รอไม่ไหว 😊
-
ลานว่างทานอาหาร
-
โรม
😒😒😒😒
-
เดือนฉาย
.........
-
ฉันพยายามหลบสายตาหมอโหดที่มองมาที่ฉันอย่างโกรธแค้น
-
พ่อของโรม
รีบทานข้าวจะได้รีบไปดูคนไข้
-
โรม
รู้แล้วน่า
-
เดือนฉาย
ข้าวค่ะคุณหมอโรม
-
โรม
ขอบใจ
-
เดือนฉาย
........
-
พ่อของโรม
หนูเดือนฉาย เรื่องยายไม่ต้องห่วงนะ ฉันบอกให้คนนำทางไปหาสมุนไพรจากในเมืองมาแล้ว คงมาถึงที่นี่อีกสองวัน
-
เดือนฉาย
ขอบคุณค่ะ
-
ชาวบ้าน1
เดือน!!! เดือน!!
-
เดือนฉาย
!!!!!!
-
โรม
!!!!
-
ชาวบ้าน1
ยายแย่แล้วเดือน!!!
-
ฉันรีบวางจานในมือแล้ววิ่งไปที่บ้านทันที
-
ยายของเดือนฉาย
พิมใจ พิมใจลูกอย่าไปลูก!!!
-
เดือนฉาย
ฮือๆ ยายจ๋า ยายเดือนมาแล้วนะคะ
-
ยายของเดือนฉาย
เดือน เดือนเหรอลูก พิมใจอยู่ไหนลูก เรียกแม่มาหน่อย ยายอยากเจอ
-
เดือนฉาย
ฮือๆ
-
ฉันกอดคุณยายที่ตอนนี้เพ้อหาแต่คุณแม่ของฉัน
-
พ่อของโรม
เดือนออกไปก่อนนะ เดี๋ยวหมอดูเอง
-
เดือนฉาย
ยายจ๋า ฮือๆ
-
โรม
เดือนฉายออกมาก่อน
-
เดือนฉาย
ไม่ ฮือๆ
-
โรม
เดือน
-
คุณโรมกอดฉันเอาไว้ก่อนจะลากตัวฉันให้ออกไปจากบ้านทันที
-
เดือนฉาย
ฮือๆ ปล่อยฉัน
-
โรม
ใจเย็นๆก่อน
-
ฉันซบหน้าลงที่แผงอกกว้างของคุณโรมก่อนจะปล่อยโฮออกมาโดยไม่อายใคร สภาพของท่านดูอิดโรยมาก ฉันจะทำยังไงดี
-
เดือนฉาย
ยาย ยายของเดือนจะเป็นอะไรไหม
-
โรม
ไม่เป็นไรหรอกอย่าคิดมากนะ
-
เดือนฉาย
ฮือๆ
-
10 นาทีผ่านไป
-
พ่อของโรม
........
-
เดือนฉาย
คุณหมอ
-
พ่อของโรม
ร่างกายอ่อนแอมากเลยนะ ตอนนี้หมอจำเป็นต้องให้ยานอนหลับก่อน
-
เดือนฉาย
ค่ะ
-
พ่อของโรม
ถ้าได้สมุนไพรมาก็จะดีมากๆเลย
-
เดือนฉาย
..........
-
โรม
.........
-
พ่อของโรม
เดือนเข้าไปพักผ่อนนะ จะได้ไม่เคลียดมาก ตอนนี้ขอย้ายยายไปที่แคมป์ของหมอก่อนนะ
-
เดือนฉาย
ค่ะ
-
ชาวบ้าน1
เดี๋ยวป้าไปทำกับข้าวมาให้นะเดือน
-
เดือนฉาย
ค่ะ
-
ฉันมองยอดเขาที่อยู่ห่างออกไปด้วยหัวใจที่สั่นไหว ฉันจะรอคนในเมืองไม่ได้ ยายของฉันร่างกายอ่อนแอลงไปทุกวันๆ ฉันต้องทำอะไรสักแล้ว
-
เวลา 19:00 น.
-
ฉันเก็บเสื้อผ้าและเสบียงอาหารใส่กระเป๋าแล้วออกมาจากตัวบ้านทันที
-
โรม
คิดจะทำอะไร
-
เดือนฉาย
!!!!!!!
-
ฉันตกใจเมื่ออยู่ๆคุณโรมก็เดินออกมาจากข้างต้นไม้ เหมือนมาดักรอฉันเอาไว้ก่อนแล้ว
-
โรม
คิดไว้แล้วว่าเธอต้องไปบนเขาคนเดียว
-
เดือนฉาย
เดือนรอไม่ได้แล้วค่ะ
-
โรม
ใจเย็นก่อนสิ ยายอยู่ในมือหมอแล้ว
-
เดือนฉาย
.......
-
โรม
เดี๋ยว!!!
-
คนตัวสูงรีบตามมาดึงแขนฉันเอาไว้ไม่ยอมให้ฉันเดินไป
-
เดือนฉาย
ให้เดือนไปนะคะคุณโรม เดือนเป็นห่วงยาย อึก ให้เดือนไปนะคะ
-
โรม
..........
-
เดือนฉาย
เดือนขอร้อง
-
โรม
งั้นฉันไปด้วย
-
เดือนฉาย
!!!!!!
-
โรม
ไหนๆก็ห้ามไม่ได้แล้ว จะปล่อยให้ไปคนเดียวก็คงไม่ได้
-
เดือนฉาย
แต่......
