้
-
มิรา
ปล่อยฉันนะ!!
-
ดิน
จะโวยวายอะไรหนักหนา
-
มิรา
นายตามฉันมาทำไม!!
-
ดิน
สำคัญตัวผิดไปหรือเปล่าเธอ ฉันแค่จะมานั่งรอเพื่อน
-
มิรา
งั้นก็เชิญไปนั่งโต๊ะอื่น
-
ดิน
ฉันพอใจจะนั่งโต๊ะตัวนี้ ใครจะทำไม
-
มิรา
ก็ได้!! งั้นฉันไปเอง
-
ดิน
หึ
-
มิรา
!!!!!
-
มือหนาโอบไหล่ฉันเอาไว้แน่นไม่ให้ฉันลุกขึ้นจากโซฟานุ่ม
-
ดิน
ฉันอยากนั่งกับเธอ
-
มิรา
แต่ฉันไม่อยากนั่งกับนาย!!!
-
ดิน
กล้าดียังไงถึงปฏิเสธฉัน!!
-
มิรา
โอ๊ย!!
-
คนเอาแต่ใจออกแรงบีบแขนฉันแน่นเมื่อเห็นว่าฉันทำท่าปฏิเสธเขา
-
ดิน
นั่งกับฉัน
-
มิรา
ไม่!!
-
ดิน
.......
-
มิรา
โอ๊ย!! ฉันเจ็บนะ
-
ดินบีบไหล่ฉันแรงๆอีกครั้งก่ออนจะจับปลายคางฉันเข้าไปใกล้
-
ดิน
ถ้าฉันต้องการอะไรแล้ว ไม่ว่าใครก็ห้ามปฏิเสธ
-
มิรา
อืออออ ฉันนั่งก็ได้!! ขอให้นายปล่อยฉันก่อนได้ไหม!!
-
ฉันยอมหยุดดิ้นรนเพราะรู้ว่ายังไงก็ไม่สามารถสู้แรงเค้าได้ ถ้าไม่ยอมก็มีแต่จะเจ็บตัวเท่านั้น
-
ดิน
หึหึ ดีมาก
-
มิรา
ถ้าน้องสาวฉันมา ฉันจะกลับทันทีนะ
-
ดิน
........
-
ดินไม่ตอบฉันก่อนจะหยิบน้ำบลูเบอร์รี่โยเกิร์ตปั่นที่พนักงานเอามาเสริฟอย่างหน้าตาเฉย
-
ตะวัน
ดิน
-
ดิน
ช้าชิบหาย
-
มิรา
........
-
ตะวัน
โทษทีวะ มีธุระนิดหน่อย
-
ชายหนุ่มในชุดนักเรียนแบบเดียวกับดินเดินเข้ามานั่งตรงข้ามกับฉันก่อนจะหันมายิ้มให้ด้วยความสดใส
-
ดิน
บอกไอ้ริวเอารถกูไปทำสีใหม่ให้ด้วย
-
ตะวัน
บอกไปแล้ว เดี๋ยวมันให้คนมาเอา
-
ดิน
นี่มิรา เด็กกู
-
มิรา
นี่!!!
-
ตะวัน
สวัสดีครับ ผมตะวันนะ
-
มิรา
ฉันไม่ใช่เด็กของเค้า
-
ดิน
.......
-
ตะวัน
คุณกรรมการนักเรียนใช่ไหม
-
มิรา
!!!!!
-
ดิน
😏
-
ฉันตกใจที่ตะวันรู้จักฉัน
-
ตะวัน
ตั้งแต่กลับมามันยังไม่เลิกพูดถึงเธอเลยนะรู้ไหมมิรา
-
มิรา
พะ พูดเรื่องอะไรบ้าง!!!
-
ตะวัน
เอ่อ....
-
ดิน
ก็พูดว่าจูบเธอทั้งหวานทั้งหอมไงละ
-
มิรา
นะ นาย!!!!
-
ตะวัน
ใจเย็นนะ เราไม่บอกใครหรอก
-
มิรา
ฉันไม่ได้เต็มใจ!! เพื่อนนายบังคับฉัน
-
ดิน
ใครสนวะ ได้จูบเธอก็คือชัยชนะของฉัน
-
มิรา
แก!!!
-
ฉันโกรธดินจนเลือดขึ้นหน้า นี่เขากล้าเล่าเรื่องหน้าอายแบบนี้ให้เพื่อนฟังได้ยังไงกัน สารเลวที่สุด!!!
-
ดิน
หึหึหึ
-
มิรา
ปล่อยฉันได้แล้ว!!
-
ดิน
อย่ามาสั่งฉัน!!
-
มิรา
!!!!!
-
ตะวัน
เฮ้ๆ ใจเย็นก่อน
-
ดิน
ตั้งแต่ฉันเกิดมาไม่เคยมีใครกล้าสั่งฉัน
-
มิรา
แต่นายก็ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน
-
ดิน
อย่าลืมนะว่าฉันมีรูปอะไร อย่าให้มือฉันลั่นนะมิรา
-
มิรา
!!!!!!
-
ดิน
หึหึหึ
-
มิรา
นี่นายแบล็คเมล์ฉันเหรอ
-
ดิน
อืมมมม จะว่างั้นก็ได้
-
มิรา
อืออออ ปล่อยนะ!!
-
ตะวัน
ดิน คนมองใหญ่แล้ว
-
ดิน
ชิ
-
กินยอมปล่อยตัวฉันเมื่อเห็นว่าคนในร้านเริ่มมองมาที่เรา ให้ตายสิ!! ฉันต้องหาทางลบรูปบ้านั้นทิ้งให้ได้เลย
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป....🔥🔥🔥🔥
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น