-
โรม
งั้นฉันจะบอกทุกคนมาห้ามเธอ
-
เดือนฉาย
.........
-
โรม
รอเดี๋ยวนะ
-
คุณโรมหยิบกระเป๋าเป้และกระเป๋ายาแล้วดึงแขนฉะนให้เดินตามไปทันที ยายจ๋า รอเดือนฉายก่อนนะคะ
-
เวลา 20:00 น.
-
เดือนฉาย
แค่กๆ
-
โรม
คงเดินมาไกลพอสมควร พักก่อนเถอะ
-
เดือนฉาย
ค่ะ
-
โรม
ดูท่าฝนจะตก ทำยังไงล่ะทีนี้
-
เดือนฉาย
..........
-
ฉันได้แต่ส่ายหัวเพราะไม่รู้จริงๆ
-
โรม
นี่อยู่ในป่าจริงไหมเนี่ย ไม่รู้อะไรเลย
-
ก็มันจริงนี่นา ฉันไม่ได้เกิดและโตที่นี่สักหน่อย ความรู้เรื่องเดินป่าก็ไม่เคยอยู่ในหัวเลย
-
เดือนฉาย
ทำยังไงดีคะ
-
โรม
ไปหลบในนั้นก่อน
-
คุณโรมส่องไฟฉายในมือไปที่ถ้ำเล็กๆตรงหน้ากาอนจะพาฉันเข้าไปในนั้น
-
เดือนฉาย
โชคดีนะคะที่เดือนเตรียมของมา
-
ฉันหยิบยากันยุงมาจุดก่อนจะดึงผ้าผื่นใหญ่ออกมาปูตรงพื้น
-
โรม
ยังจะยิ้มได้อีกเหรอ ไม่คิดบ้างว่าถ้ามาคนเดียวมันอันตรายแค่ไหน
-
เดือนฉาย
...........
-
โรม
เฮ้ออออ ดื้อจริงๆ
-
เดือนฉาย
เดือนไม่ได้ดื้อนะคะ
-
โรม
นี่แหละเค้าเรียกว่าดื้อ เดินป่าก็ไม่เป็น ทิศทางก็ไม่รู้ ยังคิดจะมาคนเดียวอีก
-
เดือนฉาย
ก็เดือนเป็นห่วงยาย
-
โรม
รู้ว่าห่วง แต่ห่วงตัวเองก่อน
-
คุณโรมนั่งลงข้างๆฉันก่อนจะหยิบผ้าผืนใหญ่ใหญ่อีกผืนออกมาจากกระเป๋าที่เค้าเตรียมมา
-
เดือนฉาย
ข้างนอกเหมือนจะลมแรง
-
โรม
แน่นอนสิ มืดฟ้ามัวดินมาตั้งแต่เที่ยงแล้ว
-
เดือนฉาย
คะ คุณโรม!!!
-
ฉันรีบปิดตาเมื่อคนตัวสูงถอดเสื้อออกโดยไม่อายฉันที่นั่งข้างๆ
-
โรม
อะไร
-
เดือนฉาย
ทะ ทำไมถึงถอดเสื้อล่ะคะ!!!
-
โรม
ฉันแค่จะเปลี่ยนเสื้อ คิดอะไร
-
เดือนฉาย
..........
-
โรม
หรือว่าคิด?
-
เดือนฉาย
ปะ เปล่านะคะ
-
โรม
หืม?
-
เดือนฉาย
!!!!!
-
คนตัวสูงดึงฉันเข้าไปใกล้ๆ ก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันช้าๆ
-
โรม
หึหึหึ กลัวฉันเหรอ?
-
เดือนฉาย
ปะ เปล่าค่ะ
-
โรม
แน่ใจเหรอ?
-
เดือนฉาย
คะ คุณโรม!!
-
คุณโรมกอดตัวฉันเอาไว้แน่นในสภาพที่เปลือยท่อนบน รอยสักที่หนาอกยิ่งทำให้ฉันหัวใจเต้นแรงเข้าไปอีก
-
โรม
หึหึหึ
-
เปรี้ยงงงงงง!!!!!
-
เดือนฉาย
กรี๊ดดดดดดดดด
-
ในนาทีที่คุณโรมกำลังแกล้งฉันอยู่นั้นฉันก็ต้องเป็นฝ่ายกอดเค้าเอาไว้แน่นเพราะเสียงฟ้าผ่าเสียงดัง
-
โรม
!!!!!!!
-
เดือนฉาย
!!!!
-
คนตัวสูงกอดตัวฉันเอาไว้แน่นก่อนจะค่อยๆลูบหัวเพื่อปลอบโยนฉัน
-
โรม
ไม่เป็นไรนะ
-
เดือนฉาย
อือออออ ขะ ขอโทษค่ะ
-
โรม
........
-
ฉันเอ่ยขอโทษคุณโรมที่เผลอไปกอดเค้า แต่พอฉันจะถอยห่างเค้ากลับกอดฉันเอาไว้แน่นกว่าเดิม
-
เดือนฉาย
คุณโรม
-
โรม
......
-
เดือนฉาย
อุ๊บ!!!
-
มือหนาประคองใบหน้าของฉันเอาไว้แล้วก้มลงมาจูบฉันอย่างอ่อนโยน นี่มันเกิดอะไรขึ้น!!! เค้าจูบฉันงั้นเหรอ!!! คุณโรมจูบฉัน!!!!!
-
ผลส้ม สีชมพู 🌸🌸
โปรดติดตามตอนต่อไป.....♥️♥️♥️
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น